2018.07.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.490.2018.2.WN
z 31 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 30 lipca 2018 r. (data wpływu 30 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wartości poniesionych nakładów w związku z realizacją projektu pn. „...” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2018 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 3 lipca 2018 r. (data wpływu 30 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wartości poniesionych nakładów w związku z realizacją projektu pn. „...”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gminny Ośrodek Kultury w R. jest samorządową instytucją kultury dla której organizatorem jest Gmina oraz jest wpisany do księgi rejestru instytucji kultury. Gminny Ośrodek Kultury w R. działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 4062, z późn. zm.) o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jest on samodzielnym podmiotem pod względem prawnym, finansowym i organizacyjnym, a także posiada osobowość prawną. Zgodnie ze statutem realizuje zadania w zakresie tworzenia, upowszechniania i ochrony kultury.

Gminny Ośrodek Kultury w R. nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), tj. nie osiąga dochodów opodatkowanych na poziomie 200 000,00 zł.

Gminny Ośrodek Kultury w R. będzie realizował projekt pn. „...” w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Realizując projekt będzie ponoszony koszt zawierający podatek od towarów i usług.

Faktury będą wystawiane na Gminny Ośrodek Kultury w R.

Po zakończeniu projektu Gminny Ośrodek Kultury w R. będzie właścicielem zakupionych dóbr.

Zakupione dobra będą wykorzystywane przez Gminny Ośrodek Kultury w R. przede wszystkim do realizacji zadań statutowych - wyposażenie sal i pracowni, w których odbywają się zajęcia z grupami pracującymi w GOKu (tj. do czynności niepodlegających ustawie o podatku od towarów i usług).

Planuje się, że niektóre z zakupionych dóbr będą okazjonalnie wykorzystywane do czynności podlegających ustawie o podatku od towarów i usług, tj. najem zaplecza kuchennego. Opłata za najem będzie stanowiła pokrycie kosztów związanych z najmem, tj. m in. koszt energii, wody, odprowadzania ścieków, ogrzewania. Szacuje, że próg wartości sprzedaży z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. kwoty 200 000,00 zł nie zostanie przekroczony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (doprecyzowane pismem z 30 lipca 2018 r.):

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z wydatków udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi na Gminny Ośrodek Kultury w R., skoro Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT - korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane pismem z 30 lipca 2018 r.):

Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku VAT z faktur wystawionych na Gminny Ośrodek Kultury w R., ponieważ korzystając ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

We wniosku aplikacyjnym do projektu podatek VAT zdaniem Wnioskodawcy powinien występować jako koszt kwalifikowalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Przepis art. 96 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Zaś w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury dla której organizatorem jest Gmina oraz jest wpisany do księgi rejestru instytucji kultury. Gminny Ośrodek Kultury w R. nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), tj. nie osiąga dochodów opodatkowanych na poziomie 200 000,00 zł.

Realizując projekt będzie ponoszony koszt zawierający podatek od towarów i usług.

Faktury będą wystawiane na Gminny Ośrodek Kultury w R.

Po zakończeniu projektu Gminny Ośrodek Kultury w R. będzie właścicielem zakupionych dóbr.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odzyskania podatku VAT z wydatków udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi na Gminny Ośrodek Kultury w R., skoro Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT - korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę fakt, że Gminny Ośrodek Kultury nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ponieważ korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy oraz Wnioskodawca szacuje, że wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 200.000 zł, oraz że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane przede wszystkim do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, to Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego Projektu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestie te rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin