Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.206.2018.3.AJ
z 9 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2018 r. (data wpływu 28 maja 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2018 r. (data nadania 5 lipca 2018 r., data wpływu 11 lipca 2018 r.) na wezwanie Organu podatkowego z dnia 25 czerwca 2018 r. (data nadania 25 czerwca 2018 r., data doręczenia 28 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą na rzecz kontrahentów zagranicznych należności z tytułu świadczenia usług pośrednictwa finansowego (związanych z obsługą procesu udzielania pożyczek i administrowaniem płatnościami przez Wnioskodawcę) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą na rzecz kontrahentów zagranicznych należności z tytułu świadczenia usług pośrednictwa finansowego (związanych z obsługą procesu udzielania pożyczek i administrowaniem płatnościami przez Wnioskodawcę).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej: „Wnioskodawca”, lub „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która posiada siedzibę na terytorium Polski i jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny oraz podatnik VAT - UE w Polsce. Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek konsumentom (dalej: „Klienci”). Wnioskodawca udziela pożyczek Klientom przez Internet. Oznacza to, że cały proces zmierzający do udzielania pożyczki (w tym zawarcie umowy pożyczki, zweryfikowanie tożsamości pożyczkobiorcy, weryfikacja zdolności kredytowej pożyczkobiorcy oraz wypłata kwoty pożyczki na rachunek bankowy pożyczkobiorcy) odbywa się za pośrednictwem Internetu.

W związku ze świadczonymi przez Spółkę usługami finansowymi w zakresie udzielania pożyczek, Spółka nabywa różnego rodzaju usługi oraz towary od powiązanych i niepowiązanych podmiotów z siedzibą w Polsce lub za granicą. W szczególności, Spółka nabywa usługi pośrednictwa finansowego od swojego partnera - spółki prawa cypryjskiego (dalej „Partner”). Partner nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Czynności wykonywane przez Partnera na rzecz Spółki obejmują przedstawianie oraz oferowanie produktów finansowych Spółki (pożyczek konsumenckich), co ma na celu doprowadzenie do zawarcia umowy pożyczki pomiędzy Spółką oraz potencjalnym Klientem. Czynności Partnera obejmują także wsparcie Klienta w zawarciu umowy pożyczki (umowy zawieranej na odległość).

Usługi świadczone przez Partnera obejmują w szczególności następujące czynności:

• prezentację produktów oferowanych przez Spółkę (tj. pożyczek konsumenckich) potencjalnym Klientom, poprzez wskazywanie cech produktu, kryteriów udzielania pożyczek stosowanych przez Spółkę, a także pomoc w trakcie procedury uzyskiwania i korzystania z usług finansowych Spółki;
  

• informowanie Klientów i potencjalnych Klientów o najkorzystniejszych produktach i ofertach Spółki oraz przedstawianie Klientom i potencjalnym Klientom ogólnych warunków udzielenia pożyczki (pożyczki konsumenckiej);
  

• wskazywanie Klientom oraz potencjalnym Klientom możliwości oraz warunków zawarcia umowy, jak również informowanie o procedurach i czynnościach niezbędnych do zawarcia umowy pomiędzy Spółką a potencjalnym Klientem;
  

• zbieranie od Klientów oraz potencjalnych Klientów wszelkich informacji i dokumentacji potrzebnych do zawarcia umowy ze Spółką i / lub korzystania z usług Spółki (w celu udzielenia pożyczki);
  

• przygotowanie i przekazanie Klientowi wszelkiej dokumentacji umożliwiającej nawiązanie stosunku prawnego między Spółką a Klientem (zawarcie umowy pożyczki, uzyskanie zgody klienta na przetwarzanie danych itp.), w oparciu o szablony dokumentów i zatwierdzone przez Spółkę warunki udzielania pożyczek;
  

• ocena zdolności kredytowej Klienta;
  

• informowanie Klientów o decyzji Spółki w zakresie udzielenia pożyczki;
  

• umożliwianie zawierania umów pożyczek drogą elektroniczną pomiędzy Klientami a Spółką;
  

• administrowanie płatnościami dokonywanymi przez Klientów zgodnie z zawartymi umowami o pożyczkę konsumencką;
  

• przekazywanie Spółce informacji i dokumentacji zebranej od Klientów, przede wszystkim danych i dokumentacji związanej z zawarciem umowy między Klientem a Spółką
  

- (dalej: „Usługa”).

Partner świadczy Usługę nie tylko na rzecz Spółki, ale także na rzecz innych podmiotów z grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca.

