Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.536.2018.1.AW
z 5 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2018 r. (data wpływu 13 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania i dokumentowania udzielonych bonusów pieniężnych/rabatów pośrednich oraz prawa i terminu obniżenia podatku należnego z tytułu udzielenia tych bonusów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania i dokumentowania udzielonych bonusów pieniężnych/rabatów pośrednich oraz prawa i terminu obniżenia podatku należnego z tytułu udzielenia tych bonusów.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, podatnikiem VAT czynnym. Prowadzi przeważającą działalność gospodarczą w zakresie przetwarzania i konserwowania ryb, skorupiaków i mięczaków. W ramach pozostałych przedmiotów działalności wnioskodawca prowadzi między innymi sprzedaż detaliczną prowadzoną w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych oraz sprzedaż hurtową pozostałej żywności włączając ryby, skorupiaki i mięczaki.

Wnioskodawca sprzedaje swoje produkty między innymi w sklepach Dystrybutorów nabywających produkty bezpośrednio od Producentów, jak również podmiotów dokonującej ich bezpośredniej sprzedaży detalicznej (Sklepach sprzedaży detalicznej). Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy sytuacji, gdy produkty Wnioskodawcy nabywane są przez Dystrybutora w celu ich dalszej odsprzedaży Sklepom sprzedaży detalicznej. W takim przypadku Wnioskodawca ma zawarte umowy dostawy z Dystrybutorami produktów. Jeżeli dany produkt jest nabywany od Dystrybutora, Wnioskodawca nie zawiera już odrębnych umów ze Sklepami sprzedaży detalicznej. Z uwagi na brak obrotu bezpośrednio nie wystawia na rzecz Sklepów sprzedaży detalicznej „faktur sprzedażowych”.

Wnioskodawcy zależy na ciągłym zwiększaniu wolumenu sprzedaży w Sklepach sprzedaży detalicznej. W tym celu Wnioskodawca podejmuje szereg różnych działań, mających na celu zachęcenie Sklepów sprzedaży detalicznej do zwiększania zakupów produktów Wnioskodawcy oraz zapewnienia ich niższej, konkurencyjnej ceny w sprzedaży detalicznej. Jednym z działań podejmowanych przez Wnioskodawcę jest przyznawanie i wypłacanie bonusów (rabatów pośrednich) pieniężnych na podstawie zawartych z Dystrybutorami pisemnych porozumień, w których określa się zasady kalkulacji wysokości otrzymywanych świadczeń. Przekazywane pieniężne rabaty pośrednie traktowane są zasadniczo jako rabaty pozwalające na obniżenie ostatecznej ceny sprzedawanych produktów Wnioskodawcy.

W celu zachęcenia do zwiększania zakupów produktów Wnioskodawcy udostępnionych u Dystrybutorów a następnie oferowanym klientom końcowym, praktykowany jest następujący sposób kalkulacji wysokości otrzymywanych pieniężnych rabatów pośrednich: wysokość przyznanego rabatu uzależniona jest (stanowi określony %) od wielkości zakupów produktów Wnioskodawcy dokonywane przez Sklepy sprzedaży detalicznej u Dystrybutorów. Informacje na temat wielkości obrotów zrealizowanych przez Sklepy sprzedaży detalicznej u Dystrybutora, będące podstawą naliczenia przyznanego bonusu pieniężnego, Wnioskodawca otrzymuje od Dystrybutora lub Sklepów sprzedaży detalicznej - w formie zbiorczej informacji o wielkości zrealizowanych zakupów. W oparciu o otrzymaną informację Wnioskodawca kalkuluje wartość należnego Sklepom sprzedaży detalicznej bonusu/rabatu pośredniego. W zamian za przekazywane Sklepom sprzedaży detalicznej bonusy pieniężne, nie wykonują one na rzecz Wnioskodawcy żadnych usług czy świadczeń. Bonusy pieniężne przekazywane Sklepom sprzedaży detalicznej mogą mieć charakter bonusu bezwarunkowego (określony % obrotów, należny niezależnie od ich wartości) lub bonusu warunkowego należnego tylko w przypadku zrealizowania (przekroczenia) określonego poziomu obrotów lub odsprzedaży.

Dzięki przekazywaniu bonusów pieniężnych bezpośrednio przez Wnioskodawcę do Sklepów sprzedaży detalicznej istnieje po stronie Sklepów sprzedaży detalicznej pewność, kto faktycznie jest beneficjentem środków pieniężnych, czyli że jest nim Sklep sprzedaży detalicznej, a nie Dystrybutor. Takie działanie Wnioskodawcy przekłada się na faktyczne obniżenie ceny nabytych przez Sklepy sprzedaży detalicznej od Dystrybutorów produktów.

Wnioskodawca celem realizacji rabatu pośredniego zamierza wystawiać na rzecz Sklepów sprzedaży detalicznej noty obciążeniowe. Jedna z sieci Sklepów sprzedaży detalicznej domaga się, aby to Wnioskodawca obciążał ją obowiązkiem zapłaty i wystawiał notę uznaniową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przyznane i wypłacane Sklepom sprzedaży detalicznej przez Wnioskodawcę bonusy pieniężne/rabaty pośrednie mogą zostać udokumentowane wystawioną przez Wnioskodawcę notą uznaniową?
2. Czy w sytuacji udzielenia przez Wnioskodawcę na rzecz Sklepu sprzedaży detalicznej bonusu pieniężnego i udokumentowania go notą księgową uznaniową wystawioną przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca będzie miał prawo obniżyć swój podatek należny?
3. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 2, w którym okresie Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego?
4. Czy wartość bonusu pieniężnego/rabatu pośredniego udokumentowanego notą uznaniową wystawioną przez Wnioskodawcę podlega powiększeniu o należny podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Otrzymywane bonusy pieniężne, których wyłącznym warunkiem uzyskania jest zrealizowanie określonego poziomu zakupów w Sklepach sprzedaży detalicznej, powinny być traktowane jako tzw. rabaty pośrednie i mogą być dokumentowane albo wystawioną przez Wnioskodawcę notą uznaniową albo wystawioną przez Sklep sprzedaży detalicznej notą obciążeniową.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie natomiast z art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy VAT, podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży upustów i obniżek cen. W przypadku rabatów udzielanych bezpośrednim nabywcom, dokumentuje się je wystawionymi przez sprzedawcę fakturami korygującymi i w oparciu o nie dokonuje obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego (u sprzedawcy).

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że rabaty powinny zmniejszać podstawę opodatkowania, a także podatek należny sprzedawcy, który rabatu udziela. Przepisy ustawy VAT regulują procedurę pomniejszania podstawy opodatkowania i podatku należnego przez sprzedawcę w przypadku udzielenia przez niego rabatu bezpośredniemu nabywcy. Przepisy nie regulują jednak przypadków, gdy taki rabat jest udzielany przez sprzedawcę kolejnemu w łańcuchu odbiorcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, skutki podatkowe obu ww. czynności, tj. udzielenia rabatu odbiorcy bezpośredniemu i kolejnemu w łańcuchu nabywcy, powinny być analogiczne. W sytuacji udzielenia bonusu pieniężnego, który w istocie jest rabatem udzielonym nabywcy pośredniemu (tj. Dystrybutorowi), nie istnieje możliwość jego udokumentowania fakturą korygującą, gdyż nie doszło uprzednio pomiędzy Wnioskodawcą i Sklepami sprzedaży detalicznej do bezpośredniej transakcji sprzedaży. W analizowanym przypadku, w związku z przekazaniem bonusu pieniężnego Sklepom sprzedaży detalicznej, z uwagi na fakt, że dokonały one zakupu produktów Wnioskodawcy u Dystrybutorów wskazanych przez Wnioskodawcę, dochodzi w istocie rzeczy do przyznania rabatu Sklepom sprzedaży detalicznej. Bonus pieniężny przekazywany przez Wnioskodawcę stanowi zwrot części ceny zakupionego przez Sklep sprzedaży detalicznej towaru u Dystrybutora.

W przypadku, gdyby tego rodzaju transakcja miała miejsce pomiędzy Wnioskodawcą a jego bezpośrednim dostawcą, zostałaby potraktowana jako rabat i udokumentowana fakturą korygującą wystawioną przez dostawcę. Bonus pieniężny, który będzie przekazywany nabywcy pośredniemu, zdaniem Wnioskodawcy, dokładnie ma taki sam charakter i powinien być potraktowany przez obie strony transakcji jak rabat, obniżający cenę zakupu towarów Producenta przez Dystrybutora. Nie sposób również uznać, że w przypadku takiego sposobu kalkulacji bonusu pieniężnego dochodzi do świadczenia usług. Nabywca pośredni nie świadczy żadnej usługi, nie zobowiązując się do określonego zachowania. Wystawienie faktury korygującej jest możliwe wyłącznie w sytuacji udzielenia opustu/obniżki ceny bezpośredniemu nabywcy towarów lub usług. W rozpatrywanej sprawie ze względu na brak bezpośrednich transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a Sklepem sprzedaży detalicznej udokumentowanych fakturami, faktu przyznania przez Wnioskodawcę rabatów pośrednich nie można potwierdzić fakturami korygującymi, o których mowa w art. 106j ust. 2 ustawy VAT. Tym samym skoro w omawianym przypadku Sklep sprzedaży detalicznej nie może otrzymać faktur korygujących od Wnioskodawcy, dla obniżenia podstawy opodatkowania VAT nie znajdzie zastosowania art. 29a ust. 13 ustawy, gdyż odnosi się on wyłącznie do tych przypadków, w których wystawiono fakturę korygującą do pierwotnej faktury.

Niemniej jednak treść art. 29a ust. 10 ustawy, wyraźnie wskazuje, że obrót zmniejsza się o: kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen, wartość zwrotów towarów, zwrotu całości lub część zapłaty otrzymanej przed dokonaniem sprzedaży (zaliczek), jeśli do sprzedaży nie doszło, wartość zwrotu kwot dotacji, subwencji i innych opłat o podobnym charakterze. Zatem każda z tych pozycji stanowi odrębną podstawę zmniejszenia podstawy opodatkowania i każda z wymienionych wyżej czynności powoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania.

Powyższe stanowisko jest zgodne z Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która w art. 73 oraz 90 określa podstawę opodatkowania, przewidując uprawnienia do jej obniżenia w przypadku każdorazowego faktycznego zmniejszenia obrotu. Przesłanką wystarczającą dla ustalenia podstawy opodatkowania jest zaistnienie samego faktu zmniejszenia obrotu, bez konieczności wykazywania go w jeden konkretny sposób. Jednocześnie przepisy ustawy jak i dyrektywy wyraźnie wskazują, że rzeczywiste kwoty rabatów mają być udokumentowane - podatnik winien przedstawić dowód rzeczywistej kwoty poniesionych kosztów. Z uwagi na brak możliwości udokumentowania tego rabatu fakturą korygującą wystawioną przez Wnioskodawcę, z pewnością prawidłowym sposobem udokumentowania rabatu - co zostało już kilkukrotnie potwierdzone przy okazji wydawania innych interpretacji podatkowych (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 kwietnia 2017 r. sygn. 1061-IPTPP1.4512.103.2017.2.MW) - jest nota uznaniowa wystawiona przez Producenta.

W ocenie Wnioskodawcy, udokumentowanie rabatu może nastąpić również w drodze wystawienia noty obciążeniowej na rzecz Producenta, ponieważ będzie odzwierciedlać taki sam stan faktyczny oraz wywoła analogiczne skutki podatkowe, jak w przypadku wystawienia noty uznaniowej przez Producenta. Zauważyć należy, że obniżki ceny, upustu, udzielonego rabatu nie uwzględnia się przy ustaleniu podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług (art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy VAT). Natomiast, jeżeli obniżenie ceny/udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wówczas czynność ta wymaga wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość towarów i usług, zgodnie art. 106j ustawy VAT. Przepisy określają, co powinna zawierać faktura korygująca dokumentująca rabat.

W związku z wystawieniem przez Sklep sprzedaży detalicznej noty obciążeniowej i otrzymanym bonusem/rabatem pośrednim Wnioskodawca będzie zobligowany do korekty podstawy opodatkowania i należnego podatku, ponieważ po jego stronie dochodzi do zwiększenia przychodów, które po rozliczeniu winny podlegać opodatkowaniu. W okolicznościach tej sprawy udzielany rabat pośredni stanie się upustem - obniżką (rabatem), o którym mowa w art. 29a ust. 10 ustawy.

Należy przy tym wskazać, że rzeczywisty obrót gospodarczy winien mieć odzwierciedlenie w prowadzonej dokumentacji. Do obowiązków uczestników obrotu gospodarczego należy uwiarygodnienie dokonanych transakcji. Sklep sprzedaży detalicznej obciążający Wnioskodawcę z tytułu rabatu osiągniętego w związku z uzyskanym wolumenem sprzedaży produktów w jego sieci detalicznej powinien posiadać dla celów dowodowych dokumenty świadczące o przyznanym i uzyskanym rabacie od Wnioskodawcy. Posiadanie takich dokumentów jest warunkiem potwierdzającym prawo do obniżenia podatku należnego po stronie Wnioskodawcy. Przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający lub korzystający z rabatu pośredniego winien ten rabat udokumentować. Nie jest tym dokumentem faktura korygująca, jednak nic nie wskazuje, że nie może nim być np. nota księgowa (uznaniowa lub obciążeniowa). W konsekwencji, wystawiona nota obciążeniowa będzie pisemnym dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie rabatu.

Wnioskodawca wskazuje, że w przedmiocie rabatów pośrednich wielokrotnie wypowiadały się już organy podatkowe, a ich stanowisko w tej kwestii jest jednolite. Przykładem interpretacji potwierdzającej możliwość uznania przyznanego nabywcom pośrednim bonusu pieniężnego za rabat pośredni, możliwość jego udokumentowania notą księgową i prawo podmiotu udzielającego takiego rabatu do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego, jest interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lipca 2016 r., nr IPPPI/4512-411/16-2/MK. W interpretacji czytamy: „Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa, uznać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca będzie uprawniony do udokumentowania udzielonego Aptekom rabatu notą księgową. Wystawiona nota będzie dokumentowała prawnie dopuszczalny rabat. W konsekwencji będzie pisemnym dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie rabatu. Zatem na podstawie wystawionych not, Wnioskodawca będzie w stanie określić kwotę udzielonego Aptekom rabatu i w związku z tym będzie posiadał prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego z tytułu udzielonego rabatu Aptekom”.

Zasadność wystawienia noty uznaniowej przez Producentów w takich analogicznych okolicznościach faktycznych potwierdzają także:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2014 r. (nr IPPP3/443-8/I4-2/ MKW);
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lutego 2014 r. (nr IPPP3/443-1684/13-2/LKJ;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji Indywidualnej z dnia 25 marca 2015 r. (nr IBPP2/443-1269/14/WN);
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2016 r. (nr ITPP2/4512-1008/15/AW);

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 sierpnia 2015 r, sygn. akt I FSK 1281/14.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji udzielenia na rzecz Sklepu sprzedaży detalicznej pośredniego bonusu pieniężnego, naliczonego od zakupów dokonanych przez Sklep sprzedaży detalicznej u Dystrybutora i udokumentowania go notą uznaniową wystawioną przez Wnioskodawcę, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego.

Należy mieć na uwadze, że konstrukcja podstawy opodatkowania pozwala zrealizować fundamentalną zasadę neutralności VAT. Ekonomiczny ciężar VAT, co do zasady, powinien bowiem ponosić konsument, a nie podatnik. W ślad zatem za obniżeniem ceny transakcyjnej w formie rabatu powinno następować obniżenie podstawy opodatkowania tej transakcji, aby zachowana została zasada proporcjonalności podatku do ceny towarów i usług. Jeśli podstawa opodatkowania przewyższa kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, przynajmniej w części poniesie on ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby zasadę neutralności tego podatku. Zwrócił na to uwagę Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-317/94 Elida Gibbs, stwierdzając, że podstawą opodatkowania dla producenta jako podatnika musi być kwota odpowiadająca cenie, po jakiej sprzedał on towary hurtownikom lub detalistom, pomniejszona o wartość rabatów, na podstawie których wypłacone zostało wynagrodzenie ostatecznym nabywcom towarów.

Również w sprawie Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec C-427/98, Trybunał dopuścił możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania w wyniku udzielenia przez podatnika rabatu potransakcyjnego nie bezpośredniemu nabywcy towaru, bez konieczności wystawienia faktury korygującej. Szczególnego podkreślenia wymaga fakt, że ani w Dyrektywie 2006/112/WE Rady ani też w ustawie prawodawca nie zdefiniował pojęcia „rabat”, zatem pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. I tak, zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem, rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi.

Ad 3.

Wnioskodawca będzie miał prawo obniżyć swój podatek należny za okres rozliczeniowy, w którym dokona wypłaty bonusu pieniężnego na rzecz Sklepu sprzedaży detalicznej.

Wnioskodawca nabędzie prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego z momentem udzielenia rabatu danemu Sklepowi sprzedaży detalicznej, udokumentowanego wystawioną przez Wnioskodawcę notą na ten sklep. Zatem przedmiotowego obniżenia będzie mógł dokonać za okres rozliczeniowy, w którym dokona wypłaty bonusu pieniężnego na rzecz Sklepu sprzedaży detalicznej.

Ad 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji udzielenia bonusu pieniężnego, naliczonego od zakupów dokonanych przez Sklepy sprzedaży detalicznej u Dystrybutorów produktów Producenta, wartość tego bonusu/rabatu pośredniego nie podlega powiększeniu o należny podatek od towarów usług, gdyż w kwocie rabatu zawarty będzie podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzeń.

Informuje się, że poszczególne stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych we wniosku stanów faktycznych, oceniono w kontekście zadanych pytań.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.