2018.07.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.406.2018.1.KR
z 26 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu dnia 4 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania otrzymanej dotacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania otrzymanej dotacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności statutowej zajmuje się w szczególności:

ochroną praw i reprezentowaniem interesów zrzeszonych pracodawców (w szczególności koordynatorów klastrów, powiązań kooperacyjnych i inicjatyw klastrowych) wobec organów władzy publicznej, organizacji i instytucji społecznych i gospodarczych a także związków zawodowych,
tworzeniem warunków sprzyjających funkcjonowaniu oraz wzrostowi konkurencyjności podmiotów współpracujących oraz w ramach powiązań kooperacyjnych i inicjatyw klastrowych w Polsce i za granicą,
prowadzeniem działań na rzecz rozwoju innowacyjności gospodarki i tworzenia nowych konkurencyjnych miejsc pracy.

Część usług szkoleniowych i doradczych świadczonych jest poprzez realizację projektów finansowanych ze środków Unii Europejskiej w szczególności w ramach Programów Operacyjnych Europejskiego Funduszu Społecznego.

Obecnie Wnioskodawca działając w Partnerstwie otrzymał dofinansowanie w ramach Programu Operacyjnego (…) Wsparcie na rzecz zarządzania strategicznego przedsiębiorstw (…). Strategia dla branży metalowej. Projekt finansowany jest ze środków UE oraz budżetu państwa.

Na realizację projektu partnerzy otrzymali dofinansowanie-dotację przeznaczone zgodnie z umową PARP na pokrycie wydatków kwalifikowanych ponoszonych w związku z realizacją projektu, czyli kosztów związanych z jego realizacją.

Głównym celem jest wsparcie rozwoju 90 MMSP branży metalowej działających w sektorze lotniczym przez Wnioskodawcę oraz Z. poprzez przeprowadzenie analizy potrzeb rozwojowych oraz opracowania i wdrożenia planów rozwojowych przedsiębiorstw ponadto przygotowanie dla nich planów rozwojowych, strategii w formie dokumentów.

Stąd główne zadania, które będą realizowane to:

identyfikacja i rekrutacja potencjalnych odbiorców wsparcia,
analiza potrzeb rozwojowych MMSP,
przygotowanie planu rozwojowego, monitoring i doradztwo w zakresie jego wdrożenia,
opracowanie analizy faktycznej dostępności usług,
upowszechnienie wśród interesariuszy wiedzy o zdiagnozowanych potrzebach lub barierach rozwojowych oraz podejmowanie działań wdrożeniowych lub interwencji koniecznych do ich zaspokojenia.

Grupę docelową stanowi kadra (kluczowa i kierownicza) z 90 MMSP należących do branży metalowej (produkcja i obróbka metali), produkcja wyrobów metalowych, maszyn i urządzeń do obróbki metali, montaż elementów i konstrukcji metalowych) w sektorze lotniczym.

Koszty doradztwa są porównywalne do kosztów doradztwa realizowanego komercyjnie. Budżet projektu został zaakceptowany przez PARP. Usługi doradztwa świadczone będą przez podmioty zewnętrzne, ekspertów i firmy doradcze zobowiązane do wystawienia faktury VAT.

Dziewięćdziesiąt procent kosztów usług doradczych pokrywanych jest ze środków UE i budżetu państwa, otrzymanych w ramach dofinansowania natomiast dziesięć procent kosztów usługi doradczej wnoszą przedsiębiorcy.

Wkład własny od przedsiębiorców jest obowiązkowym warunkiem udziału w projekcie zgodnie z regulaminem PARP i stanowi pokrycie 10% kosztów związanych z realizacją projektu.

Dofinansowanie ze środków UE i budżetu Państwa pokrywa 90% kosztów związanych z realizacją projektu, w tym 90% wynagrodzenia podmiotów zewnętrznych realizujących usługi doradztwa.

Projekt jest realizowany wspólnie przez Wnioskodawcę i Partnerów projektu oświadczyli, iż nie mają możliwości odzyskania podatku VAT, stąd jest on kwalifikowany w projekcie. Zakupione towary i usługi przewidziane w projekcie nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tym samym wydatki zostały ujęte w budżecie w kwocie brutto.

Dotacja oraz wkład pieniężny od przedsiębiorców przeznaczone są w całości na pokrycie kosztów związanych z realizacją usług doradztwa świadczonego przez podmioty zewnętrzne wyłonione z rynku, zgodnie z zasadą konkurencyjności. Koszty realizacji tych usług odpowiadają w pełni cenom rynkowym tak więc dotacja nie ma wpływu na cenę świadczonych usług.

Koszt usługi doradczej w 90% (środki z UE i budżetu państwa) stanowi pomoc de minimis dla firm i będzie dokumentowany stosownym zaświadczeniem. Otrzymana dotacja nie jest związana z ceną danego świadczenia tj. świadczenie dzięki dotacji nie ma ceny niższej o konkretną kwotę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę na realizację ww. projektu stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie uzyskanego dofinansowania otrzymane środki z dotacji przeznaczone będą wyłącznie na pokrycie kosztów realizacji projektu. Dofinansowanie nie będzie stanowiło zapłaty za usługi, a jedynie zwrot poniesionych kosztów. W świetle art. 29a ust. 1 ustawy wskazuje, że podstawa opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

Powyższy przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Należy uznać, iż opodatkowanie dotacji stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie dotacje stanowią element opodatkowania VAT.

Z wykładni przytoczonych przepisów wynika, iż dotacja będzie zwiększać obrót, a w konsekwencji podstawę opodatkowania, o ile bezpośrednio wpłynie na cenę dostarczonych przez podatnika towarów lub świadczonych przez niego usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, iż dotacja będzie zwiększać obrót, a w konsekwencji podstawę opodatkowania o ile bezpośrednio wpłynie na cenę dostarczonych przez podatnika towarów lub świadczonych przez niego usług natomiast inne dotacje nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania VAT.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usługi otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie, stanowi obok ceny uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast przedmiotowa dotacja ma na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczonych towarów lub świadczonych usług stąd zdaniem Wnioskodawcy nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu ustawy art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu od towarów i usług.

Warunek bezpośredniego wpływu dotacji na cenę oznacza w praktyce, iż dotacja musi trafić wprost do podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę. Wtedy bowiem zaistnieje możliwość, żeby w konsekwencji otrzymania dotacji podatnik mógł obniżyć dla odbiorcy cenę swojego towaru lub usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego (…) wsparcie na rzecz zarządzania strategicznego przedsiębiorstw (…) są przeznaczone na pokrycie kosztów działalności nie prowadzą jednak do wystąpienia tzw. "bezpośredniego związku". Dotacja taka wspiera ogólne działanie rozwojowe, a nie finansuje dostawę konkretnych towarów czy świadczenie konkretnych usług.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego działania nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można - i należy - potraktować ją jako płatność niepodlegającą VAT.

Dofinansowanie nie stanowi zapłaty za usługi a jedynie zwrot kosztów. Natomiast opodatkowaniu podatkiem VAT podlegać będą tylko dotacje unijne, które mają bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) dostarczanych przez podatnika towarów lub świadczonych przez niego usług.

Taka sytuacja ma miejsce w przypadku, gdy beneficjent dotacji oferuje usługi lub dostarcza towary w cenie pomniejszonej o jego wartość.

Zatem, obrót zwiększa się jedynie o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Zdaniem Wnioskodawcy taki bezpośredni związek nie występuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zatem, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Należy zauważyć, że wyżej powołany przepis jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 z późn. zm.). Przepis art. 73 Dyrektywy stanowi, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74 -77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności statutowej zajmuje się w szczególności:

ochroną praw i reprezentowaniem interesów zrzeszonych pracodawców (w szczególności koordynatorów klastrów, powiązań kooperacyjnych i inicjatyw klastrowych) wobec organów władzy publicznej, organizacji i instytucji społecznych i gospodarczych a także związków zawodowych,
tworzeniem warunków sprzyjających funkcjonowaniu oraz wzrostowi konkurencyjności podmiotów współpracujących oraz w ramach powiązań kooperacyjnych i inicjatyw klastrowych w Polsce i za granicą,
prowadzeniem działań na rzecz rozwoju innowacyjności gospodarki i tworzenia nowych konkurencyjnych miejsc pracy.

Stąd główne zadania, które będą realizowane to:

identyfikacja i rekrutacja potencjalnych odbiorców wsparcia,
analiza potrzeb rozwojowych MMSP,
przygotowanie planu rozwojowego, monitoring i doradztwo w zakresie jego wdrożenia,
opracowanie analizy faktycznej dostępności usług,
upowszechnienie wśród interesariuszy wiedzy o zdiagnozowanych potrzebach lub barierach rozwojowych oraz podejmowanie działań wdrożeniowych lub interwencji koniecznych do ich zaspokojenia.

Wkład własny od przedsiębiorców jest obowiązkowym warunkiem udziału w projekcie zgodnie z regulaminem PARP i stanowi pokrycie 10% kosztów związanych z realizacją projektu.

Dofinansowanie ze środków UE i budżetu Państwa pokrywa 90% kosztów związanych z realizacją projektu, w tym 90% wynagrodzenia podmiotów zewnętrznych realizujących usługi doradztwa.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy otrzymana dotacja stanowi obrót w rozumieniu art. 29a ustawy.

W przedmiotowej sprawie celem, na który dotacja została przyznana Wnioskodawcy obejmuje konkretną usługę doradczą świadczoną na rzecz przedsiębiorców z branży metalowej działających w sektorze lotniczym, co oznacza, że jest przypisana konkretnemu odbiorcy tej usługi. Wnioskodawca wykonując ww. usługę na rzecz określonego przedsiębiorcy bez otrzymanej dotacji nie mógłby skalkulować ceny usługi na poziomie odpowiadającym obecnym wpłatom (wkładu własnego) dokonywanym przez przedsiębiorców w wysokości odpowiadającej 10% wartości kosztów projektu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie.

W opinii tut. Organu przekazane dla Wnioskodawcy środki finansowe z Europejskiego Funduszu Społecznego na realizację ww. projektu należy uznać – wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca - za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług. Źródłem finansowania projektu jest dotacja ze środków unijnych (90% kosztów kwalifikowalnych) oraz wpłaty wnoszone przez przedsiębiorców biorących udział w projekcie (stanowiące ułamek wartości kosztów realizowanego projektu w wysokości 10%). Należy bowiem zauważyć, że okoliczności sprawy nie potwierdzają, że otrzymane przez Wnioskodawcę środki zostaną przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy, lecz będą mogły zostać wykorzystane tylko i wyłącznie na określone działanie, tj. na świadczenie usług doradczych na rzecz określonej grupy odbiorców, tj. kadry z 90 MMSP z branży metalowej. Jak wynika z opisu sprawy przedmiotowa dotacja jest dotacją do kosztu świadczenia usług doradczych, uzyskane środki zostaną wykorzystane na określone działanie związane z realizacją projektu. Zatem poprzez sfinansowanie części kosztów usługi doradczej przedsiębiorca nie płaci pełnej kwoty należnej. W niniejszej sprawie istotnym jest zatem, że kwota obowiązkowej wpłaty ostatecznego odbiorcy świadczenia tj. przedsiębiorcy w związku z uczestnictwem w realizowanym projekcie, z uwagi na przyznane dofinansowanie, będzie niższa od kwoty, jaką Wnioskodawca musiałby żądać od przedsiębiorcy, gdyby przedmiotowego dofinansowania nie było.

Jak wynika z okoliczności sprawy, koszty realizacji usług przez Wnioskodawcę odpowiadają w pełni cenom rynkowym, tym samym Wnioskodawca jest w błędzie twierdząc, że dotacja ta nie ma wpływu na cenę świadczonych usług. Z opisu sprawy wynika, że dofinansowanie ze środków UE i budżetu państwa pokrywa 90% kosztów związanych z realizacją projektu, natomiast wkład własny od przedsiębiorców zgodnie z regulaminem stanowi pokrycie 10% tych kosztów. W tym miejscu należy zauważyć, że gdyby dofinansowanie otrzymane ze środków UE i budżetu państwa było niższe niż 90%, automatycznie koszty ponoszone przez uczestników projektu musiałyby wzrosnąć, aby pokryć koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z tą usługą. Jak wskazał Wnioskodawca, koszt realizacji tych usług odpowiada w pełni cenom rynkowym, zatem w sytuacji mniejszego dofinansowania Wnioskodawca musiałby żądać od przedsiębiorców wkładu własnego w większej wysokości. Zatem, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja stanowi dopłatę do ceny świadczonej usługi, relacja pomiędzy otrzymaną dotacją a ceną świadczonej przez Wnioskodawcę usługi jest niezaprzeczalna.

W świetle powyższego, należy więc uznać, że kwota obowiązkowej wpłaty wkładu własnego odbiorcy świadczenia, tj. określonego przedsiębiorcy z tytułu realizacji na jego rzecz usługi doradczej, z uwagi na przyznane dofinansowanie, będzie niższa od kwoty, jaką Wnioskodawca musiałby żądać od przedsiębiorcy, gdyby przedmiotowego dofinansowania nie było. Zatem, na wysokość otrzymanej od przedsiębiorcy wpłaty ma bezpośredni wpływ otrzymana dotacja.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opisana we wniosku dotacja jest dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług i zwiększa podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg. właściwej stawki dla świadczonych usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin