Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.508.2018.1.SJ
z 2 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lipca 2018 r. (data wpływu 16 lipca 2018 r.) uzupełnionym pismem z 24 lipca 2018 r. (data wpływu 24 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z projektem pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z projektem pn. „(…)”. W dniu 24 lipca 2018 r. wniosek uzupełniono o wskazanie adresu do doręczeń za pośrednictwem platformy ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gminie jako JST przyznano pomoc ze środków z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 w ramach Osi Priorytetowej 9 – „Dostęp do wysokiej jakości usług publicznych” (…)”.

Wniosek dotyczy projektu pn. „(…)”.

W wyniku realizacji projektu wybudowane zostanie przyszkolne wielofunkcyjne boisko sportowe z nawierzchnią syntetyczną o wymiarach 24,24x44,16 m wyposażone w kosze stojące do uprawiania koszykówki, bramki do piłki ręcznej oraz demontowane w razie potrzeby słupki do piłki siatkowej oraz tenisa ziemnego. Powierzchnia zabudowy boiska – 1.070,44 m². Wykonane zostanie ogrodzenie terenu boiska oraz ciągi pieszo-jezdne. W obrębie projektowanego boiska wykonana zostanie infrastruktura towarzysząca umożliwiająca uprawianie innych niż ww. dyscypliny, tj.

• skocznia w dal – rozbieg o dł. 30 m, szerokości nawierzchni 1,22 mb – technologia wykonania nawierzchni jak w przypadku boiska. Powierzchnia zabudowy 59,50 m².
• rzutnia kulą – koło rzutów o średnicy wewnętrznej 2,13 m w obramowaniu kołowym z profilu aluminiowego teowego 60x60x6 mm wtopionego w warstwę betonową podbudowy. Powierzchnia zabudowy 140,52 m².
  
  

W wyniku realizacji projektu placówka zostanie wyposażona w nowoczesny sprzęt i pomoce dydaktyczne, zarówno do kształcenia kompetencji kluczowych u uczniów, jak i zindywidualizowanego podejścia do ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Dla uczniów SP stworzona zostanie możliwość korzystania z nowocześnie wyposażonych pracowni dydaktycznych. Realizacja projektu przyczyni się do znaczącego podniesienia wyników nauczania, poziomu wiedzy oraz poziomu życia społeczności lokalnej.

Po realizacji projektu Szkoła Podstawowa zostanie w pełni przystosowana do przyjmowania coraz większej liczby uczniów w kolejnych latach i kształcenia ich na odpowiednim poziomie nauczania, zgodnie ze specyfiką regionu, tj. w zakresie podnoszenia kompetencji kluczowych uczniów.

Po zakończeniu realizacji projektu zakupionym sprzętem i powstałą infrastrukturą będzie zarządzała szkoła, tj. SP. Przez co najmniej 5 lat od chwili zakończenia realizacji koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją pokrywane będą z budżetu Gminy.

Wszystkie elementy projektu, jak i powstała infrastruktura będą udostępniane całkowicie nieodpłatnie i nie będą z tego tytułu pobierane żadne opłaty.

W ramach tego działania koszt podatku VAT może być uznany za koszt kwalifikowalny pod warunkiem, że beneficjent nie może w żaden sposób odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do planowanej inwestycji Gmina będzie miała możliwość odzyskania podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizowanej inwestycji, jak i po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 217 r., poz. 1875) posiada osobowość prawną wykonując zadanie publiczne w imieniu w własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie edukacji publicznej. Działalność ta nie stanowi działalności gospodarczej, a dokonywane przez Gminę wydatki na budowę wielofunkcyjnego boiska oraz zakup wyposażenia pracowni szkolnych w SP nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a z wykonywaniem zadań ustawowych.

Nie jest więc możliwe skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określnych w art. 86 ust. 1, a tym samym zwrot podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Gmina – w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) – wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gminie przyznano pomoc ze środków z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 w ramach Osi Priorytetowej 9 – „Dostęp do wysokiej jakości usług publicznych” (…)”. Wniosek dotyczy projektu pn. „(…)”. W wyniku realizacji projektu wybudowane zostanie przyszkolne wielofunkcyjne boisko sportowe z nawierzchnią syntetyczną o wymiarach 24,24x44,16 m wyposażone w kosze stojące do uprawiania koszykówki, bramki do piłki ręcznej oraz demontowane w razie potrzeby słupki do piłki siatkowej oraz tenisa ziemnego. Powierzchnia zabudowy boiska – 1.070,44 m². Wykonane zostanie ogrodzenie terenu boiska oraz ciągi pieszo-jezdne. W obrębie projektowanego boiska wykonana zostanie infrastruktura towarzysząca umożliwiająca uprawianie innych niż ww. dyscypliny, tj.

• skocznia w dal – rozbieg o dł. 30 m, szerokości nawierzchni 1,22 mb – technologia wykonania nawierzchni jak w przypadku boiska. Powierzchnia zabudowy 59,50 m².
• rzutnia kulą – koło rzutów o średnicy wewnętrznej 2,13 m w obramowaniu kołowym z profilu aluminiowego teowego 60x60x6 mm wtopionego w warstwę betonową podbudowy. Powierzchnia zabudowy 140,52 m².
  
  

W wyniku realizacji projektu placówka zostanie wyposażona w nowoczesny sprzęt i pomoce dydaktyczne, zarówno do kształcenia kompetencji kluczowych u uczniów, jak i zindywidualizowanego podejścia do ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Dla uczniów SP stworzona zostanie możliwość korzystania z nowocześnie wyposażonych pracowni dydaktycznych. Realizacja projektu przyczyni się do znaczącego podniesienia wyników nauczania, poziomu wiedzy oraz poziomu życia społeczności lokalnej. Po realizacji projektu Szkoła Podstawowa zostanie w pełni przystosowana do przyjmowania coraz większej liczby uczniów w kolejnych latach i kształcenia ich na odpowiednim poziomie nauczania, zgodnie ze specyfiką regionu, tj. w zakresie podnoszenia kompetencji kluczowych uczniów. Wszystkie elementy projektu, jak i powstała infrastruktura będą udostępniane całkowicie nieodpłatnie i nie będą z tego tytułu pobierane żadne opłaty. Jak wskazała Gmina, dokonywane przez nią wydatki na budowę wielofunkcyjnego boiska oraz zakup wyposażenia pracowni szkolnych w SP nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a z wykonywaniem zadań ustawowych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące tego, czy ma możliwość odzyskania podatku w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Ponownie należy podkreślić, że jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Budowa przyszkolnego wielofunkcyjnego boiska sportowego z nawierzchnią syntetyczną oraz zakup wyposażenia pracowni dydaktycznych na potrzeby Szkoły Podstawowej odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie będzie działa jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z opisu sprawy wynika, że Gmina będzie realizowała opisany projekt w ramach zadań własnych, zatem w tym zakresie będzie działała ona w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, a Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie będzie miała zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług naliczonego w związku z realizacją zadania pn. „(…)” na zasadach określonych przepisami ustawy i rozporządzenia (w drodze odliczenia lub zwrotu), zarówno w trakcie realizowanej inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Dodatkowo, tut. organ wyjaśnia, że wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w art. 14d ustawy Ordynacja podatkowa, tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosków. Ponadto, wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są z zachowaniem kolejności wpływu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej – przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.