Usługi będą świadczone przez Partnera w całości drogą elektroniczną za pośrednictwem Internetu, poprzez platformę internetową (dalej: „Platforma internetowa”). Platforma internetowa należy do Partnera i jest administrowana oraz zarządzana przez Partnera.

Partner nie zawiera umów pożyczek w imieniu Spółki, umowa pożyczki jest zawierana bezpośrednio pomiędzy Spółką a Klientem. Partner podejmuje natomiast wszelkie działania, które mają na celu zawarcie umowy pożyczki pomiędzy Spółką i Klientem. Jak wskazano powyżej, wszystkie warunki, na których zostaje zawarta umowa pożyczki są zatwierdzane przez Spółkę (jako dostawcę usług finansowych). W związku z tym Partner nie ma możliwości wprowadzenia zmian do umów pożyczek albo zmiany warunków, na jakich pożyczki są udzielane przez Spółkę.

W związku ze świadczeniem Usług przez Partnera, Spółka płaci Partnerowi wynagrodzenie w postaci prowizji. Wynagrodzenie jest ustalane w oparciu o liczbę umów pożyczek zawartych przez Spółkę za pośrednictwem Partnera.

Wnioskodawca wskazuje, że Partner posiada w Spółce 100% udziałów.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że inne podmioty z grupy kapitałowej z siedzibą w Danii oraz Rumunii uzyskały od lokalnych organów podatkowych pozytywne interpretacje podatkowe potwierdzające, że usługi świadczone przez Partnera stanowią usługi pośrednictwa finansowego zwolnione z VAT.

Nadto, w uzupełnieniu wniosku ORD-IN Wnioskodawca przedstawił poniższe wyjaśnienia.

W ramach czynności wykonywanych na rzecz Spółki polegających na „administrowaniu płatnościami dokonywanymi przez Klientów zgodnie z zawartymi umowami o pożyczkę konsumencką” Partner monitoruje płatności wychodzące (wypłata klientom kwoty pożyczki) oraz płatności przychodzące (spłaty przez Klientów pożyczki i spłaty opłat) oraz aktualny stan zadłużenia Klienta. Dzięki temu Partner pozyskuje informacje na temat aktualnego salda zadłużenia klientów, co jest następnie wykorzystywane przez Partnera w przypadku gdy klient chce przedłużyć termin spłaty pożyczki czy też zmienić warunki pożyczki. Znajomość aktualnego salda pożyczki pozwala Partnerowi na wygenerowanie zmienionych umów pożyczki i udostępnienia ich Klientom. Dodatkowo monitorując aktualne salda zadłużenia Partner może wytypować tych Klientów, do których następnie kierowane są oferty kolejnych pożyczek lub promocji.

Partner wykonując czynności „przekazywania Spółce informacji i dokumentacji zebranej od Klientów, przede wszystkim danych i dokumentacji związanej z zawarciem umowy między Klientem a Spółką” wykonuje czynności polegające w szczególności na:

1. przekazaniu zgód marketingowych, zgód na procesowanie danych osobowych oraz zgód na uzyskiwanie informacji z biur informacji gospodarczej za pośrednictwem formularzy wypełnianych przez Klientów na Platformie Internetowej Pośrednika - czynności dokonywane przed zawarciem umowy pożyczki;
2. przekazaniu informacji pozyskanych od Klienta niezbędnych do wydania decyzji o udzieleniu pożyczki np. o rodzaju i wysokości dochodu Klienta oraz innych zobowiązań z tytułu np. pożyczek i kredytów Klienta zaciągniętych w innych podmiotach - czynności dokonywane przed zawarciem umowy pożyczki;
3. przekazaniu wniosku o udzielenie pożyczki złożonego przez Klienta - czynność dokonana przed zawarciem umowy pożyczki.
   
   

Partner w celu pozyskania Klientów prezentuje na Platformie Internetowej informacje dotyczące oferowanych przez Spółkę produktów. W tym zakresie wypełnia on Europejskie Standardy Informacyjne, które zgodnie z Ustawą o kredycie konsumenckim obowiązują w Polsce.

Partner, analizując dane dotyczące poszczególnych Klientów (ich zarobki, wywiązywanie się z obowiązku spłat, saldo Klienta) typuje ich jako adresatów ofert produktu pożyczkowego. Spółka na podstawie przekazanych przez Partnera informacji indywidualizuje ofertę przesyłaną za pomocą sms lub e-mail.

Partner prezentuje na Platformie Internetowej informacje dotyczące aktualnie obowiązujących kampanii, promocji i ofert Spółki. Ponadto Klienci mogą być informowani o indywidualnych ofertach (skierowanych tylko do wyselekcjonowanych Klientów) poprzez powiadomienia na Platformie Internetowej np. Partner po przeanalizowaniu zdolności kredytowej i aktualnego salda zadłużenia Klienta przedstawia mu listę opcji (wariantów) pożyczki, które Spółka jest w stanie mu udzielić.

Partner doprowadza do zawarcia pożyczki między Spółką a Klientem poprzez wykonywanie następujących czynności:

1. informowanie poprzez Platformę Internetową potencjalnych Klientów o możliwości uzyskania pożyczki i warunkach pożyczki;
   
2. przekazywanie informacji potencjalnym Klientom i Klientom dotyczących najbardziej korzystnych i dopasowanych do nich produktów/promocji Spółki. Prezentowanie Klientom i potencjalnym klientom ogólnych warunków usługi finansowej i podstawowych informacji o produktach Spółki;
   
3. wskazywanie potencjalnym Klientom i Klientom sposobów i procedur zawarcia umowy pożyczki ze Spółką;
   
4. przyjmowanie wniosków o udzielenie pożyczki od potencjalnych Klientów poprzez Platformę Internetową. Na Platformie Internetowej znajdują się formularze, które potencjalny Klient ma obowiązek wypełnić;
   
5. przygotowanie i przesłanie Klientom wszystkich dokumentów niezbędnych do podpisania umowy ze Spółką;
   
6. prezentowanie Klientom informacji na temat dostępnych wariantów (opcji) pożyczek;
   
7. pozyskiwanie od Klientów informacji niezbędnych do wydania decyzji o udzieleniu pożyczki;
   
8. sprawdzanie tożsamości Klientów na podstawie podanych przez nich informacji i ich wiarygodności finansowej;
   
9. korespondencja z Klientami informująca o przyznaniu (lub nieprzyznaniu) pożyczki;
   
10. przygotowywanie umowy pożyczki pomiędzy Spółką a Klientem;
    
11. bieżąca aktualizacja informacji przekazywanych potencjalnym Klientom, tj. zapewnienie, że nowe rodzaje pożyczek oraz aktualizacje już istniejących usług, są uwzględniane w aktualnych formularzach wniosków o pożyczkę i umowach pożyczki;
    
12. utrzymywanie kontaktu między stronami umowy (tzn. Partner informuje Klienta o ofercie Spółki, oraz w drugą stronę Partner informuje Spółkę o chęci zawarcia umowy przez Klienta, Partner przekazuje Spółce wniosek o pożyczkę).
    
    

Partner jest odpowiedzialny za cały proces udzielania Pożyczki przez Spółkę Klientowi. Zdaniem Spółki Partner swoimi czynnościami takimi jak:

• kontaktowanie się z Klientami na rzecz oraz w imieniu Spółki,
  

• poszukiwanie potencjalnych klientów,
  

• oferowanie produktów finansowych Klientom, w tym prezentowanie dostępnych dla Klienta wariantów (opcji) pożyczek,
  

• przekazywanie Spółce informacji i dokumentacji pozyskanych od klientów, o których mowa w odpowiedzi na pytanie 2 Organu,
  

• informowanie obu stron o warunkach zawieranej umowy, w konsekwencji, umożliwienie obu stronom zawarcia umowy,
  

• przygotowywanie umowy pożyczki pomiędzy Spółką a Klientem i jej przesłanie do klienta;
  

- wykonuje czynności „negocjacji” w rozumieniu Dyrektywy VAT i orzecznictwa TSUE.

Przykładowo, w wyroku o sygnaturze C-453/05, TSUE stwierdził, że „działalność pośrednictwa stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy.”

Pożyczkodawcą będzie zawsze Spółka. Wszelkie czynności związane z pośrednictwem finansowym będą wykonywane przez Pośrednika w imieniu i na rzecz Spółki na podstawie stosownego upoważnienia. Zatem z perspektywy typowego Klienta wszelkie czynności będą odbierane tak, jakby były wykonywane przez Spółkę. Udzielanie pożyczek przez Spółkę, bez nabycia od Pośrednika wyżej usługi pośrednictwa nie byłoby możliwe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Usługa świadczona przez Partnera na rzecz Spółki powinna być kwalifikowana przez Wnioskodawcę jako import usługi pośrednictwa finansowego w zakresie udzielania pożyczek zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 38 Ustawy VAT ?
   
2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z wypłatą wynagrodzenia Partnerowi z tytułu Usług świadczonych przez Partnera na rzecz Spółki na podstawie art. 21 ust. 1 w związku z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT ?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. w zakresie pytania oznaczonego nr 2). Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 (w przedmiocie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług) podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Usługa świadczona przez Partnera na rzecz Spółki nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy CIT, bowiem ten rodzaj usług nie został bezpośrednio wskazany w tym przepisie.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 Ustawy CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

• z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
  

• z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  

• z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów (tzw. podatek u źródła).
  
  
  

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Biorąc powyższe pod uwagę, podatek u źródła powinien być pobierany nie tylko w przypadku odsetek wypłacanych przez polskich podatników nierezydentom, ale również w przypadku wypłacania wynagrodzenia za usługi niematerialne enumeratywnie wskazane w tym przepisie.

Tym samym, w ocenie Spółki, usługi pośrednictwa finansowego nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 21 ust. 1 Ustawy CIT. Należy bowiem wskazać, że usługi pośrednictwa finansowego nie zostały literalnie wymienione w artykule 21 ust. 1 Ustawy CIT. Usługi pośrednictwa finansowego nie stanowią również usługi podobnej z natury do żadnej z usług wymienionych w tym przepisie.

Usługi pośrednictwa finansowego zdecydowanie bowiem różnią się od usług wskazanych w art. 21 ust. 1 Ustawy CIT. Celem usługi pośrednictwa finansowego jest pośredniczenie w zawarciu umowy pomiędzy stronami transakcji finansowej. Nie jest wystarczające, aby usługi miały niematerialny charakter, w celu zakwalifikowania ich jako usług podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy CIT.

Podobne stanowisko zostało przedstawione przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 15 listopada 2016 r., sygn. 1462-IPPB5.4510.866.16.1.MK.

Podsumowując, Spółka nie będzie zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wynagrodzenia wypłacanego Partnerowi w związku ze świadczeniem na jej rzecz Usług przez Partnera.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie braku obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą na rzecz kontrahentów zagranicznych należności z tytułu świadczenia usług pośrednictwa finansowego (związanych z obsługą procesu udzielania pożyczek i administrowaniem płatnościami przez Wnioskodawcę) – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036; dalej: „ustawa o CIT”) osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca w art. 3 ust. 3 powołanej ustawy doprecyzował, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Zgodnie z ust. 5 art. 3 ustawy o CIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Na podstawie art. 21 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
   
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
   2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
   - ustala się w wysokości 20% przychodów;
   
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Z uwagi na postanowienia art. 21 ust. 2 oraz 22a ustawy o CIT regulacje przewidziane w art. 21 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (inaczej unikania podwójnego opodatkowania), których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. Sformułowanie to uprawnia do twierdzenia, że za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem funkcjonalnym lub prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, powinno ono spełnić takie same przestanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron, innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne (pod względem funkcjonalnym i celowościowym) do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane (nazwane). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane świadczenie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Treść ww. przepisu jednoznacznie bowiem wskazuje, że oprócz usług wymienionych w tym przepisie Ustawodawca objął obowiązkiem podatkowym także inne usługi niewymienione w tym przepisie o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego należy zauważyć, że aczkolwiek Partner m.in. zarządza całym procesem pozyskiwania pożyczkobiorców oraz kontroluje płatności związane z pożyczkami, czynności te wykonuje w ramach swojej działalności (a nie świadczy tych usług Wnioskodawcy), której sedno stanowi doprowadzenie do zawarcia umowy pożyczki za wynagrodzeniem w formie prowizyjnej. Istotą stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę z Partnerem świadczenia nie jest zatem nabycie usługi zarządzania lub kontroli (płatności), lecz całościowej usługi pośrednictwa finansowego o charakterze otsourcingowym.

Zgodnie bowiem z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl) przez pojęcie „pośrednictwo” rozumie się: „działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron”, „kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy”.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że Partner nie świadczy usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ani podobnych do nich (inaczej: przychód uzyskany przez kontrahenta zagranicznego z tytułu świadczonych usług nie mieści się w żadnej z kategorii wymienionej w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Usługa świadczona przez Partnera na rzecz Spółki nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy CIT - należy uznać za prawidłowe.

Tym samym wypłata należności z ww. tytułu wypłacanych na rzecz Partnera nie jest objęta obowiązkiem wynikającym z postanowień powołanego wyżej art. 26 ust. 1 ustawy o CIT (obowiązek pobrania podatku u źródła dotyczy wyłącznie należności wymienionych w art. 21 ust. 1 i 22 ust. 1 ustawy o CIT).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.