INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.) i z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 1 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem produkcyjnym i magazynowo - produkcyjnym – jest nieprawidłowe,

• opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowym – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem produkcyjnym i magazynowo – produkcyjnym oraz opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowym.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.) poprzez doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 9 sierpnia 1984 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług poligraficznych i introligatorskich. Od lipca 1993 r. jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 27 stycznia 1993 r. nabył nieruchomość w postaci gruntu zabudowanego drewnianą wiatą o łącznej powierzchni 22 ary 35 m². Nieruchomość została nabyta w formie aktu notarialnego do wspólności ustawowej ze swoją żoną. Nieruchomość została nabyta przed wprowadzeniem ustawy o VAT, więc nie była nim obciążona.

Wnioskodawca w roku 1993 rozpoczął budowę budynku produkcyjnego oraz wiaty stalowej na ww. zakupionej działce. Ww. budynek został oddany do użytkowania w dniu 30 października 1995 r. Wartość początkowa budynku produkcyjnego według poniesionych nakładów wynosi 79.592,57 zł. Wartość wiaty stalowej - 5.488,62 zł. Przy budowie budynku Wnioskodawca korzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT.

W kolejnych latach Wnioskodawca dokonał rozbudowy swojej firmy i wybudował budynek magazynowo - produkcyjny, który został przyjęty do użytkowania w dniu 31 marca 2005 r. Wartość początkowa tego budynku wynosi 316.954,46 zł. Przy budowie tego budynku Wnioskodawca również korzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawca w toku dalszej rozbudowy wybudował budynek magazynowy z wiatą, który został przyjęty do użytkowania w dniu 28 lutego 2011 r. o wartości początkowej 497.507,66 zł. Przy budowie tego budynku Zainteresowany również korzystał z prawa do odliczenia podatku VAT.

W związku z planowaną budową drogi Urząd Miasta wykupuje od Wnioskodawcy na cele publiczne opisaną nieruchomość. Wartość nieruchomości została wyszacowana na 2.760.000 zł. netto. Przed podpisaniem aktu notarialnego Urząd Miasta stwierdził, że sprzedaż ta nie jest objęta podatkiem VAT i wyliczona wcześniej kwota netto w wysokości 2.760.000 zł. jest kwotą brutto.

W piśmie z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Wiata stalowa, której budowa została rozpoczęta w roku 1993 jest trwale związana z gruntem i przylega do budynku produkcyjnego oddanego do użytkowania 30 października 1995 r. Wiata nie była oddawana w najem lub dzierżawę. Przy budowie wiaty przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Nie były ponoszone wydatki na ulepszenie tej wiaty.
2. Budynek produkcyjny oddany do użytkowania w dniu 30 października 1995 r. jest trwale związany z gruntem. Budynek nie był oddany w najem ani dzierżawę.
3. Budynek magazynowo - produkcyjny oddany do użytkowania w dniu 31 marca 2005 r. jest trwale związany z gruntem. Budynek nie był oddany w najem ani dzierżawę.
4. Budynek magazynowy z wiatą oddany do użytkowania w dniu 28 lutego 2011 r. stanowi jedną całość i jest trwale związany z gruntem. Ww. obiekt nie był oddany w najem lub dzierżawę.
   
   

Wszystkie opisane budynki położone są na jednej działce. W związku z powyższym przedmiotem sprzedaży nie będzie żadna działka stanowiąca grunt niezabudowany.

Nadto w piśmie z dnia 25 stycznia 2012 r. Wnioskodawca ponownie wskazał, iż wiata stalowa, której budowa została rozpoczęta w roku 1993 jest trwale związana z gruntem i przylega do budynku produkcyjnego oddanego do użytkowania 30 października 1995 r. Ponadto poinformował, iż stanowi ona jeden środek trwały z budynkiem produkcyjnym oddanym do użytkowania w dniu 30 października 1995 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsprzedaż budynków oddanych do użytkowania w roku 1995 oraz w roku 2005 opisanej nieruchomości może korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy o podatku VAT...

Czy wszystkie wybudowane przez Wnioskodawcę budynki mają być opodatkowane podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%..

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowanie sprzedaży nieruchomości od 1 stycznia 2011 r. uzależnione jest od momentu pierwszego zasiedlenia. W ocenie Zainteresowanego nie zostanie spełniona definicja pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ww. ustawy. Aby mówić o pierwszym zasiedleniu, musi nastąpić oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi tj. opodatkowana sprzedaż danej nieruchomości lub jej oddanie do użytkowania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu i dzierżawy. Przy używaniu danej nieruchomości na potrzeby związane z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia. W omawianej sytuacji nie było odliczenia VAT przy zakupie gruntu wraz z drewnianą wiatą. Natomiast wystąpiła budowa trzech budynków produkcyjnych oraz wiaty stalowej i podatek naliczony związany z nakładami na ww. budynki był odliczany od podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż budynku oddanego do użytkowania w 2011 r. powinna być obciążona podatkiem VAT w wysokości 23%. Sprzedaż pozostałych dwóch budynków oddanych do użytkowania w dniach: 30 października 1995 r. oraz 31 marca 2005 r. powinna być zwolniona z podatku VAT, ponieważ zgodnie z przepisem art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług były one używane ponad 5 lat na potrzeby związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Nadto Wnioskodawca dodaje, że w okresie prowadzonej działalności gospodarczej występuje tylko sprzedaż opodatkowana w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem produkcyjnym i magazynowo - produkcyjnym – jest nieprawidłowe,

• opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowym – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 27 stycznia 1993 r. nabył nieruchomość w postaci gruntu zabudowanego drewnianą wiatą o łącznej powierzchni 22 ary 35 m². Nieruchomość została nabyta przed wprowadzeniem ustawy o VAT, więc nie była nim obciążona. Wnioskodawca w roku 1993 rozpoczął budowę budynku produkcyjnego oraz wiaty stalowej na ww zakupionej działce. Ww. budynek został oddany do użytkowania w dniu 30 października 1995 r. Wartość początkowa budynku produkcyjnego według poniesionych nakładów wynosi 79.592,57 zł. Wartość wiaty stalowej - 5.488,62 zł. Przy budowie budynku oraz wiaty Wnioskodawca korzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT. Przedmiotowa wiata stalowa jest trwale związana z gruntem, przylega do budynku produkcyjnego oddanego do użytkowania 30 października 1995 r. i stanowi z nim jeden środek trwały. Wiata nie była oddawana w najem lub dzierżawę. Nie były ponoszone wydatki na ulepszenie tej wiaty. W kolejnych latach Wnioskodawca dokonał rozbudowy swojej firmy i wybudował budynek magazynowo - produkcyjny, który został przyjęty do użytkowania w dniu 31 marca 2005 r. Wartość początkowa tego budynku wynosi 316.954,46 zł. Przy budowie tego budynku Wnioskodawca również korzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca w toku dalszej rozbudowy wybudował budynek magazynowy z wiatą, który został przyjęty do użytkowania w dniu 28 lutego 2011 r. o wartości początkowej 497.507,66 zł. Przy budowie tego budynku Zainteresowany również korzystał z prawa do odliczenia podatku VAT. W związku z planowaną budową drogi Urząd Miasta wykupi od Wnioskodawcy na cele publiczne opisaną nieruchomość.

Nadto Wnioskodawca wskazał, iż budynek produkcyjny oddany do użytkowania w dniu 30 października 1995 r., budynek magazynowo - produkcyjny oddany do użytkowania w dniu 31 marca 2005 r. oraz budynek magazynowy z wiatą stanowiący jedną całość oddany do użytkowania w dniu 28 lutego 2011 r. jest trwale związany z gruntem. Ww. obiekty nie były oddane w najem lub dzierżawę. Wszystkie opisane budynki położone są na jednej działce.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowych budynków będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż nie doszło do wydania ww. budynków po ich wybudowaniu do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Wobec powyższego dostawa przedmiotowych budynków nie będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Dostawa budynków, o których mowa we wniosku nie będzie mogła skorzystać również ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż w związku z budową tych obiektów, jak wskazał Wnioskodawca, przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, iż zapis: " w stosunku " do których podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawarty przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, odnosi się nie tylko do budynków, budowli lub ich części, które zostały nabyte przez podatnika, ale również takich, które zostały przezeń wytworzone oraz tych, przy budowie których podatnik korzystał z podwykonawców wystawiających mu faktury z podatkiem potwierdzające wykonanie usług lub dostawę towarów.

Z uwagi na fakt, iż dostawa budynków, o których mowa wyżej nie będzie zwolniona od podatku, to zbycie gruntu, na którym te budynki są posadowione, nie będzie również w myśl art. 29 ust. 5 ustawy korzystało ze zwolnienia od podatku.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, składającej się z gruntu oraz posadowionych na nim budynków, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, a zatem podlegać będzie opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.