INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 5 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 24 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych przez stołówkę szkolną – jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej zwolnienia sprzedaży posiłków przez stołówkę szkolną dla uczniów i pracowników pedagogicznych Wnioskodawcy,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej zwolnienia sprzedaży posiłków przez stołówkę szkolną dla pracowników niepedagogicznych Wnioskodawcy.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 24 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług świadczonych przez stołówkę szkolną dla uczniów, pracowników pedagogicznych i niepedagogicznych szkoły.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku od towarów i usług dla usług stołówkowych, polegających na przygotowywaniu i wydawaniu posiłków w stołówce szkolnej uczniom, nauczycielom i pozostałym pracownikom placówki. Szkoła jest jednostką budżetową. W celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, a w szczególności prawidłowego rozwoju ucznia prowadzi stołówkę szkolną. Stołówka nie jest ogólnodostępna, posiłki sprzedawane są tylko uczniom szkoły oraz pracownikom. Prowadzenie stołówki szkolnej należy do zadań statutowych szkoły. Cenę za jeden posiłek kalkuluje się następująco:

1. cena posiłku dla ucznia obejmuje koszt zakupionego surowca, tzw. „wsad do kotła”,
2. cena posiłku dla pracownika obejmuje:



1. koszt zakupionego surowca;
2. koszt wynagrodzenia pracowników zatrudnionych do przygotowania posiłków oraz koszt utrzymania stołówki.

Obiady opłacane są bezpośrednio przez osoby korzystające ze stołówki, jedynie cześć wydawanych uczniom posiłków finansuje Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie, Caritas oraz Dom Dziecka. Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca stosuje przy sprzedaży w stołówce szkolnej stawkę podatku w wysokości 8%, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. (§ 7 ust. 1) oraz zwolnienie od podatku sprzedaży w stołówce szkolnej jako usługi pomiędzy jednostkami budżetowymi, zgodnie z ww. rozporządzeniem Ministra Finansów (§ 13 ust. 1 pkt 13).

W uzupełnieniu wniosku wyjaśniono, iż Wnioskodawca sprzedaje obiady swoim uczniom, za które w większości płacą rodzice oraz zgodnie z zawartym porozumieniem – Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie. MOPR finansuje obiady na podstawie wystawionej przez szkołę faktury, zgodnie z decyzjami o udzieleniu pomocy w formie wydawania gorących posiłków uczniom, którzy zgłosili się po pomoc i którym pomoc została przyznana w formie decyzji. Ponadto troje uczniów Wnioskodawcy jest z Domu Dziecka, który płaci za obiady na podstawie wystawionej faktury. Poza tym, w tym roku szkolnym za troje innych dzieci, obiady opłacane są przez Parafialny Caritas również na podstawie wystawionej faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów prawa podatkowego usługi stołówkowe polegające na przygotowywaniu i wydawaniu posiłków uczniom i pracownikom szkoły podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczone usługi sprzedaży posiłków, przygotowywanych przez pracowników placówki wyłącznie uczniom, nauczycielom oraz pozostałym pracownikom szkoły powinny być zwolnione od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w części dotyczącej zwolnienia sprzedaży posiłków przez stołówkę szkolną dla uczniów (w tym posiłków finansowanych przez MOPR, Caritas i Dom Dziecka) i pracowników pedagogicznych Wnioskodawcy,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej zwolnienia sprzedaży posiłków przez stołówkę szkolną dla pracowników niepedagogicznych Wnioskodawcy.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 24 ww. ustawy – zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl § 13 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., nadanym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 136, poz. 798) – zwalnia się od podatku usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia z dnia 29 czerwca 2011 r. – zwolnienie to może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.

Ponadto zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem, że:

1. są one niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25 oraz art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (§ 13 ust. 9 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r.).

Należy również wskazać, iż jak wynika z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Obowiązujące od dnia 6 kwietnia 2011 r. ww. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. zawiera w § 7 ust. 1 pkt 1, łącznie z poz. 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia, regulację dotyczącą usług związanych z wyżywieniem w identycznym brzmieniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (jednostka budżetowa), w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, a w szczególności prawidłowego rozwoju ucznia, prowadzi stołówkę szkolną. Nie jest ona ogólnodostępna, posiłki sprzedawane są tylko uczniom szkoły, nauczycielom oraz pracownikom. Prowadzenie stołówki szkolnej należy do zadań statutowych Wnioskodawcy. Posiłki części uczniów opłacane są przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie, Caritas oraz Dom Dziecka.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są między innymi powołane.

Tym samym – biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny – usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówkę szkolną prowadzoną przez Wnioskodawcę na rzecz uczniów, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobnie mamy do czynienia z wykonywaniem przez Wnioskodawcę jako jednostkę systemu oświaty zadań z zakresu opieki nad dziećmi i młodzieżą w przypadku, gdy za świadczone przez stołówkę szkolną usługi wyżywieniowe na rzecz uczniów odpłatność ponoszą wskazane podmioty: Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie, Caritas oraz Dom Dziecka. Usługi stołówkowe w tym zakresie również korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu.

Następnie usługi wyżywienia świadczone przez stołówkę szkolną dla pracowników pedagogicznych Wnioskodawcy uznaje się za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, polegającymi na ich żywieniu. Mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę. W konsekwencji usługi te podlegają także zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do § 13 ust. 1 pkt 26 w związku z § 13 ust. 8 i 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 czerwca 2011 r.

Natomiast świadczenie usług stołówkowych przez stołówkę szkolną na rzecz pracowników niepedagogicznych Wnioskodawcy nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku VAT, t.j. 8% – pod warunkiem zakwalifikowania przedmiotowych usług jako związanych z wyżywieniem do grupowania PKWiU 56. Usługi te nie są bowiem usługami ściśle związanymi z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.