Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.226.2018.2.AKO
z 20 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym za pośrednictwem platformy ePUAP (data wpływu 10 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 25 kwietnia 2018 r. pismem z dnia 26 kwietnia 2018 r. (data wpływu 2 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonej usługi najmu mieszkań – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonej usługi najmu mieszkań.

Złożony wniosek został uzupełniony na wezwanie tut. Organu z dnia 25 kwietnia 2018 r. nr 0114-KDIP4.4012.226.2018.1.AKO pismem z dnia 26 kwietnia 2018 r. (data wpływu 2 maja 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. [X lub Wnioskodawca] jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. W przedmiotowym budynku znajdują się wyodrębnione lokale mieszkalne.

X. jest spółką należącą i zarządzaną przez Y. S.A. [Y]. Y jest spółką zależną Banku, którego zadaniem jest wspieranie rozwoju gospodarczego kraju i podnoszenie jakości życia Polaków. Y. wzmacnia potencjał ogólnopolskiego rynku mieszkaniowego poprzez realizację inwestycji o istotnym znaczeniu dla lokalnych społeczności. Misją Y. jest zwiększenie dostępności mieszkań na wynajem, także dla słabiej uposażonych rodzin. Y. w ramach prowadzonej działalności w jednym z funduszy realizuje rządowy program, którego oferta adresowana jest do wszystkich grup społecznych.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Z. sp. z o.o. [Z] umowę długoterminowego najmu, której przedmiotem byłyby lokale mieszkalne [Mieszkania] znajdujące się w budynku należącym do Wnioskodawcy, opisanym powyżej.

Zgodnie z planowaną umową, Z. przeznaczy Mieszkania wynajęte od X. do dalszego wynajmu na rzecz osób fizycznych.

Z umowy najmu zawartej pomiędzy X. a Z oraz umowy najmu pomiędzy Z a osobą fizyczną będzie wynikać jednoznacznie, iż Mieszkania mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów mieszkaniowych. W szczególności w umowie między X. a Z zastrzeżono, że w Mieszkaniach nie będzie możliwe zarejestrowanie i prowadzenie działalności gospodarczej, lub wskazywanie Mieszkania jako siedziby spółki.

Przedmiotowe Mieszkania będą wynajmowane osobom fizycznym w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych i będą stanowiły ich stałe miejsce pobytu. Ponadto, osoby fizyczne, którym zostaną wynajęte Mieszkania, będą co do zasady beneficjentami pilotażowego programu pn. „A” [Program A], Wnioskodawca podkreśla, że Mieszkania nie będą wykorzystywane do świadczenia usług zakwaterowania klasyfikowanych w grupowaniu 55 PKWiU.

Program A jest programem realizowanym przez Z w celu doraźnego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych mieszkańców osiągających niskie dochody, polegający na najmowaniu lokali od innych właścicieli niż Miasto i podnajmowaniu ich z obniżonym czynszem beneficjentom.

Pilotaż Programu A został skierowany do osób, które do końca czerwca 2017 roku złożyły wniosek o pomoc mieszkaniową w Biurze, jednak przyznana ilość punktów przy ocenie wniosku była zbyt mała żeby zakwalifikować się na listę osób, którym Z powinien zaoferować lokal mieszkalny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu Mieszkań na rzecz Z będzie zwolniona z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, świadczona przez niego usługa najmu Mieszkań na rzecz Z jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl natomiast art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku dla usług wynosi 23%, jednakże w treści ustawy ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Na mocy art. 43 ust. 20 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, w którym wymienione zostały usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55.

Pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, stanowiącego „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%”, wymienione zostały usługi sklasyfikowane w dziale 55 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – „Usługi związane z zakwaterowaniem” (tzw. wynajem krótkoterminowy – quasi hotelowa usługa).

Analizując powyższe przepisy należy uznać, że usługa najmu Mieszkań którą X. zamierza świadczyć na rzecz Z będzie zwolniona z opodatkowania z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, jeżeli będą spełnione następujące przesłanki:

1. świadczenie usługi na własny rachunek,
2. charakter mieszkalny nieruchomości,
   
3. mieszkaniowy cel najmu.

Wnioskodawca niewątpliwie będzie świadczyć usługę na własny rachunek. Wykonując umowę najmu, X będzie świadczyć na rzecz najemcy usługę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Majątek (budynek w którym znajdują się Mieszkania) pozostanie własnością Wnioskodawcy i będzie wynajmowany za odpłatnością (czynsz).

Przesłanka świadczenia usługi na własnych rachunek jest spełniona nie tylko w przypadku umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, ale również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący – najemca – podnajemca (por. również interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 czerwca 2015 r., nr IBPP2/4512-303/15/JJ).

Należy zauważyć, że w myśl art. 5a ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji, gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

A zatem o tym czy nieruchomość ma mieszkalny charakter decyduje rzeczywisty zakres i sposób wykorzystania tejże nieruchomości. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanej nieruchomości (budynek mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanej nieruchomości (cel mieszkaniowy) – tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 25 marca 2016 r., nr IBPP3/4512-87/16/EJ.

Dla uznania czy najem nieruchomości ma charakter mieszkalny nie ma znaczenia rodzaj czy forma prawna podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę (tak też interpretacja indywidualna DIS w Katowicach z 11 sierpnia 2015 r., znak IBPP2/4512- 525/15/AB).

Decydujące znaczenie dla uznania mieszkalnego charakteru najmu mają postanowienia umowy najmu, z których w sposób niebudzący wątpliwości powinno wynikać, że dotyczy ona budynku mieszkalnego i budynek ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

Cel mieszkaniowy w tym przypadku jest realizowany poprzez wynajęcie Mieszkań osobom fizycznym w celu stałego zamieszkania.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, tj.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 stycznia 2018 r. nr 0115-KDIT1-2.4012.857.2017.1.RS,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.587.2017.1.IG,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 września 2017 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.308.2017.l.AG,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.132.2017.l.MT,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2017 r., nr 1061-IPTPP3.4512.17.2017.3.IŻ.
  
  
  

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że usługa wynajmu Mieszkań, którą zamierza świadczyć na rzecz Z będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.