Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.273.2018.2.ASZ
z 18 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

L. sp. z o.o. (Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Dnia 5 listopada 2010 r. Wnioskodawca zakupił od Gminy H. nieruchomość zabudowaną znajdującą się w W., łączna powierzchnia działek wynosi 1,080ha, a w ewidencji gruntów były oznaczone jako użytki rolne (grunty orne i pastwiska trwałe), były one położone na terenach nie objętych obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego. W Akcie Notarialnym ujęto, że wchodzące w skład opisanej nieruchomości działki nr xx i xx są zabudowane budynkiem nie oddanym do użytku, w stanie surowym zamkniętym, murowanym parterowym z poddaszem użytkowym, podpiwniczonym, krytym blachą.

W 2016 roku zmieniono klasyfikację gruntów działek o numerach xx i xx na Bi, czyli inne tereny zabudowane i zostały opodatkowane podatkiem od nieruchomości, wcześniej za wszystkie działki był odprowadzany podatek rolny. Obiekt został zakupiony Aktem Notarialnym Repetytorium A nr xxxx i fakturą VAT Nr xxx, jako przedmiot zwolniony na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54 poz. 535 z późn. zm.).

W listopadzie 2010 r. zakupione działki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy, nie była naliczana od nich amortyzacja, natomiast budynek został zaewidencjonowany jako nowo rozpoczęta inwestycja i nigdy nie był wprowadzony do ewidencji jako środek trwały.

W związku z wieloma inwestycjami prowadzonymi w pobliżu siedziby Firmy nigdy nie zostały podjęte inwestycje w omawianym obiekcie, w związku z tym nie był odliczany podatek VAT, od czynności związanych z tą inwestycją.

Zakupiony obiekt obecnie jest przeznaczony do sprzedaży, od momentu jego nabycia nigdy nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele działalności opodatkowanej.

Wnioskodawca planuje wystawienie wyżej wspomnianej nieruchomości do sprzedaży w miesiącu maju 2018 r.

Wnioskodawca informuje, że wchodzący w skład omawianej nieruchomości budynek, nigdy nie został oddany do użytku, jego budowa nie została zakończona poprzez poprzednich właścicieli, ani przez Wnioskodawcę, nie uzyskano też w związku z nim decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. Jak wcześniej wspomniano budynek, jak i działki na których się znajduje nigdy nie były wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę, ani poprzednich właścicieli. Poprzednio cała nieruchomość należała do Urzędu Gminy H., a znajdujący się obiekt miał być przeznaczony na siedzibę Szkoły Podstawowej, jednak inwestycja ta nigdy nie została ukończona i w takim stanie zakupił ją Wnioskodawca. Ponieważ budynek nigdy nie został oddany do użytku, nie otrzymał też pozwolenia na użytkowanie nie mógł być, ani nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, lub innej umowy o podobnym charakterze. Przy zakupie omawianej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ obiekt został zakupiony ze stawką VAT zwolnioną, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Na omawianym obiekcie nigdy nie były prowadzone żadne inwestycje, nie były poniesione żadne wydatki na ulepszenie lub modernizację budynku. Nigdy nie były przeznaczone, przez Wnioskodawcę żadne nakłady na zakończenie budowy, ani inne wydatki związane z adaptacją tej budowli. Firma nie poniosła żadnych kosztów związanych z tą inwestycją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy doszło lub dojdzie do pierwszego zasiedlenia?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym planowana sprzedaż obiektu może być zwolniona od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zakupiony w 2010 r. budynek nigdy nie był oddany do użytkowania, ponieważ znajduje się on w stanie surowym zamkniętym, znajduje się na działkach, które do 2016 r. widniały w ewidencji jako rolne. Od 2016 r. w związku z modernizacją ewidencji gruntów i budynków w obrębie geodezyjnym W. stwierdzono, że łączna powierzchnia gruntów rolnych nie stanowi gospodarstwa rolnego i zmieniono klasyfikację działek xx i xx o łącznej powierzchni 0,3070, na Bi – inne tereny zabudowane i opodatkowano je podatkiem od nieruchomości, wcześniej całość objęta była podatkiem rolnym. Omawiane działki nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Obiekt nie był ujęty w ewidencji środków trwałych, był tylko wprowadzony jako inwestycje rozpoczęte, ponieważ nigdy nie zakończono jego budowy a co za tym idzie nie uzyskano pozwolenia na użytkowanie, nie były poniesione na dokończenie budowy ani remont żadne wydatki. Do dnia dzisiejszego Spółka nie dokonała, w związku z omawianym obiektem żadnych czynności podlegających opodatkowaniu. W związku z powyższym Wnioskodawca uznaje, że do dnia złożenia wniosku nie doszło i nie dojdzie w Spółce do pierwszego zasiedlenia.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości będzie podlegać zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług, ponieważ:

1. zgodnie z podpunktem a) art. 43 ust. 1 pkt 10a w Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż nieruchomość była zakupiona jako zwolniona od podatku od towarów i usług;
2. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie, modernizacją lub adaptację obiektu, od momentu nabycia do dnia dzisiejszego w związku z tym nie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty oraz budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z ww. art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 16 listopada 2017 r. C-308/16 stwierdził, że „kryterium pierwszego zasiedlenia budynku (jako odpowiedające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora) zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek staje się przedmiotem konsumpcji.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko, w tym również jako pierwsze zajęcie, używanie na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnioszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga natomiast przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynków”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć:

• budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
• budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
• obiekt małej architektury.
  
  

Stosownie do art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek – należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, dnia 5 listopada 2010 r. zakupił nieruchomość składającą się z działek nr xx i xx, zabudowanych budynkiem nie oddanym do użytku, w stanie surowym zamkniętym, murowanym parterowym z poddaszem użytkowym, podpiwniczonym, krytym blachą. Obiekt został zakupiony Aktem Notarialnym i fakturą VAT, jako przedmiot zwolniony na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca planuje wystawienie wyżej wspomnianej nieruchomości do sprzedaży w miesiącu maju 2018 r. Wchodzący w skład omawianej nieruchomości budynek, nigdy nie został oddany do użytku, jego budowa nie została zakończona poprzez poprzednich właścicieli, ani przez Wnioskodawcę, nie uzyskano też w związku z nim decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. Inwestycja nigdy nie została ukończona i w takim stanie zakupił ją Wnioskodawca. Budynek nie mógł być, ani nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, lub innej umowy o podobnym charakterze. Przy zakupie omawianej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ obiekt został zakupiony ze stawką VAT zwolnioną, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Na omawianym obiekcie nigdy nie były prowadzone żadne inwestycje, nie były poniesione żadne wydatki na ulepszenie lub modernizację budynku. Wnioskodawca nie poniósł żadnych kosztów związanych z tą inwestycją.

W tym miejscu należy wskazać, że w wyroku z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie C-326/11 JJ. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślił, że: „Komisja Europejska ze swej strony uważa, że kwestia dostawy nowego budynku może pojawić się tylko w wypadku ukończenia przebudowy lub przynajmniej dostatecznego zaawansowania robót, aby powstał budynek istotnie odmienny, który może zostać zasiedlony” (pkt 31).

W świetle poczynionych rozważań należy stwierdzić, że o zastosowaniu właściwej stawki podatku przesądza każdorazowo całokształt okoliczności faktycznych i prawnych.

W odniesieniu do przedstawionej we wniosku sytuacji, z uwagi na powołane wyżej regulacje oraz orzecznictwo TSUE stwierdzić należy, że przedmiotem dostawy będzie budynek szkoły. Budynek ten jest w trakcie budowy i nieoddany do użytkowania, jednakże stopień zaawansowania robót budowlanych – opisany szczegółowo we wniosku – pozwala na uznanie, że nosi on cechy obiektu budowlanego oraz wypełnia definicję budynku. Skutki prawnopodatkowe konkretnego zdarzenia powstają w momencie dokonanej dostawy nieruchomości, która stanowi grunt zabudowany budynkiem szkoły, który może być zaklasyfikowany w świetle przepisów prawa budowlanego, jak również według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynek.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że planowana przez Wnioskodawcę czynność sprzedaży nieukończonego i nieoddanego do użytkowania budynku szkoły nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Do pierwszego zasiedlenia ww. budynku nie doszło również w dniu 5 listopada 2010 r., tj. w dniu zakupu przez Wnioskodawcę nieruchomości. Wtedy bowiem ze względu na fakt, że budowa budynku nie została zakończona i budynek ten nie został oddany do używania, jego sprzedaż była dokonywana przed pierwszym zasiedleniem. Zatem do tej pory nie doszło do pierwszego zasiedlenia rozumianego – zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”, ale po jego wybudowaniu.

Dlatego w wyniku przedmiotowej transakcji nie dojdzie do pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości.

Z uwagi na powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że dostawa budynku szkoły nie będzie podlegała zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ będzie dokonywana przed pierwszym zasiedleniem tego budynku.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy sprzedaży tej nieruchomości.

W związku z brakiem możliwości zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Aby dostawa mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu muszą być spełnione oba warunki określone w tym przepisie.

Kluczowym elementem determinującym opodatkowanie podatkiem VAT czynności polegającej na dostawie budynku jest to, czy przy nabyciu w stosunku do obiektu nie przysługiwało dokonującemu jego dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przy zakupie omawianej nieruchomości Wnioskodawcy takie prawo nie przysługiwało. Nieruchomość została bowiem zakupiona jako korzystająca ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, nie poniesiono żadnych nakładów na ulepszenie, adaptację lub modernizację budynku. Wnioskodawca nie poniósł żadnych kosztów związanych z tą inwestycją.

Mając na względzie wskazane przez Wnioskdawcę informacje, należy uznać, że dostawa budynku szkoły będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ zostały spełnione wszystkie przesłanki dla zastosowania tego zwolnienia.

Należy zaznaczyć, że dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek szkoły – zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy – korzysta ze zwolnienia od podatku VAT (analogicznie jak dostawa ww. budunku, który jest z tym gruntem związany).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzone

postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.