Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.518.2018.2.MH
z 29 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2018 r. (data wpływu 21 czerwca) uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2018 r. (data wpływu 06 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stawki podatku VAT dla czynności montażu instalacji OZE na rzecz mieszkańców w zależności od miejsca zainstalowania,
  

• wystąpienia mechanizmu odwrotnego obciążenia w ramach transakcji pomiędzy wykonawcą a Gminą,
  

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stawki podatku VAT dla czynności montażu instalacji OZE na rzecz mieszkańców w zależności od miejsca zainstalowania,
  

• określenia podstawy opodatkowania dla usług świadczonych przez Gminę na rzecz mieszkańców,
  

• wystąpienia mechanizmu odwrotnego obciążenia w ramach transakcji pomiędzy wykonawcą a Gminą,
  

• prawa odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z wykonywaniem prac na nieruchomościach prywatnych mieszkańców.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 lipca 2018 r. (data wpływu 06 sierpnia 2018 r.), o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina … (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek lub VAT), zarejestrowanym jako podatnik czynny.

Gmina jest w trakcie realizacji projektu pn. „…” (dalej: Projekt). Zadanie to polega na zakupie i montażu zestawu kolektora słonecznego (dalej: instalacja OZE) na nieruchomościach prywatnych (budynkach mieszkalnych) należących do mieszkańców Gminy, budynkach użyteczności publicznej na terenie gminy …. oraz wymianie źródła ciepła w budynku Szkoły Podstawowej im. … (Szkoła będąca jednostką budżetową Gminy).

Przedsięwzięcie jest realizowane przy współfinansowaniu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, na podstawie umowy o dofinansowanie zawartej pomiędzy Gminą a Instytucją Zarządzającą z dnia …. Zgodnie z przedmiotową umową, podatek jest wydatkiem niekwalifikowanym w Projekcie. Dofinansowanie ma charakter kosztowy, tj. dotyczy kosztów całego zadania jako takiego, a nie poszczególnych instalacji OZE.

W celu realizacji Projektu Gmina … i Gmina …, działając na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875) oraz art. 33 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie 2014-2020 (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1460 z późn. zm.) zawarły umowę określającą zasady wspólnego przygotowania i realizacji Projektu (dalej: Umowa Partnerstwa). Zgodnie z Umową Partnerstwa, Wnioskodawca pełni funkcję Lidera reprezentującego wspólne przedsięwzięcie, natomiast Gmina … jest Partnerem wspierającym Lidera w organizacyjnej realizacji Projektu.

Gmina, jako Lider, uprawniona jest do reprezentowania Partnera w zakresie ustalonym w Umowie Partnerstwa. Zgodnie z jej treścią, do obowiązków Wnioskodawcy w ww. zakresie należy m.in.:

• koordynowanie prawidłowości działań przy realizacji zadań, zawartych w Projekcie;
  

• reprezentowanie Partnera przed Instytucją Zarządzającą, a także wobec osób trzecich w działaniach związanych z realizacją Projektu;
  

• zapewnienie prawidłowości operacji finansowych;
  

• przedkładanie wniosków o płatność przed Instytucją Zarządzającą.
  
  

Ponadto, Wnioskodawca zobowiązany został także m.in. do wyłonienia wykonawców poszczególnych etapów Projektu, tj. dokumentacji technicznej, studium wykonalności, robót budowlanych, usług nadzoru inwestorskiego.

W ramach realizacji Projektu Lider i Partner zobowiązani są do pokrywania wydatków związanych z jego realizacją w zakresie, w jakim wydatki te dotyczą poszczególnych gmin. Każdy z nich pokrywa przypisaną mu część kosztów kwalifikowanych oraz całość kosztów niekwalifikowanych Projektu.

Niniejszy wniosek dotyczy części Projektu, w ramach którego zamontowane zostaną instalacje OZE na nieruchomościach prywatnych mieszkańców Gminy.

Mieszkańcy zainteresowani udziałem w Projekcie zobowiązani są do podpisania stosownej umowy z Gminą w zakresie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych związanych z montażem instalacji OZE w budynku mieszkalnym właściciela (dalej: Umowa). Zgodnie z treścią Umowy zadaniem Gminy jest wyłonienie projektanta oraz wykonawcy robót instalacyjnych, ustalenie harmonogramu realizacji prac instalacyjnych, sprawowanie bieżącego nadzoru inwestorskiego nad realizacją prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz finalne rozliczenie Projektu.

Mieszkańcy natomiast:

• oświadczają o posiadaniu tytułu prawnego do nieruchomości,
  

• użyczają i oddają Gminie do bezpłatnego używania określoną w Umowie powierzchnię na swojej nieruchomości celem zainstalowania na niej instalacji OZE oraz wyrażają zgodę na przeprowadzenie prac adaptacyjnych związanych z montażem,
  

• zobowiązują się do wykonania wszelkich niezbędnych prac adaptacyjnych i/lub budowlanych w celu przygotowania nieruchomości do montażu instalacji OZE,
  

• deklarują, iż energia cieplna uzyskana dzięki wykorzystaniu instalacji OZE będzie wykorzystywana wyłącznie na potrzeby gospodarstwa domowego, tj. w szczególności nie będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej.
  
  

Jednocześnie mieszkańcy, w związku z realizacją Projektu, są zobowiązani do uiszczenia opłaty w określonej w Umowie wysokości tytułem udziału własnego w Projekcie, co jest warunkiem koniecznym dla rozpoczęcia realizacji instalacji OZE na ich nieruchomości.

W związku z realizacją Projektu Wnioskodawca poniósł/poniesie szereg wydatków na towary i usługi związane w szczególności z przygotowaniem dokumentacji Projektu wymaganej dla celów uzyskania dofinansowania, opracowaniem wniosku o jego dofinansowanie, przygotowaniem dokumentacji projektowej, zakupem i montażem instalacji OZE, nadzorem nad przebiegiem prac instalacyjnych, działaniami informacyjnymi i promocyjnymi, etc. (dalej: Wydatki).

Budynki mieszkalne, na których zostaną zamontowane instalacje OZE, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., stanowią budynki mieszkalne sklasyfikowane w grupowaniu PKOB 111 oraz 112. Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT budynki te objęte są społecznym programem mieszkaniowym.

Prace, jakie będą wykonywane przez głównego wykonawcę robót (dalej: Wykonawca), stanowią roboty budowlane, o których mowa w załączniku nr 14 do ustawy o VAT w poz. 23 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych, sklasyfikowane w grupowaniu 43.22.12.0 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) - Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. W myśl wyjaśnienia do PKWiU wydanego przez Główny Urząd Statystyczny, ww. grupowanie obejmuje m.in.: roboty związane z instalowaniem sprzętu grzewczego (elektrycznego, gazowego, olejowego, nieelektrycznych kolektorów energii słonecznej), włączając roboty związane z zakładaniem rur, przewodów i elementów blaszanych, stanowiących integralną część tego rodzaju robót.

Wykonawca jest czynnym podatnikiem VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Po upływie 5-letniego okresu trwałości projektu, instalacja OZE stanie się własnością uczestnika Projektu. Przeniesienie własności zostanie uregulowane odrębną umową pomiędzy Gminą a mieszkańcem.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji są/będą wystawiane na Gminę.

Realizacja projektu „....” jest/będzie uzależniona od otrzymania dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2014-2020. W sytuacji, gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania, nie zrealizowałaby inwestycji.

W przypadku nieotrzymania dofinansowania Gmina nie realizowałaby przedmiotowej inwestycji, w związku z czym nie pobierałaby również wpłat od mieszkańców.

Wysokość otrzymanego dofinansowania jest uzależniona m.in. od ilości nieruchomości biorących udział w projekcie.

Wnioskodawca, na podstawie zawartej umowy na dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2014-2020 (dalej: RPO ...), jest zobowiązany do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych z Instytucją Zarządzającą - Zarządem Województwa .....

Rozliczenie w powyższym zakresie polega na refundacji przez Instytucję Zarządzającą kosztów poniesionych na realizację analizowanego projektu przez Gminę. Umowa na dofinansowanie przewiduje możliwość rozliczania przez Wnioskodawcę kosztów częściowych, ponoszonych w trakcie realizacji projektu, poprzez składanie do Instytucji Zarządzającej raz na kwartał wniosku o płatność. Do przedmiotowego wniosku konieczne jest każdorazowe załączenie dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków na realizację projektu. Po weryfikacji złożonego wniosku o płatność następuje refundacja do wysokości 79,5% kosztów kwalifikowalnych projektu.

W przypadku niezrealizowania projektu Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych.

Otrzymane dofinansowanie Wnioskodawca przeznaczy na pokrycie wydatków związanych z realizacją projektu, opłaconych uprzednio ze środków własnych Gminy, a następnie refundowanych z dofinansowania. Do kosztów tych (kwalifikowalnych) należą w szczególności wydatki (w kwocie netto) poniesione na dokumentację projektową i studium wykonalności, promocję projektu, zakup i montaż instalacji kolektorów słonecznych, kotła c.o., usługę inspektora nadzoru projektu, etc.

Gmina podkreśliła, iż w ramach całości otrzymanego dofinansowania Gmina dokona zakupu, a następnie montażu:

1. 253 szt. instalacji kolektorów słonecznych na rzecz mieszkańców (na budynkach mieszkalnych, budynkach gospodarczych lub gruncie) z terenu Gminy,
2. 3 szt. instalacji kolektorów słonecznych na budynkach użyteczności publicznej partnera projektu - Gminy ...,
3. źródła ciepła (kotła c.o.) w budynku Szkoły Podstawowej im. ... (miejscowość na terenie Gminy).
   
   

Niemniej Wnioskodawca zaznaczył, iż jak zostało wskazane w opisie sprawy, złożony przez Gminę wniosek dotyczy wyłącznie wydatków, o których mowa w powyższym punkcie 1) - tj. wydatków, jakie zostały/zostaną poniesione w związku z realizacją projektu wyłącznie na rzecz mieszkańców.

Gmina będzie wnosiła wkład własny w finansowanie projektu objętego zakresem wniosku.

Zgodnie z podpisaną umową, uzyskane dofinansowanie pokrywa 79,5% kosztów kwalifikowalnych projektu, pozostałą część kosztów kwalifikowalnych w wysokości 20,5% tych kosztów pokrywa Gmina wraz z mieszkańcami - których wkład w realizację projektu wynosi 1.000 PLN brutto od każdej z 253 szt. instalacji Gmina pokrywa ponadto w całości koszty niekwalifikowalne projektu - w tym w szczególności podatek VAT z faktur dokumentujących realizację projektu.

Z uwagi na fakt, iż na skutek przeprowadzonego przetargu, mającego na celu wyłonienie wykonawcy projektu (który odbył się po podpisaniu umowy na dofinansowanie), koszty projektu okazały się być wyższe niż pierwotnie zakładano, wskazany powyżej udział poszczególnych źródeł finansowania ulegnie zmianie.

Mianowicie - kwota dofinansowania pozostanie niezmienna (jednakże w odniesieniu do wyższej wartości kosztów całkowitych projektu będzie ona stanowiła niższy procent). Konsekwentnie, udział Gminy w finansowaniu projektu ulegnie zwiększeniu (kwotowo i procentowo). Podkreślić należy jednakże, iż udział mieszkańców pozostanie niezmienny - Wnioskodawca nie zamierza bowiem pobierać dodatkowych kwot od mieszkańców w związku z wyższą wartością kosztów niezbędnych do poniesienia. Wkład mieszkańców będzie wynosił niezmiennie 1.000 PLN brutto od każdej z 253 szt. instalacji.

Zatem, w odniesieniu do kosztów łącznych projektu (kwalifikowalnych i niekwalifikowalnych) - 53,82% tych kosztów przypadnie na dofinansowanie, zaś 46,18% - stanowić będzie udział Gminy oraz mieszkańców.

W oparciu o zapisy umowy na dofinansowanie:

• 79,5% kosztów kwalifikowalnych - dofinansowanie w ramach RPO ...;
  

• 20,5% kosztów kwalifikowalnych - Gmina oraz mieszkańcy;
  

• 100% kosztów niekwalifikowalnych (w tym podatek VAT) - Gmina.
  
  

Jednakże, biorąc pod uwagę wartość brutto projektu (koszty kwalifikowalne i niekwalifikowalne łącznie) udział procentowy przypadający na poszczególne źródła finansowania przedstawia się następująco:

• 67,75% kosztów łącznych projektu - dofinansowanie;
  

• 32,25% kosztów łącznych projektu - Gmina oraz mieszkańcy.
  
  

Z uwagi na fakt, iż faktyczne koszty projektu okazały się wyższe niż wynika to z umowy na dofinansowanie, całość różnicy, jaka powstanie w ww. zakresie, pokryje wyłącznie Gmina.

Struktura kosztów łącznych projektu, na podstawie wybranej oferty przetargowej, przedstawia się zatem następująco:

• 53,82% kosztów łącznych projektu - dofinansowanie;
  

• 46,18% kosztów łącznych projektu - Gmina oraz mieszkańcy.
  
  

Przy czym Wnioskodawca raz jeszcze podkreślił, iż różnica kosztów wynikająca z wyższej wartości projektu niż wskazana w umowie na dofinansowanie zostanie poniesione wyłącznie przez Gminę - z jej środków własnych. Wysokość dofinansowania oraz wkład mieszkańców pozostaną niezmienne.

Umowa pomiędzy Gminą a mieszkańcem w zakresie realizacji analizowanego projektu przewiduje możliwość odstąpienia od umowy przez mieszkańca.

Mianowicie, w przypadku mieszkańca, niedokonanie wpłaty (przypadającej na jego udział w zadaniu) w terminie i wysokości określonej w umowie oznacza rezygnację z udziału w projekcie. Jednocześnie, w przypadku rezygnacji z uczestnictwa w projekcie mieszkaniec jest zobowiązany do wskazania, w terminie 14 dni, innego właściciela nieruchomości, położnej na terenie Gminy, który spełnia warunki zawarte w umowie (m.in. w odniesieniu do posiadanej nieruchomości) oraz poniesienia kosztów opracowania dokumentacji i kosztorysu. Mieszkaniec, który zostanie wskazany, musi złożyć stosowne oświadczenie o przejęciu obowiązków wynikających z umowy.

W przypadku nie wskazania innego mieszkańca w terminie, o którym mowa powyżej, mieszkaniec jest zobowiązany do zwrotu nakładów poniesionych przez Gminę na zakup wraz z usługą zainstalowania zestawu kolektora słonecznego, w kwocie oszacowanej na dzień podpisania umowy.

Jednocześnie, w odniesieniu do Gminy - umowa nie zawiera zapisów, które wskazywałyby wprost na warunki na jakich Gmina może odstąpić od przedmiotowej umowy. Wskazuje ona jedynie przesłanki, w których umowa „wygasa ze skutkiem natychmiastowym”. Do przesłanek tych należą sytuacje w których:

• Gmina nie uzyska pozytywnego wyniku na etapie oceny formalnej lub merytorycznej wniosku aplikacyjnego o dofinansowanie lub
  

• nie dojdzie do podpisania umowy o dofinansowanie.
  
  

Ponadto, umowa „wygasa ze skutkiem natychmiastowym” w przypadku, gdy realizacja obowiązków wynikających z umowy będzie niemożliwa (przez którąkolwiek ze stron) z powodów określonych w Regulaminie konkursu ogłoszonego przez Instytucję Zarządzającą - Zarząd Województwa ....

Montaż instalacji kolektorów słonecznych w ramach analizowanego projektu przewiduje możliwość montażu przedmiotowych instalacji zarówno na budynkach mieszkalnych, jak również na budynkach gospodarczych oraz gruncie. Wszystkie instalacje kolektorów słonecznych, także w przypadku ewentualnego zamontowania w innym miejscu niż budynek mieszkalny, muszą być wpięte do instalacji ciepłej wody użytkowej (c.w.u.) budynku mieszkalnego. Nie jest dopuszczalna sytuacja, w której instalacja kolektorów słonecznych zostałaby zamontowana i wpięta do innej instalacji niż instalacja c.w.u. budynku mieszkalnego. Ewentualny montaż instalacji poza budynkiem mieszkalnym spowodowany jest tym, iż w momencie wykonywania dokumentacji projektowej lub w momencie, gdy przystąpiono do montażu, nie było warunków, aby taką instalację zamontować na budynku mieszkalnym.

W ocenie Wnioskodawcy, montaż zestawu kolektora słonecznego jest/będzie realizowany w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części. W szczególności Wnioskodawca jest zdania, iż prace te spełniają przesłanki termomodernizacji.

Świadczeniem, jakie wykonuje Gmina na rzecz mieszkańca, jest kompleksowa usługa, polegająca na montażu zestawu kolektora słonecznego na nieruchomości mieszkańca. W ramach przedmiotowej usługi Gmina podejmuje szereg czynności dla zrealizowania ww. celu. Mianowicie zgodnie z umową zawartą z mieszkańcem, Gmina w szczególności zobowiązuje się do aplikowania o środki unijne na realizację projektu poprzez złożenie wniosku o jego dofinansowanie. Ponadto, Gmina zobowiązuje się do wyłonienia projektanta, wyłonienia wykonawcy robót instalacyjnych, ustalenia harmonogramu realizacji prac instalacyjnych, sprawowania bieżącego nadzoru inwestorskiego nad przebiegiem prac, przeprowadzenia odbiorów końcowych, rozliczenia finansowego projektu. Dodatkowo, Gmina jest upoważniona i, w razie konieczności, może występować w imieniu mieszkańców przed właściwymi organami administracyjnymi przy ubieganiu się o uzyskanie przewidzianych przepisami szczególnymi pozwoleń, niezbędnych do usytuowania zestawu kolektora słonecznego na nieruchomości mieszkańca.

Gmina nie dysponuje klasyfikacją statystyczną usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU), jakie będą świadczone przez nią na rzecz mieszkańców. Niemniej wykonawca, który realizuje roboty instalacyjne na zlecenie Gminy, posługuje się następującą klasyfikacją statystyczną PKWiU: 43.22.12.0 - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Jako że w ramach świadczenia dokonywanego przez Wnioskodawcę na rzecz mieszkańców, tj. kompleksowej usługi w zakresie montażu kolektorów słonecznych, montaż ten stanowi świadczenie podstawowe, któremu towarzyszą inne świadczenia (pomocnicze), w ocenie Gminy można przyjąć, iż klasyfikacja statystyczna przedmiotowych świadczeń jest tożsama z klasyfikacją wskazaną przez wykonawcę robót, tj. z grupowaniem 43.22.12.0 PKWiU - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.

Świadczenia Wykonawcy będą obejmowały wszelkie czynności związane z montażem zestawu kolektora słonecznego na nieruchomościach mieszkańców.

Zgodnie z PKWiU z 2008 r., świadczenia te są sklasyfikowane w grupowaniu 43.22.12.0 - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, które zostały wskazane w poz. 25 Załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Ponadto Gmina wskazała, iż wniosek dotyczy realizacji ww. projektu wyłącznie w Gminie ....

Gmina wskazała, iż świadczenia Wykonawcy będą obejmowały wszelkie czynności związane z montażem zestawu kolektora słonecznego na nieruchomościach mieszkańców. Zgodnie z PKWiU z 2008 r., świadczenia te są sklasyfikowane w grupowaniu 43.22.12.0 - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.

W przedstawionym opisie sprawy Gmina omyłkowo wskazała poz. 23 Załącznika nr 14 do ustawy o VAT. Prawidłowo należało wskazać poz. 25 Załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Zatem, w poz. 74 formularza ORD-IN - należy wskazać grupowanie 43.22.12.0 PKWiU - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, poz. 25 Załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

W poz. 76 formularza ORD IN - pozostaje wskazane grupowanie 43.22.12.0 PKWiU - roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, poz. 25 Załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. (we wniosku oznaczone jako nr 2) Czy czynności, jakie będą wykonywane przez Gminę na rzecz mieszkańców w zakresie montażu instalacji OZE w budynkach mieszkalnych (tj. na dachach i ścianach), stanowią dla celów VAT usługę opodatkowaną VAT wg stawki obniżonej 8%, zaś czynności montażu instalacji OZE na pozostałej części nieruchomości prywatnych mieszkańców (tj. gruntach, budynkach gospodarczych) - usługę opodatkowaną VAT wg stawki podstawowej 23%?
2. (we wniosku oznaczone jako nr 3) Czy w ramach transakcji pomiędzy Wykonawcą a Gminą, w zakresie robót budowlanych wymienionych w poz. 25 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, wystąpi mechanizm odwrotnego obciążenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Czynności, jakie będą wykonywane przez Gminę na rzecz mieszkańców w zakresie montażu instalacji OZE w budynkach mieszkalnych (tj. na dachach i ścianach), stanowią dla celów VAT usługę opodatkowaną VAT wg stawki obniżonej 8%, zaś czynności montażu instalacji OZE na pozostałej części nieruchomości prywatnych mieszkańców (tj. gruntach, budynkach gospodarczych) usługę opodatkowaną VAT wg stawki podstawowej 23%.
2. W ramach transakcji pomiędzy Wykonawcą a Gminą, w zakresie robót budowlanych wymienionych w poz. 25 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, wystąpi mechanizm odwrotnego obciążenia.
   
   

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowy cywilnoprawne zawierane z uczestnikami Projektu będą zobowiązywać Gminę do wykonywania określonych czynności na rzecz mieszkańców w zamian za wynagrodzenie pieniężne. Powyższe oznacza, iż Wnioskodawca będzie wykonywać na rzecz właścicieli nieruchomości odpłatne świadczenie, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z brzmieniem przywołanego wcześniej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż wpłaty dokonywane przez mieszkańców na rzecz Gminy są warunkiem koniecznym do rozpoczęcia przez Wnioskodawcę realizacji montażu instalacji OZE na nieruchomościach mieszkańców. To znaczy, iż istnieje bezpośredni związek między dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności (zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz konkretnego mieszkańca). Mając na uwadze powyższe, Gmina twierdzi, że wykonywane przez nią na rzecz mieszkańców czynności w zakresie montażu instalacji OZE na nieruchomościach prywatnych mieszkańców stanowić będą dla celów VAT usługę opodatkowaną VAT.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, przewidujących wyjątki od zastosowania wyżej wymienionej stawki.

W myśl art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

Art. 41 ust. 12 ustawy o VAT przewiduje zastosowanie preferencyjnej stawki podatku wskazanej w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Art. 41 ust. 12a ustawy o VAT definiuje budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym jako obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

W treści art. 41 ust. 12b tejże ustawy ustanowiono wyjątki, uniemożliwiające uznanie za budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT w przedmiotowym zakresie decydujące znaczenie ma zatem fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym), a także zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą te prace, do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zdaniem Gminy, celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki VAT, należy uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o VAT. Ponadto w celu ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla usług instalacji OZE, należy ustalić czy dokonywane są one w ramach remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie Gmina odwołuje się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (dalej: Prawo budowlane) oraz powszechnego rozumienia.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego, przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Przez przebudowę, zgodnie z pkt 7a tego artykułu, należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Definicja remontu z kolei została zawarta w pkt 8 art. 3 Prawa budowlanego. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych, niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja w rozumieniu przyjętym w języku polskim powszechnie oznacza ulepszenie, podwyższenie wartości technicznej, czy też użytkowej, podwyższenie standardu, unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części.

Natomiast w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów, znajduje się określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (art. 2 pkt 2), którym jest między innymi ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy w zakresie w jakim instalacje OZE będą montowane na dachach bądź elewacji budynków mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni nieprzekraczającej 300 m² czynności te będą podlegały opodatkowaniu wg obniżonej 8% stawki podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

Natomiast w odniesieniu do czynności montażu instalacji OZE na gruntach oraz budynkach gospodarczych niezależnie od faktu, iż instalacje te będą wykorzystywane wyłącznie na potrzeby własne gospodarstw domowych, czynności te będą podlegały po stronie Gminy opodatkowaniu według podstawowej 23% stawki VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji z dnia 24 kwietnia 2017 r. o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.28.2017.2 MSU, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że jeśli instalacja kolektorów słonecznych w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, będzie dokonywana na dachu lub będą one przytwierdzone do ściany budynku mieszkalnego jednorodzinnego o powierzchni nieprzekraczającej 300m², to ww. czynności, z tytułu których mieszkańcy będą dokonywać wpłat będą opodatkowane 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy. (...) W odniesieniu natomiast do usługi montażu kolektorów słonecznych wykonanych poza budynkiem tj. w systemie wolnostojącym na gruncie, należy stwierdzić, że nie będzie mogła ona korzystać ze stawki w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy i będzie opodatkowana według stawki 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobne stanowisko organ wyraził w interpretacji z dnia 27 listopada 2017 r. o sygnaturze 0113-KDIPT1-3.4012.652.2017.1.ALN, gdzie stwierdził że w przypadku gdy montaż instalacji solarnych będzie wykonany na dachu bądź przytwierdzony do ściany budynku mieszkalnego jednorodzinnego o powierzchni nieprzekraczającej 300m², a kotły na biomasę montowane będą w kotłowniach ww. budynków mieszkalnych w ramach ich termomodernizacji, tj. czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, a budynki te będą stanowiły obiekty budowlane zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy, to ww. czynności będą opodatkowane 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy. Natomiast w sytuacji gdy ww. usługi montażu instalacji solarnych oraz kotłów na biomasę dotyczyć będą obiektów niezaliczanych - na podstawie art. 41 ust. 12b ustawy - do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (tj. o powierzchni mieszkalnej powyżej 300m²), jeśli będą dokonywane w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, zaś w części odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego w ogólnej powierzchni budynku, przekraczającej 300m² będzie opodatkowana podstawową 23% stawką podatku VAT.

Ad. 2

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do cyt. ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy o VAT zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy PKWiU, podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana lub budowlano-montażowa, wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwróconego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenie podatku należnego od tych usług.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Pojęcie to wprowadza zatem na grunt analizowanych przepisów następujące podmioty:

• podwykonawcę - jako zleceniobiorcę wykonującego podzleconą pracę,
  

• głównego wykonawcę - jako podmiot podzlecający podwykonawcy wykonanie częściowe lub całościowe danej inwestycji oraz
  

• inwestora - jako podmiot zlecający na rzecz głównego wykonawcy wykonanie danej inwestycji.
  
  

W konsekwencji należy stwierdzić, że powyższe uregulowania prawne dowodzą, że aby zaistniał mechanizm odwrotnego obciążenia dla transakcji w zakresie usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, to ich przedmiotem muszą być wyłącznie usługi budowlane, które są wykonywane w następującej relacji: podwykonawca - główny wykonawca.

W związku z powyżej przedstawionym schematem podmiotów występujących przy świadczeniu usługi budowlanej, należy wskazać, że podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy. Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia.

Podsumowując przywołane wyżej regulacje należy stwierdzić, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę. Podwykonawcą będzie każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania lej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o VAT. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych umów, a w przypadku ich braku - świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Zatem, rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie jeśli spełnione są następujące warunki:

• usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi,
  

• usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy,
  

• świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU.
  
  

Zdaniem Gminy, dokonując świadczenia na rzecz mieszkańców - uczestników Projektu, działa ona w charakterze głównego wykonawcy, natomiast faktyczny Wykonawca tych usług jest dla Gminy w tym zakresie podwykonawcą. Wnioskodawca w zawartych Umowach o charakterze cywilnoprawnym, zobowiązuje się do wykonania określonych prac, których efektem i głównym beneficjentem będą poszczególni mieszkańcy. To sprawia, że mieszkańców można postrzegać jako zlecających i oczekujących wykonania przez Gminę określonych robót budowlanych. W tym przypadku fakt przeniesienia przez Gminę prawa do własności instalacji OZE po okresie trwałości projektu nie wpływa na określenie jej pozycji jako inwestora. Przedmiotem czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę nie będzie bowiem samo przekazanie prawa własności instalacji OZE, lecz świadczenie usługi budowlanej polegającej na jej wykonaniu.

Jak wskazano w opisie sprawy, usługi, jakie będą świadczone przez Wykonawcę, stanowią roboty budowlane, wymienione w poz. 25 Załącznika nr 14 do ustawy o VAT, tj. Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, sklasyfikowane w grupowaniu 43.22.12.0 PKWiU.

W związku z powyższym Gmina, jako główny wykonawca, nabywając od Wykonawcy usługi (o ile będą to usługi budowlane, o których mowa powyżej), działającego w tym przypadku w charakterze podwykonawcy, zobowiązana będzie do ich opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej organów podatkowych. Przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 czerwca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.356.2017.1.ŻR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie

• wystąpienia mechanizmu odwrotnego obciążenia w ramach transakcji pomiędzy wykonawcą a Gminą,
  

• stawki podatku VAT dla czynności montażu instalacji OZE na rzecz mieszkańców w zależności od miejsca zainstalowania.
  
  

Natomiast wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.