Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.290.2018.5.SR
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 8 czerwca 2018 r. (data wpływ 18 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 czerwca 2018 r. (data wpływ 18 czerwca 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 29 maja 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.290.2018.4.SR, 0111-KDIB2-2.4014.52.2018.2.SK.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 8 czerwca 2018 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Aktem notarialnym z dnia 19 marca 2018 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży następujących nieruchomości:

1.

Zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka numer 14/3 o powierzchni 5.040 m², dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w O. prowadzi księgę wieczystą KW numer ….

Prawo własności ww. nieruchomości Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży z dnia 25 marca 2004 r.

Ww. nieruchomość gruntowa posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej oraz zabudowana jest:

• wybudowanym w 1978 r. jednokondygnacyjnym budynkiem murowanym o powierzchni zabudowy 33 m²,
  
• wybudowanym w 1978 r. dwukondygnacyjnym budynkiem murowanym pod nazwą „hala produkcyjna” wraz z budynkiem murowanym socjalno-administracyjnym – w jednej bryle – o powierzchni zabudowy 1340 m².
  
  

2.

Prawa użytkowania wieczystego gruntu (ustanowionego do dnia 4 grudnia 2089 r.) będącego własnością Skarbu Państwa oznaczonego jako działki numer 18/2 i 18/4 o powierzchni 2 ha 4149 m² wraz z budynkami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, objętych księgą wieczystą Sądu Rejonowego w O. KW numer ….

Ww. prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności Wnioskodawca nabył na podstawie umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste i sprzedaży z dnia 27 października 1993 r.

Ww. nieruchomość gruntowa posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej oraz zabudowana jest:

• wybudowanym w 1978 r jednokondygnacyjnym budynkiem garażowym murowanym o powierzchni zabudowy 125 m²,
  
• wybudowanym w 1978 r. jednokondygnacyjnym budynkiem murowanym o powierzchni zabudowy 71 m²,
  
• wybudowanym w 1983 r. jednokondygnacyjnym budynkiem garażowym murowanym o powierzchni zabudowy 48 m²,
  
• wybudowanym w 1978 r. jednokondygnacyjnym budynkiem magazynowym o konstrukcji stalowej – ściany częściowo wymurowane i częściowo wypełnione płytą warstwową o powierzchni zabudowy 1556 m²,
  
• wybudowanym w 1978 r. dwukondygnacyjnym budynkiem przemysłowym o konstrukcji stalowej ściany częściowo wymurowane i częściowo wypełnione płytami azbestowo-cementowymi o powierzchni zabudowy 1839 m²,
  
• wybudowanym w 1978 r. jednokondygnacyjnym budynkiem przemysłowym o konstrukcji częściowo murowanej i częściowo stalowej wypełnionej murem o powierzchni zabudowy 645 m²,
  
• wybudowanym w 1978 r. jednokondygnacyjnym budynkiem magazynowym murowanym pokrytym stropodachem i częściowo blachą o powierzchni zabudowy 419 m²,
  
• wybudowanym w 1985 r. jednokondygnacyjnym, murowanym budynkiem laboratorium z dachem o konstrukcji drewnianej o powierzchni zabudowy 113 m² i powierzchni użytkowej 92,70 m²,
  
• wybudowanym w 1978 r. jednokondygnacyjnym, murowanym budynkiem stacji transformatorowej o powierzchni zabudowy 37 m² i powierzchni użytkowej 25,70 m²,
  
• wybudowanym w 1983 r. jednokondygnacyjnym, murowanym budynkiem garażowym o powierzchni zabudowy 37 m² i powierzchni użytkowej 31,20 m².
  
  

3.

Prawa użytkowania wieczystego gruntu (ustanowionego do dnia 4 grudnia 2089 r.) będącego własnością Skarbu Państwa oznaczonego jako działka numer 15 o powierzchni 1348 m² wraz z budynkiem stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności, objętych księgą wieczystą Sądu Rejonowego w O. KW numer ...

Ww. prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności budynku Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży z dnia 28 września 1992 r. (był to zakup od przedsiębiorstwa państwowego w likwidacji przez Wnioskodawcę jako spółkę pracowniczą).

