INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości dłużnika w drodze licytacji komorniczej –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości dłużnika w drodze licytacji komorniczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W sprawie przeciwko dłużnikowi, prowadzone jest postępowanie egzekucyjne skierowane do nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym z wydzielonymi lokalami mieszkalnymi o pow. użytkowej: 90,70 m², 56,36 m², 260,93 m², 59,42 m², 32,48 m², 57,22 m², 72,02 m², położonej w miejscowości C., dla których to lokali w sądzie rejonowym Wydział Ksiąg Wieczystych zostały urządzone następujące księgi wieczyste (7 lokali mieszkalnych). Dłużnik nabył nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży z dnia 22 marca 2006 r., akt notarialny. Przy nabyciu nieruchomości dłużnik nie odliczał podatku VAT. Nieruchomość położona jest na działce oznaczonej numerem geodezyjnym 115 o pow. łącznej 2867 m². Dłużnik rozpoczął przebudowę budynku w celu wydzielenia lokali mieszkalnych w roku 2006, a budynek nabył w stanie surowym otwartym. Na budowę otrzymał pozwolenie – decyzja Starostwa. Budynek to obiekt mieszkalny, jednorodzinny, wolnostojący, podpiwniczony, parterowy z poddaszem użytkowym, przykryty dachem dwuspadowym. Pozwolenie na prace adaptacyjne w celu wyodrębnienia samodzielnych lokali mieszkalnych dłużnik otrzymał w dniu 29 lipca 2009 r. – decyzja Starosty. Dłużnik wyodrębnił samodzielne lokale mieszkalne w dniu 12 sierpnia 2010 r. na podstawie oświadczenia o ustanowieniu odrębnej własności lokali, akt notarialny. Na drodze licytacji będą sprzedawane cztery lokale mieszkalne: o pow. 260,93 m², o pow. 57,22 m², o pow. 72,02 m², o pow. 32,48 m². Teren na którym położona jest nieruchomość przeznaczony jest pod zabudowę mieszkaniową zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta C. uchwalonym uchwałą rady miejskiej z dnia 25 października 2005 r. opublikowaną w dzienniku urzędowym województwa z roku 2006 Nr 5, poz. 1008. Dłużnik nabył nieruchomość ze środków pochodzących z udzielonego kredytu przez bank. Dostawa przedmiotowych lokali mieszkalnych została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia po ich ulepszeniu, ponieważ dłużnik na przebudowę i rozbudowę nieruchomości poniósł środki przekraczające 30% wartości początkowej nieruchomości. Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą od kwietnia 1994 r. – skup złomu i jest płatnikiem podatku VAT. Odliczał podatek VAT od poniesionych nakładów na budowę nieruchomości. Nie wykorzystuje przedmiotowej nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej. Prowadzi działalność w C. Wynajmuje w przedmiotowej nieruchomości trzy lokale mieszkalne – odpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży nieruchomości na drodze licytacji sądowej należy odliczyć podatek VAT, czy jest ona zwolniona od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, po dokonaniu analizy stanu faktycznego i prawnego, zbycie przedmiotowych lokali mieszkalnych jest zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pod pojęciem towaru – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podatnikami – stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do art. 18 ustawy, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, ze zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobierania od podatnika podatku i wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika zatem z przytoczonego przepisu komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od towarów i usług od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji. Charakter płatnika komornik sądowy będzie posiadał zarówno gdy przedmiotem ww. egzekucji będą rzeczy ruchome jak i nieruchomości. Przytoczony przepis wskazuje na fakt, iż komornicy sądowi są płatnikami podatku VAT od dostawy dokonanej w trybie egzekucji, w sytuacji gdy wykonywane są czynności egzekucyjne. Za czynności te, uważa się każde formalne, oparte na przepisach procesowych działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 do art. 18 ustawy, wskazać należy, iż w przypadku gdy właściciel nieruchomości jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z przedstawionych w opisie stanu faktycznego informacji wynika, że dłużnikiem – właścicielem nieruchomości jest zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Egzekucja z nieruchomości, zgodnie z art. 921 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), należy do komornika sądowego, w którego okręgu nieruchomość jest położona.

Zatem w przedmiotowej sprawie komornik wystąpi jako płatnik podatku VAT w stosunku do zbywanych nieruchomości.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, a wg art. 41 ust. 2 - dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.; a stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jednak zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

I tak, stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że w sprawie egzekucyjnej przeciwko dłużnikowi jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, skierowane do nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym z wydzielonymi siedmioma lokalami mieszkalnymi. Dłużnik nabył nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży z dnia 22 marca 2006 r., przy nabyciu nieruchomości dłużnik nie odliczał podatku VAT. Nieruchomość położona jest na działce oznaczonej numerem geodezyjnym 115 o powierzchni łącznej 2867 m². Dłużnik rozpoczął przebudowę budynku w celu wydzielenia lokali mieszkalnych w roku 2006, a budynek nabył w stanie surowym otwartym. Budynek ten jest obiektem mieszkalnym, jednorodzinnym, wolnostojącym, podpiwniczonym, parterowym z poddaszem użytkowym, przykrytym dachem dwuspadowym. Pozwolenie na prace adaptacyjne w celu wyodrębnienia samodzielnych lokali mieszkalnych, dłużnik otrzymał w dniu 29 lipca 2009 r. dłużnik wyodrębnił samodzielne lokale mieszkalne w dniu 12 sierpnia 2010 r. na podstawie oświadczenia o ustanowieniu odrębnej własności lokali. Na drodze licytacji będą sprzedawane cztery lokale mieszkalne o pow.: 260,93 m², 57,22 m², 72,02 m², 32,48 m². Teren na którym położona jest nieruchomość przeznaczony jest pod zabudowę mieszkaniową zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta C. Dłużnik nabył nieruchomość ze środków pochodzących z udzielonego kredytu przez bank. Dostawa przedmiotowych lokali mieszkalnych zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia po ich ulepszeniu, ponieważ dłużnik na przebudowę i rozbudowę nieruchomości poniósł środki przekraczające 30% wartości początkowej nieruchomości. Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą od kwietnia 1994 r. – skup złomu i jest płatnikiem podatku VAT i odliczał podatek VAT od poniesionych nakładów na budowę nieruchomości. Nie wykorzystuje on przedmiotowej nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej, jedynie wynajmuje odpłatnie trzy lokale mieszkalne tam się znajdujące.

Jak wynika z opisu sprawy przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W 2006 r. rozpoczął przebudowę budynku w celu wydzielenia lokali mieszkalnych. W 2010 r. dłużnik wyodrębnił 7 samodzielnych lokali, z czego 4 będą w drodze licytacji sprzedane. Dostawa przedmiotowych lokali będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż dłużnik na przebudowę i rozbudowę nieruchomości poniósł środki przekraczające 30% wartości początkowej nieruchomości. Dłużnik będący podatnikiem podatku od towarów i usług odliczał podatek VAT od poniesionych nakładów, nie wykorzystuje on przedmiotowej nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej, jedynie wynajmuje odpłatnie trzy lokale mieszkalne tam się znajdujące.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowych lokali nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem ich dostawa będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż zostanie dokonana dostawa przedmiotowych lokali pierwszemu nabywcy po ich ulepszeniu, które przekroczyło 30% wartości początkowej.

Ponadto, jak wynika z wniosku, w związku z nabyciem przedmiotowych nieruchomości dłużnik nie odliczał podatku naliczonego, jednak wydatki jakie poniósł przekroczyły 30% wartości początkowej, a podatek naliczony od tych nakładów został przez niego odliczony.

Zatem, z uwagi na fakt, iż dłużnik poniósł na przebudowę i rozbudowę nieruchomości wydatki przekraczające 30% wartości początkowej tych obiektów, sprzedaż przedmiotowych lokali mieszkalnych w drodze licytacji nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, bowiem nie zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy. Wobec powyższego, sprzedaż przedmiotowych lokali podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Z kolei, treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zatem, w świetle art. 29 ust. 5 ustawy, dostawa gruntu, na którym jest posadowiony przedmiotowy budynek z wyodrębnionymi lokalami, również podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.