Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.193.2018.1
z 19 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny udział w nieruchomości – domu (…). Udział ten stanowił składnik majątku odrębnego Wnioskodawczyni. Nabyty pod tytułem darmym udział w prawie własności nieruchomości Wnioskodawczyni zbyła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W tym samym roku, w którym Wnioskodawczyni uprzednio zbyła udział w prawie własności nieruchomości otrzymanej w drodze darowizny Wnioskodawczyni wraz z jej małżonkiem nabyli nieruchomość – dom jednorodzinny (…) . Dom nabyty wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej małżonka stanowi w udziale 450/1710 majątek odrębny męża Wnioskodawczyni, w udziale 570/1710 majątek odrębny Wnioskodawczyni, a w udziale 690/1710 majątek objęty wspólnością majątkową małżeńską Wnioskodawczyni i jej męża. Co istotne, udział stanowiący składnik majątku odrębnego Wnioskodawczyni w ww. domu został w całości zakupiony za środki pochodzące ze sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości otrzymanej w drodze darowizny, (…) . Wnioskodawczyni wydała na nabycie 570/1710 udziału w prawie własności domu całość środków pozyskanych ze sprzedaży uprzednio otrzymanego w drodze darowizny udziału w prawie własności nieruchomości.

Nabyta przez Wnioskodawczynię i jej małżonka nieruchomość zaaranżowana jest w ten sposób, że parter nieruchomości może stanowić dodatkowe dwa mieszkania. Wnioskodawczyni i jej małżonek zamierzają wykorzystać tę okoliczność i wynająć parter nieruchomości. Sami zaś zamieszkują na piętrze nieruchomości. Powierzchnia lokalu na parterze stanowi mniej więcej około 570/1710 części nieruchomości. Wnioskodawczyni zajmuje więc na własne cele mieszkaniowe całość części nieruchomości, jaką nabyła za środki pochodzące ze zbycia uprzednio otrzymanej w drodze darowizny nieruchomości, a właściwie udziału w prawie własności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą udziału w prawie własności nieruchomości otrzymanego w drodze darowizny, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, a następnie nabyciem za całość środków pozyskanych z opisanej wyżej transakcji udziału w prawie własności nieruchomości i zamieszkaniem w tej nieruchomości oraz jednoczesnym wynajęciem części nieruchomości nabytej za inne środki niż te, które zostały pozyskane z uprzedniej transakcji zbycia powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też kwotę tą należy uznać za wydatkowaną na własne cele mieszkaniowe i objętą zwolnieniem?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia przed upływem pięciu lat udziału w prawie własności nieruchomości otrzymanego pod tytułem darmym, a następnie nabyciem za co najmniej uzyskaną kwotę udziału w prawie własności nieruchomości – domu jednorodzinnego, a zatem Wnioskodawczyni nie będzie zobligowana do zapłaty podatku dochodowego związanego z tą czynnością. Irrelewantne jest w tej sytuacji to, że Wnioskodawczyni nabyła za pozyskane środki udział w prawie własności nieruchomości, a pozostałą część udziałów nabył małżonek Wnioskodawczyni do majątku odrębnego oraz Wnioskodawczyni i jej małżonek do majątku wspólnego. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest również to, że Wnioskodawczyni wynajmie parter nieruchomości, albowiem Wnioskodawczyni na nabytym udziale w prawie własności nieruchomości realizować będzie nadal własne cele mieszkaniowe, a wynajęta część nieruchomości będzie mniej więcej tożsama powierzchniowo do udziałów nabytych przez małżonków do majątku wspólnego. Transakcja objęta wnioskiem będzie zatem podlegała zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych, albowiem wydatki na nabycie udziału w prawie własności nieruchomości, której pozostała część stanowi własność męża Wnioskodawczyni oraz małżonków będą mogły być uznane za poczynione na własne cele mieszkaniowe – pomimo wynajęcia części nieruchomości Wnioskodawczyni nadal bowiem zaspokaja w nieruchomości własne potrzeby mieszkaniowe zamieszkując ją na stałe wraz z mężem i córką.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny udział w nieruchomości – budynku mieszkalnym. Przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Wnioskodawczyni sprzedała ww. udział. Następnie w tym samym roku za środki pieniężne stanowiące:

• majątek odrębny Wnioskodawczyni (przychód ze sprzedaży nabytego nieodpłatnie udziału w nieruchomości),
• majątek odrębny męża Wnioskodawczyni oraz
• majątek wspólny Wnioskodawczyni i jej męża

małżonkowie zakupili nieruchomość – dom jednorodzinny. W efekcie nabyta nieruchomość stanowi:

• w udziale 450/1710 majątek odrębny męża Wnioskodawczyni,
• w udziale 570/1710 majątek odrębny Wnioskodawczyni, a
• w udziale 690/1710 majątek objęty wspólnością majątkową małżeńską.
  
  

Jak wskazano we wniosku udział Wnioskodawczyni w ww. nieruchomości został w całości sfinansowany ze środków pochodzących ze sprzedaży udziału w nieruchomości, który nabyła w 2016 r. w darowiźnie. W nabytej nieruchomości Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z rodziną (mężem i córką). Dodatkowo, biorąc pod uwagę – jak podano we wniosku – aranżację nabytej nieruchomości, tj. fakt, że parter nieruchomości może stanowić dwa mieszkania właściciele zamierzają wynająć część nieruchomości.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Natomiast, do majątku osobistego każdego z małżonków – stosownie art. 33 pkt 2 i 10 Kodeksu, należą:

• przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
• przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
  
  

Dodatkowo należy wskazać, że stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Prawo cywilne (art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego) rozróżnia dwa rodzaje współwłasności:

• współwłasność w częściach ułamkowych;
• współwłasność łączną.
  
  

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika, m.in. wyżej przywołane przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Natomiast do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Jeżeli współwłaściciele nie określą wielkości przysługujących im udziałów, wówczas znajdzie zastosowanie ogólna zasada z art. 197 Kodeksu, zgodnie z którą domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe.

W analizowanej sprawie co wynika z jej opisu współwłaściciele określili wielkość przysługujących im udziałów w rzeczy wspólnej.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że sprzedaż nabytego nieodpłatnie (umowa darowizny) w 2016 r. udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodu, o którym mowa ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy podatkowej. Tym samym w sprawie znajdą zastosowanie poniższe przepisy.

W myśl art. 30e ust. 1 tej ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy podatkowej, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cyt. ustawy).

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

− położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Po myśli art. 21 ust. 30 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Przywołane zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Z opisu sprawy wynika, ze cały przychód ze sprzedaży majątku osobistego Wnioskodawczyni (udziału w nieruchomości nabytego w 2016 r.) został wydatkowany w przewidzianym przez ustawę podatkową terminie (tj. przed upływem dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) na zakup nieruchomości stanowiącej współwłasności Wnioskodawczyni i jej męża.

Istota odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu własne cele mieszkaniowe. W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku na nabycie nieruchomości (udziału) nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. dachu nad głową. Ustawodawca nie odniósł możliwości skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w nowej nieruchomości jedynie w chwili jej nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych. W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu lub remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu udziału w nieruchomości w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu nieruchomości i późniejszych decyzji co do dalszych losów tej nieruchomości. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem nieruchomości do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

W związku z tym w rozpatrywanej sprawie nie ma przeszkód prawnych, aby Wnioskodawczyni przeznaczając środki pieniężne ze sprzedaży majątku odrębnego (udziału w nieruchomości) na nabycie nowej nieruchomości (udziału w budynku mieszkalnym) mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro takie nabycie było podyktowane koniecznością realizacji przez Wnioskodawczynię jej własnego celu mieszkaniowego. W tej sytuacji wynajęcie części nieruchomości, w której zamieszkuje ona z rodziną, nie będzie powodowało utraty prawa do przedmiotowego zwolnienia.

W konsekwencji, skoro przychód Wnioskodawczyni ze sprzedaży majątku osobistego został w całości i w przewidzianym przez ustawę podatkową terminie wydatkowany na wskazany w tej ustawie cel mieszkaniowy, który zresztą Wnioskodawczyni realizuje, gdyż w nabytej nieruchomości zamieszkuje wspólnie z rodziną, to przysługuje jej zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności faktyczne sprawy zamiar wynajmowania części nieruchomości pozostaje bez wpływu na zastosowanie ww. ulgi podatkowej. Oznacza to, że kwotę wydatkowaną na zakup udziałów w nowej nieruchomości (…) należy uznać za wydatkowaną na własne cele mieszkaniowe, czyli objętą ww. zwolnieniem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.