2018.08.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.514.2018.2.ICZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.514.2018.2.ICZ
z 28 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2018 r. (data wpływu 28 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od osób towarów i usług w zakresie uznania:

czy w związku z uczestnictwem w Systemie Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz innych Uczestników Systemu lub nabywał od innych Uczestników Systemu usługi w rozumieniu art. 8 ustawy VAT, a zatem czy odsetki otrzymywane/wypłacane w relacjach pomiędzy ww. podmiotami będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, podlegające opodatkowaniu VAT;
czy w związku z przystąpieniem do Umowy i w konsekwencji uczestnictwem w Systemie, Spółka będzie zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według „sposobu ustalenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy VAT

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w związku z uczestnictwem w Systemie Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz innych Uczestników Systemu lub nabywał od innych Uczestników Systemu usługi w rozumieniu art. 8 ustawy VAT, a zatem czy odsetki otrzymywane/wypłacane w relacjach pomiędzy ww. podmiotami będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, podlegające opodatkowaniu VAT oraz czy w związku z przystąpieniem do Umowy i w konsekwencji uczestnictwem w Systemie, Spółka będzie zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według „sposobu ustalenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

P. S.A. [dalej: Wnioskodawca lub Spółka] zamierza przystąpić do Umowy Systemu Zarządzania Środkami Pieniężnymi w Grupie Rachunków [dalej: Umowa] z bankiem mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stronami Umowy są podmioty, które wraz ze Spółką wchodzą w skład jednej grupy kapitałowej [dalej: Uczestnicy Systemu] i są polskimi rezydentami podatkowymi.

System Zarządzania Środkami Pieniężnymi w Grupie Rachunków jest usługą należącą do zakresu usług bankowych, polegających na umożliwieniu przez bank grupie kapitałowej, do której należy Spółka, bardziej efektywnego, codziennego zarządzania środkami pieniężnymi i limitami zadłużenia oraz korzystania przez poszczególne spółki z grupy ze wspólnej płynności finansowej całej grupy kapitałowej. W szczególności, usługa zarządzania środkami pieniężnymi oferowana przez Bank pozwala na obniżenie kosztów finansowania poszczególnych Uczestników Systemu poprzez uzyskanie niższego oprocentowania zadłużenia, przy jednoczesnej możliwości korzystniejszego lokowania nadwyżek finansowych (Uczestnik Systemu ma możliwość uzyskania wyższego oprocentowania niż standardowe oprocentowanie lokat bankowych). Umowa dotyczy zatem systemu zarządzania płynnością finansową Uczestników Systemu. Oznacza to, iż na podstawie Umowy bank będzie świadczył na rzecz Wnioskodawcy oraz pozostałych Uczestników Systemu tzw. usługę cash poolingu.

Wnioskodawca zawarł z bankiem umowę bieżącego rachunku bankowego. Bank prowadzi bieżący rachunek bankowy Wnioskodawcy, podobnie jak bieżące rachunki bankowe pozostałych Uczestników Systemu [dalej łącznie jako: Rachunki Główne],

Następnie, Spółka przystąpi do analizowanej Umowy, na podstawie której bank udostępnia w Rachunkach Głównych limit zadłużenia, wymagalny na koniec dnia, w którym został udzielony [dalej: Limit Zadłużenia], Ponadto, w ramach Umowy bank będzie dokonywał, na zlecenie Wnioskodawcy (podobnie jak na zlecenie pozostałych Uczestników Systemu), rozliczeń pieniężnych z wykorzystaniem Rachunków Głównych. Systemem zarządzania środkami pieniężnymi są i będą objęte rachunki prowadzone w walucie polskiej.

W ramach Umowy jeden z Uczestników Systemu pełni dodatkowo funkcję tzw. Koordynującego, który posiada w banku dwa rachunki rozliczeniowe. Jeden z rachunków prowadzony jest dla Koordynującego w ramach grupy Rachunków Głównych [dalej: Grupa Rachunków] z udostępnionym Limitem Zadłużenia [dalej: Rachunek Główny Koordynującego], natomiast drugi z rachunków nie jest objęty Grupą Rachunków [dalej: Rachunek Pomocniczy Koordynującego].

Zgodnie z Umową, rozliczenia dokonywane pomiędzy poszczególnymi Uczestnikami Systemu (w tym Koordynującym) w ramach Systemu Zarządzania Środkami Pieniężnymi [dalej: System] oparte są na konwersji długu (art. 518 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. [t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025, ze zm.; dalej: Kodeks cywilny], skutkującej subrogacją z art. 518 Kodeksu cywilnego, tj. wstąpieniem w miejsce zaspokojonego wierzyciela.

