Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.376.2018.1.PC
z 17 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 18 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kompleksowej usługi obsługi lotniskowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2018 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kompleksowej usługi obsługi lotniskowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest przewoźnikiem lotniczym wykonującym usługi przewozu pasażerów lotniczymi środkami transportu. Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium RP. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka wykonuje przewozy lotnicze zarówno na lotniska w Unii Europejskiej jak i poza terytorium UE. Spółka wykonuje usługi transportu pasażerów głównie w transporcie międzynarodowym. Spółka w związku ze startem, lądowaniem i obsługą samolotu na płycie lotniska ponosi określone koszty dokumentowane fakturą przez zarządcę lotniska. Ponoszone koszty dotyczą opłat za start, lądowanie, postój, nawigację, podstawienie autobusu dla pasażerów, załadunek i wyładunek bagażu jak i przewożonych towarów, podłączenie samolotu do zasilania lotniskowego itp. Dodatkowo Spółka ponosi opłaty z tytułu obsługi lotniskowej pasażerów, opłaty za udostępnienie miejsca odprawy pasażerów oraz przeprowadzanej kontroli bezpieczeństwa pasażerów. Opłaty składają się na kompleksową usługę obsługi lotniskowej samolotu począwszy od obsługi lądowania, obsługi samolotu i pasażerów, aż po obsługę startu samolotu. Każdorazowo nabywana usługa związana jest z wykorzystaniem infrastruktury lotniska.

Wątpliwości Spółki dotyczą prawidłowości stosowania art. 28b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. bowiem nabywane usługi związane są z konkretną nieruchomością położoną na terytorium danego państwa. Wszelkie opłaty wskazane powyżej związane są z infrastrukturą lotniska jako konkretnej nieruchomości. W związku z tym w ocenie Spółki miejsce świadczenia tych usług winno być rozpatrywane w oparciu o art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy miejsce świadczenia usług lotniskowych, o których mowa w stanie faktycznym związanych z obsługą statków powietrznych winno być ustalane w oparciu o art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r.?
2. Czy Spółka jest obowiązana do rozpoznania importu usług w przypadku nabycia usług, o których mowa w stanie faktycznym?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy: w ocenie Spółki nie jest ona obowiązana do rozpoznawania importu usług w podatku od towarów i usług, z tytułu nabycia usług, o których mowa w stanie faktycznym bowiem miejsce świadczenia tych usług znajduje się w miejscu położenia lotniska na podstawie art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zgodnie z art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Wskazana regulacja stanowi implementację art. 47 Dyrektywy Rady Unii Europejskiej 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu od wartości dodanej, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce, w którym znajduje się nieruchomość. Katalog usług związanych z nieruchomościami opodatkowany na podstawie wskazanych regulacji w państwie położenia nieruchomości jest otwarty co oznacza, każda usługa która dotyczy konkretnej nieruchomości, winna być uznana za usługę związaną z nieruchomościami.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę na treść przepisów Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do miejsca świadczenia usług, które doprecyzowało m.in. zakres stosowania art. 47 Dyrektywy 112. Wspomniane rozporządzenie dodało art. 31a do rozporządzenia nr 282/2011 r. wskazują, że usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach: a) gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług; b) gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. prawo lotnicze (Dz. U. 2017 poz. 959 j.t.) lotniskiem jest wydzielony obszar na lądzie, wodzie lub innej powierzchni w całości lub w części przeznaczony do wykonywania startów, lądowań i naziemnego lub nawodnego ruchu statków powietrznych, wraz ze znajdującymi się w jego granicach obiektami i urządzeniami budowlanymi o charakterze trwałym, wpisany do rejestru lotnisk.

Przedmiotowe usługi skupiają się na oddaniu wyposażonej w odpowiednio przygotowane obiekty i urządzenia nieruchomości (portu lotniczego/lotniska), bez udziału których przewoźnik nie mógłby świadczyć usług związanych z transportem pasażerów, czy towarów. W celu realizacji powyższych usług konieczne jest infrastruktura lotniskowa zlokalizowana w konkretnym miejscu. Wszystkie urządzenia wykorzystywane do wykonywania usług lotniskowych, stanowią część składową nieruchomości i nie mogą samodzielnie funkcjonować bez samej nieruchomości. Powyższe prowadzi do wniosku, że nie jest możliwe traktowanie usług lotniskowych w oderwaniu od portu lotniczego, na którym są wykonywane. Każda usługa o podobnym charakterze znajdująca się w katalogu usług świadczona na rzecz przewoźników powietrznych przy wykorzystaniu infrastruktury lotniskowej winna stanowić usługę związaną z nieruchomością, a co za tym idzie jej miejsce świadczenia dla potrzeb podatku od towarów i usług powinno być ustalane w oparciu o art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Mając powyższe na uwadze, zgodnie z art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, usługi lotniskowe należy traktować jako usługi na nieruchomości związane z jej używaniem (korzystaniem, udostępnianiem) i opodatkowywać w miejscu położenia nieruchomości. Takie opodatkowanie zgodne jest z podstawową zasadą wspólnego sytemu VAT - opodatkowania transakcji w miejscu faktycznej konsumpcji towaru lub usługi. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż wszystkie z nich są ostatecznie konsumowane w porcie lotniczym. W stosunku do usług lotniskowych nie będą więc miały zastosowania ogólne zasady dotyczące miejsca świadczenia usług zarówno na rzecz podatników, jak i osób niebędących podatnikami nie mają zastosowania.

Podobne stanowisko w sprawie opodatkowania usług lotniskowych prezentują organy podatkowe. Tytułem przykładu Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2010 r. (sygn. IPPP3/443-205/10-4/MPe) uznał, że „kompleksowe usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługa pasażerów i ładunków statków powietrznych, składające się z szeregu czynności, które trzeba wykonać na terenie ściśle określonej nieruchomości, którą można zlokalizować co do miejsca i położenia (lotnisko/port lotniczy), należy zaliczyć do usług związanych z nieruchomościami, dla których miejscem świadczenia, zgodnie z art. 28e ustawy, jest miejsce położenia nieruchomości, czyli w tym przypadku Polska.”. Reasumując Spółka stoi na stanowisku, że miejsce świadczenia usług wskazanych w stanie faktycznym winno być ustalane w oparciu o art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a co za tym idzie nie jest ona zobowiązana do rozpoznania importu usług na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przewoźnikiem lotniczym wykonującym usługi przewozu pasażerów lotniczymi środkami transportu. Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium RP. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka wykonuje przewozy lotnicze zarówno na lotniska w Unii Europejskiej jak i poza terytorium UE. Spółka wykonuje usługi transportu pasażerów głównie w transporcie międzynarodowym. Spółka w związku ze startem, lądowaniem i obsługą samolotu na płycie lotniska ponosi określone koszty dokumentowane fakturą przez zarządcę lotniska. Ponoszone koszty dotyczą opłat za start, lądowanie, postój, nawigację, podstawienie autobusu dla pasażerów, załadunek i wyładunek bagażu jak i przewożonych towarów, podłączenie samolotu do zasilania lotniskowego itp. Dodatkowo Spółka ponosi opłaty z tytułu obsługi lotniskowej pasażerów, opłaty za udostępnienie miejsca odprawy pasażerów oraz przeprowadzanej kontroli bezpieczeństwa pasażerów. Opłaty składają się na kompleksową usługę obsługi lotniskowej samolotu począwszy od obsługi lądowania, obsługi samolotu i pasażerów, aż po obsługę startu samolotu. Każdorazowo nabywana usługa związana jest z wykorzystaniem infrastruktury lotniska.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca ma wątpliwości czy nabywane usługi lotniskowe winny być opodatkowane w oparciu o art. 28e ustawy czy też zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy i w konsekwencji Wnioskodawca winien rozpoznać import usług.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarcza odpowiadająca tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędąca podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z generalną zasadą dotyczącą miejsca świadczenia usług określoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast według art. 28e ustawy – miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”. Art. 13b, 31a i 31b rozporządzenia 282/2011 stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

I tak, zgodnie z art. 13b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011, do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

1. każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;
2. każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;
3. każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;
4. każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.
   
