Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.107.2018.3.MS
z 11 lipca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 23 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 15 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy przyjmowanie przez Wnioskodawcę płatności w formie kryptowaluty będzie powodowało konieczność zastosowania art. 31a ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy przyjmowanie przez Wnioskodawcę płatności w formie kryptowaluty będzie powodowało konieczność zastosowania art. 31a ustawy o VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 15 czerwca 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr 0111-KDIB2-3.4010.86.2018.2.KK, 0111-KDIB3-3.4012.107.2018.3.MS z 25 maja 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


A. sp. z o.o. (dalej zwana: „Wnioskodawca”, „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w obszarze marketingu internetowego poprzez doradztwo, szkolenia i wsparcie operacyjne dla firm oraz na dostawie towarów - czasopisma „S.”. Kontrahentami Spółki są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Co do zasady Spółka:

  1. świadczy usługi szkoleniowe z zakresu marketingu internetowego,
  2. organizuje konferencję „I.”,
  3. organizuje konferencje lokalne w wybranych miastach Polski,
  4. promuje programy partnerskie firm współpracujących,
  5. sprzedaje prenumeratę drukowaną magazynu,
  6. sprzedaje prenumeratę elektroniczną magazynu,
  7. sprzedaje książki,
  8. wynajmuje powierzchnie pod stoiska podczas wydarzeń.


Wnioskodawca planuje umożliwić swoim klientom płatność z tytułu świadczonych usług i dostarczanych towarów za pomocą kryptowalut (m.in. bitcoinem - BTC). Spółka chce taką formę płatności wprowadzić m.in. za możliwość uczestnictwa na konferencji „I.”, której najbliższa edycja odbędzie się w dniach 25-26 października 2018 r. w Warszawie oraz za sprzedawane czasopismo „S.”.

Wprowadzenie możliwości przyjmowania płatności w formie kryptowalut związane jest przede wszystkim z ciągłym rozwojem Spółki oraz nastawieniem na nowe technologie. Kryptowaluty zyskują na popularności każdego dnia, w związku z tym Wnioskodawca chce je wykorzystać w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w celu zwiększenia swojej rozpoznawalności oraz pozyskania nowych klientów.

Spółka posiada konto na jednej z polskich giełd kryptowalut - BitBay (dalej zwana „Giełda”). Giełda umożliwia swoim klientom zarówno kupno, jak i sprzedaż wielu różnych kryptowalut, w tym m.in. BTC. Otrzymywanie płatności w kryptowalucle następować będzie w następujący sposób:

  • wartość każdej usługi oraz towaru Wnioskodawcy wyceniana będzie w walucie tradycyjnej (np. 500 PLN brutto),
  • równowartość tych towarów i usług w kryptowalucie ustalana będzie po bieżącym kursie względem PLN na Giełdzie i zawsze odnoszona będzie do wartości podanej w PLN. To oznacza, że wraz z bieżącymi wahaniami kursów danej kryptowaluty, wartość odniesienia w PLN pozostaje niezmieniona. Zmianie ulegać będzie jedynie ilość danej kryptowaluty, którą należy przekazać na rzecz Wnioskodawcy.


Wnioskodawca zamierza również stworzyć własną kryptowalutę opartą o protokół (Tokeny), która będzie notowana na ogólnodostępnej giełdzie kryptowalutowej. Docelowo kontrahenci Spółki będą mogli płacić Tokenami za świadczone przez Wnioskodawcę usługi oraz dostarczane towary (np. wymieniać Tokeny na dobra w postaci usług/towarów). Działalność Spółki nie ma i nie będzie mieć charakteru giełdy kryptowalutowej. Spółka wprowadzi do obiegu ograniczoną ilość Tokenów, przy czym wydanie Tokenów nie wiąże się z przyznaniem jakichkolwiek uprawnień korporacyjnych. Tokeny nie reprezentują, ani nie będą przyznawać żadnych praw własności, udziałów, zabezpieczeń lub równorzędnych praw, jak również żadnych praw do otrzymywania przyszłych udziałów w przychodach, praw własności intelektualnej lub jakiejkolwiek innej formy uczestnictwa w działalności Spółki. Osoby oraz podmioty posiadające Tokeny będą mogły jedynie wymienić je na: określone usługi/towary Wnioskodawcy (np. wstęp na konferencję lub szkolenie) lub Giełdzie na BTC zgodnie z bieżącym kursem notowań.

Wnioskodawca będzie także korzystał z możliwości wymiany Tokenów na BTC, jak również spieniężania części otrzymanych BTC na jedną z walut tradycyjnych (w tym na PLN). 


W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 6) :

Czy przyjmowanie płatności w formie kryptowaluty będzie powodowało konieczność zastosowania art. 31a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221, ze zm., dalej zwana: „UPTU”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 UPTU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 UPTU przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 UPTU, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Towarami, według art. 2 pkt 6 UPTU, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Stosownie do treści art. 8 ust. 1 UPTU - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
  • zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
  • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Co do zasady, zgodnie z art. 29a ust. 1 UPTU, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy. Natomiast w przypadku gdy kwoty stosowane co określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej należy dokonać przeliczenia na PLN. Podatnik ma w tym przypadku prawo wyboru albo średniego kursu NBP, albo średniego kursu EBC, z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego (art. 31a ust. 1 UPTU). Przepisy wskazują również, że obligatoryjnie kwoty podatku wykazuje się w PLN (art. 106e ust. 11 UPTU).

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on jednak zobowiązany do stosowania art. 31a ust. 1 UPTU w przypadku przyjmowania płatności w kryptowalutach (np. BTC lub Tokeny). Wybór formy płatności przez kontrahentów Spółki nie będzie miał bowiem wpływu na wartość świadczonej usługi/dostarczanego towaru. Przykładowo, w sytuacji gdy wartość netto świadczonej usługi wyniesie 500 PLN, wartość podatku VAT wyniesie 115 PLN (stawka podatku będzie wynosić 23%), natomiast kwota brutto 615 PLN, to kwoty te zostaną wskazane na wystawionej przez Wnioskodawcę fakturze. W przypadku, gdy kontrahent Spółki wybierze formę płatności w kryptowalutach, Wnioskodawca otrzyma od niego określoną ilość kryptowaluty, której wartość na moment zakupu będzie odpowiadała wartości świadczonej usługi/dostarczanego towaru.

W takiej sytuacji Spółka wystawi na rzecz kontrahenta fakturę z wykazaną kwotą netto oraz wartością podatku VAT w walucie krajowej odpowiadającą cenie katalogowej świadczonej usługi/dostarczanego towaru, jedynie forma płatności zostanie określona w kryptowalutach. Spółka, w związku z wyborem przez kontrahenta formy płatności w kryptowalutach, otrzyma od kontrahenta, w momencie dokonania przez niego zakupu, dokładnie rynkową wartość świadczonej usługi/dostarczanego towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie płatności w kryptowalucie nie będzie w tym przypadku powodowało konieczności stosowania kursów przeliczeniowych NBP lub EBC dla celów określania podstawy opodatkowania. Otrzymana w kryptowalucie płatność będzie bowiem na bieżąco wyceniania względem wartości danego świadczenia w PLN i zawsze będzie mu odpowiadać na moment dokonania płatności. Ponadto, na fakturze każdorazowo dana płatność będzie wykazywana w obu wartościach czyli w PLN oraz w odpowiadającej im ilości kryptowaluty.

W związku z powyższym Wnioskodawca jest zdania, iż przyjmowanie płatności w formie kryptowaluty nie będzie powodowało konieczność zastosowania art. 31a ust. 1 UPTU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.



Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
  • zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
  • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.


Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 9 – 15 wymieniono:

  • cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  •  kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
  •  wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  •  stawkę podatku;
  •  sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
  • kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  • kwotę należności ogółem.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Przepis art. 31a ustawy znajduje zastosowanie, kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej. Wówczas kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Alternatywnie podatnik kwoty wyrażone w walucie obcej może przeliczać na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.


Z opisu sprawy wynika, że wartość każdej usługi oraz towaru Wnioskodawcy wyceniał będzie w walucie tradycyjnej - PLN, jedynie płatność za te czynności będzie dokonywana w kryptowalucie. Przy czym Wnioskodawca wskazał, że równowartość tych towarów i usług w kryptowalucie ustalana będzie po bieżącym kursie względem PLN na Giełdzie i zawsze odnoszona będzie do wartości podanej w PLN.

Zatem w sytuacji gdy podstawa opodatkowania sprzedawanych towarów i świadczonych usług nie będzie wyrażona w walucie obcej lecz w polskich złotych a jedynie sama zapłata będzie dokonywana w kryptowalucie w sprawie nie znajdą zastosowania uregulowania zawarte w art. 31a ust. 1 ustawy o VAT.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przyjmowanie przez niego płatności za towary i usługi w formie kryptowaluty nie będzie powodowało konieczność zastosowania art. 31a ust. 1 ustawy o VAT jest prawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


W tym miejscu także należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna to odpowiedź na konkretne pytanie/pytania dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma natomiast uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co wskazał Wnioskodawca we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów jego działalności. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).


Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj