Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.362.2018.2.JS
z 8 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 24 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania mechanizmu podzielonej płatności i odpowiedzialności solidarnej Wnioskodawcy za nierozliczony podatek VAT przez Kontrahenta, z którym zawarto umowy handlowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania mechanizmu podzielonej płatności i odpowiedzialności solidarnej Wnioskodawcy za nierozliczony podatek VAT przez Kontrahenta, z którym zawarto umowy handlowe.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 czerwca 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oznaczonego nr 1 we wniosku, przedstawienie własnego stanowiska do ww. nowo sformułowanego pytania, uiszczenie brakującej opłaty oraz wskazanie organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z dnia 18 czerwca 2018 r.).

… S.A. (dalej: „Wnioskodawca”) jest osobą prawną posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy handlowe, których przedmiotem jest:

1. podjęcie przez profesjonalnego pełnomocnika (radcę prawnego lub adwokata) działań w celu odzyskania niewymagalnych lub wymagalnych, nieprzedawnionych wierzytelności przysługujących Kontrahentowi;
2. udzielenie przez Wnioskodawcę finansowania Kontrahentowi (dalej: Finansowanie);
3. jednocześnie Wierzytelności, spłacane przez Dłużników do Kontrahenta zarówno dobrowolnie jak i po wyczerpaniu drogi postępowania sądowego lub egzekucyjnego, są przekazywane przez Kontrahenta do Wnioskodawcy celem rozliczenia udzielonego Finansowania.

Umowy handlowe opisane wyżej, występujące u Wnioskodawcy pod nazwą: „faktoring powierniczy”, „finansowanie należności standard”, „umowa zlecenia”, „ramowa umowa zlecenia” należy zaliczyć do umów nienazwanych, są to bowiem umowy łączące elementy różnych umów tj. umowy pożyczki (udzielenie finansowania) oraz umowy zlecenia bez całkowitego utożsamiania ich z którąkolwiek z tych umów. Istotne jest, że w przypadku każdej z ww. umów nie dochodzi do zmiany podmiotowej wierzyciela, zarówno celem jak i skutkiem ww. umów handlowych nie jest zmiana wierzyciela.

Określone wyżej umowy handlowe mają charakter zarówno jednorazowy jak i ramowy. W przypadku umów handlowych mających charakter jednorazowy, przedmiotem umowy jest podjęcie przez profesjonalnego pełnomocnika działań w celu odzyskania wierzytelności określonych umową, ustalenie warunków finansowania udzielonego Kontrahentowi przez Wnioskodawcę oraz udzielenie finansowania przez Wnioskodawcę. W przypadku umów o charakterze ramowym zawartych na czas określony, Kontrahent ponadto oświadcza, iż posiada lub będzie posiadał bezsporne i nieprzedawnione wierzytelności, których wykaz będzie każdorazowo przedkładał Wnioskodawcy na podstawie Zlecenia, w stosunku do dłużników wskazanych w Umowie do wysokości określonego Limitu. Kontrahent jest uprawniony do przedkładania Zleceń w określonym przedziale czasowym. Wnioskodawca na podstawie przedmiotowej umowy oświadcza, iż w okresie podejmowanych działań mających na celu odzyskanie wierzytelności udziela Kontrahentowi Finansowania do wysokości Limitu, które zostanie wypłacone w ustalonym terminie, po otrzymaniu przez Wnioskodawcę Zlecenia.

W ww. schemacie finansowania, Wnioskodawca, na zasadach opisanych wyżej, udziela Kontrahentowi finansowania, natomiast Kontrahent spłaca udzielone finasowanie przekazując Wnioskodawcy kwoty otrzymane od Dłużników, tytułem zapłaty za wierzytelności przysługujące Kontrahentowi. Jednocześnie na podstawie ww. umów Dłużnik jest zobowiązany do zapłaty wierzytelności wynikających z wystawionych faktur VAT bezpośrednio do Kontrahenta albo do profesjonalnego pełnomocnika, który jest uprawniony do działania w imieniu i na rzecz Kontrahenta oraz do odbioru środków od Dłużnika. Incydentalnie zdarzają się przypadki gdy Dłużnik dokonuje zapłaty bezpośrednio do Wnioskodawcy.

W przypadku ww. umów handlowych istotne są również poniższe postanowienia:

1. Kontrahent zobowiązuje się powiadomić Wnioskodawcę o każdej wpłacie dotyczącej Wierzytelności w terminie 7 (siedmiu) dni od dnia otrzymania środków przez Kontrahenta. Informacja o wpłacie będzie zawierać w szczególności: nazwę Dłużnika, datę wpłaty, wykaz Wierzytelności, których wpłata dotyczy;
2. Kontrahent oświadcza, iż wszelkie wpłaty z tytułu Wierzytelności na rachunek Kontrahenta, po udzieleniu przez Wnioskodawcę Finansowania, przekazywane będą celem rozliczenia na rzecz Wnioskodawcy, na konto w terminie 7 (siedmiu) dni od dnia uznania rachunku bankowego Kontrahenta kwotą tych środków. Realizacja ww. wpłaty ma charakter rozliczeniowy i nie stanowi elementu usługi świadczonej na podstawie Umowy;
3. W związku z udzieleniem finansowania na okres odzyskania Wierzytelności, Kontrahent ponosi odpowiedzialność związaną z dochodzeniem roszczeń względem Dłużnika jeżeli dochodzenie roszczeń stało się niemożliwe w całości bądź w części z przyczyn związanych z nieprawidłową realizacją niniejszej Umowy przez Kontrahenta bądź umowy zawartej pomiędzy Kontrahentem a Dłużnikiem. Powyższe nie dotyczy sytuacji, w której dochodzenie roszczeń stało się niemożliwe w całości bądź w części wskutek nienależytego prowadzenia postępowania sądowego przez profesjonalnego pełnomocnika;
4. Kontrahent oświadcza, iż nie istnieją jakiekolwiek formalno-prawne ograniczenia do dochodzenia wierzytelności wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych. Jeżeli wierzytelności nie istniały bądź nie będą istnieć w wysokości wskazanej w Umowie, Kontrahent jest zobowiązany do zwrotu kwoty otrzymanej od Wnioskodawcy i wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia dokonania płatności przez Wnioskodawcę. To samo dotyczy przypadku gdy wysokość Wierzytelności uległa zmniejszeniu po przedstawieniu Zlecenia bądź została potrącona przez Dłużnika;
5. W przypadku, gdy Kontrahent naruszy postanowienia Umowy i w terminie 7 (siedmiu) dni od dnia pisemnego wezwania przez Wnioskodawcę do usunięcia naruszeń Kontrahent nie usunie naruszeń, Spółka niezależnie od innych rygorów wskazanych w Umowie ma prawo do rozwiązania Umowy poprzez złożenie oświadczenia o wypowiedzeniu Umowy w całości bądź w części, ze skutkiem natychmiastowym;
6. W przypadku rozwiązania Umowy w całości lub w części na skutek złożonego przez Wnioskodawcę oświadczenia o wypowiedzeniu Umowy, Kontrahent zobowiązuje się, iż w terminie 7 (siedmiu) dni od dnia rozwiązania Umowy zwróci Wnioskodawcy Finansowanie wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia udzielenia Finansowania do dnia dokonania zwrotu, po potrąceniu kwot wpłaconych przez Dłużników na rzecz Wnioskodawcy oraz kwot, które Kontrahent zwrócił Wnioskodawcy do dnia rozwiązania Umowy.
   
   

Ponadto Zainteresowany wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT;
2. Kontrahent, o którym mowa we wniosku jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT;
3. Dłużnik, o którym mowa we wniosku jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT;
4. Zapłaty, o których mowa we wniosku będą dokonywały się w złotych polskich.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może wykorzystywać mechanizm podzielonej płatności (split payment) do transakcji z Kontrahentem, jeżeli Wnioskodawca nie otrzymał faktury VAT z wykazaną kwotą podatku oraz nie dokonuje płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury VAT w rozumieniu art. 108a ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2018 roku, ale udziela Kontrahentowi finansowania (quasi pożyczki)? (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku)
2. Czy w przypadku gdy Dłużnik dokona zapłaty za fakturę VAT do Wnioskodawcy zamiast do Kontrahenta, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność solidarną za nierozliczony przez Kontrahenta (dostawcę towarów lub usługodawcę) podatek VAT, wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług?
3. Czy w przypadku gdy Dłużnik dokona zapłaty za fakturę VAT do Wnioskodawcy zamiast do Kontrahenta, Wnioskodawca wyłączy swoją odpowiedzialność solidarną za nierozliczony przez Kontrahenta (dostawcę towarów lub usługodawcę) podatek VAT dokonując płatności z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności obejmującej całość kwoty odpowiadającej kwocie podatku VAT na rachunek VAT Kontrahenta?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawca nie może udzielać finansowania za pośrednictwem mechanizmu podzielonej płatności, w przypadku gdy płatność Wnioskodawcy nie wypełnia definicji określonej w art. 108a ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2018 roku (ostatecznie sformułowane w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku);
2. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność solidarną za nierozliczony przez Kontrahenta (dostawcę towarów lub usługodawcę) podatek VAT, wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług, w przypadku gdy Dłużnik dokona zapłaty za fakturę VAT do Wnioskodawcy zamiast do Kontrahenta z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności;
3. Wnioskodawca, w przypadku gdy Dłużnik dokona zapłaty za fakturę VAT do Wnioskodawcy zamiast do Kontrahenta, dokonując płatności z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności, może wyłączyć solidarną odpowiedzialność za nierozliczony przez Kontrahenta (dostawcę towarów lub usługodawcę) podatek VAT, wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług poprzez płatność całości kwoty odpowiadającej kwocie podatku VAT na rachunek VAT Kontrahenta z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (z uwzględnieniem pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy nie może on udzielić finansowania Kontrahentowi na zasadach określonych w umowach handlowych opisanych wyżej z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności. Jak to zostało wcześniej opisane, ww. umowy handlowe, występujące u Wnioskodawcy pod nazwą: „faktoring powierniczy”, „finansowanie należności standard”, „umowa zlecenia” , „ramowa umowa zlecenia” zaliczane są do umów nienazwanych, umowy te łączą elementy różnych umów tj. umowy pożyczki (udzielenie finansowania) oraz umowy zlecenia bez całkowitego utożsamiania ich z którąkolwiek z tych umów. Jednocześnie zgodnie z art. 108a ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2018 roku: „Podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.” Wnioskodawca, na podstawie umów handlowych zawieranych z Kontrahentami, opisanych wyżej, nie wypełnia definicji „podatnika, który otrzymał fakturę z wykazaną kwotą podatku”, nie jest bowiem ani nabywcą towarów lub usług ani faktorem, nie dokonuje również płatności należności wynikającej z faktury VAT. Finansowanie udzielane przez Wnioskodawcę na podstawie umów handlowych, stanowi bowiem sui generis pożyczkę w rozumieniu art. 720 i następne kodeksu cywilnego, spłacaną przez Kontrahenta w sposób określony w ww. umowach handlowych. Finansowanie udzielane przez Wnioskodawcę nie jest zatem zapłatą za określoną fakturę VAT i nie może zostać dokonane za pomocą mechanizmu podzielonej płatności.

Zdaniem Wnioskodawcy ponosi on odpowiedzialność solidarną za nierozliczony przez Kontrahenta (dostawcę towarów lub usługodawcę) podatek VAT, wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług, w przypadku gdy Dłużnik dokona zapłaty za fakturę VAT do Wnioskodawcy zamiast do Kontrahenta za pomocą mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a. 5-6 Ustawy o podatku od towarów i usług: W przypadku gdy płatność zostanie dokonana w sposób określony w ust. 2 (mechanizm podzielonej płatności – uwaga autora) na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek. Odpowiedzialność solidarna podatnika, o którym mowa w ust. 5, jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, albo zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymano tę płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

W uzasadnieniu do projektu Ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw czytamy ponadto, że: Projekt zakłada, że co do zasady mechanizm podzielonej płatności będzie stosowany przez nabywcę, który będzie dokonywał płatności swojemu dostawcy w sposób określony w projekcie. Jednakże w przypadku zaistnienia sytuacji, w której płatność zostanie dokonana przy użyciu komunikatu przelewu na rzecz podatnika innego niż dostawca towarów lub usługodawca, wprowadza się regulację, zgodnie z którą podatnik, na rzecz którego dokonano takiej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za niezapłacony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub świadczenia usług (ust. 5). Odpowiedzialność solidarna jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze w kwocie odpowiadającej wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT (ust. 6). Regulacja ta ma na celu uniemożliwienie dokonywania działań zmierzających do niepłacenia podatku przy jednoczesnym dopuszczeniu płatności w schematach np. faktoringu - pod warunkiem że płatności te będą przechodziły przez rachunek VA T nabywcy, faktora oraz faktoranta.

Mając na uwadze powyższe, ustawodawca wprost przewidział, że w sytuacji, w której płatność za fakturę VAT zostanie dokonana przez nabywcę towarów lub usługi, przy użyciu komunikatu przelewu na rzecz podatnika innego niż dostawca towarów lub usługodawca (w tym przypadku na rzecz Wnioskodawcy), podatnik na rzecz którego dokonano takiej płatności (w tym przypadku Wnioskodawca), odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usług za niezapłacony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub świadczenia usług.

Wnioskodawca, w przypadku gdy Dłużnik dokona zapłaty za fakturę VAT do Wnioskodawcy zamiast do Kontrahenta dokonując płatności z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności, może wyłączyć odpowiedzialność solidarną, o której mowa w art. 108a ust. 5 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonując płatności całości kwoty odpowiadającej kwocie podatku VAT na rachunek VAT Kontrahenta z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a. 5-6 Ustawy o podatku od towarów i usług: W przypadku gdy płatność zostanie dokonana w sposób określony w ust. 2 (mechanizm podzielonej płatności) na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek. Odpowiedzialność solidarna podatnika, o którym mowa w ust. 5, jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, albo zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymano tę płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 108a ust. 3 Ustawy o podatku od towarów i usług: Zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywana jest w złotych polskich przy użyciu komunikatu przelewu udostępnionego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, przeznaczonego do dokonywania płatności w mechanizmie podzielonej płatności, w którym podatnik wskazuje:

1. kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności;
2. kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto;
3. numer faktury, w związku z którą dokonywana jest płatność;
4. numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.
   
   

Analiza ww. przepisów wskazuje, że Wnioskodawca w ww. przypadku jest uprawniony do płatności kwoty odpowiadającej całości kwoty podatku VAT na rachunek VAT Kontrahenta, działanie takie wyłącza odpowiedzialność solidarną Wnioskodawcy za nierozliczony przez Kontrahenta (dostawcy towarów lub usługodawcy) podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwaną dalej „ustawą”, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62) przewiduje z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. wprowadzenie nowego bloku przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 108a ust. 1 ustawy – podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.
   
   

Według art. 108a ust. 3 ustawy, zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywana jest w złotych polskich przy użyciu komunikatu przelewu udostępnionego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, przeznaczonego do dokonywania płatności w mechanizmie podzielonej płatności, w którym podatnik wskazuje:

1. kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności;
2. kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto;
3. numer faktury, w związku z którą dokonywana jest płatność;
4. numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.
   
   

Zgodnie z art. 108a ust. 5 ustawy – w przypadku gdy płatność zostanie dokonana w sposób określony w ust. 2 na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT.

W świetle art. 108a ust. 6 ustawy, odpowiedzialność solidarna podatnika, o którym mowa w ust. 5, jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, albo zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymano tę płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy wskazać, że począwszy od 1 lipca 2018 roku dłużnicy (podmioty, wobec których egzekwowane są zaległe należności) będą mogli samodzielnie zdecydować, czy przelew kwot będących przedmiotem windykacji zostanie dokonany z wykorzystaniem systemu podzielonej płatności (zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm. - t.j. z uwzględnieniem zmian ogłoszonych w Dz. U. z 2018 r., poz. 62). Podatnik otrzyma w efekcie płatność podzieloną na kwotę netto należności wykazanej w fakturze od wierzyciela oraz na kwotę podatku od towarów i usług. Kwota netto zostanie uznana na rachunku rozliczeniowym podatnika, podczas gdy kwota podatku zostanie uznana na wyodrębnionym rachunku VAT założonym i prowadzonym przez bank obsługujący podatnika.

W celu odniesienia się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że w przepisach art. 108a – 108d ustawy ustawodawca reguluje szczególne kwestie związane ze stosowaniem mechanizmu podzielonej płatności. Jego istotą będzie rozdzielenie płatności za nabyty towar lub usługę w taki sposób, że część zapłaty odpowiadająca wartości sprzedaży netto jest płacona przez nabywcę na „zwykły” rachunek bankowy lub w inny sposób, zaś pozostała część odpowiadająca kwocie podatku VAT – na specjalne konto tzw. rachunek VAT. Z ww. przepisów określających mechanizm podzielonej płatności w istocie nie wynika, że płatności realizowane z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywane muszą być na rachunki VAT sprzedawców. W związku z tym, w przypadku płatności dokonywanych dla podmiotów innych niż sprzedawcy, mechanizm podzielonej płatności będzie mógł być wykorzystywany poprzez dokonywanie wpłat na rachunki VAT tych podmiotów.

Jak wynika z wyżej powołanego zapisu art. 108a ust. 5 ustawy – w przypadku gdy płatność zostanie dokonana przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze w związku z którą dokonywana jest płatność, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT.

Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których odpowiedzialność solidarna, o której mowa w art. 108a ust. 5 ustawy jest wyłączona. Jak wynika z art. 108a ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik (na rzecz którego nabywca towarów lub usług dokonał płatności z zastosowaniem procedury split payment) niezwłocznie po otrzymaniu tej należności dokona przelewu z zastosowaniem podzielonej płatności kwoty otrzymanej na rachunek VAT w całości tej kwoty na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy to odpowiedzialność solidarna zostanie wyłączona.

Ad. 1

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podkreślić należy, że mechanizm podzielonej płatności nie jest obowiązkowy, oparty jest on na założeniu dobrowolności. Przy czym zaznaczyć należy, że to nabywca decyduje o jego zastosowaniu, nabywca nie jest uzależniony od woli dostawcy lub usługodawcy. W związku z powyższym w odniesieniu do zakresu pytania nr 1 wniosku należy stwierdzić, że skoro w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca nie otrzyma faktury z wykazaną kwotą podatku oraz nie dokona płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury, to nie będzie mógł zastosować mechanizm podzielonej płatności na podstawie art. 108a ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że na powyższe rozstrzygnięcie bez znaczenia pozostaje okoliczność, że Wnioskodawca udziela kontrahentowi finansowania.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do wątpliwości Zainteresowanego objętych zakresem pytania nr 2 wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawca, który w związku z zawieranymi umowami handlowymi otrzyma przelew w systemie podzielonej płatności od Dłużnika, to zgodnie z ww. zapisem art. 108a ust. 5 ustawy Wnioskodawca stanie się podatnikiem odpowiadającym solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą (tj. Kontrahentem) za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę (Kontrahenta) podatek wynikający z tej transakcji.

Podsumowując, w przypadku gdy Dłużnik dokona zapłaty za fakturę do Wnioskodawcy zamiast do Kontrahenta, to wówczas Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność solidarną za nierozliczony przez Kontrahenta (dostawcę towarów lub usługodawcę) podatek VAT, wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług, zgodnie z art. 108a ust. 5 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Ze wskazanych powyżej uregulowań art. 108a ust. 6 ustawy wynika, że odpowiedzialność solidarna podatnika, jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze albo zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymano tę płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT.

W świetle powyższego uznać należy, że w analizowanej sprawie odpowiedzialność solidarna Wnioskodawcy zostanie wyłączona w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę przelewu w systemie podzielonej płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy, tj. na rachunek Kontrahenta, niezwłocznie po powzięciu informacji o otrzymaniu płatności dokonanej w sposób określony w art. 108a ust. 2 ustawy, na jego rzecz jako podatnika innego niż wskazany na fakturze, w związku z którą dokonywana jest płatność, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT.

Reasumując, w przypadku gdy Dłużnik dokona zapłaty za fakturę VAT do Wnioskodawcy zamiast do Kontrahenta, to wówczas Wnioskodawca dokonując płatności na rachunek VAT Kontrahenta z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności wyłączy swoją odpowiedzialność solidarną za nierozliczony przez Kontrahenta (dostawcę towarów lub usługodawcę) podatek VAT, na podstawie art. 108a ust. 6 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.