Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.561.2018.2.MSU
z 12 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 18 czerwca 2018r. (data wpływu 12 lipca 2018r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2018r. (data wpływu 30 sierpnia 2018r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem urządzeń i przeprowadzeniem prac inwestycyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2018r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem urządzeń i przeprowadzeniem prac inwestycyjnych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 sierpnia 2018r. (data wpływu 30 sierpnia 2018r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, podpis Wnioskodawcy oraz wskazanie sposobu zwrotu nienależnej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 23 czerwca 1994 r. Od 14 marca 2012 r. podstawową działalnością (i jedyną prowadzoną przez firmę) jest działalność fizjoterapeutyczna oznaczona kodem 86.90.A.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca obecnie korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, ze względu na wartość sprzedaży i do chwili obecnej Wnioskodawca nie składa deklaracji miesięcznych VAT-7, czy też VAT-7K do urzędu skarbowego.

W roku 2017 oraz kolejnym 2018 Wnioskodawca nie przewiduje, że przychody ze sprzedaży przekroczą wartość obrotów, która zobliguje Wnioskodawcę do rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

W dniu 24 listopada 2017 r. Wnioskodawca podpisał „......7” z Województwem ..... - umowa na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. poz. 349, z późn. zm.), której zakres związany jest z realizacją operacji w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER”, objętego programem w zakresie rozwijania działalności gospodarczej.

W ramach powyższej umowy Wnioskodawca zobowiązuje się do rozszerzenia świadczonych usług fizjoterapeutycznych, poprzez:

• zakup urządzeń do fizykoterapii i wyposażenia gabinetu w ilości 30 sztuk (w tym: aparaty do laseroterapii, magnetoterapii, krioterapii, meble medyczne - stolik, parawan, stołek, szafa),
  

• zakup komputera do obsługi klientów gabinetu,
  

• modernizację budynku do prowadzenia działalności gospodarczej (dostosowanie pomieszczeń - w tym łazienek - do potrzeb osób niepełnosprawnych, prace wykończeniowe, wymiana drzwi wewnętrznych oraz okładzin ściennych),
  

• utworzenie dwóch miejsc pracy.
  
  

Ogółem planowane nakłady na realizację powyższych zadań inwestycyjnych wynoszą (wg wniosku o dofinansowanie operacji) 187.783,92 zł z czego 59,99% stanowi dotacja z EFRROW. Dotacja nie obejmuje wsparcia finansowego w zakresie utworzenia miejsc pracy. Powyższe dofinansowanie ma na celu uzyskanie dodatkowego dochodu z działalności poprzez wykorzystanie zmodernizowanego budynku oraz zakupionego sprzętu przy świadczeniu usług fizykoterapii. Inwestycja wpłynie na wzrost konkurencyjności firmy Wnioskodawcy na rynku oraz wzrost zatrudnienia w firmie. Zakupiony w ramach realizacji operacji sprzęt oraz zmodernizowany budynek Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji środków trwałych swojej firmy.

Wnioskodawca nadmienia, że od dnia rozpoczęcia swojej działalności gospodarczej w żadnym roku podatkowym nie przekroczył limitu wartości sprzedaży, tzw. zwolnienia podmiotowego z VAT (art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest wykonywanie usług fizykoterapii medycznej. Podatek dochodowy Wnioskodawca opłaca na zasadach ogólnych na podstawie księgi przychodów i rozchodów.

Do chwili obecnej Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia w opłacaniu podatku VAT na mocy art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7,12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy - podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 6 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podstawowe uprawnienie czynnego podatnika VAT dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ww. ustawy, który wskazuje, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Powyższe regulacje oznaczają, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zakupione urządzenia oraz zmodernizowany budynek, będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane z czynnościami opodatkowanymi.

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT.

Zgodnie z art. 15 ustawy, Wnioskodawca nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury lecz, aby uprawnienie to zrealizować, Wnioskodawca musi posiadać status podatnika VAT czynnego.

Zgodnie bowiem z art. 96 ust. 1 i 3 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne VAT-R.

Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne VAT-R.

Prawo do obniżenia podatku należnego powstanie, o ile Wnioskodawca wykaże, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością Wnioskodawcy, a warunek rejestracji jest niezbędny do skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego.

Wnioskodawca nadmienia jednocześnie, że faktury dokumentujące dokonanie rzeczowej realizacji zadania (zakupy oraz prace modernizacyjne przy budynku do prowadzenia działalności gospodarczej) będą wystawione na dane jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wartość sprzedaży Wnioskodawcy za rok 2017 nie przekroczyła 200.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Mając na uwadze fakt, że Wnioskodawca korzysta obecnie ze zwolnienia z VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz to, że nie przewiduje przekroczenia kwoty limitu sprzedaży 200.000 zł w roku 2018, a urządzenia zakupione w ramach realizacji operacji oraz zmodernizowany budynek będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług - czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku naliczonego z faktur na zakup urządzeń i przeprowadzonych prac inwestycyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego z ww. faktur, gdyż korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie składa deklaracji dotyczących podatku VAT, a zakupiony sprzęt oraz zmodernizowany budynek będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 23 czerwca 1994 r. Od 14 marca 2012 r. podstawową działalnością (i jedyną prowadzoną przez firmę) jest działalność fizjoterapeutyczna oznaczona kodem 86.90.A. Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca obecnie korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, ze względu na wartość sprzedaży i do chwili obecnej Wnioskodawca nie składa deklaracji miesięcznych VAT-7, czy też VAT-7K do urzędu skarbowego. Od dnia rozpoczęcia swojej działalności gospodarczej w żadnym roku podatkowym Wnioskodawca nie przekroczył limitu wartości sprzedaży, tzw. zwolnienia podmiotowego z VAT (art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Wartość sprzedaży Wnioskodawcy za rok 2017 nie przekroczyła 200.000,00 zł. Do chwili obecnej Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia w opłacaniu podatku VAT na mocy art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia prawa odliczenia podatku naliczonego z faktur na zakup urządzeń i przeprowadzenie prac inwestycyjnych.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem i urządzenia zakupione w ramach realizacji operacji oraz zmodernizowany budynek będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych z tytułu realizowanej operacji. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur na zakup urządzeń i przeprowadzenie prac inwestycyjnych, ponieważ nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak również Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.