Ww. nieruchomość gruntowa nie posiada bezpośredniego dostępu do drogi publicznej, przylega zaś do opisanej powyżej w pkt 2 wniosku nieruchomości gruntowej posiadającej bezpośredni dostęp do drogi publicznej i zabudowana jest wybudowanym 1978 r. budynkiem magazynowym o konstrukcji stalowej, ściany wypełnione płytami azbestowo-cementowymi o powierzchni zabudowy 1006 m².

4.

Prawa użytkowania wieczystego gruntu (ustanowionego do dnia 4 grudnia 2089 r.) będącego własnością Skarbu Państwa oznaczonego jako działka numer 14/2 o powierzchni 5822 m² wraz z budynkami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, objętych księgą wieczystą Sądu Rejonowego w O. KW numer ….

Ww. prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży z dnia 11 sierpnia 1995 r. od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i nie działających w charakterze podatników VAT.

Ww. nieruchomość gruntowa nie posiada bezpośredniego dostępu do drogi publicznej, przylega zaś do opisanej w pkt 2 niniejszego wniosku nieruchomości gruntowej posiadającej bezpośredni dostęp do drogi publicznej i zabudowana jest:

• wybudowanym w 1978 r. dwukondygnacyjnym budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni zabudowy 242 m²,
  
• wybudowanym w 1978 r. jednokondygnacyjnym budynkiem magazynowym murowanym o powierzchni zabudowy 156 m².
  
  

5.

Udziału wynoszącego 5/7 części w prawie użytkowania wieczystego gruntu będącego własnością Powiatu oznaczonego jako działka numer 17/2 o powierzchni 729 m² oraz w budynku stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności, objętych księgą wieczystą Sądu Rejonowego w O. KW numer ….

Ww. udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z udziałem w budynku stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności Wnioskodawca nabył na podstawie umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste z 1993 r., umowy sprzedaży z dnia 11 kwietnia 2001 r., umowy sprzedaży z dnia 26 października 1995 r. oraz umowy sprzedaży z dnia 13 grudnia 2002 r.

Ww. nieruchomość gruntowa posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej i zabudowana jest wybudowanym w 1978 r. siedmiokondygnacyjnym (sześć kondygnacji nadziemnych oraz jedna kondygnacja podziemna) budynkiem biurowym murowanym o powierzchni zabudowy 370 m².

Na sprzedanych nieruchomościach gruntowych znajdują się ponadto następujące budowle:

1. rurociąg przesyłowy ciepła i sieć cieplna – przyjęty do używania – jak wynika z ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy – w grudniu 1997 r.
   
2. stacja transformatorowa – przyjęta do używania – jak wynika z ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy – w grudniu 2010 r.
   
3. drogi – place utwardzone – przyjęte do używania – jak wynika z ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy – w maju 1992 r.
   
4. skład opału – przyjęty do używania – jak wynika z ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy – w sierpniu 1995 r.
   
5. drogi i place stacji paliw – przyjęte do używania – jak wynika z ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy – w maju 1992 r.
   
6. place składowe utwardzone płytami drogowymi – przyjęte do używania – jak wynika z ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy – w maju 1992 r.
   
7. ogrodzenie terenu – przyjęte do używania – jak wynika z ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy – w maju 1992 r.
   
8. szlaban gard – przyjęty do używania – jak wynika z ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy – w grudniu 2007 r.
   
9. wybudowane najprawdopodobniej w latach 1975-1986:
   
   • instalacja wodociągowa,
   • instalacja kanalizacyjna,
   • instalacja kanalizacji deszczowej,
   • instalacja sieci elektrycznej,
   • oświetlenie terenu.
   
