2018.07.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPP2/443-1126/14-1/ICZ
z 18 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10 września 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1206/15 oraz wyrokiem z 29 listopada 2017 r. sygn. akt I FSK 179/16 Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 października 2014 r. (data wpływu 13 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem 12 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy produktów pn. D. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy produktów pn. D.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 lutego 2015r. (data wpływu 19 lutego 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 stycznia 2015r. znak: IBPP2/443-1126/14/ICz.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 3 marca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy postanowienie bez rozpatrzenia wniosku z 31 października 2014 r. znak: IBPP2/443-1126/14/ICz, w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy produktów pn. D.

Wnioskodawca na ww. postanowienie z 3 marca 2015 r. znak: IBPP2/4512-1126/14/ICz wniósł pismem z 16 marca 2015 r. zażalenie na postanowienie.

W odpowiedzi na powyższe zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów pismem z 15 maja 2015 r. znak: IBPP1/4512-2-6/15/AS utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie .

Wnioskodawca na ww. postanowienie z 15 maja 2015 r. znak: IBPP1/4512-2-6/15/AS w złożył skargę z 18 czerwca 2015 r. (data wpływu 23 czerwca 2015 r.), w której wniósł o uchylenie postanowienia Ministra Finansów reprezentowanego przez organ upoważniony – Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 maja 2015 r., znak: IBPP1/4512-2-6/15/AS oraz postanowienia Ministra Finansów reprezentowanego przez organ upoważniony – Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 marca 2015 r., znak: IBPP2/443-1126/14/ICz.

Wyrokiem z 10 września 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1206/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 maja 2015 r., znak: IBPP1/4512-2-6/15/AS oraz poprzedzające je postanowienie z dnia 3 marca 2015 r., znak: IBPP2/443-1126/14/ICz.

Od wyroku WSA w z 10 września 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1206/15 Minister Finansów złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 29 listopada 2017 r. sygn. akt I FSK 179/16 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony z 31 października 2014 r. w zakresie w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy produktów pn. D., wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, prowadzi sprzedaż na polskim rynku produktów o nazwie D. (koncentracja), D. (energia) oraz D. (ochrona), zwanych dalej „produktami D.”. Powyższe produkty mają postać batonów i zawierają szereg składników odżywczych oraz innych substancji o pozytywnym działaniu żywieniowym i fizjologicznym. Ich stosowanie sprzyja zbilansowaniu codziennej diety, tak by zawierała niezbędne witaminy, mikro-1 makroelementy, a także dostarcza składniki wspomagające prawidłowe funkcjonowanie i ochronę organizmu. Spożycie produktów D. stanowi uzupełnienie zwykłej diety w celu uzyskania dodatkowych korzyści zdrowotnych.

Szczegółowy skład produktów D. przedstawia się następująco:

D. (koncentracja - omega 3, cynk i 8 witamin):

Cholina, omega 3, kwas linolowy, kwas oleinowy, kwas foliowy, biotyna, cynk i witaminy C, B1, B3, B6, B12 i B5 - efektywność intelektualna.

Suplement diety oparty na cholinie, omega 3, kwasie linolowym, kwasie oleinowym, kwasie foliowym, biotynie, cynku i witaminach C, BI, B3, B6, BI2 i B5, który przyczynia się do utrzymania normalnej efektywności intelektualnej o smaku coli.

Składniki: cukier, syrop glukozowo-fruktozowy, substancja wypełniająca: mąka pszenna; stabilizator: tłuszcze roślinne, kwas: kwas cytrynowy; środek żelujący: żelatyna; emulgator: mono i diglicerydy kwasów tłuszczowych i ich estry kwasu cytrynowego; dekstroza; dwuwinian choliny; olej z siemienia lnianego; regulator kwasowości: cytrynian sodu; aromaty; wapń-l-askorbinian sodu (witamina C), barwnik naturalny: substytut płynnego karmelu; monohydrat siarczanu cynku, amid kwasu nikotynowego (witamina B3); substancja wypełniająca: mannitol; d-pantotenian wapnia (witamina B5); substancja przeciwzbrylająca: dwutlenek krzemu; chlorowodorek pirodyksyny (witamina B6), chlorowodorek tiaminy (witamina B1), cyjanokobalamina (witamina B12), przeciwutleniacz: octan d-alfa-tokoferolu (witamina E), kwas foliowy, wzmacniacz smaku: chlorek potasu i d-biotyna.

Zawiera: w 100 g w 2szt. % rda / 2 szt.

Dwuwinian choliny 909 g 400 mg -

Omega 3 455 mg 200 mg

Olej lniany 147 mg 64,75 mg

Kwas oleinowy 147 mg 64,75 mg

Kwas foliowy 9 1 pg 40 pg 20%

Biotyna 22,7 pg 10 pg 20%

Cynk 3,4 mg 1,5 mg 15%

Witamina C 36,4 16 mg 20%

Witamina Bi 0,5 g 0,22 mg 20%

Witamina B3 7,3 mg 3,2 mg 20%

Witamina B6 0,6 mg 0,28 mg 20%

Witamina Bi2 1,1 pg 0,5 pg 20%

Witamina B5 2,7 mg

• rda = zalecane dzienne spożycie. 1,2 mg 20%

Analiza średniej w 100 g w sztuce

Energia 411 kcal 91,2 Kcal

1736,5 kj 382 kj

Tłuszcze 8,2 g 1,8 g

Nasycone 7,2 g 1,6 g

Węglowodany 80,8 g 7,8 g

Cukry 72 g 15,8g

Białka 3,5g 0,8 g

Sole (sodu) 300 mg 66 mg

Zalecane spożycie: jeden lub dwa batony na dzień.

Przechowywać w chłodnym, suchym miejscu.

Nr partii / najlepiej spożyć przed: (patrz: opakowanie)

Nie należy przekraczać wyraźnie zalecanej dawki dziennej. Przechowywać produkt w miejscu niedostępnym dla małych dzieci. Suplementy diety nie powinny być używane jako substytut zrównoważonej diety i zdrowego stylu życia.

D. (energia - mleczko pszczele + witaminy)

Mleczko pszczele + witaminy energetyczny

Suplement diety w formie batonów opartych na świeżym mleczku pszczelim (300 mg), żelatynie i witaminach grupy B (B1 i B6) odgrywających kluczową rolę w metabolizmie energii.

Smak truskawkowy

Składniki: cukier, syrop glukozowo-fruktozowy, substancja wypełniająca: mąka pszenna; stabilizator: olej roślinny, emulgator: estry kwasu cytrynowego mono i diglicerydów kwasów tłuszczowych: kwas: kwas cytrynowy; środek żelujący: żelatyna; dekstroza; świeże mleczko pszczele, regulator kwasowości: cytrynian sodu; aromat truskawkowy; naturalny barwnik: antocyjany; chlorowodorek tiaminy (witamina B1), chlorowodorek pirodyksyny (witamina B6).

Zawiera: w 100 g w sztuce

Świeże mleczko pszczele 1,35 g 300 mg

Witamina B1 3,2 g 0,7 mg

Witamina B6 4,5 mg 1 mg

rdi *: zalecane dzienne spożycie.

Analiza średniej w 100 g w sztuce

Energia 414,5 kcal

1751 kj 91,2 kcal 385,2 kj

Tłuszcze 8,5 g 1,9 g

Nasycone 8,5 g 1,9 g

Węglowodany 81 g 17,8 g

Cukry 71 g 15,6 g

Białka 3,5 g 0,8 g

Sole (sodu) 300 mg 66 mg

Zalecane spożycie: 1 lub 2 dziennie.

Przechowywać w chłodnym, suchym miejscu.

Numer partii / najlepiej spożyć przed (patrz: opakowanie).

Nie należy przekraczać zalecanej dawki dziennej. Przechowywać produkt w miejscu niedostępnym dla małych dzieci. Suplementy diety nie powinny być używane jako substytut zrównoważonej diety i zdrowego stylu życia.

D. (ochrona - jogurt naturalny + mleczko pszczele + witaminy)

L. Casei, l. Sporogenes, fruktooligosacharydy, witaminy i świeże mleczko pszczele popraw swoją odporność.

Suplement diety oparty na żywych kulturach bakterii, fruktooligosacharydach, świeżym mleczku pszczelim i witaminach grupy B (B1 i B6), który przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego smak jogurtowy

Składniki: cukier, syrop glukozowo-fruktozowy, substancja wypełniająca: mąka pszenna; stabilizator: olej roślinny, emulgator: estry kwasu cytrynowego mono i diglicerydów kwasów tłuszczowych: kwas: kwas cytrynowy; środek żelujący: żelatyna; dekstroza; świeże mleczko pszczele, naturalny jogurt w proszku, regulator kwasowości: cytrynian sodu; stabilizator: gliceryna pochodzenia roślinnego; fruktooligosacharydy; aromaty; lactobacillus sporogenes, lactobacillus casei; naturalny barwnik: antocyjany; chlorowodorek tiaminy (witamina B1), chlorowodorek pirodyksyny (witamina B6).

Zawiera: w100 g w sztuce

Świeże mleczko pszczele 1,4 g 300 mg

Jogurt w proszku 455 mg 100 mg

Fruktooligosacharydy 386 mg 85 mg

Żywe komórki lactobacillus sporogenes 818 milionów 180 milionów

Żywe komórki lactobacillus casei 45,5 milionów 10 milionów

Witamina Bi 4,6 mg 1,01 mg 92%

Witamina B6 6,4 mg 1,4 mg 100%

Rdi«: zalecane dzienne spożycie.

Analiza średniej w 100 g w sztuce

Energia 402 kcal 88,4 kcal

1700,5 kj 374,1 kj

Tłuszcze 6,4 g 1,4 g

Nasycone 5,6 g 1,2 g

0,8 g 0,2 g

Węglowodany 84 g 18,5 g

Cukry 50 g 11 g

Białka 2,1 g 0,5 g

Sole (sodu) 300 mg 66 mg

Zalecane spożycie: jeden lub dwa batony dzienne przechowywać w chłodnym, suchym miejscu.

Numer partii / najlepiej spożyć przed: (patrz opakowanie).

Nie należy przekraczać zalecanej dawki dziennej. Przechowywać produkt w miejscu niedostępnym dla małych dzieci. Nie stosować w zastępstwie zrównoważonej diety i zdrowego stylu życia.

Wnioskodawca, zgodnie z wymogami art. 29 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, dokonał powiadomienia głównego inspektora sanitarnego o wprowadzeniu produktów D. do obrotu na terenie Polski. W powyższym powiadomieniu wnioskodawca zaklasyfikował produkty D. jako suplementy diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ww. Ustawy. Powołany przepis definiuje suplement diety jako środek spożywczy, którego celem jest uzupełnienie normalnej diety, będący skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny, pojedynczych lub złożonych, wprowadzany do obrotu w formie umożliwiającej dawkowanie, w postaci: kapsułek, tabletek, drażetek i w innych podobnych postaciach, saszetek z proszkiem, ampułek z płynem, butelek z kroplomierzem i w innych podobnych postaciach płynów i proszków przeznaczonych do spożywania w małych, odmierzonych ilościach jednostkowych, z wyłączeniem produktów posiadających właściwości produktu leczniczego w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy produkty D. mają charakter suplementów diety, gdyż zawierają szereg witamin (m. in. Witaminę C, B1, B3, B6, B12, B5), minerałów (np. Cynk), substancji odżywczych, pozytywnie wpływających na funkcjonowanie organizmu człowieka (np. Kwas omega3, biotynę, kwas foliowy, mleczko pszczele, żywe kultury bakterii). Dodatkowo, zauważyć należy, iż powołane w art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia wyliczenie form suplementów diety ma charakter otwarty ze względu na odwołanie się do kategorii innych podobnych postaci umożliwiających dozowanie. Powyższy zaś wymóg produkty D. w pełni spełniają, wobec czego ich przynależność do grupy suplementów diety nie powinna budzić wątpliwości.

Ponadto Wnioskodawca zauważa, iż zarówno regulacja ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, jak i przepisy wykonawcze w postaci rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 9 października 2007 r. w sprawie składu oraz oznakowania suplementów diety nie ustanawiają żadnych granicznych, czy to minimalnych, czy też maksymalnych, wartości witamin i minerałów, których obecność w produkcie przesądzałyby o posiadaniu przez ten produkt charakteru suplementu diety. Wobec powyższego, w opinii wnioskodawcy, produkty D. nie mogą być postrzegane wyłącznie przez pryzmat ich formy - batonu. Dla ustalenia ich charakteru decydujące znaczenie winien mieć bowiem skład surowcowy produktów D., tj. zawieranie witamin, minerałów i substancji mających pozytywne działanie dla organizmu ludzkiego, a nie sama postać w jakiej one występują.

Wnioskodawca oczekuje potwierdzenia swojego stanowiska poprzez wpisanie produktów D. jako suplementów diety do rejestru produktów objętych powiadomieniem o pierwszym wprowadzeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzonego przez głównego inspektora sanitarnego. Do dnia złożenia przedmiotowego wniosku produkty D. nie zostały jeszcze wpisane do ww. Rejestru w jakimkolwiek charakterze. Powyższe nie wyłącza jednak w świetle ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia możliwości wprowadzenia produktów D. do obrotu na terenie polski albowiem wpis do rejestru ma charakter deklaratoryjny.

Na marginesie wskazać należy, iż produkty D. przeszły już podobną procedurę rejestracji w Hiszpanii oraz Belgii. W obu krajach zostały one uznane za suplementy diety i w takim też charakterze są sprzedawane na tamtejszych rynkach.

W piśmie uzupełniającym z 12 lutego 2015 r. Wnioskodawca m.in. wyjaśnił, że produkty D. (Koncentracja), D. (Energia) oraz D. (Ochrona), zwane dalej łącznie „produktami D.”, nie są ekstraktami słodowymi oraz nie zawierają w swoim składzie alkoholu powyżej 1,2%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż produktów D. podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku od towarów i usług ustaloną na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 w zw. z poz. nr 48 załącznika nr 3 „wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawka podatku w wysokości 7% ustawy o VAT, wynoszącą na dzień złożenia przedmiotowego wniosku 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż produktów D., z racji posiadania przez nie przymiotu suplementu diety, winna podlegać opodatkowaniu obniżoną stawką podatku od towarów i usług wynoszącą aktualnie 8%, zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 2 w zw. Z art. 146a pkt 2 w zw. z pozycją nr 48 załącznika nr 3 „wykaz towarów 1 usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%” ustawy o VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów 1 usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Sprzedaż produktów D. przez wnioskodawcę stanowi zatem odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT zasadą dla opodatkowania towarów i usług jest stosowanie stawki podatku w wysokości 22%, która z mocy art. 146a pkt 1 ustawy wynosi aktualnie 23%. Stosowanie przez podatnika obniżonej stawki podatku od towarów i usług możliwe jest natomiast jedynie w przypadkach wskazanych w ustawie. Jednym z nich jest stosowanie stawki 7% (obecnie wynoszącej 8%) do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy. Załącznik ten wylicza towary powołując się na konkretne pozycje klasyfikacji towarów według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem rady ministrów w sprawie polskiej klasyfikacji wyrobów i usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008 r. (dalej jako: PKWiU). Wśród towarów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT w pozycji 48 znalazły się „pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% sklasyfikowane pod pozycją 10.89.19.0 PKWiU.

Zdaniem Wnioskodawcy produkty D., jako suplementy diety, należy przyporządkować do pozycji 10.89.19.0 PKWiU, a tym samym do ich sprzedaży w Polsce stosować obniżoną stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, wynoszącą obecnie 8%.

