Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.502.2018.1.ALN
z 20 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2018 r. (data wpływu 28 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 18 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej przychodów z najmu lokali – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokali, prawa do odliczenia podatku od wydatków poniesionych na remont lokali, braku obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej przychodów z najmu lokali oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych i zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 18 czerwca 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w zakresie prawa do reprezentacji Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest właścicielem 5 mieszkań, które wchodzą w skład majątku osobistego. Mieszkania posiadają status odrębnej własności oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Z tytułu najmu tych lokali osiąga przychód w postaci czynszu z najmu.

Rozliczenie z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne, przepis art. 6 ust. 1a w związku z art. 12 ust. 3 lit. a, na podstawie złożonego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania zgłoszonego w ustawowym terminie tj. do 20 stycznia danego roku podatkowego.

Wnioskodawca rozważa wybór opodatkowania przychodu z najmu na zasadach ogólnych według skali na mocy art. 10 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 27 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych i skorzystania z zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Wynajmowane mieszkania nabyte zostały na rynku wtórnym odpłatnie, a poprzedni właściciele władali nimi przez okres dłuższy niż 5 lat. Wynajem nie ma charakteru krótkoterminowego zakwaterowania.

Ponadto jeden z lokali wynajmowany jest nieodpłatnie osobie będącej dla Wnioskodawcy osobą obcą.

W przyszłości, w miarę pozyskiwania środków finansowych Wnioskodawca zamierza nabyć 1 lokal mieszkalny.

Stan faktyczny w zakresie podatku od towarów i usług: nabywane nieruchomości i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nabyte zostało w ramach zwolnienia z VAT, zbywca nie był jego podatnikiem. Wnioskodawca w jednym z lokali dokonuje remontu zaś w drugim zmian projektowych polegających na przebudowie i zmianach w układzie pomieszczeń innych od pierwotnych z dnia nabycia.

W okresie 10 lat od dnia oddania do użytkowania Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Remont mieszkania polega na wymianie stolarki okiennej, drzwiowej, sanitariatów, wymianie okładzin ściennych i podłogowych, gipsowaniu, malowaniu ścian, wymianie instalacji elektrycznej i wodnokanalizacyjnej.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i nie zamierza się rejestrować. Faktury zostaną wystawione na Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie wystawi faktur z tytułu świadczonych usług. Przed sprzedażą nie nastąpi pierwsze zasiedlenie lokalu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na pytanie zawarte w wezwaniu, tj. kto dokonał/dokona pierwszego zasiedlenia lokalu, Wnioskodawca odpowiedział, że pierwsze zasiedlenie nie wystąpiło. Następnie Wnioskodawca wskazał, że nie wystąpiło pierwsze zasiedlenie, wobec tego dwuletni termin nie wystąpi.

Na pytanie o treści: czy lokal będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca wskazał, że lokal będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności zwolnionej.

Wnioskodawca nabędzie lokal od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej,

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu.

Wnioskodawca nie zalicza lokali do środków trwałych podlegających amortyzacji.

Na pytanie zawarte w wezwaniu, tj. czy Wnioskodawca i nabywca złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług przed dniem dokonania sprzedaży, Wnioskodawca wskazał, że „nie złożą oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług nie złożą oświadczenia”. Wnioskodawca wskazał, że na dzień sprzedaży Wnioskodawca i nabywca nie będą czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

U Wnioskodawcy nie powstał obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej. W 2017 r. Wnioskodawca osiągał przychody z najmu prywatnego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kwocie powyżej 20.000 zł. Wnioskodawca w 2018 r. osiągnął przychody z najmu prywatnego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kwocie powyżej 20.000 zł. Z tytułu świadczonych usług najmu Wnioskodawca otrzymywał i otrzymuje zapłatę na rachunek bankowy. Z dowodów zapłaty wynika czynność, za jaką nastąpiła zapłata, w przelewie w opisie, najemcy nie podają już nazwiska i adresu wynajmującego, gdyż przelew dokonywany jest na rachunek bankowy wynajmującego, a jego dane na wydruku przelewu automatycznie zapisywane są przez bank, natomiast z ewidencji wynika jednoznacznie jakiej konkretnie czynności dotyczy i na czyją rzecz została dokonana płatność. Wnioskodawca wskazał, że czynności najmu lokali mieszkalnych są zwolnione z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, załącznik nr 1, poz. 26 symbol PKWiU 68.20.11.00 Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2016 r., poz. 2177).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w stanie faktycznym w dwóch lokalach mieszkalnych nabytych przez Wnioskodawczynię przeprowadzany jest remont, odmiennie niż pierwotnie opisano we wniosku ORD IN z dnia 23 marca 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji osiągnięcia przychodów z najmu zachodzi konieczność rejestracji zdarzeń w oparciu o kasę rejestracyjną? (pytanie oznaczone we wniosku jako pytanie nr 7)

Zdaniem Wnioskodawcy

Stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku jako pytanie nr 7

W opinii Wnioskodawcy na podstawie § 1 ust. 1 pkt 3 załącznika nr 1 poz. 26 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnienia z obowiązku prowadzenie ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (pozycja 2454), rejestracja za pomocą kasy fiskalnej wynajmu korzysta ze zwolnienia w sytuacji, gdy podatnik transakcji udokumentuje fakturą. Jednak skorzystanie ze zwolnienia jest również możliwe, gdy najemca nie wystawi faktury, a otrzyma w całości zapłatę za pośrednictwem poczty, banku lub SKOK, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie operacji dokonała.

Reasumując w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę zapłaty za czynsz za pośrednictwem banku oraz z jednoczesnym prowadzeniem ewidencji w zakresie rejestracji zadań za pomocą kasy fiskalnej, Wnioskodawca będzie korzystał ze zwolnienia w zakresie rejestracji zdarzeń za pomocą kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Odnosząc się do braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, należy w pierwszej kolejności wskazać, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U., poz. 2454, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r.:

1. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł;
2. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2017 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

W myśl § 5 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł.

Wskazać należy, że każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Wyżej wymienione zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu. Z powołanych przepisów wynika zatem, że obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, jak również termin, w którym należy rozpocząć jego realizację, uzależniony jest ściśle od faktu dokonywania sprzedaży w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów czy też świadczonych czynności ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 rozporządzenia.

Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W wykazie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, stanowiącym załącznik do rozporządzenia, pod pozycją nr 26 wymieniony został „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą lub świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła”, symbol PKWiU ex 68.20.1.

Powyższe zwolnienia są zwolnieniami przedmiotowymi i dotyczą czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że jest właścicielem 5 mieszkań. Z tytułu najmu tych lokali osiąga przychód w postaci czynszu z najmu. Z tytułu świadczonych usług najmu Wnioskodawca otrzymywał i otrzymuje zapłatę na rachunek bankowy. Wnioskodawca nie wystawi faktur z tytułu świadczonych usług. Z dowodów zapłaty wynika czynność, za jaką nastąpiła zapłata. W przelewie w opisie, najemcy nie podają już nazwiska i adresu wynajmującego, gdyż przelew dokonywany jest na rachunek bankowy wynajmującego, a jego dane na wydruku przelewu automatycznie zapisywane są przez bank, natomiast z ewidencji wynika jednoznacznie jakiej konkretnie czynności dotyczy i na czyją rzecz została dokonana płatność. Wnioskodawca wskazał, że czynności najmu lokali mieszkalnych są zwolnione z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, załącznik nr 1, poz. 26 symbol PKWiU 68.20.11.00 Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca spełnia warunki zawarte w poz. 26 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca dla świadczonych usług najmu lokali, sklasyfikowanych według PKWiU jako 68.20.11.0, może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na podstawie § 2 ust. 1 i 2 w powiązaniu z poz. 26 załącznika do rozporządzenia, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2018 r.

Tym samym u Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej przychodów z najmu lokali.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej przychodów najmu lokali.

Natomiast w podatku od towarów i usług w zakresie braku zwolnienia od podatku sprzedaży oraz prawa do odliczenia podatku od wydatków poniesionych na remont lokali oraz podatku dochodowego od osób fizycznych i zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.