Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.241.2018.1.DJ
z 19 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2018 r. (data wpływu 28 maja 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości zwrotu kosztów nakładów poniesionych przez byłego męża na poczet sprzedanej nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości zwrotu kosztów nakładów poniesionych przez byłego męża na poczet sprzedanej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wniosek dotyczy PIT-39 za 2017 rok. W 2012 roku Wnioskodawczyni kupiła dom, nabywając go do majątku osobistego. Faktycznie dom był niezamieszkaną ruiną, która została przekształcona na dom na kilka dni przez zakupem przez Zainteresowaną.

Mąż Wnioskodawczyni obcokrajowiec w tym domu zamieszkał i było to jedyne jego miejsce zamieszkania. W domu dokonywał niezbędnych remontów, założył hydraulikę, ogrzewanie, ocieplił ściany i dokonał zamiany ruiny na dom. Wnioskodawczyni mieszkała w innym miejscu, tylko go odwiedzała. Chociaż byli małżeństwem, to małżonkowie mieli oddzielne wydatki. Mąż Zainteresowanej prawie wszystkich remontów dokonywał za swoje pieniądze.

Niestety małżeństwo się rozpadło. Na sprawie rozwodowej, która odbyła się przed sprzedażą domu, Wnioskodawczyni zgodnie stwierdziła, że po sprzedaży domu mąż otrzyma kwotę 35.000 złotych, która ma stanowić zwrot kosztów jego nakładów. Uzyskując taką obietnicę, mąż zgodził się wymeldować z adresu. Nowi właściciele domu podzielili kwotę kupna na dwa razy. Pierwszą Wnioskodawczyni otrzymała w dniu podpisania aktu, a kolejną w momencie wyprowadzki męża z domu. Mąż Wnioskodawczyni nie opuściłby domu, gdyby nie dostał tych pieniędzy i nigdy by się nie wyrejestrował z adresu.

Dom został sprzedany w maju 2017 roku, na pół roku przed upływem pięciu lat. Były mąż Wnioskodawczyni miał plany wyjechać za granicę, jednak ze względów finansowych został w kraju. Otrzymał od Wnioskodawczyni łącznie udokumentowaną kwotę w wysokości 32.500 złotych. Jako obywatel Zjednoczonego Królestwa w pełni korzysta z polskiego ubezpieczenia i innych praw.

Wnioskodawczyni w rzeczywistości się nie wzbogaciła, a poniosła dodatkowe koszty związane nawet z podróżami do tego domu – 600 km od miejsca zamieszkania. Ponadto też uczestniczyła w finansowaniu remontu. Nawet wzięła kredyt komercyjny na ten cel.

Były mąż Wnioskodawczyni mieszka obecnie w domu letniskowym całorocznym, który zakupił za uzyskane od Wnioskodawczyni pieniądze.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowana doprecyzowała, że kwota 35.000 złotych zwrotu kosztów nakładu poniesiona przez byłego męża na dom została ustalona zgodnie na sprawie rozwodowej w 2017 roku, a przekazana została byłemu mężowi po sprzedaży domu w dwóch ratach: 15.000 złotych i 17.500 złotych, ponieważ kupujący również przekazywali pieniądze w ratach. Druga kwota była uzależniona od wyprowadzki męża. Kwota została obniżona do sumy 32.500 złotych za zgodą byłego męża. Zatrzymał on niektóre elementy wyposażenia domu po sprzedaży.

Były mąż mieszkał w tym domu przez prawie 5 lat i był to jego jedyny adres zamieszkania, potwierdzony przez Urząd Marszałkowski jako pobyt dla obcokrajowca UE. Dokonał on znaczących remontów na rzecz domu, który wcześniej był od 30 lat niezamieszkaną ruiną. Płacił wszystkie rachunki. Małżonkowie nie mieli rozdzielności majątkowej, ale zawsze mieszkali oddzielnie, Wnioskodawczyni w odległości 600 km, gdzie pracowała i miała swoje drugie mieszkanie z córkami z innego związku. Były mąż utrzymuje się ze skromnej brytyjskiej renty, ale regularnie dostaje osobiście pewne kwoty od swojej amerykańskiej rodziny i te pieniądze głównie przeznaczał na remont domu. To były pieniądze należące tylko do byłego męża Wnioskodawczyni. Były mąż nie wyprowadziłby się z domu, gdyby nie otrzymał obiecanej na sprawie rozwodowej kwoty. Obecnie nadal mieszka w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwotę 32.500 złotych Wnioskodawczyni może traktować jako koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat od nabycia?

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwotę przekazaną byłemu mężowi ze sprzedaży domu powinna sobie policzyć za swój koszt w uzyskanym dochodzie.

Zainteresowana uważa, że kwotę 32.500 złotych, którą wypłaciła byłemu mężowi po sprzedaży domu – a stanowiła ona zwrot kosztów nakładów poniesionych na dom wyłącznie przez niego – może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia tej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Jeżeli natomiast odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z analizy sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w 2012 roku kupiła do swojego majątku osobistego dom, który sprzedała w maju 2017 roku. W ww. domu mieszkał mąż Wnioskodawczyni, który dokonał w nim prawie wszystkich remontów za swoje pieniądze. Małżeństwo się rozpadło, a na sprawie rozwodowej, która odbyła się jeszcze przed sprzedażą domu, Wnioskodawczyni zobowiązała się, że po jego sprzedaży mąż otrzyma kwotę, która ma stanowić zwrot kosztów jego nakładów. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni po sprzedaży domu przekazała byłemu mężowi kwotę 32.500 złotych w dwóch ratach.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie stanu faktycznego należy wskazać, że skoro nabycie opisanego we wniosku domu nastąpiło w 2012 r., to jego zbycie w maju 2017 roku, tj. przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie – stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty ogłoszeń w prasie, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy jednak utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, zasady ustalania których uregulowane zostały w sposób szczególny w art. 22 ust. 6c i 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W przedmiotowej sprawie dom, będący przedmiotem sprzedaży w maju 2017 roku Wnioskodawczyni nabyła odpłatnie, a zatem zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ww. ustawy, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości kwoty 32.500 zł, która to kwota dotyczy zwrotu kosztów nakładów poniesionych przez byłego męża na poczet sprzedanej nieruchomości.

W tym miejscu należy jeszcze raz zaznaczyć, że w świetle art. 22 ust. 6c ustawy definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Przywołany przepis jednoznacznie wskazuje, że kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia mogą być tylko udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia powiększone o udokumentowane nakłady zwiększające wartość nieruchomości. Przepis ten formułuje katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innych wydatków niż wymienione. Zatem sam fakt poniesienia przez podatnika wydatku nie upoważnia go jeszcze do zaliczenia tego wydatku do kosztów nabycia, wytworzenia lub nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy. Nakłady na nieruchomość muszą być poczynione przez podatnika uzyskującego przychód z odpłatnego zbycia i udokumentowane fakturą VAT potwierdzającą poniesienie wydatku przez tę osobę. Muszą być również poniesione w czasie posiadania przez niego nieruchomości.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że nakłady związane z remontem domu nie były ponoszone przez Wnioskodawczynię tylko przez inną osobę (jej męża). Fakt, że Wnioskodawczyni zwróciła byłemu mężowi kwotę 32.500 zł, ustaloną zgodnie przez małżonków jako równowartość poczynionych przez niego nakładów nie jest równoznaczny ze stwierdzeniem, że nakłady te poniosła Wnioskodawczyni. Zwrot kosztów nakładów bowiem nie jest tym samym co ich poniesienie. Ponadto istotne jest, że Wnioskodawczyni zwróciła koszty nakładów dopiero po sprzedaży nieruchomości a więc wydatek poniosła w czasie kiedy nie była ani jej właścicielem, ani posiadaczem. W tych okolicznościach zwrot kosztów nakładów stanowi wyłącznie cywilnoprawną formę rozliczenia między stronami a nie koszt uzyskania przychodu.

Zatem, odnosząc się do kwestii możliwości zaliczenia kwoty 32.500 zł, zapłaconej (w dwóch ratach) przez Wnioskodawczynię byłemu mężowi po sprzedaży domu tytułem poczynionych przez niego nakładów na remont tego domu wskazać należy, że przepis art. 22 ust. 6c ww. ustawy nie daje możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innego rodzaju wydatków niż w nim wymienione. Tym samym brak jest podstaw prawnych, aby poniesienie przez Wnioskodawczynię ww. wydatków zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, gdyż nie mieszczą się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Przedmiotowa kwota zwrotu kosztów nakładów nie jest bowiem kosztem nabycia lub wytworzenia ani nakładem na nieruchomość zwiększającym jej wartość.

Końcowo, wyjaśnić należy, że specyfika postępowania interpretacyjnego polega na tym, że upoważniony do wydania interpretacji indywidualnej organ podatkowy orzeka tylko i wyłącznie w obrębie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Co oznacza, że organ rozpatrujący konkretną sprawę nie ma możliwości modyfikowania (uzupełniania, odtwarzania) stanu faktycznego tej sprawy, nie prowadzi również postępowania dowodowego w trybie działu IV Ordynacji podatkowej. Z tego też względu, tut. organ informuje, że dokumenty dołączone przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.