Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.251.2018.1.DB
z 12 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2018 r. (data wpływu 18 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu leasingu operacyjnego– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu leasingu operacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 5 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Specjalistyczna Praktyka Lekarska zawarła umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem był samochód osobowy. Umowa leasingu została zwarta na okres 60 miesięcy do 5 czerwca 2019 r. Stosownie do zapisów tejże umowy po upływie okresu na jaki została zawarta umowa oraz uregulowaniu wszystkich rat leasingowych, miała ona prawo do nabycia na własność leasingowanego samochodu za uzgodnioną z góry cenę.

Wnioskodawczyni dokonała wcześniejszego wykupu przedmiotu leasingu już w dniu 12 marca 2018 r., wobec czego Leasingodawca dokonał przeliczenia kwoty wykupu pojazdu. Jako nabywca na fakturze widnieje firma, pod którą Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. W okresie trwania umowy leasingowej samochód osobowy wykorzystywany był w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni podjęła decyzję o wcześniejszym wykupie pojazdu, ponieważ nie był on już przydatny w prowadzonej działalności gospodarczej. Nabycie to miało charakter prywatny, tzn. samochód ten nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, poniesiona tytułem nabycia opłata nie została zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, a samochód nie jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, wobec czego wydatki eksploatacyjne również nie są zaliczane do kosztów podatkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualna sprzedaż w przyszłości nabytego samochodu osobowego będzie rodziła przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej ?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji, gdy wykupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód osobowy nie jest wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie został zaliczony do składników majątku tej działalności, to przychód ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej – jeżeli sprzedaż ta nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie - kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli odpłatnego zbycia rzeczy.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 wskazanej ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej jest również przychód z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

• wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z tego wynika, że warunkiem przypisania przychodu ze sprzedaży składnika mienia do źródła jakim jest działalność gospodarcza, jest konieczność uznania danego składnika za środek trwały. Podkreślić trzeba, że samochód osobowy był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie w ramach umowy leasingu, kiedy to leasingobiorca korzystał w tym okresie z obcego środka trwałego. Samochód ten nie był zaliczony do majątku firmy. Po zakończeniu umowy leasingowej samochód został nabyty przez Wnioskodawczynię wyłącznie do celów osobistych. W żaden sposób nie był wykorzystywany w prowadzonej działalności, w związku z czym nie może zostać uznany za środek trwały przedsiębiorstwa.

W sytuacji kiedy samochód osobowy nabyty przez Wnioskodawczynię po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego przeznaczony został wyłącznie na cele prywatne i nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej (pomimo, że wcześniej – jako przedmiot leasingu – wykorzystywany był na potrzeby tej działalności), to jego odpłatne zbycie nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ze sprzedaży samochodu można rozpatrywać wyłącznie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d przywołanej ustawy, czyli do przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy nie powstanie, jeżeli sprzedaż nastąpi po upływie ustawowego okresu, tj. po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, a więc wykupienie z leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Jednym ze źródeł przychodu jest wymieniona w pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

• wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodu jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W związku z powyższym, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej – jeżeli sprzedaż ta nie następuje w działalności gospodarczej – kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli odpłatnego zbycia rzeczy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego wnika, że w dniu 5 czerwca 2014 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem był samochód osobowy. Umowa leasingu została zwarta na okres 60 miesięcy do 5 czerwca 2019 r. Stosownie do zapisów tejże umowy po upływie okresu na jaki została zawarta umowa oraz uregulowaniu wszystkich rat leasingowych, miała ona prawo do nabycia na własność leasingowanego samochodu za uzgodnioną z góry cenę.

Wnioskodawczyni dokonała wcześniejszego wykupu przedmiotu leasingu już w dniu 12 marca 2018 r., wobec czego Leasingodawca dokonał przeliczenia kwoty wykupu pojazdu. Jako nabywca na fakturze widnieje firma, pod którą Wnioskodawczyni prowadzi działalność. W okresie trwania umowy leasingowej samochód osobowy wykorzystywany był w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni podjęła decyzję o wcześniejszym wykupie pojazdu, ponieważ nie był on już przydatny w prowadzonej działalności gospodarczej. Nabycie to miało charakter prywatny, tzn. samochód ten nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, poniesiona tytułem nabycia opłata nie została zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, a samochód nie jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, wobec czego wydatki eksploatacyjne również nie są zaliczane do kosztów podatkowych.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawne, należy stwierdzić, że jeżeli w istocie wykupiony przez Wnioskodawczynię samochód osobowy będący uprzednio przedmiotem umowy leasingu operacyjnego nie będzie przez nią wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku tej działalności, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym przypadku będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawczynię przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie powstanie, gdyż zbycie samochodu osobowego będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-001 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.