W opinii wnioskodawcy kluczowe dla określenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla produktów D. jest ustalenie, do jakiego grupowania klasyfikacji statystycznej należy je przypisać. Zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU, klasyfikacja towarów powinna być dokonywana w ścisłym związku z klasyfikacją towarową opartą na ogólnych regułach interpretacji obowiązujących w nomenklaturze scalonej (CN). W myśl pkt 5.2.1 zasad metodycznych polskiej klasyfikacji wyrobów i usług, stanowiących załącznik do PKWiU, zakres rzeczowy większości grupowań PKWiU obejmujących wyroby jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji CN. Ustalenia klasyfikacji statystycznej towarów (tj. według PKWiU) można zatem dokonać poprzez określenie prawidłowego kodu CN. W tym celu należy skorzystać z ogólnych reguł klasyfikacyjnych obowiązujących przy klasyfikacji taryfowej wyrobów, posiłkując się jednocześnie tzw. Notami wyjaśniającymi do HS (zharmonizowanego systemu oznaczenia i kodowania towarów) oraz do CN (nomenklatury scalonej). Po ustaleniu właściwego kodu CN dla interesującego nas towaru, stosując klucz powiązań przedstawiony w klasyfikacji PKWiU, możliwe jest zaszeregowanie tegoż towaru do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Zdaniem Wnioskodawcy produkty D. z uwagi na ich skład surowcowy, przeznaczenie, zastosowanie oraz właściwości, przemawiające za posiadaniem przymiotu suplementu diety, winny być sklasyfikowane pod pozycją PKWiU 10.89.19.0 „pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane” na podstawie klucza powiązań z pozycją 2106 nomenklatury scalonej (CN)

Zgodnie z brzmieniem załącznika do obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do taryfy celnej, zawierającego noty wyjaśniające do zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów, kod CN 2106 stanowi pozycję obejmującą „przetwory spożywcze gdzie indziej niewymieniona ani niewłączone”. Z kolei w myśl noty wyjaśniającej nr 16 do powyższej pozycji należy zaliczyć m.in. „preparaty często określane jako suplement diety (food supplements), na bazie ekstraktów roślinnych, koncentratów owocowych, miodu, fruktozy itd. z dodatkiem witamin oraz czasami niewielkich ilości związków żelaza. Opakowania tych preparatów często zawierają napisy informujące o ich działaniu utrzymującym dobry stan zdrowia lub dobre samopoczucie. Jednakże podobne preparaty przeznaczone do zapobiegania chorobom i dolegliwościom lub ich leczenia są wyłączone (pozycja 3003 lub 3004).

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż produkty D. ze względu na posiadanie przymiotu suplementu diety, co zostanie potwierdzone przez uzyskanie stosownego wpisu głównego inspektora sanitarnego do rejestru do rejestru produktów objętych powiadomieniem o pierwszym wprowadzeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z uwagi na brzmienie powołanej wyżej noty wyjaśniającej nr 16, należy klasyfikować do pozycji 2106 CN, a tym samym w oparciu o klucz powiązań zamieszczony w PKWiU, zaliczać do grupowania PKWiU 10.89.19.0 „pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Rozstrzygnięcia wymaga jeszcze ewentualne wyłączenie zawarte w treści pozycji 48 załącznika nr 3 do ustawy o VAT dotyczące ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. W oparciu o przedstawiony w niniejszym wniosku skład produktów D. stwierdzić należy, iż nie zawierają one ekstraktów słodowych ani alkoholu, wobec czego nie są one objęte powyższym wyłączeniem.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż produktów D., podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku od towarów i usług ustaloną na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 w zw. z pozycją nr 48 załącznika nr 3 „wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%” ustawy o VAT, wynoszącą na dzień złożenia przedmiotowego wniosku 8%, jawi się jako prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)  zwanej dalej ustawą  opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia w wielu wypadkach odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W orzeczeniu WSA z 10 września 2015 r. Sąd stwierdził, że jeżeli konkretny przepis podatkowy odwołuje się do klasyfikacji statystycznej jako warunku zastosowania określonego sposobu opodatkowania tj. np. zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług, to Minister Finansów nie może się uchylić od oceny stanowiska wnioskodawcy co do prawidłowości zaklasyfikowania statystycznego (np. w PKWiU) konkretnego towaru (produktu) lub świadczonej usługi, o ile we wniosku zostaną przedstawione informacje o składzie produktu, sposobie jego wytwarzania itp. czyli okoliczności faktyczne mające znaczenie dla przyporządkowania towarów lub usług do konkretnych ugrupowań statystycznych.

Sąd wskazał, że ustawa o podatku od towarów i usług w pozycji nr 48 załącznika nr 3 do ustawy wyraźnie odwołuje się do konkretnego symbolu PKWiU 2008 r. (10.89.19.0) uzależniając zastosowanie obniżonej stawki VAT od zakwalifikowania produktów do tego grupowania. Wobec tego zdaniem Sądu Organ był więc zobowiązany do oceny prawidłowości zakwalifikowania opisanych we wniosku produktów do ww. grupowania, tym samym do udzielenia odpowiedzi czy sprzedaż takich produktów podlega opodatkowaniu stawką 8% VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji, że wskazane w przepisach podatkowych klasyfikacje statystyczne są elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania i w procesie stosowania prawa przez organy podatkowe podlegają także procesowi wykładni dokonywanej przez te organy, inaczej bowiem, zdaniem NSA, gdyby symbol PKWiU był uznawany za element stanu faktycznego, to organ interpretacyjny, tym symbolem byłby związany, co w zasadzie przekreślałoby w niektórych przypadkach, gdzie tak jak w niniejszej sprawie od odpowiedniego grupowania zależy stawka podatku VAT, sens interpretacji, bowiem organ nie mogąc zmienić klasyfikacji statystycznej produktu, musiałby podzielić stanowisko wnioskodawcy, w tej kwestii, a co za tym idzie w kwestii stawki podatku.

W wyniku wydanych orzeczeń Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dnia 10 września 2015 r. sygn. akt. I SA/Kr 1206/15 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2017 r. sygn. akt. I FSK 179/16. tut. organ został zobowiązany do ponownego rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej w przedmiotowej sprawie.

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%”, pod poz. 48 wymienione zostały towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.89.19.0 „Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy – przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru”.

Mając na uwadze powyższe, aby możliwe było zastosowanie 8% stawki VAT dla „pozostałych artykułów spożywczych” konieczne jest spełnienie łącznie niżej wymienionych przesłanek z pozycji 48 załącznika nr 3 do ustawy o VAT):

produkt spożywczy musi być klasyfikowany do grupowania PKWiU 10.89.19.0 „Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane”,
produkt spożywczy nie może być ekstraktem słodowym,
produkt spożywczy nie może należeć do grupy produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, prowadzi sprzedaż na polskim rynku produktów o nazwie D. (koncentracja), D. (energia) oraz D. (ochrona), zwanych dalej „produktami D.”. Powyższe produkty mają postać batonów i zawierają szereg składników odżywczych oraz innych substancji o pozytywnym działaniu żywieniowym i fizjologicznym. Ich stosowanie sprzyja zbilansowaniu codziennej diety, tak by zawierała niezbędne witaminy, mikro-i makroelementy, a także dostarcza składniki wspomagające prawidłowe funkcjonowanie i ochronę organizmu. Spożycie produktów D. stanowi uzupełnienie zwykłej diety w celu uzyskania dodatkowych korzyści zdrowotnych (szczegółowy skład produktów D. został przedstawiony w opisie stanu faktycznego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej). Wnioskodawca, zgodnie z wymogami art. 29 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, dokonał powiadomienia głównego inspektora sanitarnego o wprowadzeniu produktów D. do obrotu na terenie Polski. W powyższym powiadomieniu wnioskodawca zaklasyfikował produkty D. jako suplementy diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ww. ustawy. Do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji produkty D. nie zostały jeszcze wpisane do ww. rejestru w jakimkolwiek charakterze. Powyższe nie wyłącza jednak w świetle ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia możliwości wprowadzenia produktów D. do obrotu na terenie polski albowiem wpis do rejestru ma charakter deklaratoryjny.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż produkty D. przeszły już podobną procedurę rejestracji w Hiszpanii oraz Belgii. W obu krajach zostały one uznane za suplementy diety i w takim też charakterze są sprzedawane na tamtejszych rynkach. W piśmie uzupełniającym z 12 lutego 2015 r. Wnioskodawca m.in. wyjaśnił, że produkty D. (Koncentracja), D. (Energia) oraz D. Active (Ochrona), zwane dalej łącznie „produktami D.”, nie są ekstraktami słodowymi oraz nie zawierają w swoim składzie alkoholu powyżej 1,2%.

Wobec przedstawionego opisu sprawy oraz odnosząc się do zalecenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w zawartego w wyroku z dnia 10 września 2015 r. sygn. akt. I SA/Kr 1206/15 podtrzymanym przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 listopada 2017 r. sygn. akt. I FSK 179/16 należy dokonać oceny czy produkty D. (Koncentracja), D. (Energia) oraz D. (Ochrona), niebędące ekstraktami słodowymi oraz niezawierające w swoim składzie alkoholu powyżej 1,2%, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 10.89.19,0, tj. pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%” i tym samym na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy, w związku z poz. 48 załącznika nr 3 do ww. ustawy, podlegają opodatkowaniu przewidzianą w tym przepisie stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, że produkty D. nie stanowią artykułów spożywczych, a tym samym nie mogą być sklasyfikowane do PKWiU 10.89.19.0.

W związku z powyższym należy ustalić, czy mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z artykułem spożywczym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2017 r. poz. 149 z późn. zm.) - żywnością (środkiem spożywczym) jest każda substancja lub produkt w rozumieniu art. 2 rozporządzenia nr 178/2002.

W myśl ww. art. 2 rozporządzenia nr 178/2002 stanowiącego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L Nr 31 str. 1) do celów niniejszego rozporządzenia „żywność” (lub „środek spożywczy”) oznacza jakiekolwiek substancje lub produkty, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi lub, których spożycia przez ludzi można się spodziewać.

„Środek spożywczy” obejmuje napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje, łącznie z wodą, świadomie dodane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki. Definicja ta obejmuje wodę zgodną z normami określonymi zgodnie z art. 6 dyrektywy 98/83/WE i bez uszczerbku dla wymogów dyrektyw 80/778/EWG i 98/83/WE.

„Środek spożywczy” nie obejmuje:

pasz;
zwierząt żywych, chyba że mają być one wprowadzone na rynek do spożycia przez ludzi;
roślin przed dokonaniem zbiorów;
produktów leczniczych w rozumieniu dyrektyw Rady 65/65/EWG(22) i 92/73/EWG(23);
kosmetyków w rozumieniu dyrektywy Rady 76/768/EWG(24);
tytoniu i wyrobów tytoniowych w rozumieniu dyrektywy Rady 89/622/EWG(25);
narkotyków lub substancji psychotropowych w rozumieniu Jedynej konwencji o środkach odurzających z 1961 r. oraz Konwencji o substancjach psychotropowych z 1971 r.;
pozostałości i zanieczyszczeń.

W art. 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wskazano, że do celów niniejszego rozporządzenia „prawo żywnościowe” oznacza przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne regulujące sprawy żywności w ogólności, a ich bezpieczeństwo w szczególności, zarówno na poziomie Wspólnoty, jak i na poziomie krajowym; definicja ta obejmuje wszystkie etapy produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności oraz paszy produkowanej dla zwierząt hodowlanych lub używanej do żywienia zwierząt hodowlanych;

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia produkty niespełniające wymagań prawa żywnościowego nie mogą być oznakowane i wprowadzane do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako żywność.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ww. ustawy w celu monitorowania produktów wprowadzanych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot działający na rynku spożywczym, który wprowadza lub ma zamiar wprowadzić po raz pierwszy do obrotu:

preparaty do początkowego żywienia niemowląt oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które nie należą do grup określonych w art. 24 ust. 2 pkt 1-3,
suplementy diety,
środki spożywcze, do których dodawane są witaminy, składniki mineralne lub substancje, o których mowa w załączniku III część B i C do rozporządzenia nr 1925/2006

-jest obowiązany powiadomić o tym Głównego Inspektora Sanitarnego.

W ust. 2 ww. art. 29 wskazano, że w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, podmiot działający na rynku spożywczym podaje następujące dane:

nazwę produktu oraz jego producenta;
postać produktu, w jakiej jest on wprowadzany do obrotu;
wzór oznakowania w języku polskim;
kwalifikację/rodzaj środka spożywczego przyjętą przez podmiot działający na rynku spożywczym;
skład jakościowy obejmujący dane dotyczące składników zawartych w produkcie, w tym substancji czynnych;
skład ilościowy składników;
imię i nazwisko albo nazwę, adres oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu powiadamiającego o pierwszym wprowadzeniu do obrotu.

W ust. 3 ww. przepisu wskazano, że jeżeli środek spożywczy, o którym mowa w ust. 1, znajduje się w obrocie w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w powiadomieniu należy ponadto wskazać właściwy organ tego państwa, który został powiadomiony o wprowadzeniu środka spożywczego do obrotu lub zezwolił na wprowadzenie środka spożywczego do obrotu w tym państwie, załączając równocześnie kopię uprzedniego powiadomienia lub zezwolenia,

Z art. 29 ust. 4 ww. ustawy wynika, że powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się w formie dokumentu elektronicznego powstałego przez wprowadzenie danych do elektronicznego formularza powiadomienia, którego wzór określają przepisy wydane na podstawie art. 31 ust. 6 pkt 1.

Jeżeli dokument elektroniczny, o którym mowa w ust. 4, nie został opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym, powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać również w formie pisemnej na formularzu według wzoru, o którym mowa w ust. 4 (art. 29 ust. 5 ww. ustawy).

Za dzień złożenia powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, uznaje się dzień otrzymania przez Głównego Inspektora Sanitarnego powiadomienia opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub własnoręcznym podpisem (art. 29 ust. 6 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 30 ust. 1 ww. ustawy po otrzymaniu powiadomienia, o którym mowa w art. 29 ust. 1, Główny Inspektor Sanitarny może przeprowadzić postępowanie mające na celu wyjaśnienie, czy produkt objęty powiadomieniem, ze względu na jego skład, właściwości poszczególnych składników oraz przeznaczenie:

jest środkiem spożywczym zgodnie z zaproponowaną przez podmiot działający na rynku spożywczym kwalifikacją oraz czy spełnia wymagania dla danego rodzaju środka spożywczego, w szczególności, czy jako:
1. środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego wyraźnie różni się od żywności przeznaczonej do powszechnego spożycia oraz czy odpowiada szczególnym potrzebom żywieniowym, zgodnie z jego przeznaczeniem, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 43, i spełnia wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 26 ust. 1 i 2,
2. suplement diety lub środek spożywczy, do którego dodano witaminy, składniki mineralne lub inne substancje wykazujące efekt odżywczy lub inny fizjologiczny spełnia warunki określone w przepisach wydanych - odpowiednio - na podstawie art. 27 ust. 6 i 7 oraz w rozporządzeniu 1925/2006;
nie spełnia wymagań innego rodzaju produktu przeznaczonego do używania przez ludzi, w szczególności produktu leczniczego w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego, kosmetyku w rozumieniu przepisów o kosmetykach lub wyrobu medycznego w rozumieniu przepisów o wyrobach medycznych,

W ust. 2 ww. art. 30 wskazano, że Główny Inspektor Sanitarny powiadamia niezwłocznie podmiot, o którym mowa w art. 29 ust. 1, o rozpoczęciu postępowania, o którym mowa w ust. 1.

W ust. 3 art. 30 wyjaśniono, że postępowanie, o którym mowa w ust. 1 nie może trwać dłużej niż 60 dni roboczych, z wyłączeniem czasu niezbędnego do udokumentowania spełnienia wymagań, o których mowa w ust. 1.

Podmiot, o którym mowa w art. 29 ust. 1, jest powiadamiany pisemnie o wynikach przeprowadzonego postępowania, z zastrzeżeniem art. 31 (art. 30 ust. 4 ww. ustawy).

Główny Inspektor Sanitarny prowadzi rejestr produktów objętych powiadomieniem o pierwszym wprowadzeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 29 ust. 1. Rejestr produktów prowadzony jest w formie elektronicznej i zawiera dane określone na podstawie art. 31 ust. 6 pkt 2 wprowadzone do rejestru w sposób, o którym mowa w art. 29 ust, 4 (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Dane z rejestru, o którym mowa w ust. 5, są publikowane na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Sanitarnego, z wyłączeniem danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorcy (art. 30 ust. 6 ww. ustawy).

Z kolei art. 31 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że w przypadku przeprowadzania postępowania, o którym mowa w art. 30 ust. 1, Główny inspektor Sanitarny może:

zażądać opinii Zespołu do Spraw Suplementów Diety działającego w ramach Rady Sanitarno-Epidemiologicznej, o której mowa w art. 9 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1412 oraz z 2016 r. poz. 1165 i 2003);
zobowiązać podmiot, o którym mowa w art. 29 ust. 1, do udokumentowania, że środek spożywczy spełnia wymagania, o których mowa w art. 30 ust. 1, w szczególności do przedłożenia opinii jednostki naukowej.

W art. 31 w ust. 2 wyjaśniono, że w przypadku przeprowadzania postępowania, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2, mającego na celu wyjaśnienie, że środek spożywczy objęty powiadomieniem nie spełnia wymagań produktu leczniczego określonego przepisami prawa farmaceutycznego albo wyrobu medycznego w rozumieniu przepisów o wyrobach medycznych, Główny Inspektor Sanitarny zobowiązuje podmiot, o którym mowa w art. 29 ust. 1, do przedłożenia opinii Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Opinia Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych jest dla Głównego Inspektora Sanitarnego wiążąca w prowadzonym postępowaniu (art. 31 ust. 3 ww. ustawy).

Podmiot obowiązany do przedłożenia opinii jednostki naukowej może dostarczyć opinię właściwej krajowej jednostki naukowej wymienionej w wykazie, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, lub właściwej jednostki naukowej innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (art. 31 ust. 4 ww. ustawy).

Koszty wydania opinii, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, ponosi podmiot, o którym mowa w art. 29 ust. 1 (art. 31 ust. 5 ww. ustawy).

W art. 31 ust. 6 ww. ustawy Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

wzór formularza powiadomienia, o którym mowa w art. 29 ust. 4,
dane zawarte w rejestrze produktów objętych powiadomieniem umożliwiające ich identyfikację oraz wzór rejestru,
wykaz krajowych jednostek naukowych właściwych do wydawania opinii, o której mowa w ust. 1 pkt 2,
metody obliczania kosztów ponoszonych przez krajową jednostkę naukową w związku z wydaniem opinii, w tym w szczególności rodzaje kosztów i średni wymiar czasu pracy niezbędnego do przygotowania opinii,
wysokość opłaty pobieranej przy wydawaniu opinii przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

-mając na względzie zapewnienie sprawnego przebiegu postępowań, o których mowa w art. 30, kompetencje jednostek zgodnie z zakresem zadań określonych statutami oraz kwalifikacje personelu i kalkulację kosztów za przygotowywanie opinii.

W myśl natomiast art. 32 ust. 1 ww. ustawy w przypadku podejrzenia, że środek spożywczy, o którym mowa w art. 29 ust. 1, niespełniający wymagań określonych dla tego środka, znajduje się w obrocie, właściwy państwowy powiatowy lub graniczny inspektor sanitarny podejmuje decyzję o czasowym wstrzymaniu wprowadzania tego środka spożywczego do obrotu lub wycofaniu z obrotu do czasu zakończenia postępowania, o którym mowa w art. 30 ust. 1.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 decyzja, o której mowa w ust. 1, jest podejmowana również w przypadku stwierdzenia, że produkt objęty powiadomieniem spełnia wymagania produktu leczniczego albo wyrobu medycznego.

W myśl art. 32 ust. 3 w przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, państwowy powiatowy inspektor sanitarny, za pośrednictwem państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, powiadamia właściwego wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego przesyłając kopię wydanej decyzji.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że na podstawie art. 31 ust. 4 ww. ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 czerwca 2007 r, w sprawie rejestru produktów wprowadzanych po raz pierwszy do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako środki spożywcze, wzoru powiadomienia oraz metod obliczania kosztów związanych z wydaniem opinii o tych produktach (Dz.U.2007.120.830), które określa w § 1:

wzór powiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego przez podmiot działający na rynku spożywczym o pierwszym wprowadzeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktu, jako środka spożywczego;
dane zawarte w rejestrze produktów objętych powiadomieniem umożliwiające ich identyfikację;
wzór rejestru, o którym mowa w pkt 2;
wykaz krajowych jednostek naukowych właściwych do wydawania opinii, o której mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, zwanej dalej „opinią”;
metody obliczania kosztów ponoszonych przez krajową jednostkę naukową w związku z wydaniem opinii;
wysokość opłaty pobieranej przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, w przypadku wydawania opinii stwierdzającej, że wymienione w powiadomieniu produkty, jako środki spożywcze, nie posiadają właściwości produktu leczniczego, określonego przepisami prawa farmaceutycznego.

