Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.264.2018.2.JP
z 20 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 15 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy planowane przeniesienie na Gminę zespołu składników majątkowych i niemajątkowych stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa i podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy planowane przeniesienie na Gminę zespołu składników majątkowych i niemajątkowych stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa i podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 15 czerwca 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 29 maja 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.264.2018.1.JP.

We wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2018 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Spółka z o.o. w … zostało powołane jako jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Gminy …. Prowadziło działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Kapitał zakładowy Spółki wynosił 1 694 000,00 zł i dzielił się na 2420 udziałów, których jedynym właścicielem (udziałowcem) jest Gmina …. Gmina należność za objęte udziały pokryła w całości wkładem rzeczowym. Na ten aport włożyło sprzęt i wyposażenie zakładu budżetowego gminy prowadzącego do czasu powołania spółki działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Aport ten stanowił zorganizowane przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego. Przeniesienie prawa własności środków trwałych stanowiących przedmiot aportu zostało potwierdzone umowami a w odniesieniu do nieruchomości aktem notarialnym. Z dniem 30 października 2017 r. spółka została postawiona w stan likwidacji. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego nastąpi podział między wspólników (jedynego wspólnika) majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Spółka nie posiada żadnego zadłużenia w związku z czym przedmiotem podziału majątku czyli przekazania jedynemu wspólnikowi będzie cały zorganizowany w przedsiębiorstwo majątek spółki. Podstawą przekazania będą akty przekazania w tym także akt notarialny w odniesieniu do nieruchomości. Cały majątek spółki tak wniesiony przez jedynego wspólnika jak i wypracowany w trakcie działalności spółki stanowi całościowy zespół składników majątkowych (przedsiębiorstwo) którego przeznaczeniem jest zbiorowe zaopatrzenie mieszkańców w wodę i zbiorowy odbiór ścieków. Zadanie to wraz z przekazanym majątkiem przejmie jednostka budżetowa Gminy …, która będzie realizowała zadanie własne gminy w tym zakresie.

Pismem z 11 czerwca 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy wskazując, że przedmiotem przeniesienia prawa własności na rzecz Gminy … będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego, z tym że nie jest przenoszone oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo z uwagi na jego likwidację. Pozostałe składniki wymienione w wezwaniu pkt 1 ppkt b - i podlegają przeniesieniu na Gminę ….

Wyłącznie w oparciu o przeniesione na Gminę składniki będzie ona mogła prowadzić samodzielne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego.

Nie ma możliwości aby Gmina nie przejęła składników majątkowych likwidowanego przedsiębiorstwa z uwagi na to, że zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowy odbiór ścieków stanowi jej zadanie własne. Gdyby jednak taka sytuacja zaistniała przekazywany zespół składników majątkowych mógłby samodzielnie funkcjonować na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Gmina przy użyciu przeniesionego majątku Spółki będzie kontynuowała dotychczasową działalność gospodarczą Spółki w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odbioru ścieków. Działalność ta będzie prowadzona w formie jednostki budżetowej gminy.

Przejęcie przez Gminę majątku Spółki nastąpi w związku z jej likwidacją w zamian za posiadane udziały. Umorzenia udziałów w trybie określonym w Kodeksie spółek handlowych nie będzie. Niemniej jednak po przejęciu majątku Spółki Gmina przestanie posiadać w niej udziały.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca zadał następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 1):

Czy przeniesienie na Gminę (jedynego wspólnika) prawa własności całego, pozostałego po zaspokojeniu wierzycieli, mienia Spółki (przedsiębiorstwa) należy traktować jako dostawę towarów skutkującą obowiązkiem zapłaty podatku od towarów i usług VAT?

Jeżeli tak, to czy stawka tego podatku wynosi 23% i czy dokumentem rozliczeniowym będzie faktura VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy, uzupełnione pismem z 11 czerwca 2018 r., odnoszące się do pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1:

Przekazanie wspólnikowi, w wyniku likwidacji Spółki, wszystkich składników majątku pozostałych po zaspokojeniu wierzycieli, a przed wykreśleniem spółki z KRS nie spełnia przesłanek określonych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Taka czynność unormowana jest w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w myśl którego, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Według art. 55(1) kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
• koncesje, licencje i zezwolenia;
• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnice przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Zorganizowana część przedsiębiorstwa została zdefiniowana bezpośrednio w art. 4 pkt 27e ustawy o VAT, jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem majątek likwidowanej spółki może zostać potraktowany jako przedsiębiorstwo. Likwidując spółkę właściciel udziałów określił przeznaczenie mienia znajdującego się w posiadaniu spółki. Pozostałe po likwidacji środki pieniężne, należności, nieruchomości oraz inny majątek trwały zlikwidowanej spółki przejmuje Gmina, która w formie Jednostki Budżetowej będzie kontynuowała działalność, jaką zajmowała się spółka. Zatem likwidacja obejmuje co do zasady cały majątek, który przechodzi do dyspozycji jednostki samorządowej. Majątek ten tworzy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego. Nie ma przy tym znaczenia, że Spółka zostanie zlikwidowana całkowicie (np. nie zostanie przekształcona).

Ani przepisy kodeksu cywilnego, ani ustawy o VAT nie wymagają dla definicji przedsiębiorstwa, aby było ono działające. Zatem nawet jeżeli w momencie likwidacji zakład zaprzestaje działalności, to nadal jego składniki mogą tworzyć przedsiębiorstwo, o ile spełniają ustawowe przesłanki. Podsumowując Spółka uważa, iż przy likwidacji i zwrocie majątku udziałowcowi (Gminie) nie dochodzi do czynności opodatkowanej VAT z uwagi na przedmiot tej czynności, jakim jest przedsiębiorstwo.

Pismem z 11 czerwca 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko wskazując, że w sytuacji gdyby przeniesienia majątku Spółki na Gminę podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT to stawka tego podatku wyniosłaby 23%, a podstawą była faktura VAT wystawiona przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług objętym pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹k.c. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Nie wszystkie elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach, aby zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Ponieważ, jak wskazano wyżej, ustawa o podatku od towarów i usług nie określa w swej treści definicji przedsiębiorstwa, koniecznym jest zastosowanie wykładni systemowej zewnętrznej i sięgnięcie do argumentacji spoza interpretowanego aktu prawnego.

Nie wszystkie elementy wskazane w przepisie muszą wystąpić łącznie, aby można było przedmiot sprzedaży uznać za przedsiębiorstwo. Musi być to jednak pewne minimum, bez którego przedsiębiorstwo w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych nie mogłoby realizować swoich działań gospodarczych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Wnioskodawca obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji przeniesienie na Gminę (w zamian za posiadane udziały) prawa własności całego, pozostałego po zaspokojeniu wierzycieli, mienia Spółki (przedsiębiorstwa).

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), w którym Trybunał stwierdził, że: „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle powyższych unormowań należy wskazać, że fakt wyłączenia z transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie wyklucza uznania, że mamy do czynienia ze sprzedażą całego przedsiębiorstwa, która to czynność pozostaje poza zakresem VAT. Istotne jest jednak, aby przedmiotem dostawy były bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy wskazać, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań; wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto, jak wskazano powyżej, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Spółka z o.o. w … zostało powołane jako jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Gminy …. Prowadziło działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Z dniem 30.10.2017 roku spółka została postawiona w stan likwidacji. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego nastąpi podział między wspólników (jedynego wspólnika) majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Przedmiotem podziału majątku czyli przekazania jedynemu wspólnikowi będzie cały zorganizowany w przedsiębiorstwo majątek spółki. Cały majątek spółki tak wniesiony przez jedynego wspólnika jak i wypracowany w trakcie działalności spółki stanowi całościowy zespół składników majątkowych (przedsiębiorstwo) którego przeznaczeniem jest zbiorowe zaopatrzenie mieszkańców w wodę i zbiorowy odbiór ścieków. Przedmiotem przeniesienia prawa własności na rzecz Gminy … będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, z tym że nie jest przenoszone oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo z uwagi na jego likwidację. Pozostałe składniki wymienione w wezwaniu pkt 1 ppkt b - i podlegają przeniesieniu na Gminę ….

Wyłącznie w oparciu o przeniesione na Gminę składniki będzie ona mogła prowadzić samodzielne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego.

Nie ma możliwości aby Gmina nie przejęła składników majątkowych likwidowanego przedsiębiorstwa z uwagi na to, że zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowy odbiór ścieków stanowi jej zadanie własne. Gdyby jednak taka sytuacja zaistniała przekazywany zespół składników majątkowych mógłby samodzielnie funkcjonować na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Gmina przy użyciu przeniesionego majątku Spółki będzie kontynuowała dotychczasowa działalność gospodarczą Spółki w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odbioru ścieków. Działalność ta będzie prowadzona w formie jednostki budżetowej gminy.

Przejęcie przez Gminę majątku Spółki nastąpi w związku z jej likwidacją w zamian za posiadane udziały. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Opis sprawy wskazuje zatem, że pomimo wyłączenia z transakcji sprzedaży jednego z elementów, tj. oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo – z uwagi na jego likwidację, status przedsiębiorstwa nie zostanie naruszony.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych wyżej regulacji prawnych przy uwzględnieniu orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że w przedmiotowej sprawie zbycie (przekazanie w zamian za udziały) przez zbywcę całego przedsiębiorstwa spełniającego wymogi określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego wyłączona jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym transakcja ta nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego nie dochodzi do czynności opodatkowanej VAT z uwagi na przedmiot tej czynności jakim jest przedsiębiorstwo, jest prawidłowe.

Nadmienić należy, że interpretacja nie rozstrzyga kwestii stawki podatku i sposobu dokumentowania transakcji gdyż rozstrzyganie w tym zakresie Wnioskodawca uzależnił od rozstrzygnięcia, że opisana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nadmienić, należy że w zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.