   
   

Dodać ponadto należy, iż część opisanych powyżej gruntów oraz budynków była przedmiotem następujących umów najmu:

1. z dnia 1 marca 2016 r.
2. z dnia 17 czerwca 2010 r.
3. z dnia 1 lutego 2017 r.
4. z dnia 1 lipca 2016 r.
5. z dnia 10 lutego 2012 r.
6. z dnia 1 maja 2015 r.
7. z dnia 9 kwietnia 2008 r.
8. z dnia 1 lutego 2016 r.
9. z dnia 7 lutego 2017 r.
10. z dnia 29 grudnia 2014 r.
11. z dnia 1 stycznia 2007 r.
12. z dnia 10 października 2017 r.
13. z dnia 2 stycznia 2018 r.
14. dnia 23 stycznia 2018 r.
15. z dnia 18 września 2017 r.
16. z dnia 2 stycznia 2018 r.
17. z dnia 2 stycznia 2018 r.
18. z dnia 14 listopada 2017 r.
19. z dnia 29 listopada 2017 r.

oraz, że z dniem zawarcia umowy sprzedaży z dnia 19 marca 2018 r. nabywca wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki wynajmującego wynikające z powyższych umów.

Pozostałe budynki i budowle były wykorzystywane na potrzeby własne w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Według posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy oraz dokumentów księgowych (ewidencja środków trwałych, księga inwentarzowa środków trwałych) na przestrzeni lat miały miejsce nakłady na budynki i budowle podwyższające ich wartość początkową.

Takie nakłady miały miejsce w następujących latach: w 2001 r., 2004 r., 2005 r, 2010 r., 2011 r. oraz w 2012 r., przy czym, z uwagi na upływ czasu i brak części dokumentacji trudno jest na chwilę obecną jednoznacznie stwierdzić, czy nakłady te przekraczały 30% wartości początkowej poszczególnych obiektów i czy były istotne.

Dodać ponadto należy, iż:

• Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym,
• do dokonanej aktem notarialnym z dnia 19 marca 2018 r. sprzedaży nieruchomości zastosowano zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,
• w związku z zastosowanym zwolnieniem od podatku VAT sprzedaż opodatkowana została podatkiem od czynności cywilnoprawnych po stronie nabywcy nieruchomości.
  
  

W piśmie z 8 czerwca 2018 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku wskazano, że na działce o numerze 18/4 znajdują się następujące budynki:

• wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek garażowy murowany o powierzchni zabudowy 125 m²,
• wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek murowany o powierzchni zabudowy 71 m²,
• wybudowany w 1983 r. jednokondygnacyjny budynek garażowy murowany o powierzchni zabudowy 48 m²,
• wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek magazynowy o konstrukcji stalowej – ściany częściowo wymurowane i częściowo wypełnione płytą warstwową o powierzchni zabudowy 1556 m²,
• wybudowany w 1978 r. dwukondygnacyjny budynek przemysłowy o konstrukcji stalowej ściany częściowo wymurowane i częściowo wypełnione płytami azbestowo cementowymi o powierzchni zabudowy 1839 m²,
• wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek przemysłowy o konstrukcji częściowo murowanej i częściowo stalowej wypełnionej murem o powierzchni zabudowy 645 m²,
• wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek magazynowy murowany pokryty stropodachem i częściowo blachą o powierzchni zabudowy 419 m²,
• wybudowany w 1985 r. jednokondygnacyjny murowany budynek laboratorium z dachem o konstrukcji drewnianej o powierzchni zabudowy 113 m² i powierzchni użytkowej 92,70 m²,
• wybudowany w 1983 r. jednokondygnacyjny murowany budynek garażowy o powierzchni zabudowy 37 m² i powierzchni użytkowej 31,20 m².
  
  

Na działce o numerze 18/2 znajduje się wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny murowany budynek stacji transformatorowej o powierzchni zabudowy 37 m² i powierzchni użytkowej 25,70 m².

Wskazane we wniosku budowle znajdują się na następujących działkach:

• instalacja wodociągowa – nr działki: 18/4, 14/2, 14/3, 17/2,
• instalacja kanalizacyjna – nr działki: 18/4, 14/2, 14/3, 17/2,
• instalacja kanalizacji deszczowej – nr działki: 18/2, 18/4, 14/2, 14/3, 15, 17/2,
• instalacja sieci elektrycznej – nr działki: 18/2, 18/4, 14/2, 14/3, 15, 17/2,
• rurociąg przesyłowy ciepła i sieć cieplna – nr działki: 18/4, 14/2, 14/3, 17/2,
• stacja transformatorowa – nr działki: 18/2,
• drogi – place utwardzone – nr działki: 18/4, 14/2, 14/3,
• skład opału – nr działki: 14/2,
• drogi i place stacji paliw – nr działki: 18/4,
• place składowe utwardzone płytami drogowymi – nr działki: 18/4,1 4/2,
• ogrodzenie terenu – nr działki: 18/4,15, 14/2, 14/3,
• oświetlenie terenu – nr działki: 18/2,
• szlaban gard – nr działki: 18/4.
  
  

Wnioskodawca podaje klasyfikację każdego budynku wg PKOB:

1. Budynki znajdujące się na działce numer 14/3:
   
   • wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek murowany o pow. zabudowy 33 m², klasa wg PKOB: 1274 – pozostałe budynki niemieszkalne,
   • wybudowany w 1978 r. dwukondygnacyjny budynek murowany pod nazwą „hala produkcyjna” wraz z budynkiem murowanym socjalno-administracyjnym – w jednej bryle – o pow. zabudowy 1340 m², klasa wg PKOB: 1251 – budynki przemysłowe.
2. Budynki znajdujące się na działce numer 18/4:
   
   • wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek garażowy murowany o pow. zabudowy 125 m², klasa wg PKOB: 1242 – budynki garaży,
   • wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek murowany o pow. zabudowy 71 m², klasa wg PKOB: 1274 – pozostałe budynki niemieszkalne,
   • wybudowany w 1983 r. jednokondygnacyjny budynek garażowy murowany o pow. zabudowy 48 m², klasa wg PKOB: 1242 – budynki garaży,
   • wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek magazynowy o konstrukcji stalowej – ściany częściowo wymurowane i częściowo wypełnione płytą warstwową o pow. zabudowy 1556 m², klasa wg PKOB: 1252 – zbiorniki, silosy i budynki magazynowe,
   • wybudowany w 1978 r. dwukondygnacyjny budynek przemysłowy o konstrukcji stalowej ściany częściowo wymurowane i częściowo wypełnione płytami azbestowo cementowymi o powierzchni zabudowy 1839 m², klasa wg PKOB: 1251 – budynki przemysłowe,
   • wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek przemysłowy o konstrukcji częściowo murowanej i częściowo stalowej wypełnionej murem o pow. zabudowy 645 m², klasa wg PKOB: 1251 – budynki przemysłowe,
   • wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek magazynowy murowany pokryty stropodachem i częściowo blachą o pow. zabudowy 419 m², klasa wg PKOB: 1252 – zbiorniki, silosy i budynki magazynowe,
   • wybudowany w 1985 r. jednokondygnacyjny murowany budynek laboratorium z dachem o konstrukcji drewnianej o pow. zabudowy 113 m² i pow. użytkowej 92,70 m², klasa wg PKOB: 1274 – pozostałe budynki niemieszkalne,
   • wybudowany w 1983 r. jednokondygnacyjny murowany budynek garażowy o pow. zabudowy 37 m² i pow. użytkowej 31,20 m², klasa wg PKOB: 1242 – budynki garaży.
3. Budynek znajdujący się na działce numer 18/2:
   
   • wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny murowany budynek stacji transformatorowej o pow. zabudowy 37 m² i pow. użytkowej 25,70 m², klasa wg PKOB: 1274 – pozostałe budynki niemieszkalne.
4. Budynek znajdujący się na działce numer 15:
   
   • wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek magazynowy o konstrukcji stalowej, ściany wypełnione płytami azbestowo-cementowymi o pow. zabudowy 1006 m², klasa wg PKOB: 1252 – zbiorniki, silosy i budynki magazynowe.
5. Budynki znajdujące się na działce numer 14/2:
   
   • wybudowany w 1978 r. dwukondygnacyjny budynek magazynowy murowany o pow. zabudowy 242 m², klasa wg PKOB: 1252 – zbiorniki, silosy i budynki magazynowe,
   • wybudowany w 1978 r. jednokondygnacyjny budynek magazynowy murowany o pow. zabudowy 156 m², klasa wg PKOB: 1252 – zbiorniki, silosy i budynki
   • Budynek znajdujący się na działce numer 17/2:
     
     • wybudowany w 1978 r. siedmiokondygnacyjny (sześć kondygnacji nadziemnych oraz jedna kondygnacja podziemna) budynek biurowy murowany o pow. zabudowy 370 m², klasa wg PKOB: 1220 – budynki biurowe.
     