   

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011 – usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

1. gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
2. gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.
   
   

Na podstawie przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że kompleksowa usługa obsługi lotniskowej na którą składają się opłaty za start, lądowanie, postój, nawigację, podstawienie autobusu dla pasażerów, załadunek i wyładunek bagażu jak i przewożonych towarów, podłączenie samolotu do zasilania lotniskowego, opłaty za udostępnienie miejsca odprawy pasażerów oraz przeprowadzanej kontroli bezpieczeństwa pasażerów, nie ma wystarczającego związku z nieruchomością, aby uznać ją za usługę związaną z nieruchomością, o której mowa w art. 28e ustawy. Co prawda, w analizowanym przypadku, istnieje pewien związek z nieruchomością, ponieważ usługi świadczone są na obszarze lotniska, jednakże związek ten nie ma charakteru bezpośredniego, gdyż nieruchomość nie jest elementem centralnym świadczonej usługi, a jedynie elementem pomocniczym. Niezaprzeczalne jest, że dla świadczenia przedmiotowych usług nieodzowna jest nieruchomość, jednak sama nieruchomość nie jest w żadnej mierze wystarczająca do wykonywania przez zarządcę lotniska przedmiotowych usług. W przedmiotowej sprawie, dopiero zapewnienie odpowiedniej infrastruktury, organizacji procesu obsługi startów, lądowań czy pasażerów, wraz z wdrożonymi procedurami bezpieczeństwa pozwala na pełną realizację usług wobec Wnioskodawcy. W konsekwencji należy wskazać, że w odniesieniu do świadczonej przez zarządcę lotniska na rzecz Wnioskodawcy kompleksowej usługi lotniskowej nie ma zastosowania art. 28e ustawy.

Należy także stwierdzić, że pozostałe wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia, tj. art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n również nie mają zastosowania dla przedmiotowych usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, miejsce świadczenia, a tym samym miejsce opodatkowania wykonywanej na rzecz Wnioskodawcy kompleksowej usługi lotniskowej ustalane jest zgodnie z zasadą określoną w art. 28b ustawy. Zatem skoro przedmiotowe usługi nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, które znajduje się w innym miejscu niż siedziba Wnioskodawcy przedmiotowe usługi są opodatkowane w Polsce, tj. w miejscu siedziby działalności Wnioskodawcy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca, jako polski podatnik, spełnia warunki określone w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Ponadto jak wskazano skoro przedmiotowe usługi nie są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, które znajduje się w innym miejscu niż siedziba Wnioskodawcy podlegają opodatkowaniu w Polsce. Zatem nabycie przez Wnioskodawcę przedmiotowych usług od zarządcy lotniska tj. podmiotu nieposiadającego w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, stanowi dla Wnioskodawcy import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Zatem Wnioskodawca zobowiązany jest, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, opodatkować przedmiotowe usługi, zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami prawa podatkowego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym nie jest obowiązany do rozpoznawania importu usług, z tytułu nabycia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu położenia lotniska na podstawie art. 28e ustawy uznaje się za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. W niniejszej sprawie, w oparciu o informacje przedstawione przez Wnioskodawcę, jako element stanu faktycznego przyjęto, że Wnioskodawca nabywa kompleksową usługę obsługi samolotu, począwszy od usługi lądowania, obsługi samolotu i pasażerów, aż po usługę startu samolotu. Tym samym wydana interpretacja nie rozstrzyga, kwestii kompleksowości usługi obsługi lotniskowej samolotu.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej, którą Wnioskodawca powołał na poparcie własnego stanowiska wskazać należy, że przedmiotowa interpretacja sygn. IPPP3/443-205/10-4/MPe została wydana w dniu 9 czerwca 2010 r. zatem przed wydaniem rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) oraz zmieniającego rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.), w którym ustawodawca unijny wprowadził pojęcie „nieruchomość” oraz wyjaśnił na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.