Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.219.2018.2.KT
z 19 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 28 maja 2018 r. (data wpływu 4 czerwca 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 18 maja 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia usług nabytych od niemieckiego kontrahenta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia usług nabytych od niemieckiego kontrahenta. Wniosek uzupełniony został pismem złożonym w dniu 28 maja 2018 r. (data wpływu 4 czerwca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwania tut. Organu nr 0114-KDIP1-2.4012.219.2018.1.KT z dnia 18 maja 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny – w brzmieniu wynikającym z uzupełnienia do wniosku z dnia 28 maja 2018 r.:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą związaną z pośrednictwem w usługach przewozowych pomiędzy krajami unijnymi a państwami spoza UE. Spółka była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, jednak w związku z przeprowadzką i zaniechaniem poinformowania US o zmianie adresu została wykreślona z rejestru VAT jako czynny podatnik VAT w 2017 r. Od dnia 1 stycznia 2018 r. Spółka uzyskała ponownie wpis jako podatnik VAT i uzyskała VAT UE. Innymi słowy, przyczyną wykreślenia z rejestru VAT była okoliczność zmiany adresu prowadzenia działalności Spółki (budynek, w którym początkowo znajdowała się spółka został wyburzony). Ze względu na niedopilnowanie tej okoliczności przez księgową Spółki, spółka została wykreślona z rejestru. Spółka pod koniec 2017 r. złożyła wniosek o ponowną rejestrację jako podatnika VAT w US. Po przeprowadzeniu czynności sprawdzających przez US, w szczególności, iż Spółka nigdy nie zwracała się o zwrot VAT, jak również, iż działalność Spółki jest faktycznie wykonywana pod wskazanym adresem, dokonano ponownej rejestracji Spółki.

W okresie, w którym Spółka nie była czynnym podatnikiem VAT, prowadziła działalność gospodarczą i odprowadzała podatek CIT do właściwego US. Podatnik uzyskał informację o wykreśleniu z rejestru VAT od swoich kontrahentów, niezwłocznie składając wniosek o ponowną rejestrację, zaś w okresie pomiędzy wykreśleniem a ponownym wpisaniu do rejestru, nie ujmował kwoty VAT w fakturach (były to faktury wystawiane spółce niemieckiej). Ze względu na fakt, iż członkowie zarządu Wnioskodawcy nie posługują się językiem polskim, o kwestii wykreślenia z rejestru VAT dowiedzieli się już od prawnika.

W okresie wykreślenia z rejestru VAT Spółka nie składała VAT-7 albowiem nie była podatnikiem VAT wskutek wykreślenia. Przed wykreśleniem z rejestru VAT i po ponownym wpisaniu do VAT Spółka regularnie składa deklaracje VAT-7.

Jak zostało to wskazane wyżej, Wnioskodawca zajmuje się pośrednictwem w usługach przewozowych. Tzw. usługa importowa z Niemiec polegała na tym, iż spółka niemiecka, jako „podwykonawca” Wnioskodawcy, powinna była w imieniu Wnioskodawcy wykonać usługę na rzecz klienta Wnioskodawcy. W fakturach niemieckich w pozycji VAT wskazano „VAT free” (bez VATu). Za te usługi Spółka uiszczała podmiotom zagranicznym płatność i odpowiednio księgowała te faktury u siebie. Spółka niemiecka poinformowała w mailu, iż zdaniem niemieckiego US należało wpisać w niemieckiej fakturze stawkę VAT.

Miejscem świadczenia usług w ramach wystawionych faktur przez stronę niemiecką były Niemcy. Spółka niemiecka świadczy swoje usługi na terenie Niemiec i krajów Beneluxu i nie posiada w Polsce siedziby vel stałego miejsca prowadzenia działalności. Spółka ta nie jest zarejestrowana w polskim rejestrze VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność tylko na terenie Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie – ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 maja 2018 r.:

Czy Spółka, będąc początkowo wykreślona z rejestru VAT, powinna odprowadzać VAT w ramach otrzymanych faktur, w których nie została ujęta stawka VAT (albowiem były to faktury wystawione z Niemiec), czy ten obowiązek spoczywa na spółce niemieckiej (dotyczy okresu, w którym Spółka nie była czynnym podatnikiem VAT)?

Stanowisko Wnioskodawcy – ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 maja 2018 r.:

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie powinna rozliczać VAT, jeżeli sprzedawca usługi wskazał, iż brak jest VATu do zapłaty. W ramach opisanego stanu faktycznego mamy do czynienia z importem usług. Import usług to świadczenie usług, z których tytułu wykonania podatnikiem jest usługobiorca.

Dla uznania świadczenia usług za import usług muszą być spełnione określone warunki:

1. miejscem świadczenia usługi jest terytorium kraju (Polski);
2. usługodawca i usługobiorca są określeni w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem zawartym w art. 17 ust. la ustawy, który stanowi, że import usług wystąpi również wtedy, gdy świadczący usługę nie posiada na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej, ale posiada stałe miejsce prowadzenia działalności (lub inne miejsce), które jednak nie uczestniczy w tej transakcji;
3. usługodawca nie rozlicza podatku należnego.
   
   

Jak widać, jednym z warunków rozpoznania importu usług jest określenie miejsca jego świadczenia na terytorium Polski. Podstawowa zasada określenia miejsca świadczenia usług sformułowana została w art. 28b ustawy o VAT. Zgodnie ze wskazanym artykułem miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma siedzibę działalności gospodarczej.

Ze względu na fakt, iż miejscem wykonania usługi nie był teren Polski, lecz Niemiec, kwestia VATu powinna być odpowiednio rozliczona w niemieckim US, zaś to na podatniku niemieckim spoczywa obowiązek prawidłowo sporządzić i wystawić fakturę Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Jak wskazuje art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), natomiast przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podatnikami są co do zasady – w świetle art. 15 ust. 1 ustawy - osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednakże, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Natomiast przepis art. 2 pkt 9 ustawy wskazuje, że świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, stanowi import usług.

Na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z kolei w myśl art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, a przepisy art. 28b ust. 2-4, art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 i art. 28n ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, w ramach prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej, zajmuje się pośrednictwem w usługach przewozowych pomiędzy krajami unijnymi a państwami spoza UE. W ramach tej działalności Wnioskodawca zakupił usługę od kontrahenta z Niemiec, który jako podwykonawca Wnioskodawcy wykonał usługę przewozową na rzecz jego klienta, z tytułu czego wystawił na rzecz Wnioskodawcy faktury (bez wykazanej kwoty podatku). Spółka niemiecka świadczy swoje usługi na terenie Niemiec i krajów Beneluxu i nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie jest też zarejestrowana dla celów VAT w Polsce. Wnioskodawca wskazał, że miejscem świadczenia usług nabytych od spółki niemieckiej były Niemcy.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest obowiązek rozliczenia przez niego podatku należnego z tytułu importu usług w związku z nabyciem opisanej usługi od kontrahenta niemieckiego.

Jak już wskazano, podatek VAT jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które na podstawie właściwych przepisów zostaną uznane za wykonane w tym państwie. Zatem określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Innymi słowy, miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Cytowany wyżej przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi – zgodnie z przepisami ustawy – jest terytorium Polski. Powiązanie tego mechanizmu z regulacjami w zakresie określenia miejsca świadczenia usług ma na celu, z jednej strony, opodatkowanie usług w miejscu ich konsumpcji, a z drugiej strony, zaoszczędzenie usługodawcy obowiązków związanych z rejestracją oraz rozliczeniem podatku.

W świetle powołanych regulacji prawnych obowiązek podatkowy z tytułu importu usług w Polsce powstaje dla nabywcy, gdy miejscem opodatkowania usługi świadczonej przez zagranicznego podatnika jest terytorium kraju.

W niniejszej sprawie, przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że miejscem świadczenia usług nabytych od spółki niemieckiej było terytorium Niemiec. Oznacza to, że miejscem opodatkowania wykonanych przez kontrahenta usług przewozowych nie jest terytorium Polski, nie występuje więc import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Tym samym Wnioskodawca nie jest podatnikiem w tytułu nabycia przedmiotowych usług i nie spoczywa na nim obowiązek ich rozliczenia na terytorium kraju, bez względu na to czy kontrahent niemiecki prawidłowo udokumentował transakcję. W tym przypadku dla Wnioskodawcy nie ma również znaczenia okoliczność wyrejestrowania i ponownej rejestracji dla celów VAT w Polsce.

Podsumowując, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozpoznania importu usług z tytułu zakupionych od spółki niemieckiej usług przewozowych, dla których - jak wskazał Wnioskodawca - miejscem świadczenia były Niemcy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W analizowanej sprawie, w oparciu o informacje przedstawione przez Wnioskodawcę, jako element stanu faktycznego przyjęto, że Wnioskodawca nabył usługę, dla której miejscem świadczenia były Niemcy, zatem kwestia ta nie jest przedmiotem rozstrzygnięcia w wydanej interpretacji. Innymi słowy, niniejsza interpretacja nie rozstrzyga, czy dla nabytej przez Wnioskodawcę usługi faktycznie miejscem świadczenia było terytorium Niemiec.

Ponadto Organ podatkowy zauważa, że w ramach postępowania interpretacyjnego uregulowanego w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej związany jest zasadą terytorialności podatku od towarów i usług, tzn. jest zobowiązany do interpretowania tych przepisów prawa, z których wynika obowiązek zapłaty podatku na terytorium kraju. W związku z tym wydana interpretacja nie rozstrzyga, na jakich zasadach powinny być opodatkowane transakcje, które – ze względu na miejsce świadczenia - podlegają regulacjom innego państwa.

Trzeba też zaznaczyć, że dokumenty załączone do wniosku nie były przedmiotem merytorycznej analizy, wykraczałoby to bowiem poza dyspozycję art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Stan faktyczny sprawy powinien wynikać wyłącznie ze złożonego wniosku, nie zaś z załączników do tego wniosku. Organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów oraz do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę, zadanym pytaniem i stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.