     
     

Wnioskodawca podaje klasyfikację budowli wg PKOB:

• instalacja wodociągowa – klasa wg PKOB: 2212
• instalacja kanalizacyjna – klasa wg PKOB: 2212
• instalacja kanalizacji deszczowej – klasa wg PKOB: 2212
• instalacja sieci elektrycznej – klasa wg PKOB: 2224
• rurociąg przesyłowy ciepła i sieć cieplna – klasa wg PKOB: 2222
• stacja transformatorowa – klasa wg PKOB: 2224
• drogi – place utwardzone – klasa wg PKOB: brak klasyfikacji
• skład opału – klasa wg PKOB: brak klasyfikacji
• drogi i place stacji paliw – klasa wg PKOB: brak klasyfikacji
• place składowe utwardzone płytami drogowymi – klasa wg PKOB: brak klasyfikacji
• ogrodzenie terenu – klasa wg PKOB: brak klasyfikacji
• oświetlenie terenu – klasa wg PKOB: brak klasyfikacji
• szlaban gard – klasa wg PKOB: brak klasyfikacji.
  
  

Poniesiono następujące nakłady na ulepszenie budynków i budowli:

1. We wrześniu 2012 r. zwiększono wartość znajdującego się na działce nr 18/4 budynku wybudowanego w 1978 r. (jednokondygnacyjny budynek przemysłowy o konstrukcji stalowej ściany częściowo wymurowane i częściowo wypełnione płytami azbestowo cementowymi o powierzchni zabudowy 1839 m²) – nr ewidencyjny budynku 18/1;6 o kwotę 17 808,03 zł., wartość początkowa 22 109,88 zł, wartość księgowa na 28 lutego 2018 r. wynosiła 10 366,00 zł. Od września 2012 r. zmodernizowany budynek został przyjęty przez Wnioskodawcę do używania na cele działalności gospodarczej.
2. W grudniu 2011 r. dokonano modernizacji wymiennika ciepła sieci cieplnej (budowli), w wyniku której zwiększono wartość początkową środka trwałego o kwotę 44 061,83 zł. Wartość początkowa ww. budowli wynosiła w 1992 r. 4 495,54 zł., wartość księgowa na dzień 28 lutego 2018 r. wynosiła 30 587,17 zł. Od grudnia 2011 r. zmodernizowana sieć ciepłownicza służyła prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz najemcom.
3. Jak wynika z ewidencji środków trwałych w 2010 r. poniesiono nakłady na budynek laboratorium – nr działki 18/4, nr ewidencyjny 18/1;7. Było to wykonanie elewacji zewnętrznej budynku. Data przyjęcia do używania (zajęcia) na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy to 28 grudnia 2010 r.
4. Jak wynika z ewidencji środków trwałych w 2004 r. poniesiono nakłady na budynek hali produkcyjnej (Wnioskodawca nie posiada dokumentów źródłowych). Data przyjęcia do używania (zajęcia) na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy to 1 marca 2004 r.
5. Jak wynika z ewidencji środków trwałych w 2001 r. poniesiono nakłady na piętro budynku administracyjnego (biurowego) – nr działki 17/2, nr ewidencyjny budynku 17;1 (Wnioskodawca nie posiada dokumentacji źródłowej potwierdzającej ulepszenie). Data przyjęcia do używania (zajęcia) na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy to 1 kwietnia 2001 r.
   
   

W stosunku do wszystkich budynków i budowli będących przedmiotem sprzedaży, od momentu ich oddania w najem lub zajęcia na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej do momentu sprzedaży w dniu 19 marca 2018 r. upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy dokonana w dniu 19 marca 2018 r. sprzedaż opisanych w niniejszym wniosku nieruchomości podlegała zwolnieniu od podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Pierwsze zasiedlenie zostało zdefiniowane na potrzeby podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT i zgodnie z zawartą tam definicją oznacza oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Należy w tym miejscu wskazać, że w orzeczeniu z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie sygn. C-308/16 (Kozuba Premium Selection Sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) stwierdził niezgodność polskiej ustawy o VAT z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zwana dalej Dyrektywą VAT) w zakresie ograniczenia pojęcia „pierwszego zasiedlenia”, do którego zgodnie z ustawą o VAT może dojść wyłącznie w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Trybunał wskazał na brak możliwości definiowania pojęcia „pierwszego zasiedlenia” przez państwa członkowskie, bowiem stanowi to autonomiczne pojęcie prawa unijnego.

Według Trybunału pojęcie „pierwszego zasiedlenia” powinno być interpretowane jednolicie na terytorium państw członkowskich, a dodatkowo wyjątki od zasady powszechności opodatkowania powinny być, cyt: „interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa dokonana lub świadczona odpłatnie przez podatnika”.

W ww. wyroku C-308/16 Trybunał przedstawił rozumienie pojęcia „pierwsze zasiedlenie” odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. Kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji.

W konsekwencji powyższego, TSUE stwierdził, że artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j Dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego (art. 2 pkt 14 ustawy o VAT), które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym „pierwsze zasiedlenie” tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Ponadto TSUE wyjaśnił, że wskazane przepisy tejże Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one temu, aby przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że ww. budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

Przedmiotem sporu, którego dotyczyło orzeczenie TSUE z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. C-308/16 był przypadek, w którym po ulepszeniu budynku był on wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej („konsumowany” na jej potrzeby) i jako taki w momencie rozpoczęcia jego używania na własne potrzeby został objęty kryterium „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu ustawy o VAT oraz Dyrektywy 112. Tym samym, w przypadku dokonania jego dostawy po upływie co najmniej dwóch lat od dnia jego pierwszego zasiedlenia, dostawa ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku część sprzedanych nieruchomości (budynków i budowli) została nabyta przez Wnioskodawcę znacznie wcześniej, aniżeli 2 lata przed ich sprzedażą i nie była ulepszana, a na część budynków i budowli zostały poniesione nakłady podwyższające ich wartość początkową, przy czym – jak wynika z dokumentów – ostatnie takie nakłady miały miejsce w 2012 r.

Wprawdzie na podstawie aktualnie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy i dokumentacji trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy te nakłady przekraczały 30% wartości początkowej obiektów oraz czy były to nakłady istotne (zgodnie z orzeczeniami WSA w Warszawie z dnia 22 stycznia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 758/15, nieprawomocny oraz NSA z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. akt I FSK 312/16 najpierw należy badać, czy zmiany w budynku były istotne, a dopiero w drugiej kolejności, czy przekraczały próg 30%), tym niemniej – mając na uwadze treść orzeczenia TSUE z dnia 16 listopada 2017 r., sygn. C-308/16 – nie ma to znaczenia w niniejszej sprawie, gdyż od poczynienia ostatnich nakładów (w 2012 r.) do momentu sprzedaży bezspornie upłynęły 2 lata.

Odnośnie natomiast nieruchomości (budynków i budowli) nabytych przed wejściem w życie ustawy o VAT lub po wejściu w życie tej ustawy, ale od osób fizycznych niedziałających w charakterze podatników VAT (na które nie były ponoszone nakłady podwyższające ich wartość początkową), to ww. okoliczności nie wpływają na moment „pierwszego zasiedlenia”, bowiem moment ten nie jest związany z czynnością opodatkowaną VAT, a – jak wskazał TSUE w orzeczeniu z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. C-308/16 – z rozpoczęciem faktycznego wykorzystywania budynków, budowli lub ich części.

Tego rodzaju stanowisko prezentowane jest także w orzecznictwie krajowym sądów administracyjnych (zob. wyrok NSA z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. I FSK 312/16). Podobne stanowisko było zresztą wyrażane jeszcze przed wydaniem powołanego wyroku przez Trybunał, choćby w wyroku NSA z dnia 14 maja 2015 r. (sygn. I FSK 382/14).

Definicję użytkownika spełnia zatem każdy, kto rozpoczął korzystanie z obiektów, czy to wybudowanych, czy to ulepszonych o ponad 30% wartości początkowej, czy nabytych.

Tym samym każdy budynek faktycznie wykorzystywany („konsumowany” w rozumieniu Dyrektywy 112), w tym na własne potrzeby, jest budynkiem spełniającym warunek „pierwszego zasiedlenia” od dnia rozpoczęcia jego faktycznego użytkowania po wybudowaniu, ulepszeniu o ponad 30% wartości początkowej lub nabyciu.

Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, gdyż wszystkie będące przedmiotem sprzedaży w dniu 19 marca 2018 r. budynki i budowle były wykorzystywane do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej przez co najmniej 2 lata od dnia ich nabycia lub poniesienia nakładów podwyższających ich wartość początkową.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu (prawa wieczystego użytkowania gruntu), na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zgodnie z ww. przepisem w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Tak też wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 czerwca 2016 r. znak IPPP3/4512-208/16-2/ISZ.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki VAT, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również dostawa gruntu (w tym dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od VAT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym i w świetle wyżej przedstawionej argumentacji prawnopodatkowej, dokonana przez Wnioskodawcę aktem notarialnym z dnia 19 marca 2018 r. dostawa (sprzedaż) nieruchomości podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów, grunty oraz budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W przypadku dostawy budynków lub budowli zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że aktem notarialnym z dnia 19 marca 2018 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży następujących nieruchomości: zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka numer 14/3, prawa użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działki numer 18/2 i 18/4, 15 oraz 14/2 wraz z budynkami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności oraz udziału wynoszącego 5/7 części w prawie użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działka numer 17/2 oraz w budynku stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. Na sprzedanych nieruchomościach gruntowych znajdują się ponadto budowle: rurociąg przesyłowy ciepła i sieć cieplna, stacja transformatorowa, drogi – place utwardzone, skład opału, drogi i place stacji paliw, place składowe utwardzone płytami drogowymi, ogrodzenie terenu, szlaban gard oraz instalacje i oświetlenie terenu.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku budynków i budowli znajdujących się na ww. działkach nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – wszystkie wskazane budynki i budowle zostały już zasiedlone. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że budynki oraz budowle znajdujące się na ww. działkach zostały wybudowane w latach 1975-2010, z czego przeważająca większość budynków powstała w 1978 r. Wprawdzie na przestrzeni lat miały miejsce nakłady na niektóre budynki i budowle podwyższające ich wartość początkową, a Wnioskodawca, z uwagi na upływ czasu i brak części dokumentacji nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić, czy nakłady na budynki i budowle podwyższające ich wartość początkową przekraczały 30% wartości początkowej poszczególnych obiektów i czy były istotne, jednakże Wnioskodawca wskazał, że takie nakłady miały miejsce w 2001 r., 2004 r., 2005 r, 2010 r., 2011 r. oraz w 2012 r. Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że bezpośrednio po dokonaniu ulepszeń ww. budynków i budowli, tj. znajdującego się na działce nr 18/4 budynku wybudowanego w 1978 r., sieci ciepłowniczej, budynku laboratorium, budynku hali produkcyjnej oraz budynku administracyjnego (biurowego), zostały one przyjęte przez Wnioskodawcę do używania na cele działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał również, że w stosunku do wszystkich budynków i budowli będących przedmiotem sprzedaży, od momentu ich oddania w najem lub zajęcia na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej do momentu sprzedaży w dniu 19 marca 2018 r. upłynął okres dłuższy niż 2 lata. A zatem nawet jeżeli poniesione nakłady na budynki i budowle podwyższające ich wartość początkową, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów, nie zmienia to faktu, że budynki te i budowle zostały już zasiedlone, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków i budowli, a dokonaną sprzedażą nieruchomości (19 marca 2018 r.) nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W konsekwencji zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tak więc, skoro sprzedaż opisanych budynków i budowli korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to tym samym bezzasadnym stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Konsekwentnie również transakcja sprzedaży działki numer 14/3, prawa użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działki numer 18/2 i 18/4, 15, 14/2 oraz udziału wynoszącego 5/7 części w prawie użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działka numer 17/2, na których znajdują się ww. budynki i budowle – zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy –korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (analogicznie jak dostawa ww. budynków i budowli, które są z tym gruntem związane).

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.