INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 08.12.2011 r. (data wpływu 19.12.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15.03.2012 r. (data nadania 15.03.2012 r., data wpływu 19.03.2012 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-1109/11-2/EC z dnia 06.03.2012 r. (data doręczenia 12.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z najmu budynku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.12.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z najmu budynku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący wspólnikiem spółki jawnej X jest osobą fizyczną zamieszkałą w Austrii. Spółka X (dalej zwana X ) jest spółką jawną zarejestrowaną w Austrii. Na terenie Polski firma nie posiada siedziby, zarządu, nie jest zarejestrowana w KRS ani w systemie REGON.

W 10/2009 X zarejestrował się jako podatnik VAT czynny w Urzędzie Skarbowym w M w związku z zamiarem kupna gruntu na terenie M pod budowę budynku biurowo-magazynowego. Planowany budynek będzie wynajmowany na cele działalności gospodarczej polskiej spółce z o.o.

Dla potrzeb podatku dochodowego Wnioskodawca jako wspólnik austriackiej spółki jawnej (w Austrii wspólnicy spółki jawnej rozliczają się w zakresie podatku dochodowego każdy z osobna płacąc podatek dochodowy od „osób fizycznych” zgodnie z % udziałem w spółce jawnej) zarejestrował się jako podatnik podatku dochodowego w Urzędzie Skarbowym K. i rozlicza się na deklaracjach PIT-36 (+PIT-B).

W 11/2009 X zakupiła na podstawie aktu notarialnego przedmiotowy grunt w M. Obecnie trwają uzgodnienia architektoniczne, projektowe w celu uzyskania pozwolenia na budowę. X zamierza rozpocząć budowę w latach 2012-2013.

X nie posiada siedziby w Polsce. Na terenie Polski posiada zakupiony grunt oraz ma podpisaną umowę z biurem rachunkowym m. in. na obsługę księgową (rejestry VAT, ewidencja przychodów i kosztów, składanie deklaracji VAT, PIT, obliczanie i składanie deklaracji na podatek od nieruchomości), reprezentowanie wobec urzędów skarbowych zgodnie z pełnomocnictwem, przechowywanie dokumentów. Umowa z biurem rachunkowym została podpisana ze względu na zakup gruntu i planowaną budowę oraz przyszłe osiąganie przychodów z wynajmu pomieszczeń magazynowo-biurowych.

Biuro rachunkowe co miesiąc obciąża X fakturą VAT za świadczone usługi z naliczonym podatkiem VAT (stawka podstawowa) wykazując na tejże fakturze dane X : adres austriacki, NIP nadany przez US M. X odlicza podatek VAT naliczony na fakturze (związek z zakupioną nieruchomością). W zakresie podatku dochodowego faktura za w/w usługi, prowizje bankowe, podatek od nieruchomości stanowią koszt uzyskania przychodów w roku poniesienia. W III kwartale 2011 r. X zakupił tablicę reklamową o wymiarach około 1 m x 1,5 m, zamontował na kupionym wcześniej gruncie na podstawie wcześniejszego „Zgłoszenia przystąpienia do budowy lub wykonania robót budowlanych” złożonego w Urzędzie Gminy M. Tablica nie została ujęta w ewidencji środków trwałych. Zakup tablicy stanowi koszt uzyskania przychodu (wartość poniżej 3.500,00 zł). Podatek naliczony VAT (stawka podstawowa) został odliczony. Faktura na zakup tablicy reklamowej zawiera dane: adres austriacki, NIP nadany przez US M.

