Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.228.2018.1.AP
z 18 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2018 r. (data wpływu 8 maja 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odzyskania podatku VAT od wydatków na realizację projektu pn.: „Zagospodarowanie cieków wodnych (...)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odzyskania podatku VAT od wydatków na realizację projektu pn.: „Zagospodarowanie cieków wodnych (...)”. Wniosek uzupełniono w dniu 5 czerwca 2018 r. o adres elektroniczny Gminy w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina, Wnioskodawca) realizuje zadanie pod nazwą „Zagospodarowanie cieków wodnych (...) ”, współfinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, poddziałania 5.4.3 Ochrona różnorodności biologicznej – tryb pozakonkursowy.

Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadań własnych Gminy i obejmuje zagospodarowanie, ochronę i przywrócenie różnorodności biologicznej obszarów nadwodnych Gminy wraz ze zrównoważonym wykorzystaniem lokalnych zasobów przyrodniczych oraz prowadzeniem kampanii informacyjno-edukacyjnych.

Potok jest prawobrzeżnym dopływem A. W rejonie źródlisk potoku znajduje się jeden z sześciu części obszaru Natura 2000, ustanowiony celem ochrony szeregu siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt. Strefa brzegowa potoku jest miejscami silnie zmieniona na co swój wpływ wywiera zarówno niewłaściwa gospodarka wodna (eksploatacja żwiru w korycie A), jak i występowanie zarośli roślin inwazyjnych (rdestowiec ostrokończysty). Teren objęty realizacją niniejszego projektu wynosi 1,6 ha.

Jako drugi wskazany do działań rewitalizacyjnych – obszar nabrzeżny rzeki A o długości 1,4 ha jest terenem, który w chwili obecnej jest mocno zanieczyszczony zarówno przez różnego rodzaju odpady jak i gatunki inwazyjne, które dosyć ekspansywnie porastają ten obszar.

Biorąc pod uwagę zróżnicowaną bioróżnorodność występującą na terenie wszystkich miejscowości wchodzących w skład Gminy, a także ze względu na konsultacje przeprowadzone z przedstawicielami poszczególnych sołectw, zaistniała konieczność rozszerzenia zakresu inwestycyjnego projektu na cały obszar Gminy.

W miejscowościach, wytyczone, wykonane i oznakowane zostaną trasy dydaktyczno-przyrodnicze, przy których – na terenach należących do Gminy, w miejscach łatwo dostępnych – zlokalizowane zostaną ekologiczne place zabaw, stanowiące równocześnie centra edukacji ekologicznej, jakie powstaną w każdej z miejscowości.

Projekt obejmuje realizację 3 głównych etapów:

1. Kompleksowe opracowanie dokumentacji technicznej/projektowej/przyrodniczej/ aplikacyjnej/edukacyjno-promocyjnej i prawnej wraz z niezbędnymi załącznikami i pozwoleniami oraz budowlanym nadzorem autorskim i nadzorem przyrodniczym.
2. Kampania edukacyjna i informacyjno-promocyjna projektu.
3. Prace budowlane: zagospodarowanie terenu, usuwanie roślinności inwazyjnej, rekultywacja terenu, wyposażenie z instalacją, utworzenie tras dydaktyczno-przyrodniczych wraz z oddziałami terenowymi, stanowiskami edukacyjnymi, małą infrastrukturą, eko-edukacyjnymi placami zabaw i terenowymi centrami.
   
   

Tereny objęte przedmiotowym projektem znajdują się na obszarze występowania elementów specyficznych bioróżnorodnych, które zostały stwierdzone w trakcie analizy środowiskowej. Realizacja poszczególnych działań pozwoli na poprawę i zachowanie występującej na tym terenie bioróżnorodności biologicznej.

Projekt ma charakter niekomercyjny. Nie będzie generował przychodów i w związku z jego realizacją Wnioskodawca nie będzie prowadził żadnych czynności opodatkowanych, a tym samym Gminie nie przysługuje prawo do odliczania podatku VAT. Niniejsza interpretacja wymagana jest przez Urząd Marszałkowski, jako załącznik do pierwszego wniosku o płatność, a tym samym prawidłowego rozliczenia przedmiotowego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku ze specyfiką przedmiotowego projektu, Wnioskodawca (Gmina) zwraca się z zapytaniem, czy w rozumieniu art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zostało poprawnie założone, że Gmina nie ma prawnej możliwości odzyskania poniesionych kosztów w postaci podatku od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją przedmiotowego projektu, Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zakładany do realizacji w ramach projektu zakres rzeczowy związany z zagospodarowaniem cieków wodnych, nadbrzeży oraz wytyczeniem ścieżek pieszo-dydaktycznych wraz z utworzeniem sezonowych centrów edukacji ekologicznej, nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi, a projekt ma charakter niekomercyjny. W tym zakresie, Wnioskodawca dokonuje realizacji zadania nałożonego na niego przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Gmina nie prowadzi działalności związanej z wykonywaniem czynności opodatkowanej w zakresie przedmiotowego projektu, zatem w związku z powyższym, nie może otrzymać zwrotu podatku od towarów i usług VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują sprawy m.in. w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień (art. 7 ust. 1 pkt 1, 10, 12 ww. ustawy).

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina realizuje zadanie pod nazwą „Zagospodarowanie cieków wodnych (...)”.

Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadań własnych Gminy i obejmuje zagospodarowanie, ochronę i przywrócenie różnorodności biologicznej obszarów nadwodnych Gminy wraz ze zrównoważonym wykorzystaniem lokalnych zasobów przyrodniczych oraz prowadzeniem kampanii informacyjno-edukacyjnych.

Projekt ma charakter niekomercyjny. Nie będzie generował przychodów i w związku z jego realizacją Wnioskodawca nie będzie prowadził żadnych czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy ma on prawo do odzyskania podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, projekt ma charakter niekomercyjny. Nie będzie generował przychodów i w związku z jego realizacją Wnioskodawca nie będzie prowadził żadnych czynności opodatkowanych.

Ponadto wskazano również, że Gmina będzie realizowała opisane zadanie inwestycyjne w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

Tym samym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego związanego z opisaną inwestycją, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: „Zagospodarowanie cieków wodnych (...)”, Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, z tych względów Gminie nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.