Zgodnie z załącznikiem nr 2 zawierającym wzór REJESTRU PRODUKTÓW OBJĘTYCH POWIADOMIENIEM O PIERWSZYM WPROWADZENIU DO OBROTU JAKO ŚRODKI SPOŻYWCZE, w rejestrze tym wpisywany jest też wynik postępowania - kolumna 9. W Objaśnieniach wskazano symbol S - suplement diety, jak również odnośnik nr 3, z którego wynika, że „Główny Inspektor Sanitarny informuje podmiot powiadamiający o przyjęciu do wiadomości powiadomienia o produkcie, gdy ze względu na jego skład i właściwości w dacie powiadomienia, produkt spełnia wymagania kwalifikacji przyjęte przez producenta lub importera tego produktu, czy też, na podstawie dostarczonej dokumentacji, produkt ten spełnia inne wymagania np. produktu leczniczego.”

Jednocześnie w myśl definicji zawartej w art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy suplement diety to środek spożywczy, którego celem jest uzupełnienie normalnej diety, będący skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny, pojedynczych lub złożonych, wprowadzany do obrotu w formie umożliwiającej dawkowanie, w postaci: kapsułek, tabletek, drażetek i w innych podobnych postaciach, saszetek z proszkiem, ampułek z płynem, butelek z kroplomierzem i w innych podobnych postaciach płynów i proszków przeznaczonych do spożywania w małych, odmierzonych ilościach jednostkowych, z wyłączeniem produktów posiadających właściwości produktu leczniczego w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego.

Należy zwrócić uwagę, że przedmiotowy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, a tym samym dotyczy obrotu już dokonywanego przez Wnioskodawcę przed złożeniem wniosku o wydanie interpretacji.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, zgodnie z wymogami art. 29 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, dokonał powiadomienia głównego inspektora sanitarnego o wprowadzeniu produktów D. do obrotu na terenie Polski. W powyższym powiadomieniu wnioskodawca zaklasyfikował produkty D. jako suplementy diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ww. Ustawy. Wnioskodawca wskazał też, że oczekuje potwierdzenia swojego stanowiska poprzez wpisanie produktów D. jako suplementów diety do rejestru produktów objętych powiadomieniem o pierwszym wprowadzeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzonego przez Głównego Inspektora Sanitarnego. Do dnia złożenia przedmiotowego wniosku produkty D. nie zostały jeszcze wpisane do ww. Rejestru w jakimkolwiek charakterze. W ocenie Wnioskodawcy powyższe nie wyłącza jednak w świetle ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia możliwości wprowadzenia produktów D. do obrotu na terenie Polski albowiem wpis do rejestru ma charakter deklaratoryjny.

Skoro zatem przedmiotem obrotu, a tym samym i interpretacji są produkty nie wpisane do rejestru jako suplementy diety, a zatem produkty co do których nie zostało potwierdzone poprzez wpis w rejestrze, że takimi suplementami są, należy uznać, że przedmiotem obrotu nie są towary stanowiące suplement diety.

W ocenie tut. Organu, mając na uwadze procedurę wskazaną w ww. przepisach art. 29 - 32 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia jak również przepisy wykonawcze, z których wynika, że Główny Inspektor Sanitarny informuje podmiot powiadamiający o przyjęciu do wiadomości powiadomienia o produkcie, gdy ze względu na jego skład i właściwości w dacie powiadomienia, produkt spełnia wymagania kwalifikacji przyjęte przez producenta lub importera tego produktu, czy też, na podstawie dostarczonej dokumentacji, produkt ten spełnia inne wymagania np. produktu leczniczego, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że wpis do rejestru ma charakter wyłącznie deklaratoryjny.

Jednocześnie fakt uznania przedmiotowych produktów za suplementy diety w innych krajach pozostaje dla sprawy bez znaczenia.

Ponadto, w ocenie tut. Organu, zgodnie z definicją suplementu diety wynikającą z art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy może on być wprowadzany do obrotu w formie umożliwiającej dawkowanie, w postaci: kapsułek, tabletek, drażetek i w innych podobnych postaciach, saszetek z proszkiem, ampułek z płynem, butelek z kroplomierzem i w innych podobnych postaciach płynów i proszków przeznaczonych do spożywania w małych, odmierzonych ilościach jednostkowych.

W ocenie tut. Organu postać batonu nie stanowi postaci podobnej do kapsułek, tabletek czy drażetek.

Podsumowując, skoro przedmiotem sprzedaży są produkty nie wpisane do „REJESTRU PRODUKTÓW OBJĘTYCH POWIADOMIENIEM O PIERWSZYM WPROWADZENIU DO OBROTU JAKO ŚRODKI SPOŻYWCZE” (Wnioskodawca nie uzyskał potwierdzenia o wpisie do rejestru) i nie oznaczone jako suplementy diety, a tym samym w ocenie tut. Organu nie dopuszczone do obrotu na terytorium kraju jako żywność (zgodnie z powołanym art. 3 ust. 2 ustawy produkty niespełniające wymagań prawa żywnościowego nie mogą być oznakowane i wprowadzane do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako żywność), to tym samym nie można uznać, że stanowią artykuł spożywczy, który mógłby być objęty PKWiU 10.89.19.0 i o którym mowa w poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Wobec tego brak jest podstaw w przedmiotowej sprawie do zastosowania przy ich sprzedaży stawki obniżonej w wysokości 8%

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto należy zauważyć, że to Wnioskodawca ponosi wszelkie negatywne konsekwencje podania stanu faktycznego niezgodnego z rzeczywistością i jeśli w toku postępowania podatkowego zostanie ustalony inny stan faktyczny niniejsza interpretacji nie wywołuje skutków prawnopodatkowych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin