Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.458.2018.2.AGW
z 2 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2018 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 26 lipca 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej do czynności zwolnionych od podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej do czynności zwolnionych od podatku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonuje usługi medyczne zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a i 19 w ramach Indywidualnej Praktyki Lekarskiej. W czerwcu 2017 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży usług tłumaczenia dokumentacji medycznej opodatkowanych stawką 23% za kwotę XXX zł brutto. W związku z przekroczeniem obrotu w roku 2016 (XXX zł) Wnioskodawca musiał zrezygnować ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Złożył VAT-R i został zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W okresie od czerwca 2017 r. do dnia złożenia wniosku nie dokonywał żadnych czynności opodatkowanych według obowiązujących stawek VAT (tj. 23%, 8%, 5%). Wykonywał wyłącznie czynności korzystające ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a i 19 ustawy o VAT (usługi medyczne). W związku z powyższym nie dokonywał odliczeń podatku naliczonego od dokonywanych zakupów wykazując w deklaracji VAT-7 składanej co miesiąc tylko sprzedaż zwolnioną z VAT. W maju 2018 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży samochodu osobowego, który w 2014 r. był wpisany do ewidencji środków trwałych jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy (Indywidualna Praktyka Lekarska). Od zakupu samochodu Wnioskodawca nie odliczał podatku VAT naliczonego, jak również i od zakupów związanych z eksploatacją tegoż samochodu. Samochód był wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania VAT (usługi medyczne).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił.

1. W związku z nabyciem przedmiotowego samochodu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty należnego podatku o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie był czynnym podatnikiem VAT.
2. Samochód osobowy o nr XXX (zmienione tablice XXX w związku z kradzieżą) został zakupiony na podstawie faktury XXX od firmy P. w dniu 23 czerwca 2014 r. za kwotę brutto XXX zł VAT 23% w wysokości XXX zł Według wiedzy Wnioskodawcy dostawca nie korzystał ze zwolnienia (opodatkowanie 23%). Ksero faktury w załączeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z faktem braku odliczenia VAT przy nabyciu i eksploatacji samochodu wyłącznie do czynności zwolnionych z VAT Wnioskodawca może dokonać sprzedaży samochodu bez opodatkowania VAT stawką 23% i zastosować stawkę zwolnioną?

Zdaniem Wnioskodawcy, może zastosować zwolnienie z opodatkowania „samochodu, gdyż nie podlegał on odliczeniu podatku VAT naliczonego przy jego zakupie i zakupów związanych z jego eksploatacją” i był wykorzystywany wyłącznie w ramach działalności gospodarczej (Indywidualna Praktyka Lekarska) do czynności zwolnionych z podatku VAT (główny przedmiot działalności – usługi medyczne) w ciągu całego okresu jego używania. Opodatkowanie jednorazowej czynności (tłumaczenia dokumentacji medycznej) nie powinno wykluczać możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w przypadku sprzedaży wspomnianego samochodu, będącego środkiem trwałym firmy i wykorzystywanego wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a i 19 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z art. 18a ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich zakładów leczniczych, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

W myśl art. 19 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, 1948 i 2260), psychologa.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak z wniosku wynika – Wnioskodawcy w związku z nabyciem samochodu osobowego nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a nabyty samochód wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wyłącznie do czynności zwolnionych przedmiotowo od podatku (Indywidualna Praktyka Lekarska), to jego zbycie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.