Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.122.2018.1.AZE
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 maja 2018 r. (wpływ do Organu tego samego dnia za pośrednictwem platformy epuap), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2018 r wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka Akcyjna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) wchodzi w skład grupy podmiotów (dalej: Grupa) będącej liderem w zakresie prowadzenia ośrodków górskich, parków rozrywki oraz świadczenia usług turystycznych w Europie Środkowo-Wschodniej. W portfolio Grupy znajdują się najważniejsze ośrodki górskie, park rozrywki i hotele w regionie. Mając na uwadze specyfikę prowadzonej działalności, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów korzystających z oferty Grupy (w tym Spółki), w ramach Grupy wprowadzony został program X (dalej: Program), którego celem jest m.in. sprzedaż świadczeń na korzystnych warunkach cenowych, oferowanych w obiektach prowadzonych przez Grupę oraz jej partnerów handlowych na terenie Polski, Czech i Słowacji. Oferta Programu skierowana jest wyłącznie do osób fizycznych (dalej: Uczestnik lub Uczestnicy).

Zgodnie z zasadami Programu, Uczestnicy za pośrednictwem e-sklepu znajdującego się na stronach internetowych Programu, mogą dokonywać zakupu m.in. następujących usług lub innych świadczeń oferowanych przez Grupę, w tym przez Spółkę (dalej: Świadczenia):

• bilety na kolejkę gondolową;
• skipass (tj. karnet umożliwiający korzystanie m.in. z wyciągów narciarskich i wypożyczalni sprzętu narciarskiego zakodowany na indywidualnej karcie identyfikacyjnej narciarza);
• bilety do parku rozrywki;
• wejście na wydarzenia organizowane / współorganizowane przez podmioty z Grupy;
• usługi hotelowe, itp.
  
  

Przy zakupie Świadczeń, Uczestnik wskazuje termin, w którym zamierza z nich skorzystać.

Przykładowo: skipass może być zakupiony na jeden dzień, tydzień lub na cały sezon. Ponieważ Program jest realizowany w 3 krajach, Uczestnik chcący zakupić Świadczenia realizowane w polskich, czeskich lub słowackich ośrodkach, nabywa je poprzez stronę internetową Programu danego kraju. Przystępując do Programu Uczestnicy otrzymują imienną kartę czipową (dalej: Karta), będącą instrumentem technicznym i autoryzacyjnym, na której kodowane są Świadczenia zakupione w ramach Programu przez Uczestników. Ponadto, na Karcie zakodowane są zgromadzone przez Uczestnika punkty lojalnościowe - punkty lojalnościowe przyznawane są Uczestnikowi w związku z nabywaniem przez Niego określnych usług, zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie Programu. Punkty lojalnościowe mogą zostać wykorzystane według własnego uznania Uczestnika na zakupy w sklepie internetowym Programu, w wybranych i oznakowanych obiektach Spółki oraz u jej partnerów handlowych. Mając jedną Kartę, Uczestnicy mogą nabywać za jej pośrednictwem Świadczenia oferowane na wszystkich stronach internetowych Programu, niezależnie od kraju, w którym znajduje się realizujący je ośrodek. Na terenie Polski pośrednictwem w sprzedaży Świadczeń oraz obsługą transakcji realizowanych z wykorzystaniem Karty w ramach Programu, zajmuje się Wnioskodawca. Zakup Świadczeń jest dokonywany w formie zamówienia przez Uczestnika w e-sklepie (obsługiwanym przez Spółkę) konkretnego Świadczenia i zapłaty za nie. Zamówienie uważa się za złożone w chwili jego potwierdzenia przez Wnioskodawcę tj. przesłania Uczestnikowi Programu na wskazany podczas rejestracji adres e-mail potwierdzenia zamówienia. Płatności za zamówione Świadczenia są dokonywane na stronie internetowej Programu obsługiwanej przez Spółkę. W zależności od tego, w którym kraju Świadczenie ma być zrealizowane, płatność może być dokonywana: za pośrednictwem TrustPay, CardPay/ConfortPay lub PayU - płatność zostaje pobrana z rachunku bankowego posiadacza Karty; poprzez pobranie środków pieniężnych znajdujących się na Karcie Uczestnika – Uczestnik może zasilić swoją Kartę środkami pieniężnymi tj. dokonać doładowania Karty przez jeden z systemów płatności elektronicznych akceptowanych przez Program; poprzez wykorzystanie punktów lojalnościowych Programu - punkty w momencie płatności zostają odliczone z konta Uczestnika Programu; jednocześnie środkami pieniężnymi i punktami lojalnościowymi zgromadzonymi przez Uczestnika w ramach Programu. Po przyjęciu zapłaty za Świadczenia, Wnioskodawca aktywuje je na Karcie tego Uczestnika. Tym samym, Świadczenie jest dostępne na Karcie Uczestnika zaraz po jego zakupie, niezależnie od wskazanego przez Uczestnika terminu, w jakim ma zostać zrealizowane. Termin wykorzystania zakupionych Świadczeń może być rozłożony w czasie i nie zawsze pokrywa się z miesiącem ich zakupu. Wynagrodzenie za Świadczenie jest należne z chwilą jego zakupu, niezależnie od tego, czy Uczestnik ostatecznie z niego skorzysta. Otrzymane pieniądze nie są w szczególności przedpłatą ani też zaliczką pobieraną przed wykonaniem świadczenia. Spółka ewidencjonuje sprzedaż zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa. Po otrzymaniu płatności Spółka wystawia fakturę na rzecz Uczestnika.

W przypadku, gdy po zakupie Świadczenia Uczestnik:

i. zmieni termin jego realizacji - Spółka pobiera dodatkową opłatę manipulacyjną, a w sytuacji, gdy cena Świadczenia w nowym terminie jest:

• wyższa od pierwotnej - Uczestnik zobowiązany jest dopłacić różnicę;
  
• niższa od pierwotnej - Spółka zobowiązana jest zwrócić Uczestnikowi różnicę;
  

ii. z niego zrezygnuje – Spółka zwraca Uczestnikowi kwotę stanowiącą równowartość zakupionego Świadczenia, pomniejszoną o wartość opłaty manipulacyjnej;

iii. nie zrealizuje Świadczenia w terminie - Świadczenie uważa się za zrealizowane w ww. terminie.

Ponadto, w przypadku gdy Uczestnik zrezygnuje z udziału w Programie, a tym samym i z Karty, wówczas Spółka zwraca mu zarówno kwotę stanowiącą równowartość zakupionego lecz niezrealizowanego jeszcze Świadczenia, jak i środki pieniężne, które w momencie złożenia przez Uczestnika wniosku, znajdują się na Karcie, pomniejszone o koszty opłaty manipulacyjnej. Na koniec każdego miesiąca Spółka analizuje jakie Świadczenia i w jakiej wartości zostały zakupione przez Uczestników w ramach Programu. Następnie, w oparciu o wynik ww. analizy Wnioskodawca dokonuje przelewu środków finansowych na konta podmiotów z Grupy lub innych partnerów handlowych biorących udział w Programie, w wysokości stanowiącej równowartość zakupionych Świadczeń, które dany podmiot będzie realizował na rzecz Uczestników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo rozpoznaje moment powstania przychodu w związku z uzyskanymi płatnościami z tytułu zakupionych przez Uczestników Świadczeń - z chwilą otrzymania środków finansowych na swój rachunek bankowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka prawidłowo rozpoznaje moment powstania przychodu w związku z uzyskanymi płatnościami z tytułu zakupionych przez Uczestników Świadczeń - z chwilą otrzymania środków finansowych na swój rachunek bankowy. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, przychodem są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy PDOP, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także m.in. należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Niniejszy przepis nakazuje ujmować dla celów podatkowych przychody, które są należne podatnikowi, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń, nawet jeśli nie zostały przez niego jeszcze otrzymane. Swoim zakresem zastosowania obejmuje przy tym wyłącznie przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej. Przepis art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP wiąże więc przychody z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, co oznacza, że przychody objęte tym przepisem muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, względnie któregoś z działów specjalnych produkcji rolnej. Zatem, między przychodem a wymienionymi rodzajami działalności gospodarczej bądź rolnej musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą. Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej określa art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP. Zgodnie z tym przepisem, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponadto, zgodnie art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.
  
  

W świetle ww. przepisu o powstaniu przychodu podatkowego decyduje zaistnienie najwcześniejszego momentu w nim wyznaczonego, a więc dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Jeżeli jednak podatnik przed tym dniem wystawił fakturę lub otrzymał należność to przychód powstaje w tym dniu. Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia. Jednocześnie, w art. 12 ust. 3c-3g oraz 3j-3m ww. ustawy, ustawodawca przewidział wyjątki od powyższej zasady ogólnej. W art. 12 ust. 3e ustawy o PDOP następuje - w odniesieniu do pozostałych przypadków uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej - powrót do zasady opodatkowania przychodu należnego, ale w dniu otrzymania zapłaty.

Oznacza to, że otrzymanie zapłaty (w rozpoznawanej sprawie „otrzymanie” oznacza dokonanie płatności przez Uczestnika za Świadczenie na rachunek bankowy Wnioskodawcy) jest momentem powstania przychodu należnego, co nie zmienia generalnej zasady, że opodatkowaniu podlega przychód należny, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP. Tym samym, art. 12 ust. 3e ww. ustawy, nie zmienia generalnej zasady, o której mowa w art. 12 ust. 3 tej ustawy, że w przypadku uzyskiwania przychodu z działalności gospodarczej, opodatkowaniu podlega przychód należny.

Wskazuje on bowiem, że otrzymanie zapłaty (dokonanie płatności) jest najpóźniejszym momentem powstania tego przychodu (podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 14 października 2014 r., sygn. akt II FSK 2536/12). Zasilenie kasy podatnika gotówką, względnie dokonanie odpowiedniego zapisu na jego rachunku bankowym, skutkuje powstaniem po stronie podatnika możliwości rozporządzania tymi środkami. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są więc, w rozumieniu art. 12 ust. 3e ustawy o PDOP, wartości powiększające aktywa, a więc ogół praw majątkowych podatnika, którymi może swobodnie rozporządzać jak własnymi, co świadczy o trwałości i definitywności przysporzenia (np. wyrok NSA z dnia 14 października 2016 r., sygn. akt II FSK 2453/14 oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 października 2017 r., 0114-KDIP2-3.4010.214.2017.1.PS). Mając na uwadze powyższe, jak również stan faktyczny zaprezentowany powyżej, należy wskazać, że istotą transakcji z perspektyw Spółki jest przede wszystkim otrzymanie zapłaty z tytułu zakupu Świadczeń przez Uczestników, a nie wykonanie usługi, której dotyczy Świadczenie (część Świadczeń jest realizowanych przez inne podmioty). Zdaniem Wnioskodawcy w omawianym przypadku zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3e ustawy o PDOP, który nakazuje rozpoznawać przychody w dacie ich faktycznego otrzymania (data otrzymania zapłaty).

Powyższe wynika bowiem z faktu, że np.: świadczenie usług związanych z korzystaniem z karuzel w parku rozrywki czy zakwaterowaniem w hotelu pozostaje w gestii podmiotów świadczących ww. usługi, a zatem Spółka jako podmiot pośredniczący w sprzedaży Świadczeń oraz za obsługę transakcji realizowanych w ramach Programu, nie odpowiada za ich faktyczną realizację. Z powyższego wynika, że Uczestnicy nabywając Świadczenie dokonują ostatecznego i definitywnego uregulowania należności za możliwość skorzystania z usług realizowanych w ramach Świadczenia przez Spółkę lub jej partnerów handlowych. Zatem otrzymanie zapłaty za Świadczenia stanowi trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy lub jego partnerów handlowych. Otrzymanie przez Spółkę środków pieniężnych rodzi w tym momencie obowiązek zadeklarowania przychodu podatkowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, a nie w momencie wykonania Świadczenia, przez Wnioskodawcę lub jego partnerów handlowych. Dodatkowo, w ocenie Spółki za słusznością prezentowanego stanowiska przemawia również fakt, że w sytuacji gdyby po dokonaniu zapłaty za Świadczenie, z winy Uczestnika nie doszło do realizacji Świadczenia w zadeklarowanym terminie, wówczas w ogóle nie doszłoby ani do wykonania Świadczenia ani do zwrotu Uczestnikowi równowartości zakupionego Świadczenia. Powyższe potwierdza więc, że w omawianym przypadku już w momencie wpłaty przez Uczestnika dochodzi do przysporzenia o charakterze definitywnym, co powinno skutkować wykazaniem przychodu podatkowego. W przypadku, gdyby jednak Spółka miała rozpoznawać przychód dopiero w momencie zrealizowania Świadczenia (np. zrealizowania wstępu do parku rozrywki lub zakwaterowania w hotelu), to wówczas w sytuacji jego niezrealizowania w wyznaczonym terminie, Wnioskodawca w ogóle nie rozpoznawałby przychodu do opodatkowania.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że prawidłowo rozpoznaje moment powstania przychodu w związku z uzyskanymi płatnościami z tytułu zakupionych przez Uczestników Świadczeń - z chwilą otrzymania środków finansowych na swój rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ((t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1036; dalej: updop ze zm.) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 1-2 powołanej ustawy).

Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 12 ust. 3 ww. ustawy, który stanowi, że: za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepisy ustawy podatkowej odnoszące się do przychodów osiąganych z działalności gospodarczej osoby prawnej nie wskazują przy tym, co należy rozumieć pod pojęciem przychodu należnego. Dlatego też można w tym zakresie posłużyć się definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 500), stanowiącą, że „należny” to przysługujący, należący się komuś bądź czemuś.

O przychodzie należnym można zatem mówić, jeśli przedsiębiorcy przysługuje uprawnienie do jego otrzymania. Jego powstanie, co do zasady, związane jest z momentem powstania wierzytelności. Jako przychód należny powinno się zatem traktować kwoty, jakie są należne podatnikowi, czyli takie, których wydania może zażądać od kontrahenta.

Ponadto na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychód powinien cechować się definitywnością i określonością. Zgodnie z takim podejściem za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym może być uznany tylko definitywny, trwały i ostateczny (bezzwrotny) przyrost majątkowy.

Jako przychód powinno się traktować przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje więc definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Podsumowując przychód jest to taka zmiana stanu majątkowego, u której podstaw leży zamiar uzyskania przysporzenia i zmiana ta powinna cechować się definitywnością, być określona co do kwoty, a uzyskujący przychód powinien w rezultacie mieć możliwość rozporządzania nim jak właściciel.

Z tych powodów sprzedaż Świadczeń dla Uczestników w sposób opisany we wniosku stanowi przychód podatkowy związany z działalnością gospodarczą.

Z treści art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika z kolei, że: za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Niniejsza regulacja wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia wskazanych w przepisie zdarzeń, a jeżeli występują one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia, decydują o momencie powstania przychodu.

Stosownie do zapisów art. 12 ust. 3e przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Mając na uwadze przytoczoną wyżej regulację prawa podatkowego należy stwierdzić, że zapłata z góry za wykonanie usługi w następnych okresach sprawozdawczych, mająca ostateczny i definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Otrzymana zapłata (uregulowana należność) niemająca charakteru zaliczki (przedpłaty), podlegającej w późniejszym terminie rozliczeniu, jest przychodem na podstawie art. 12 ust. 3a pkt 2 tej ustawy.

Nie ulega wątpliwości, że przychód z tytułu sprzedaży Świadczeń w sposób opisany we wniosku nie mieści się w zakresie przepisu art. 12 ust. 3a (podobnie jak w art. 3c i 3d updop, które dotyczą zupełnie innych sytuacji) oraz art. 12 ust. 4 pkt 1 gdyż nie jest przysporzeniem wynikającym ze zdarzeń wymienionych w tych przepisach - wydaniem rzeczy, zbyciem prawa majątkowego, wykonaniem usługi, jak również nie jest wpłatą należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca wchodzi w skład grupy podmiotów będącej liderem w zakresie prowadzenia ośrodków górskich, parków rozrywki oraz świadczenia usług turystycznych w Europie Środkowo-Wschodniej. W portfolio Grupy znajdują się najważniejsze ośrodki górskie, park rozrywki i hotele w regionie. Mając na uwadze specyfikę prowadzonej działalności, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów korzystających z oferty Grupy (w tym Spółki), w ramach Grupy wprowadzony został program którego celem jest m.in. sprzedaż świadczeń na korzystnych warunkach cenowych, oferowanych w obiektach prowadzonych przez Grupę oraz jej partnerów handlowych na terenie Polski, Czech i Słowacji. Oferta Programu skierowana jest wyłącznie do osób fizycznych. Zgodnie z zasadami Programu, Uczestnicy za pośrednictwem e-sklepu znajdującego się na stronach internetowych Programu, mogą dokonywać zakupu usług lub innych świadczeń oferowanych przez Grupę, w tym przez Spółkę. Zakup Świadczeń jest dokonywany w formie zamówienia przez Uczestnika w e-sklepie (obsługiwanym przez Spółkę) konkretnego Świadczenia i zapłaty za nie. Zamówienie uważa się za złożone w chwili jego potwierdzenia przez Wnioskodawcę tj. przesłania Uczestnikowi Programu na wskazany podczas rejestracji adres e-mail potwierdzenia zamówienia. Płatności za zamówione Świadczenia są dokonywane na stronie internetowej Programu obsługiwanej przez Spółkę.

Na terenie Polski pośrednictwem w sprzedaży Świadczeń oraz obsługą transakcji realizowanych z wykorzystaniem Karty w ramach Programu, zajmuje się Wnioskodawca. W zależności od tego, w którym kraju Świadczenie ma być zrealizowane, płatność może być dokonywana:

• za pośrednictwem TrustPay, CardPay/ConfortPay lub PayU - płatność zostaje pobrana z rachunku bankowego posiadacza Karty;
• poprzez pobranie środków pieniężnych znajdujących się na Karcie Uczestnika – Uczestnik może zasilić swoją Kartę środkami pieniężnymi tj. dokonać doładowania Karty przez jeden z systemów płatności elektronicznych akceptowanych przez Program;
• poprzez wykorzystanie punktów lojalnościowych Programu - punkty w momencie płatności zostają odliczone z konta Uczestnika Programu;
• jednocześnie środkami pieniężnymi i punktami lojalnościowymi zgromadzonymi przez Uczestnika w ramach Programu. Po przyjęciu zapłaty za Świadczenia, Wnioskodawca aktywuje je na Karcie tego Uczestnika.
  
  

Tym samym, Świadczenie jest dostępne na Karcie Uczestnika zaraz po jego zakupie, niezależnie od wskazanego przez Uczestnika terminu, w jakim ma zostać zrealizowane. Termin wykorzystania zakupionych Świadczeń może być rozłożony w czasie i nie zawsze pokrywa się z miesiącem ich zakupu. Wynagrodzenie za Świadczenie jest należne z chwilą jego zakupu, niezależnie od tego, czy Uczestnik ostatecznie z niego skorzysta. Po otrzymaniu płatności Wnioskodawca wystawia fakturę na rzecz Uczestnika.

Z powyższego wynika, że w chwili sprzedaży Świadczeń w sposób opisany we wniosku nie dochodzi do wydania rzeczy, do zbycia prawa majątkowego, do wykonania usługi, ani do częściowego wykonania usługi. Uczestnik wykupując przedmiotowe Świadczenia płaci za możliwość skorzystania z nich a nie za faktyczne ich wykonanie. Zatem w opisanym zdarzeniu nie znajdzie zastoswania art. 12 ust. 3a, 3c, 3d i 3f updop, więc dla celów ustalenia daty powstania przychodu należy odnieść się do zapisów art. 12 ust. 3e tejże ustawy.

Biorąc pod uwagę przywołane wyżej przepisy i wyjaśnienia należy stwierdzić, że Uczestnik regulując płatność za zakup przedmiotowych Świadczeń, jak wskazuje Wnioskodawca, dokonuje ostatecznego i definitywnego uregulowania należności za możliwość skorzystania z usług lub innych świadczeń oferowanych przez Grupę oraz jej partnerów handlowych. Istotna jest okoliczność, że w momencie otrzymania zapłaty przychód z przedmiotowego tytułu stanowi trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy. Jak wskazał Wnioskodawca, płatności za zamówione Świadczenia są dokonywane na stronie internetowej Programu obsługiwanej przez Spółkę, zatem w dacie wpływu środków finansowych na rachunek bankowy Wnioskodawcy należy rozpoznać moment powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych. Wynika to z ww. przepisu art. 12 ust. 3e updop

W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Organ wydający niniejszą interpretację podkreśla, że jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.