Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.471.2018.1.MJ
z 14 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2018 r. (data wpływu 27 czerwca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2018 r. (data wpływu 10 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 10 sierpnia 2018 r. o wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest gminą wiejską. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z póżn. zm.).

W związku z otrzymaniem pozytywnej decyzji o dofinansowaniu projektu pt. „Wzmocnienie potencjału służb ratowniczych poprzez zakup wozu (…)” ze środków unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020, Oś priorytetowa V. Ochrona środowiska i efektywne wykorzystywanie zasobów, Działanie: 5.5. Wzmocnienie potencjału służb ratowniczych w roku 2018 dokona zakupu samochodu ratowniczo-gaśniczego będącego przedmiotem wniosku o dofinansowanie.

Przedmiotem projektu jest zakup pojazdu ratowniczo-gaśniczego typu średniego na potrzeby działalności Ochotniczej Straży Pożarnej w. W wyniku realizacji projektu nastąpi wzmocnienie potencjału jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej w zakresie przeciwdziałania i usuwania skutków klęsk żywiołowych.

Rezultatem wsparcia jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej w sprzęt niezbędny do przeciwdziałania i usuwania skutków klęsk żywiołowych będzie poprawa skuteczności ich działania, w tym lepsza gotowość do niesienia pomocy poszkodowanym w wyniku wystąpienia niekorzystnych zjawisk związanych z klimatem np. erozją, pożarami, powodziami, burzami, suszami oraz szybsze dotarcie do miejsca zdarzenia.

Ochotnicza Straż Pożarna w realizuje w imieniu Gminy zadania własne w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej. Środek trwały zakupiony w wyniku inwestycji zostanie przekazany w użytkowanie Ochotniczej Straży Pożarnej i będzie stanowić środek trwały ujęty w ewidencji Gminy. Będzie w przyszłości wykorzystywany do realizacji zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym.

Ochotnicza Straż Pożarna wykonuje swoje zadania nieodpłatnie, Gmina jako właściciel pojazdu, także nie będzie osiągała przychodów związanych z zakupionym pojazdem. W związku z realizacją projektu Gmina nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. nie będzie wykorzystywała samochodu ratowniczo-gaśniczego dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych przy zakupie pojazdu ratowniczo-gaśniczego w związku z realizacją Projektu pt. „Wzmocnienie potencjału służb ratowniczych poprzez zakup wozu bojowego typu średniego dla Ochotniczej Straży Pożarnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest również niewątpliwy bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Wyżej wymieniona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zakupiony samochód ratowniczo-gaśniczy nie będzie służył do osiągania przychodów, ponieważ swoje zadania OSP wykonuje nieodpłatnie, a co za tym idzie projekt nie będzie powodował powstawania podatku należnego.

Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pt. „Wzmocnienie potencjału służb ratowniczych poprzez zakup wozu (…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca - Gmina jest gminą wiejską. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym na własną odpowiedzialność, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W związku z otrzymaniem pozytywnej decyzji o dofinansowaniu projektu pt. „Wzmocnienie potencjału służb ratowniczych poprzez zakup wozu (…)” ze środków unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020, Oś priorytetowa V. Ochrona środowiska i efektywne wykorzystywanie zasobów, Działanie: 5.5. Wzmocnienie potencjału służb ratowniczych w roku 2018 dokona zakupu samochodu ratowniczo-gaśniczego będącego przedmiotem wniosku o dofinansowanie. Przedmiotem projektu jest zakup pojazdu ratowniczo-gaśniczego typu średniego na potrzeby działalności Ochotniczej Straży Pożarnej . W wyniku realizacji projektu nastąpi wzmocnienie potencjału jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej w zakresie przeciwdziałania i usuwania skutków klęsk żywiołowych. Rezultatem wsparcia jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej w sprzęt niezbędny do przeciwdziałania i usuwania skutków klęsk żywiołowych będzie poprawa skuteczności ich działania, w tym lepsza gotowość do niesienia pomocy poszkodowanym w wyniku wystąpienia niekorzystnych zjawisk związanych z klimatem np. erozją, pożarami, powodziami, burzami, suszami oraz szybsze dotarcie do miejsca zdarzenia. Ochotnicza Straż Pożarna realizuje w imieniu Gminy zadania własne w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej. Środek trwały zakupiony w wyniku inwestycji zostanie przekazany w użytkowanie Ochotniczej Straży Pożarnej i będzie stanowić środek trwały ujęty w ewidencji Gminy. Będzie w przyszłości wykorzystywany do realizacji zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym Ochotnicza Straż Pożarna wykonuje swoje zadania nieodpłatnie, Gmina jako właściciel pojazdu, także nie będzie osiągała przychodów związanych z zakupionym pojazdem. W związku z realizacją projektu Gmina nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. nie będzie wykorzystywała samochodu ratowniczo-gaśniczego dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy, przy tak przedstawionym opisie sprawy, dotyczą ustalenia, czy będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup pojazdu ratowniczo-gaśniczego w ramach realizowanego projektu.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Niedopełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że świadczenie polegające na nieodpłatnym udostępnieniu samochodu ratowniczo-gaśniczego odbywa się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Tym samym, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W opisie sprawy Wnioskodawca wyraźnie wskazał, że zakupiony samochód ratowniczo-gaśniczy zostanie przekazany w użytkowanie Ochotniczej Straży Pożarnej i będzie wykorzystywany do realizacji zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina nie będzie osiągała przychodów związanych z zakupionym pojazdem. W związku z realizacją projektu Gmina nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. nie będzie wykorzystywała samochodu ratowniczo-gaśniczego dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W omawianej sprawie nie wystąpi zatem związek pomiędzy poniesionymi wydatkami na zakup samochodu ratowniczo-gaśniczego a sprzedażą uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego czyli sprzedażą generującą podatek należny. Samochód zostanie zakupiony przez organ władzy publicznej w celu wykonywania zadań nałożonych na niego odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany (zadań własnych) – czyli ustawą o samorządzie gminnym. Gmina dokonując zakupu pojazdu nie będzie działać więc jako podatnik VAT.

Podsumowując, w związku z zakupem samochodu ratowniczo-gaśniczego w ramach projektu „Wzmocnienie potencjału służb ratowniczych poprzez zakup wozu (…)”, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działać jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. v

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.