System zakłada bilansowanie (tj. zerowanie) sald na prowadzonych przez bank Rachunkach Głównych (tj. Grupie Rachunków), z wykorzystaniem Rachunku Pomocniczego Koordynującego. Bilansowanie sald na Grupie Rachunków dokonywane jest na koniec każdego dnia roboczego z chwilą postawienia w wymagalność Limitów Zadłużenia udzielonych przez bank Uczestnikom Systemu oraz Koordynującemu w Grupie Rachunków. Oznacza to, iż przy wykorzystaniu wskazanego powyżej mechanizmu prawnego Koordynujący dokonuje spłaty wobec banku długów wszystkich Uczestników Systemu z tytułu wykorzystania przez nich Limitów Zadłużenia, lub Uczestnicy Systemu spłacają długi Koordynującego wobec banku z tytułu wykorzystania Limitu Zadłużenia przyznanego Koordynującemu. W wyniku wskazanych czynności odpowiednio Koordynujący, jak i pozostali Uczestnicy Systemu wstępują w miejsce banku w prawa z wierzytelności subrogacyjnych z tytułu dokonanych spłat [dalej: Roszczenia]. Zgodnie z Umową kwoty Roszczeń obciążone są odsetkami stosownie do określonej stopy procentowej, naliczanymi na bazie dziennej i płatnymi w okresach miesięcznych.

Odsetki od salda środków pieniężnych zgromadzonych na Rachunkach Głównych, należne od banku, są naliczane na bazie dziennej i księgowane na Rachunkach Głównych w okresach miesięcznych.

Odsetki od wykorzystanych Limitów Zadłużenia, niespłaconych w terminie przez któregokolwiek Uczestnika Systemu, należne na rzecz banku, naliczane są na bazie dziennej, natomiast płatne są w okresach miesięcznych.

Wysokość odsetek należnych poszczególnym Uczestnikom Systemu jest kalkulowana przez bank.

W związku z uczestnictwem w Systemie, Spółka będzie ponosiła na rzecz banku określone w Umowie opłaty.

Zgodnie z Umową, Koordynujący reprezentuje pozostałych Uczestników Systemu wobec banku w zakresie kwestii związanych z Umową (uczestnictwem w Systemie) - przykładowo, jest on upoważniony do określonych czynności administracyjno-technicznych w postaci:

podpisania z bankiem, w imieniu Uczestnika Systemu, zlecenia włączenia nowego uczestnika do Systemu;
zlecania zmiany lub zastępowania treści zleceń lub załączników do Umowy;
negocjowania z bankiem wysokości oprocentowania, które bank będzie stosował odpowiednio w przypadku dodatnich i ujemnych sald na wszystkich Rachunkach Głównych;
negocjowania z bankiem wysokości opłat i kosztów związanych z Umową.

Z tytułu ww. czynności, Koordynujący nie uzyskuje wynagrodzenia od Uczestników Systemu.

Na rzecz Koordynującego wydana została interpretacja indywidualna potwierdzająca, iż z tytułu uczestnictwa w Systemie nie jest on podatnikiem podatku od towarów usług [dalej: VAT] (interpretacja indywidualna z 28 listopada 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej [dalej: DIS] w Warszawie, sygn. IPPP1/443-1010/13-2/MP).

Spółka nie funkcjonuje w sferze innej niż działalność gospodarcza.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

W ramach i w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, Wnioskodawca uzyskuje/uzyskiwał będzie również inne przychody, które nie stanowią jednak bezpośredniego wynagrodzenia należnego w zamian za konkretne czynności podlegające VAT. Stąd, mimo iż uzyskanie takich przychodów wynika z działalności gospodarczej realizowanej przez Wnioskodawcę, ich uzyskanie „nie generuje” po stronie Spółki sprzedaży opodatkowanej/zwolnionej z VAT. Przychody te traktowane są przez Wnioskodawcę jako niepodlegające VAT (tzw. sprzedaż NP.). W rezultacie, Spółka nie uwzględnia takich przychodów w rejestrach/deklaracjach VAT i nie dokumentuje ich za pomocą faktur. Ww. przychody mogą obejmować np.:

odszkodowania;
kary umowne;
odsetki od nieterminowo regulowanych należności Spółki (należności z tytułu odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług);
odsetki od środków pieniężnych zgromadzonych przez Spółkę na rachunkach bankowych.

Należy zaznaczyć, że ww. katalog ma charakter przykładowy i Spółka może uzyskiwać również inne przychody niepodlegające opodatkowaniu VAT, a będące rezultatem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Sfera aktywności Wnioskodawcy ograniczona jest do działalności realizowanej przez Spółkę jako podmiot gospodarczy nastawiony na generowanie przychodów i osiąganie zysku. Ergo, Spółka nie podejmuje innej aktywności niż stanowiąca lub związana z działalnością gospodarczą. Stąd, ogół przychodów uzyskiwanych przez Spółkę wynika z wykonywanej przez nią działalności gospodarczej (podlegającej/niepodlegającej opodatkowaniu VAT). W szczególności:

Spółka nie jest jednostką samorządu terytorialnego, działającą na podstawie odpowiedniej ustawy samorządowej, tj. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym [t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 994, ze zm.], ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym [t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 995, ze zm.] lub ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa [t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 913, ze zm.];
podstawą działalności Spółki nie jest ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych [t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2077, ze zm.], regulująca zasady działania m.in. jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych;
Spółka nie jest również stowarzyszeniem lub fundacją w rozumieniu odpowiednio ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach [t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 210, ze zm.] lub ustawy z dnia 9 kwietnia 1984 r. o fundacjach [t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 40, ze zm.].

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

Czy w związku z uczestnictwem w Systemie Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz innych Uczestników Systemu lub nabywał od innych Uczestników Systemu usługi w rozumieniu art. 8 ustawy VAT, a zatem czy odsetki otrzymywane/wypłacane w relacjach pomiędzy ww. podmiotami będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, podlegające opodatkowaniu VAT?
Czy w związku z przystąpieniem do Umowy i w konsekwencji uczestnictwem w Systemie, Spółka będzie zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według „sposobu ustalenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy VAT [dalej: Prewspółczynnik]?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 2

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przystąpieniem do Umowy i w konsekwencji uczestnictwem w Systemie, Spółka nie będzie zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według Prewspółczynnika.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 2

Zdaniem Spółki, w związku z uczestnictwem w Systemie Wnioskodawca nie będzie świadczył na rzecz innych Uczestników Systemu lub nabywał od innych Uczestników Systemu usług w rozumieniu art. 8 ustawy VAT, a zatem odsetki otrzymywane/wypłacane w relacjach pomiędzy ww. podmiotami nie będą stanowiły wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu VAT. Wszystkie czynności wykonywane przez Uczestników Systemu w ramach Umowy w związku z zarządzaniem płynnością finansową będą składały się na kompleksową usługę, świadczoną w całości i wyłącznie przez bank na rzecz poszczególnych Uczestników Systemu, w tym Koordynującego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Stosownie do art. 8 ustawy VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT. Z kolei przez dostawę towarów rozumiane jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy VAT).

Jak wynika z powyższego, co do zasady, każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, stanowi usługę w rozumieniu ustawy VAT. Jednakże, w interpretacjach indywidualnych wskazuje się, iż aby dana usługa podlegała opodatkowaniu VAT, konieczne jest również łączne spełnienie następujących warunków:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu VAT, konieczne jest istnienie bezpośredniego związku o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia, a wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia (tak np. w interpretacji indywidualnej DKIS z 20 kwietnia 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.114.2018.1.PM).

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Jak wynika z powyższego, nieodpłatna czynność może być uznana za świadczenie usług na gruncie ustawy VAT, pod warunkiem, że cel jej świadczenia jest inny niż działalność gospodarcza podatnika.

Ponadto, w myśl art. 29a ust. 1 ustawy VAT, podstawą opodatkowania, co do zasady, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Odnosząc powyższe do Systemu opisanego w niniejszym wniosku, Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z Umową, bank będzie wykonywał na rzecz Uczestników Systemu szereg czynności składających się łącznie na jedną usługę w postaci kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash pooling). Wszystkie działania banku podejmowane będą w celu realizacji podstawowej funkcji Umowy, jaką jest zarządzanie płynnością finansową spółek z grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca.

Jak Spółka wskazywała w uzasadnieniu do pytania 1, cash pooling, będąc usługą finansową oferowaną przez banki, nie doczekał się w Polsce szczegółowego uregulowania prawnego. W związku z powyższym, cash pooling funkcjonuje w prawie polskim w oparciu o treść art. 3531 Kodeksu cywilnego. Przepis ten statuuje zasadę swobody umów (zasadę swobody kontraktowania), zgodnie z którą strony mogą ukształtować treść umowy, a także wybrać kontrahenta według swego uznania, o ile treść stosunku prawnego lub jego cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) stosunku, zasadom współżycia społecznego, ani przepisom ustawy o charakterze bezwzględnie wiążącym.

Pomimo, iż usługa cash poolingu będąca przedmiotem niniejszego wniosku nie została kompleksowo uregulowana prawnie, była ona wielokrotnie przedmiotem opinii wydawanych przez organy statystyczne. W opiniach tych konsekwentnie podnoszone było, iż w przypadku czynności wykonywanych w ramach cash poolingu usługa świadczona jest przez ten podmiot, który organizuje operacje przepływów środków pieniężnych, tj. bank, zaś pozostałe podmioty uczestniczące w dokonywanych operacjach finansowych za pośrednictwem podmiotu organizującego przepływy są jedynie odbiorcami usługi.

Sposób kwalifikacji cash poolingu przez organy podatkowe pozostaje taki sam również w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011r. (tj. od momentu, gdy klasyfikacja statystyczna nie jest główną wytyczną przy klasyfikowaniu usług dla celów VAT).

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 27 kwietnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.119.2018.2.WN), DKIS stwierdził, co następuje:

„w przedmiotowej sprawie podmiotem świadczącym usługi będzie Bank, który będzie wykonywał czynności polegające na zapewnieniu funkcjonowania Systemu, tj. kompleksowej obsłudze systemu oraz dokonywaniu transferów pomiędzy Uczestnikami Systemu, za które to czynności będzie on otrzymywał wynagrodzenie (opłaty), natomiast Uczestnicy Systemu będą beneficjentami świadczonych przez niego usług. Nie będą oni podejmować w ramach Systemu żadnych wzajemnych działań na rzecz Uczestników, z tytułu których podmioty te odnosiłyby korzyści, inne niż wynikające z samego funkcjonowania Systemu. Zatem czynności wykonywane przez Spółkę, jako Uczestnika przedmiotowego Systemu, nie będą stanowić odrębnego świadczenia przez nią usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, lecz jedynie elementy pomocnicze, konieczne dla efektywnego wyświadczenia przez Bank usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową. W opisanej sytuacji, podejmowane przez Spółkę czynności nie będą również stanowiły nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, ponieważ z okoliczności sprawy nie wynika, by miały one służyć do celów innych niż ich działalność gospodarcza”.

W okolicznościach przedstawionych w niniejszym wniosku, usługi zarządzania płynnością finansową są świadczone na rzecz Uczestników Systemu przez bank. To bank zajmuje się obsługą Systemu, dokonuje transferów środków pieniężnych pomiędzy Rachunkami Głównymi i Rachunkiem Pomocniczym Kontrahenta oraz nalicza odsetki od Roszczeń. Z tytułu świadczenia ww. usług, bank uzyskuje od Uczestników Systemu wynagrodzenie w postaci określonych w Umowie opłat. Jednocześnie, czynności dokonywane przez Uczestników Systemu sprowadzają się w istocie do udostępniania Rachunków Głównych/Rachunku Pomocniczego Koordynatora w celu realizacji założeń Systemu, tj. do działań, bez których funkcjonowanie cash poolingu nie byłoby możliwe. Uczestnicy Systemu nie dokonują wzajemnych działań na rzecz innych Uczestników Systemu, z którymi wiązałyby się korzyści inne, niż wynikające z funkcjonowania Systemu.

Jednocześnie, czynności dokonywane w ramach Systemu przez Koordynującego (np. podpisywanie z bankiem zlecenia włączenia nowego uczestnika do Systemu, negocjowanie z bankiem wysokości opłat związanych z Umową itp.) stanowią wyłącznie czynności administracyjno-techniczne, niezbędne dla funkcjonowania struktury cash poolingu oraz dla wykonywania usługi przez bank. Z tytułu ww. czynności, Koordynujący nie będzie uzyskiwał wynagrodzenia od Spółki. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonywane przez Koordynującego na rzecz Spółki - podobnie jak czynności wykonywane przez pozostałych Uczestników Systemu - nie będą stanowiły świadczenia usług w rozumieniu ustawy VAT (co potwierdza wydana na rzecz Koordynującego interpretacja indywidualna z 28 listopada 2013 r., sygn. IPPP1/443-1010/13-2/MP).

Stanowisko, zgodnie z którym w okolicznościach zbliżonych do opisanych w niniejszym wniosku, koordynujący (agent, Cash pool leader) nie świadczy usług na rzecz Uczestników Systemu potwierdzana jest przez organy podatkowe. Przykładowo, jak wskazano w przywołanej powyżej interpretacji indywidualnej DKIS z 27 kwietnia 2018 r.:

„Z opisu sprawy wynika, że w ramach przedstawionego Systemu Agent zostanie wybrany jako podmiot reprezentujący Uczestników w zakresie czynności prawnych związanych z jego funkcjonowaniem, koordynujący System cash-poolingu w ramach grupy kapitałowej, do której należeć będzie Spółka. Nie będzie to jednak podmiot świadczący usługę zarządzania wspólna płynnością finansową, która będzie świadczona przez Bank. Agent zgodnie z umową odpowiedzialny będzie za czynności administracyjno-techniczne, które będą niezbędnym elementem funkcjonowania całego Systemu cash-poolingu, koniecznym do efektywnego wykonywania usługi przez Bank. Z tego tytułu Agent nie będzie otrzymywał żadnego wynagrodzenia od pozostałych Uczestników, w tym Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Agenta, nie będą stanowiły odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, lecz jedynie czynności pomocnicze, konieczne dla efektywnego wyświadczenia przez Bank usług kompleksowego zarządzania płynnością finansowa. W opisanej sytuacji, podejmowane przez Agenta czynności nie będą również stanowiły nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, ponieważ z okoliczności sprawy nie wynika, by miały one służyć do celów innych niż działalność gospodarcza”.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z 27 marca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.75.2018.1.WN) oraz w interpretacji indywidualnej DKIS z 1 marca 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.680.2017.2.JNA).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, czynności Wnioskodawcy, które będą dokonywane w ramach Systemu, podobnie jak czynności dokonywane przez pozostałych Uczestników Systemu (w tym Koordynującego), nie będą stanowiły odrębnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT - czynności te będą jedynie elementami pomocniczymi, niezbędnymi do świadczenia przez bank usługi zarządzania płynnością finansową.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż partycypacja w Systemie związana jest z działalnością gospodarczą Uczestników Systemu (celem przystąpienia do Systemu jest uzyskanie przez grupę kapitałową możliwości bardziej efektywnego, codziennego zarządzania środkami pieniężnymi i limitami zadłużenia oraz obniżenie kosztów finansowania poszczególnych Uczestników Systemu), czynności dokonywane przez nich w ramach Systemu nie będą stanowiły usługi, o której mowa w art. 8 ust. 2 ustawy VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, w tym m.in.:

w interpretacji indywidualnej DKIS z 27 kwietnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.119.2018.2. WN);
w interpretacji indywidualnej DKIS z 20 kwietnia 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.114.2018.1.PM);
w interpretacji indywidualnej DKIS z 17 kwietnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.93.2018.4.AKO);
w interpretacji indywidualnej DKIS z 1 marca 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.680.2017.2.JNA);
w interpretacji indywidualnej DKIS z 28 grudnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.661.2017.2.WN).

Podsumowując, zdaniem Spółki, w związku z uczestnictwem w Systemie Wnioskodawca nie będzie świadczył na rzecz innych Uczestników Systemu lub nabywał od innych Uczestników Systemu usług w rozumieniu art. 8 ustawy VAT, a zatem odsetki otrzymywane/wypłacane w relacjach pomiędzy ww. podmiotami nie będą stanowiły wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu VAT.

Ad. 3.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy VAT), natomiast przez świadczenie usług - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niestanowiące dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem „działalności gospodarczej” należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, jak również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że dla uznania, iż konkretna czynność podlega VAT, kluczowe jest ustalenie, czy jest ona wykonywana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1, tj. przez podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Niemniej, przypisanie osobie realizującej daną czynność statusu podatnika nie jest wystarczające dla uznania, że podlega ona przepisom ustawy VAT. Na gruncie tych regulacji niezbędne jest bowiem każdorazowe określenie, czy w ramach transakcji podmiot będący co do zasady podatnikiem VAT działa w takim charakterze, tj. czy transakcja ta ma miejsce w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Status przedsiębiorcy jako podatnika VAT nie ma zatem charakteru uniwersalnego. Oznacza to, że nie każda czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Posiadanie tego statusu nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych w VAT na całą sferę aktywności podatnika (co potwierdził m.in. DIS w Warszawie w interpretacji indywidualnej 9 kwietnia 2015 r„ sygn. IPPP1/4512-198/15-5/AW).

Innymi słowy, dany podmiot może występować w dwojakim charakterze, tj.:

jako podatnik VAT, którego czynności:
1. podlegają opodatkowaniu VAT, jeśli stanowią jedną z czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT (tj. stanowią w szczególności odpłatne świadczenie usług lub odpłatną dostawę towarów);
2. nie podlegają opodatkowaniu VAT, co ma miejsce w przypadku czynności, które nie mogą zostać zaliczone do katalogu zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy VAT;
jako podmiot niebędący podatnikiem, którego czynności nie podlegają przepisom ustawy VAT (nawet jeśli spełniają warunki - o charakterze przedmiotowym - dla ich uznania za czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy VAT). Wynika to z faktu, że nie są one wykonywane przez podmiot działający w charakterze podatnika, co z góry wyklucza możliwość ich objęcia regulacjami ustawy VAT.

Oznacza to, że nie każda czynność wykonywana przez podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej musi stanowić czynność podlegająca opodatkowaniu VAT - jak wynika z punktu 1. b) powyżej. Stąd, nie wszystkie przychody uzyskiwane w ramach tej działalności muszą stanowić wynagrodzenie uzyskiwane w zamian za czynności podlegające opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z literalnej wykładni przytoczonego przepisu wynika, że obowiązek ustalania zakresu prawa do odliczenia VAT naliczonego przy wykorzystaniu Prewspółczynnika uzależniony został od łącznego spełnienia następujących warunków:

podatnik wykonuje zarówno czynności, które mają związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, jak i czynności, które nie wykazują takiego związku;
podatnik nabywa towary/usługi zarówno dla celów czynności, które mają związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, jak i czynności, które nie wykazują takiego związku;
podatnik nie jest w stanie przyporządkować w całości nabywanych towarów/usług wyłącznie do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że konieczność kalkulowania Prewspółczynnika dotyczyć będzie wyłącznie podmiotów, które funkcjonują równocześnie w dwóch sferach, tj.:

i. (jako podmioty prowadzące działalność gospodarcza (tj. ogólnie rzecz ujmując, działalność o charakterze zarobkowym - wytwórczą, handlową, usługową etc.), jak i

ii. (jako podmioty, które prowadzą działalność niemającą ww. charakteru (np. działalność charytatywną prowadzoną przez fundacje, związaną z realizacją zadań publicznych).

Przy tym, obowiązek ustalania Prewspółczynnika ograniczony został wyłącznie do tych z ww. podmiotów, które nabywają towary/usługi skutkujące powstaniem VAT naliczonego, których nie można przyporządkować (i) wyłącznie do sfery działalności gospodarczej albo (ii) wyłącznie do sfery działalności niegospodarczej. Gdyby przyporządkowanie takie było możliwe, ustalanie Prewspółczynnika byłoby niecelowe (określenie kwoty VAT naliczonego związanej z działalnością gospodarczą byłoby bowiem możliwe w ramach tzw. alokacji bezpośredniej). Dopiero jeśli u danego podmiotu wystąpi zakup towarów/usług, których nie będzie można przyporządkować do jednej z ww. sfer (tj. do sfery działalności gospodarczej albo do sfery działalności niegospodarczej), podmiot ten zobowiązany będzie do kalkulacji Prewspółczynnika.

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego, Spółka uważa, iż nie będzie ona zobowiązana do określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według Prewspółczynnika. Wynika to z faktu, że Spółka nie funkcjonuje i nie będzie funkcjonować w sferze innej niż działalność gospodarcza, tj. - nie wykonuje/nie będzie wykonywać czynności uzyskiwać przychodów innych niż takie, które będą wykazywać związek - bezpośredni lub pośredni z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Na potwierdzenie należy wskazać, że - jak już wcześniej zaznaczono - z art. 86 ust. 2a ustawy VAT wyraźnie wynika, że obowiązek stosowania Prewspółczynnika do rozliczeń w zakresie VAT naliczonego dotyczy wyłącznie podatników VAT, którzy poza działalnością gospodarczą (w związku z którą został im przypisany status podatnika), wykonują również czynności, których nie można zaliczyć do działalności gospodarczej. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego zawartego w niniejszym wniosku, sytuacja taka nie występuje i nie będzie występować w przypadku Wnioskodawcy. Czynności wykonywane przez Spółkę wpisują się bowiem w całości w realizowaną przez nią działalność gospodarczą, której głównym «założeniem jest maksymalizacja przychodów osiąganych w związku z prowadzoną działalnością. W przypadku Wnioskodawcy nie występuje więc sytuacja, w odniesieniu do której ustawodawca przewidział konieczność ustalania Prewspółczynnika (Spółka nie funkcjonuje w sferze innej niż związana z działalnością gospodarczą).

Na powyższe nie wpływa okoliczność, że Spółka uzyskuje/będzie uzyskiwać również przychody z tytułów innych niż czynności podlegające opodatkowaniu VAT (tj. innych niż czynności wymienione w katalogu zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy VAT, np. odpłatne świadczenie usług/dostawa towarów), którymi będą np. przychody z odsetek otrzymywanych z związku z uczestnictwem w Systemie. Okoliczność, że przychody te nie podlegają VAT (nie są/nie będą wykazywane przez Spółkę w rejestrach/deklaracjach VAT i nie są/nie będą dokumentowane za pomocą faktur) nie zmienia faktu, że są/będą one efektem czynności podejmowanych przez Spółkę i/lub sytuacji zaistniałych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. O ile więc przychody tego rodzaju (np. odszkodowania, kary umowne, odsetki z tytułu uczestnictwa w Systemie) nie są/będą bezpośrednim wynagrodzeniem w zamian za realizowane przez Wnioskodawcę czynności podlegające VAT, to są/będą one naturalną konsekwencją działalności gospodarczej realizowanej przez Spółkę (która generalnie podlega VAT). Nie wystąpi natomiast sytuacja, w której przychody te wynikałyby ze zdarzeń zaistniałych w związku z inną niż gospodarcza działalnością realizowaną przez Spółkę, a tylko w takim przypadku po stronie Wnioskodawcy zaistniałaby konieczność ustalania Prewspółczynnika.

Rozróżnienie, na którym opiera się ww. stanowisko (tj. rozróżnienie sfer działalności podatnika na sferę działalności gospodarczej oraz sferę działalności niegospodarczej) ma swoje źródło w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej [dalej: TSUE], Przykładowo, w wyroku z 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta TSUE wskazał m.in.:

„W przypadku, gdy podatnik wykonuje równocześnie działalność gospodarczą, opodatkowaną lub zwolnioną z podatku, i działalność niemającą charakteru gospodarczego, nienależącą do zakresu stosowania szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, odliczenie podatku od wartości dodanej naliczonego od wydatków związanych z emisją akcji i nietypowych cichych udziałów jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy”.

Analogiczne konkluzje zawarte zostały w wyroku TSUE z 8 listopada 2012 r. w sprawie C-511/10 BLC.

Należy zaznaczyć, że pogląd o konieczności wyodrębnienia dla potrzeb odliczenia VAT naliczonego z ogółu działań podatnika czynności niezwiązanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą zaprezentowany został również w wyrokach polskich sądów administracyjnych.

Przykładowo, w wyroku z 24 lipca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. I SA/Wr 754/14) stwierdził m.in., że:

„Brak skorzystania z uprawnienia przez państwo członkowskie nie może być odczytywany w sposób zaprzeczający wspólnemu systemowi VAT. System odliczeń VAT jest wyraźny - ma on na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje takiego uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem takiej działalności gospodarczej”.

Przedstawiona wykładnia art. 86 ust. 2a ustawy VAT znajduje też potwierdzenie w uzasadnieniu do projektu ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych [Dz.U. z 2015 r. poz. 605; dalej: ustawa nowelizująca], (tj. ustawy wprowadzającej Prewspółczynnik), w którym wskazano m.in.:

„Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy VAT. Mieścić będą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT, przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności „trudnych’" itp. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędąca działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy VA7 (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatna działalność statutowa), a także cele prywatne, z definicji niemające nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika”.

Z uzasadnienia wynika zatem wprost, że realizowanie przez podatnika czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT nie decyduje o powstaniu po jego stronie obowiązku kalkulowania Prewspółczynnika. Obowiązek taki zaistnieje jedynie w przypadku prowadzenia przezeń działalności (aktywności), która pozostaje poza działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT, tj. ma to miejsce w przypadku podmiotów działających w charakterze organów władzy czy fundacji/stowarzyszeń realizujących niegospodarcze cele statutowe.

Analogiczne podejście zostało zaprezentowane w odpowiedzi Ministra Finansów z 27 stycznia 2015 r. na interpelację poselską nr 30157, w której czytamy m.in.:

„Obowiązek wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu ww. prewspółczynnika dotyczy (...) tylko wąskiej grupy podatników, którzy poza działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy VAT wykonują również działalność nieobjętą systemem VAT (np. jako organ władzy publicznej), i nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie podatku naliczonego do każdego z tych typów działalności. Powyższe zapewni realizację zasady neutralności podatku VAT, która uniemożliwia odliczanie podatku w związku z działalnością nieobjętą systemem VAT”.

Podsumowując powyższe, Spółka wskazuje, że z uwagi na niewykonywanie przez nią czynności niezwiązanych z jej działalnością gospodarcza, nie będzie ona zobowiązana do określania zakresu prawa o odliczenia VAT naliczonego w oparciu o Prewspółczynnik.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w tym, że Spółka funkcjonuje w formie spółki akcyjnej, nie jest natomiast jednostką samorządu terytorialnego/organem władzy publicznej niebędącym podatnikiem na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy VAT, podmiotem działającym na podstawie ustawy o finansach publicznych (np. samorządowym zakładem budżetowym), jak również stowarzyszeniem lub fundacją. Jak natomiast wynika z uzasadnienia projektu ustawy nowelizującej, intencją ustawodawcy było, aby przepisy o Prewspółczynniku miały losowanie do tego rodzaju podmiotów.

Powyższe potwierdza w szczególności fakt, że w orzecznictwie TSUE kwestia konieczności wyodrębnienia przez podatnika podatku VAT naliczonego związanego z czynnościami wykonywanymi poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, rozpatrywana była właśnie w kontekście tego rodzaju podmiotów, które podejmowały działania w celach innych niż gospodarcze/zarobkowe.

Przykładowo, w wyroku z 12 lutego 2009 r. w sprawie C-515/07 Vereniging Noordelijke TSUE rozpatrywał stan faktyczny, w którym holenderskie stowarzyszenie oprócz działalności zarobkowej podejmowało również przewidziane statutem czynności mające na celu obronę ogólnych interesów członków stowarzyszenia, które nie miały charakteru gospodarczego.

Podobnie, wyrok TSUE 10 września 2014 r. w sprawie C-92/13 Gemeente s-Hertogenbosch dotyczył kwestii zakresu prawa do odliczenia VAT od nakładów poniesionych na wybudowanie budynku przez gminę.

Powyższe potwierdza, że obowiązek kalkulacji Prewspółczynnika będzie dotyczył wyłącznie wąskiej grupy podmiotów (takich jak organy władzy publicznej, stowarzyszenia, fundacje). Ponieważ do grupy tej nie zalicza się Spółka, obowiązek ustalania Prewspółczynnika nie będzie jej dotyczył.

Podsumowując, zdaniem Spółki w związku z uczestnictwem w Systemie (otrzymywaniem odsetek) Spółka nie będzie zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według Prewspółczynnika.

Powyższe rozumowanie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, w tym m.in.:

w interpretacji indywidualnej DKIS z 19 października 2017 r. (sygn. 0114- KDIP4.4012.321.2017.2.AS), zgodnie z którą:
„wskazane okoliczności sprawy prowadzą do wniosku, że w opisanej sytuacji mamy do czynienia z czynnościami (cash poolingu), które towarzysza działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Zatem, płatności otrzymywane w ramach systemu cash poolingu mieszczą się w sferze działalności gospodarczej podatnika wskazanej w art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym mieszczą się one w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarcza", w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy.
Wobec powyższego, Wnioskodawcy nie będą zobowiązani do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. w związku z uczestnictwem w systemie cash poolingu”;
w interpretacji indywidualnej DKIS z 27 marca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.75.2018.1.WN);
w interpretacji indywidualnej DKIS z 9 marca 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.3.2018.2.IT);
w interpretacji indywidualnej DKIS z 2 marca 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.1.2018.l.PG);
w interpretacji indywidualnej DKIS z 1 grudnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.626.2017.2.MN).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przystąpieniem do Umowy i w konsekwencji uczestnictwem w Systemie Spółka nie będzie zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według Prewspółczynnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie podatku od towarów i usług tj. w kwestiach objętych pytaniami nr 2 i 3, jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić trzeba też, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 ustawa - Ordynacja podatkowa). Zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów – z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, iż niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie dotyczy natomiast pozostałych „Uczestników” będących w Strukturze cash poolingu. Uwzględniając powyższe wskazać zatem należy, że interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych „Uczestników”.

Informuje się, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin