INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 5 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 673/10 – stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2007 r. (data wpływu 17 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów i obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów i obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca organizuje konkursy dla pracowników swoich kontrahentów. Konkurs polega na tym, że pracownicy oferują do sprzedaży określony asortyment Spółki, wskazany w regulaminie konkursu, za co otrzymują punkty. Po przekroczeniu ustalonego w regulaminie poziomu sprzedaży (zebraniu określonej ilości punktów) biorący udział w konkursie pracownicy zdobywają nagrody. Nagrodami w konkursie mogą być: telefon komórkowy, telefon komórkowy w zestawie z akcesoriami lub inna rzecz ruchoma. Nagrody wydawane są po zakończeniu konkursu. Od wartości ww. nagród odprowadzony jest zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wartości nagrody. Zainteresowany nie ma zainstalowanej w swoim przedsiębiorstwie kasy fiskalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z nieodpłatnym wydaniem zwycięzcy wyżej opisanego konkursu nagrody w postaci telefonu komórkowego lub innego przedmiotu, nie należy naliczać podatku VAT należnego od tego nieodpłatnego wydania oraz w związku z tym nie ma obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej, pomimo iż przy nabyciu tego towaru przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentu zakupu tego telefonu lub innej nagrody głównej...
2. Czy w związku z nieodpłatnym wydaniem zwycięzcy wyżej opisanego konkursu telefonu komórkowego lub innego przedmiotu stanowiącego nagrodę główną, a który znajduje się w katalogu przedmiotów opisanych w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, nie należy ewidencjonować czynności tej w kasie rejestrującej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Nie należy naliczać podatku VAT należnego od nieodpłatnego wydania towaru (nagroda główna w konkursie) oraz wystawiać w związku z tym faktury wewnętrznej, pomimo iż przy jego nabyciu przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentu zakupu tego telefonu lub innej nagrody głównej, bowiem czynność taka na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest dostawą towarów ani zrównaną z nią czynnością, gdyż przedmiotowe wydanie należy traktować jako wydanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, co wyklucza zastosowanie art. 7 ust. 2 ww. ustawy jako podstawy opodatkowania.

Ad. 2)

W kasie rejestrującej należy ewidencjonować sprzedaż ale nie nieodpłatną dostawę towarów. Ewidencjonowaniu podlega obrót i kwoty podatku należnego. Obrotem jest, zgodnie z art. 29 ust. 1 powyżej cytowanej ustawy całość świadczenia należnego od nabywcy pomniejszona o podatek należny. Obowiązkowi ewidencjonowania nie mogą podlegać te czynności, których wykonanie nie rodzi obowiązku zapłaty wynagrodzenia. A co za tym idzie nie będą tu miały zastosowania przepisy rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących. Nieodpłatne wydanie nagród bez względu na to, czy będą to telefony czy inne przedmioty, nie będzie rodziło obowiązku w podatku VAT. Powyższe nieodpłatne wydanie telefonu komórkowego lub innego przedmiotu wymienionego w katalogu określonym w § 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, a więc z natury rzeczy jest to czynność poza zakresem również stosowania art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jak i rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. Przy takim nieodpłatnym wydaniu towaru nie ma potrzeby wystawiania faktury wewnętrznej. Dodatkowo sens powyższego rozumowania zdają się potwierdzać przepisy o fakturach wewnętrznych. Nakazują one ich wystawianie w razie nieodpłatnego przekazania towarów. Na ich podstawie podatek należny wprowadzany jest do ewidencji sprzedaży. Gdyby dodatkowo wystawiono paragon, to także na jego podstawie powinien zostać ujęty podatek należny od nieodpłatnego przekazania. Prowadziłoby to do podwójnego opodatkowania tej samej operacji.

Wnioskodawca na potwierdzenie swojego stanowiska przytoczył szereg wyroków sądów administracyjnych oraz pism organów podatkowych.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 16 stycznia 2008 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-83/07-2/ISN, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ocenie tut. Organu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), nieodpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel podlega opodatkowaniu niezależnie od celu przekazania, o ile nie znajdują zastosowania przepisy art. 7 ust. 3-7 ustawy. W związku z powyższym, przekazanie nagród należących do Wnioskodawcy w ramach organizowanych konkursów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność taka powinna zostać również udokumentowana fakturą wewnętrzną oraz zaewidencjonowana za pomocą kasy rejestrującej, bowiem w przedmiotowej sprawie, charakter przekazywanych towarów decyduje o braku możliwości skorzystania ze zwolnienia przewidzianego przepisami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących.

Pismem z dnia 1 lutego 2008 r. (data wpływu 5 lutego 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2008 r. (data wpływu 26 lutego 2008 r.) Spółka z o.o., wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 16 stycznia 2008 r. nr ILPP2/443-83/07-2/ISN.

W wyniku ponownej analizy sprawy, w piśmie z dnia 4 marca 2008 r. nr ILPP2/443/W-11/08 -4/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka z o.o., wniosła w dniu 14 kwietnia 2008 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie działając na podstawie przepisu art. 59 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), postanowieniem z dnia 13 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1362/08 przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 9 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1201/08, w którym stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie uchybiono terminowi określonemu w art. 14d Ordynacji podatkowej i w tej sytuacji stwierdził, iż jest on władny ocenić merytorycznej zasadności zarzutów skargi odnoszących się do stanowiska Ministra Finansów, które – jak wykazano w uzasadnieniu wyroku – nie mogło być wyrażone. W konsekwencji Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 16 marca 2009 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku.

Wyrokiem z dnia 19 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 741/09 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok z dnia 9 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1201/08 w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po ponownym rozpoznaniu sprawy Spółki z o.o. wydał wyrok w dniu 5 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 673/10, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

Pismem z dnia 21 września 2010 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA. Natomiast pismem z dnia 11 października 2011 r. Minister Finansów cofnął ww. skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu sygn. akt I SA/Wr 673/10.

Postanowieniem z dnia 28 października 2011 r. sygn. akt I FSK 1580/10 Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 5 sierpnia 2010 r., sygn. akt l SA/Wr 673/10 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, dostawą towarów, o której mowa powyżej jest również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części.

Natomiast przepis art. 7 ust. 3 ustawy stanowi, iż ww. przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca organizuje konkursy dla pracowników swoich kontrahentów. Konkurs polega na tym, że pracownicy oferują do sprzedaży określony asortyment Spółki, wskazany w regulaminie konkursu, za co otrzymują punkty. Po przekroczeniu ustalonego w regulaminie poziomu sprzedaży (zebraniu określonej ilości punktów) biorący udział w konkursie pracownicy zdobywają nagrody. Nagrodami w konkursie mogą być: telefon komórkowy, telefon komórkowy w zestawie z akcesoriami lub inna rzecz ruchoma. Nagrody wydawane są po zakończeniu konkursu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż nieodpłatne wydanie przez Spółkę nagród w organizowanych przez nią konkursach, nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Powyższy przepis zawiera katalog zamknięty czynności, które winny być dokumentowane fakturą wewnętrzną. Skoro zatem jak wskazano powyżej dostawa towarów dokonywana przez Zainteresowanego nie spełnia definicji dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, tym samym nie musi być ona dokumentowana poprzez wystawienie faktury wewnętrznej.

Generalny obowiązek stosowania kas rejestrujących w działalności wynika z art. 111 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek ten ciąży na tych podatnikach, którzy dokonują sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów: osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych.

W art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy, zawarte zostało upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w sprawie kas rejestrujących.

Z obowiązku powyższego, rozporządzeniem z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 116, poz. 804) zwolnione na czas określony zostały niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności.

Zgodnie zatem z § 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2007 r. zwolniona z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących była sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia, w którym w poz. 45 znalazły się czynności wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Na podstawie § 4 pkt 5, 6 i 7 zwolnień od obowiązku ewidencjonowania, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie:

• sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego,
• sprzętu fotograficznego,
• wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
• nagranych, z zapisanymi danymi, lub zapisanymi pakietami oprogramowania komputerowego (w tym również sprzedawanymi wyłącznie z licencją na użytkowanie): płyt CD i DVD, kaset magnetofonowych, taśm magnetycznych (w tym kaset Video), dyskietek, kart pamięci, kartridży.
  
  

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z już wcześniej cyt. art. 111 ust. 1 ustawy, obowiązkiem ewidencjonowania obrotu za pomocą kas rejestrujących objęta jest sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż opisana w przedmiotowym wniosku nieodpłatna dostawa towarów nie spełnia definicji odpłatnej dostawy towarów, a tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy nie jest uznana za sprzedaż.

W konsekwencji, czynności przekazania nagród należących do Wnioskodawcy w ramach organizowanych konkursów nie należy dokumentować fakturą wewnętrzną oraz nie należy jej ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej.

Reasumując:

Ad. 1)

W związku z nieodpłatnym wydaniem zwycięzcy wyżej opisanego konkursu nagrody w postaci telefonu komórkowego lub innego przedmiotu, nie należy naliczać podatku VAT należnego od tego nieodpłatnego wydania oraz w związku z tym Zainteresowany nie ma obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej.

Ad. 2)

W związku z nieodpłatnym wydaniem zwycięzcy wyżej opisanego konkursu telefonu komórkowego lub innego przedmiotu stanowiącego nagrodę główną, który znajduje się w katalogu przedmiotów opisanych w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, nie należy ewidencjonować czynności tej na kasie rejestrującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności dotyczy to ustalenia czy z tytułu nabycia towarów, które następnie zostały nieodpłatnie przekazane jako nagrody w konkursie organizowanym przez Spółkę, przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.