Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.304.2018.2.KS1
z 20 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2018 r. (data wpływu 7 czerwca 2018 r.) uzupełnionego pismem z dnia 2 sierpnia 2018 r. (data wpływu 8 sierpnia 2018 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.304.2018.1.KS1 z dnia 18 lipca 2018 r. (data nadania 2 sierpnia 2018 r., data odbioru 1 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu opodatkowania przychodów z najmu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W roku 2005 Wnioskodawca założył działalność gospodarczą, przedmiotem której jest przede wszystkim wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD: 68.20.Z). Celem była kontynuacja działalności o tym samym przedmiocie po zmarłym ojcu na odziedziczonych przez Wnioskodawcę nieruchomościach (Wnioskodawca odziedziczył te nieruchomości wraz z 2 innymi członkami rodzinami, a więc w części, jednak na podstawie upoważnienia Wnioskodawca wynajmuję je na własny rachunek w całości).

Działalność Wnioskodawca prowadzi do dziś. Dotyczy ona 2 nieruchomości magazynowych, z których na jednej położony jest budynek podzielony na 2 lokale, a na drugiej budynek stanowiący niepodzielną całość. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca ma 3 najemców. Rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych następuje na zasadach ogólnych. Należące do Wnioskodawcy części tychże nieruchomości stanowią środki trwałe prowadzonej działalności.

Wnioskodawca rozważa dwa przypadki w nieodległej przyszłości:

1. całkowitą likwidację prowadzonej działalności gospodarczej lub (jako, że nie jest to jedyny przedmiot działalności)
2. dokonanie zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, poprzez zmianę przedmiotu działalności, polegającą na wykreśleniu z niej działalności sklasyfikowanej pod symbolem PKD 68.20.Z (wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi) oraz wycofanie ze środków trwałych tychże nieruchomości.
   
   

Z chwilą przeprowadzenia jednej z dwóch ww. czynności Wnioskodawca zamierza zacząć wynajmować swój udział we wskazanych nieruchomościach innemu ich współwłaścicielowi (matce) w ramach najmu prywatnego. Wnioskodawca dodaje, że równolegle, od roku 2012, poza działalnością gospodarczą wynajmuje mieszkanie. Dla rozliczenia wynajmu tegoż mieszkania Wnioskodawca wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Pismem z dnia 2 sierpnia 2018 r. (data wpływu 8 sierpnia 2018 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie będzie podejmował żadnych działań na rzecz jakiegokolwiek dostosowania nieruchomości magazynowych do potrzeb jedynego najemcy jego udziałów w tych nieruchomościach. Ewentualne dostosowania mogą być przedmiotem ustaleń pomiędzy osobą wynajmującą udziały od wnioskodawcy, a jej najemcami.

Wnioskodawca nie będzie zapewniał najemcy żadnych dodatkowych usług. Jedyną czynnością Wnioskodawcy będzie wynajem udziałów w nieruchomościach.

Dotychczas to Wnioskodawca poszukiwał najemców lokali, negocjował z nimi warunki umów, dbał o stan nieruchomości, w tym niezbędne remonty, przeglądy, konserwacje czy ewentualne ulepszenia, po likwidacji działalności gospodarczej lub wycofaniu z niej przedmiotowych udziałów w nieruchomościach magazynowych Wnioskodawca będzie jedynie wynajmował swój udział w tychże nieruchomościach najemcy, nie mając wpływu na czynności najemcy związane z ewentualnym dalszym ich wynajmem podmiotom trzecim.

Umowa wynajmu udziałów w nieruchomościach będzie zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej rozwiązania za wypowiedzeniem przez każdą ze stron, czyli zapewne można będzie tenże najem określić mianem stałego, a także będzie on realizowany we własnym imieniu przez Wnioskodawcę. Nie sposób jednak będzie uznać go za zorganizowany, a tym bardziej za profesjonalny, jako że w praktyce będzie on oznaczał zaprzestanie po stronie Wnioskodawcy czynności aktywnego poszukiwania najemców, reklamowania nieruchomości, negocjowania umów z faktycznymi użytkownikami nieruchomości, planowania ewentualnych modernizacji, rozbudowy czy innych inwestycji na tychże nieruchomościach, co stanowiłoby znamiona prawdziwie racjonalnego gospodarowania posiadanym majątkiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, czy w obu opisanych rozważanych stanach przyszłych, będzie miał miejsce tzw. „najem prywatny” udziałów Wnioskodawcy w nieruchomościach, i co za tym idzie - czy uzyskiwane przychody Wnioskodawca będzie mógł opodatkowywać zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie ze wskazanymi w części E poz. 69 przepisami.

Zdaniem Wnioskodawcy, w obu opisanych rozważanych stanach przyszłych Wnioskodawca będzie miał prawo zastosować przepisy dot. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym) i co za tym idzie – prawo do rozliczania uzyskanego przychodu z wynajmu udziału w nieruchomościach zgodnie z art. 1 pkt 2 w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, tj. do zastosowania stawki zryczałtowanego podatku dochodowego 8,5% (12,5%) liczonej od wartości otrzymanego przychodu.

Potwierdzają to również interpretacje indywidualne:

• sygnatura IBPBI/1/415-854/14/WRz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 2014.10.17,
  

• sygnatura IBPBII/2/415-707/12/ŁCZ Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 2012.08.07.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisów wyżej wskazanej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
  
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
   

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która prowadzona jest:

1. w celu osiągnięcia dochodu - przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. w sposób ciągły - jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
3. w sposób zorganizowany - co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

• zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
  

• nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz,
  

• wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  
  

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Przywołany powyżej przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają bowiem kwalifikacji przychodów z najmu do określonego źródła przychodów wyłącznie od okresu na jaki umowy najmu są zawierane. Jednak w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego uprzednio art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Ponadto jeżeli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości również spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności. Bowiem ocena, czy podatnik prowadzi działalność gospodarczą, uzależniona jest od ustalenia czy dana działalność spełnia jednocześnie wszystkie przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym oraz czy nie wystąpiły przesłanki negatywne wymienione w art. 5b ust. 1 tej ustawy. Zauważyć przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017, poz. 2157 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Przy czym, warunkiem skorzystania z ryczałtowej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, w trakcie roku podatkowego pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017, poz. 2175), zmieniony został przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W brzmieniu nadanym ta ustawą, obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2005 r. Wnioskodawca założył działalność gospodarczą, przedmiotem której jest przede wszystkim wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD: 68.20.Z). Celem była kontynuacja działalności po zmarłym ojcu na odziedziczonych przez Wnioskodawcę częściach nieruchomości. Działalność Wnioskodawcy dotyczy 2 nieruchomości magazynowych, z których na jednej położony jest budynek podzielony na 2 lokale, a na drugiej budynek stanowiący niepodzielną całość. Należące do Wnioskodawcy części tychże nieruchomości stanowią środki trwałe prowadzonej działalności. Wnioskodawca rozważa dwa przypadki w nieodległej przyszłości: całkowitą likwidację prowadzonej działalności gospodarczej lub dokonanie zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, poprzez zmianę przedmiotu działalności, polegającą na wykreśleniu z niej działalności sklasyfikowanej pod symbolem PKD 68.20.Z (wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi) oraz wycofanie ze środków trwałych tychże nieruchomości. Po dokonaniu jednej z dwóch ww. czynności Wnioskodawca zamierza zacząć wynajmować swój udział we wskazanych nieruchomościach innemu ich współwłaścicielowi (matce) w ramach najmu prywatnego. Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych działań na rzecz jakiegokolwiek dostosowania nieruchomości magazynowych do potrzeb jedynego najemcy jego udziałów w tych nieruchomościach. Wnioskodawca nie będzie zapewniał najemcy żadnych dodatkowych usług. Jedyną czynnością Wnioskodawcy będzie wynajem udziałów w nieruchomościach. Po likwidacji działalności gospodarczej lub wycofaniu z niej przedmiotowych udziałów w nieruchomościach magazynowych Wnioskodawca będzie jedynie wynajmował swój udział w tychże nieruchomościach najemcy, nie mając wpływu na czynności najemcy związane z ewentualnym dalszym ich wynajmem podmiotom trzecim. Umowa wynajmu udziałów w nieruchomościach będzie zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej rozwiązania za wypowiedzeniem przez każdą ze stron, czyli zapewne można będzie tenże najem określić mianem stałego, a także będzie on realizowany we własnym imieniu przez Wnioskodawcę. Nie sposób jednak będzie uznać go za zorganizowany, a tym bardziej za profesjonalny, jako że w praktyce będzie on oznaczał zaprzestanie po stronie Wnioskodawcy czynności aktywnego poszukiwania najemców, reklamowania nieruchomości, negocjowania umów z faktycznymi użytkownikami nieruchomości, planowania ewentualnych modernizacji, rozbudowy czy innych inwestycji na tychże nieruchomościach, co stanowiłoby znamiona prawdziwie racjonalnego gospodarowania posiadanym majątkiem.

Mając na uwadze powyższe uregulowania oraz przedstawione w sprawie zdarzenia, ponownie podkreślić należy, że decydujące znaczenie w zakresie kwalifikacji do określonego źródła przychodów posiada charakter zawieranych umów najmu oraz funkcjonalne powiązanie wynajętej nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jak już bowiem wskazano, jeżeli wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej lub jeśli najem jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

Odpowiadając zatem na zadane pytanie Wnioskodawcy wskazać należy, że aby przychód uzyskiwany z najmu mógł zostać zaliczony do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynajmowane udziały w nieruchomościach nie mogą być składnikami majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, w szczególności, jeżeli chodzi o nieruchomości, które były w działalności wykorzystywane, musi nastąpić ich skuteczne wycofanie z tej działalności, a dotycząca ich umowa najmu powinna zostać zawarta poza działalnością gospodarczą. Jednocześnie najem wycofanych udziałów w nieruchomościach, nie może spełniać przesłanek określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. nie może być prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły.

W związku z przedstawionymi uprzednio wyjaśnieniami stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca skutecznie wycofa z prowadzonej działalności gospodarczej udziały w nieruchomościach magazynowych, które będzie następnie wynajmował poza działalnością gospodarczą, a najem ten wskazując za Wnioskodawcą nie będzie spełniał jednej z przesłanek działalności gospodarczej tj. nie będzie realizowany w sposób zorganizowany, to uzyskiwane z tego tytułu przychody Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgodnie ze swoim wyborem opodatkowywać ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% (12,5%).

W opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał ponadto, iż zamiast wycofania udziałów w nieruchomościach będących jego własnością z działalności rozważa dokonanie całkowitej likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej, a udziały w nieruchomościach magazynowych Wnioskodawca w takiej sytuacji planuje oddać w najem jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Z uwagi na tak zakreślone okoliczności należy wskazać, że w przypadku likwidacji działalności gospodarczej przedmiotu najmu nie będą stanowić składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. W tej sytuacji najem wskazanych we wniosku udziałów w nieruchomościach, stanowić będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie wniosku należy bowiem przyjąć, że najem tych nieruchomości (udziałów w nieruchomościach), nie będzie wykonywany w sposób zorganizowany, co wyłącza możliwość zakwalifikowania go do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem najem przedmiotowych udziałów w nieruchomościach nie będzie spełniał przesłanek działalności gospodarczej, to należy go zakwalifikować do źródła najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, a tym samym Wnioskodawca będzie posiadał prawo do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu przedmiotowych udziałów w nieruchomościach na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. opodatkowania ich ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5% (12,5%).

Reasumując, jeżeli przedmiotowy najem w istocie nie będzie wypełniał przesłanek zawartych w treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w szczególności wskazując za Wnioskodawcą nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany) i Wnioskodawca skutecznie wycofa z prowadzonej działalności gospodarczej udziały w nieruchomościach, które następnie będzie wynajmował, a dotycząca ich umowa najmu zostanie zawarta poza działalnością gospodarczą, to uzyskiwane z tego tytułu przychody Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również w sytuacji, gdy działalność gospodarcza Wnioskodawcy zostanie zlikwidowana, a najem (stosownie do wskazania Wnioskodawcy) nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany, to w tych warunkach - w świetle przytoczonych przepisów – najmem ten stanowić będzie, źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskane przychody z wyżej wskazanego źródła zarówno w przypadku całkowitej likwidacji działalności gospodarczej Wnioskodawcy, jak i w przypadku wycofania udziałów w nieruchomościach z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, będą mogły korzystać ze zryczałtowanego opodatkowania według stawek określonych w treści art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym.

Końcowo, odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że nie są one wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organu podatkowego dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.