X zawarł z polską spółką z o.o. umowę najmu powierzchni reklamowej na okres 3 lat z możliwością przedłużenia ustalając kwartalną stawkę czynszu. X wystawia w cyklu kwartalnym fakturę VAT za najem powierzchni reklamowej uwidaczniając na niej: dane sprzedawcy X Austria oraz polski NIP nadany przez US w M , dane nabywcy: dane polskiej spółki z o.o. zarejestrowanej i mającej siedzibę w Polsce. Usługę najmu powierzchni reklamowej uznano jako nieopodatkowaną z adnotacją „VAT rozlicza nabywca („reverse charge”)”. Przychód z tytułu najmu stanowi przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na terenie Polski

X w przyszłości otrzyma faktury opodatkowane stawką VAT podstawową za usługi związane z wykonaniem projektu architektoniczno-budowlanego budynku biurowo-magazynowego, usługi budowlane, zakup materiałów budowlanych wystawione na nabywcę: X , adres austriacki, numer NIP nadany przez US w M. VAT naliczony w przedmiotowych fakturach zostanie przez X odliczony. Poniesione wydatki związane z budową będą stanowiły nakłady inwestycyjne (środki trwałe w budowie, po zakończeniu budowy nastąpi wpisanie budynku do ewidencji środków trwałych).

Wnioskodawca pismem z dnia 15.03.2012 r. (data wpływu 19.03.2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie, doprecyzował opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku ORD-IN, oraz uzupełnił brakującą opłatę.

Wnioskodawca wskazał, iż

Ad.1)
dokonane wpłaty w wysokości 80,00 zł oraz 120,00 zł (przelew brakującej kwoty w dniu 15.03.2012) dotyczą:

• 2 stanów faktycznych:
  1. opodatkowania przychodów z najmu powierzchni reklamowej
  2. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przyszłym wynajmem budynku biurowo-magazynowego
• 3 zdarzeń przyszłych:
  1. opodatkowania przychodów z najmu powierzchni reklamowej
  2. opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości - budynku biurowo-magazynowego
  3. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przyszłym wynajmem budynku biurowo-magazynowego.
  
  

Ad.2)

• prowadzona jest dokumentacja podatkowa w postaci księgi przychodów i rozchodów (nie prowadzone są księgi rachunkowe, gdyż przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do jednostek mających siedzibę lub miejsce sprawowania Zarządu na terenie Polski)
• koszty uzyskania przychodów rozliczane są metodą memoriałową
• prowizje bankowe to opłaty za prowadzenie rachunku bankowego (rachunek bankowy potrzebny jest do uzyskania zwrotu podatku VAT z urzędu skarbowego (w związku z zakupem gruntu, ponoszonymi nakładami inwestycyjnymi).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy została zachowana właściwość miejscowa urzędu skarbowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych ...
2. Czy Wnioskodawca słusznie opodatkowuje przychody w zakresie podatku dochodowego z tytułu najmu powierzchni reklamowej na terenie Polski...
3. Czy Wnioskodawca słusznie rozlicza koszty związane z przyszłym wynajmem budynku biurowo-magazynowego na terenie Polski (prowizje bankowe, faktury za obsługę księgową, podatek od nieruchomości) uznając je za koszty uzyskania przychodu w roku ich poniesienia...
4. Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo rozliczając w przyszłości przychody z najmu nieruchomości – budynku (opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, PIT-36 na terenie Polski)...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 4. W zakresie pytania nr 1, 2 i 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca postąpi prawidłowo opodatkowując w przyszłości przychody z najmu budynku biurowo-magazynowego na potrzeby działalności gospodarczej podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych na terytorium Polski, gdyż zgodnie z art. 3 ust. 2b oraz art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody osiągane na terytorium Polski uważa się przychody z położonej na terytorium Polski nieruchomości. Art. 6 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 13.01.2004r. stanowi, iż dochód osiągany przez osobę zamieszkałą w Austrii z majątku nieruchomego położonego na terytorium Polski jest opodatkowany w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Istotą ograniczonego obowiązku podatkowego jest więc to, że osoby fizyczne objęte takim obowiązkiem, mogą być zobowiązane do zapłacenia podatku dochodowego jedynie od dochodów, które powstały w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż wyżej wymienione przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku wynika, że spółka jawna zarejestrowana w Austrii, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, w 2009 r. zakupiła grunt, na którym zamierza rozpocząć budowę budynku biurowo-magazynowego, który w przyszłości zamierza wynajmować polskiej spółce z o.o. Dla celów podatkowych Spółka jawna jest tzw. podmiotem przejrzystym (transparentnym) – Spółka sama nie jest podatnikiem, lecz jej wspólnicy sami rozliczają się z podatku dochodowego.

W związku z powyższym w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie umowa między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Wiedniu dnia 13.01.2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921 oraz Dz. U. z 2008 r. Nr 222, poz. 1450).

W przypadku, gdy Polska jest stroną umów o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu, umowy takie mają pierwszeństwo w stosowaniu przed zapisami ustawy odnośnie ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 7 ust. 1 umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa (Polski) podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polsce), chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie (Austrii) poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie (Austrii), jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 umowy, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony w Polsce zakład, to z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, w każdym Umawiającym się państwie należy przypisać takiemu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej (art. 7 ust. 3 ww. umowy).

Jednocześnie art. 7 ust. 7 umowy stanowi, , że jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Takim przepisem szczególnym jest art. 6 umowy regulujący zasady opodatkowania dochodów z majątku nieruchomego.

Na podstawie art. 6 ust. 1 umowy między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Austrii dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Art. 6 ust. 4 stanowi, iż postanowienia ust. 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego służącego do wykonywania wolnego zawodu.

Zgodnie z powyżej wyrażonymi zasadami, państwo miejsca położenia majątku nieruchomego dysponuje pełnym prawem do nakładania podatku na dochody z niego uzyskiwane przez osoby będące rezydentami innych państw.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, regulując kwestie opodatkowania dochodów z majątku nieruchomego, nie definiują samego pojęcia majątku nieruchomego. Postanowienia umów stanowią jedynie, iż określenie to posiada takie znaczenie, jakie daje mu prawo tego umawiającego się państwa, w którym majątek nieruchomy jest położony.

Nie znaczy to jednak, że każde z państw może całkowicie dowolnie rozstrzygać co stanowi majątek nieruchomy w rozumieniu umowy.

W celu uniknięcia rozbieżności interpretacyjnych umowy określają rodzaje mienia i prawa, które państwa muszą zawsze traktować jako majątek nieruchomy. Określenie to obejmuje więc, co do zasady, mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi czy prawa użytkowania nieruchomości.

Jednocześnie należy podkreślić, że prawo państwa, w którym majątek nieruchomy jest położony do nałożenia podatku na dochód uzyskiwany z nieruchomości ma zawsze pierwszeństwo przed prawem państwa rezydencji.

Bezcelowe jest rozpatrywanie w przedmiotowej sprawie czy Wnioskodawca będzie posiadał w Polsce zakład, bowiem na podstawie powyżej zacytowanego przepisu zyski Wnioskodawcy osiągane z majątku nieruchomego położonego w Polsce będą opodatkowane zgodnie z art. 6 ww. umowy.

Jednakże dla celów informacyjnych należy wskazać, iż w świetle art. 5 ust. 1 do 3 umowy Rzeczypospolitą Polską a Republiką Austrii, określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa; w szczególności: siedzibę zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych oraz plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy.

Mając na uwadze powyższe podkreślić należy, że skoro źródłem przychodów Wnioskodawcy będzie wynajem budynku magazynowo-biurowego zasady opodatkowania dochodu z majątku nieruchomego są w sposób jednoznaczny uregulowane są w art. 6 umowy polsko-austriackiej.

Wspomniany przepis nie zawiera, o czym nadmieniono wyżej, jakiegokolwiek odesłania do regulacji art. 7 umowy (zyski przedsiębiorstw). Wobec tego, jeżeli Wnioskodawca będzie osiągał w Polsce dochód typowo pochodzący z majątku nieruchomego nie ma powodu, aby opodatkowanie takiego dochodu rozważać w aspekcie istnienia zakładu.

Reasumując, w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym do opodatkowania dochodów z majątku nieruchomego położonego w Polsce zastosowanie znajdą postanowienia art. 6 umowy polsko-austriackej, a zatem dochód z najmu budynku biurowo-magazynowego będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.