Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.177.2018.4.JS
z 14 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 25 kwietnia 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 3 lipca 2018 r. (data wpływu 10 lipca 2018 r.), 7 sierpnia 2018 r. (data wpływu 13 sierpnia 2018 r.) oraz 5 września 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 3 lipca 2018 r. (data wpływu 10 lipca 2018 r.), 7 sierpnia 2018 r. (data wpływu 13 sierpnia 2018 r.) oraz 5 września 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27 maja 2014 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył nieruchomość położoną w miejscowości B, na cele mieszkaniowe, który to zakup został sfinansowany z kredytu udzielonego przez ... S.A.

W dniu 28 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył lokal mieszkalny położony w Z. Wyżej wymieniona nieruchomość została zakupiona za kwotę 92.000,00 zł. Rzeczona nieruchomość została następnie zbyta za kwotę 145.000,00 zł. (różnica: 53.000,00 złotych).

Dochód ze sprzedaży został przeznaczony m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego w P. który to lokal został zakupiony dnia 28 sierpnia 2017 roku za kwotę 193.200,00 zł. Ostatecznie dnia 14 listopada 2017 roku Wnioskodawca wraz z małżonką zbył przedmiotową nieruchomość za kwotę 480.000,00 zł. (różnica 286.800,00 złotych).

Należy zauważyć, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na własne cele mieszkaniowe podatnika. Natomiast z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy jasno wynika, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód musi być kredytem zaciągniętym właśnie na ten cel.

Zatem uzyskany zarobek na poziomie 339.800,00 zł Wnioskodawca wraz z małżonką przeznaczył [m.in. – dopisek organu] na spłatę kredytu hipotecznego w zakresie co do kwoty 201.995,88 zł, który posłużył sfinansowaniu nabycia nieruchomości położonej w miejscowości B.. Wobec czego zdaniem Zainteresowanych podatek dochodowy winien zostać naliczany od kwoty 137.804,12 złotych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 lipca 2018 r. (data wpływu 10 lipca 2018 r.) wskazano, że:

• wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w przedmiocie pozostałego doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Jednakże podkreślić należy, że transakcje, których wniosek dotyczy dokonywane były bez związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;
• sprzedaż nieruchomości, o których mowa we wniosku dokonana była okazjonalnie (prywatnie) bez związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;
• prywatna sprzedaż nie była dokonywana w celach zarobkowych, ani w sposób ciągły czy też zorganizowany. Fakt ten potwierdza okoliczność, że do tej pory były to jedyne transakcje sprzedaży nieruchomości, jakich dokonali wnioskodawcy, a także że nie planują oni takich transakcji w przyszłości. Wnioskodawcy bowiem jedynie w zeszłym roku rozliczyli się przy zastosowaniu PIT-39, który obejmuje przychody ze zbycia nieruchomości, wcześniej rozliczając podatek wyłącznie w formie PIT-37.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 sierpnia 2018 r. (data wpływu 13 sierpnia 2018 r.) wskazano, że:

• żona Wnioskodawcy nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej;
  
• Sytuacja z lokalem położonym w Z. przedstawiała się w ten sposób, że Wnioskodawca został oddelegowany do pełnienia obowiązków właśnie w tym mieście, a jako że chciał w tym czasie mieszkać w lokalu o wyższym standardzie niż zapewniony przez pracodawcę, znalazł bardzo korzystną ofertę deweloperską. W lokalu nie zdążył zamieszkać albowiem z powrotem został skierowany do pracy w Z. koło S. Niemniej pracodawca dalej prowadził inwestycje w Z. przez co mieszkanie mogło się przydać w przyszłości, a mając na uwadze fakt, że zawarta została umowa przedwstępna w formie aktu notarialnego, ewentualne wycofanie się z umowy deweloperskiej nie miałoby racji bytu z punktu widzenia prawnego. Deweloper mógłby doprowadzić do jej zawarcia na drodze sądowej.
  
  Co zaś się tyczy lokalu w P. Zainteresowani zamieszkiwali w nim od maja 2010 roku do końca sierpnia 2014 roku, a lokal ten został im udostępniony przez jego właściciela, który był jednocześnie pracodawcą Wnioskodawcy;
  
• Zainteresowani zamieszkiwali w lokalu w P. od maja 2010 roku do końca sierpnia 2014 roku. Obiektywna przyczyna niezamieszkiwania w lokalu w Z. wskazana została powyżej tzn. Wnioskodawca nie zdążył w nim zamieszkać, gdyż zmienił miejsce pracy zanim zdążył się wprowadzić, zaś umowa deweloperska zawarta była na takich warunkach, że nie było instrumentów prawnych, dzięki którym można byłoby uniknąć jej skutków;
  
• W roku 2014 Zainteresowani nabyli nieruchomość gruntową - działkę w B., z rozpoczętą budową domu mieszkalnego wielorodzinnego (stan surowy otwarty). Na zakup wskazanej nieruchomości zaciągnęli kredyt w ... na dokończenie budowy. W roku 2017 zakupili 2 mieszkania o powierzchni 35 mkw. każde (identyczne) sfinansowane częściowo z darowizny od ojca Wnioskodawcy, a częściowo z kredytu hipotecznego. Mieszkania te stanowią zabezpieczenie na przyszłość córek Zainteresowanych;
  
• Zainteresowani w latach 2014-2018 realizowali własne cele mieszkaniowe w lokalu w P. (do sierpnia 2014) włącznie, a następnie po zakończeniu budowy, od września 2014 r. w domu w B.;
  
• Nakłady poniesione na przedmiotowe lokale to remonty oraz wykończenie, które Wnioskodawca wykonał samodzielnie. Wnioskodawcy nie posiadają jednak żadnych faktur lub rachunków z tego tytułu. Nakłady stanowił także zakup materiałów;
  
• Nieruchomość w Z. nabyta została w celu użytkowania lokalu w trakcie oddelegowania Wnioskodawcy do pracy w Z. W pokoju, który zagwarantował pracodawca, nie było bowiem możliwości np. wizyty rodziny na weekend (żona, dwójka dzieci), ze względu na brak miejsca. Własne mieszkanie dawało Zainteresowanym komfort zachowania życia rodzinnego bez konieczności powrotów do P. w każdy weekend, a umożliwiało np. naprzemienne wizyty. Co zaś się tyczy nieruchomości w P. - decyzja o zakupie nieruchomości podjęta została jeszcze w czasie, kiedy była ona przez nich zamieszkiwana z zamiarem kontynuowania zamieszkania w niej jako właściciele. Szczegóły umowy ustalone zostały ustnie z właścicielem a zarazem pracodawcą Wnioskodawcy we wrześniu 2012 roku, jednak dopiero w roku 2016 powstała możliwość podpisania umowy przedwstępnej, a następnie w roku 2017 - umowy przeniesienia własności;
  
• W związku z rozwiązaniem stosunku pracy ze sprzedawcą przedmiotowych lokali, a jednocześnie pracodawcą Wnioskodawcy i ponieważ każde z tych lokali według umów przedwstępnych miało podzieloną płatność na raty, rozłożoną na kilka lat, Zainteresowani obawiali się złośliwości byłego pracodawcy i podjęli decyzję o wcześniejszej całkowitej spłacie lokali i przystąpieniu do aktów przeniesienia własności. Jako, że nie mieli tyle środków, by spłacić oba lokale na raz, w pierwszej kolejności spłacili lokal w Z. (z uwagi na to, że był tańszy), następnie sprzedali go, a potem uzyskane środki przeznaczyli na wykonanie umowy o zakup lokalu w P., dokonując całkowitej spłaty i przystępując do aktu przeniesienia własności. Zysk w części przeznaczyli na spłatę kredytu za aktualnie zamieszkiwany dom. Pozostałe środki, po odliczeniu podatku, również Zainteresowani chcieliby przeznaczyć na spłatę pozostałej części kredytu, jest to jednak zależne od interpretacji w niniejszej sprawie;
  
• W ciągu najbliższych lat Zainteresowani planują sprzedaż domu, w którym aktualnie mieszkają i zakup innej nieruchomości na południu Polski.
  

Natomiast w uzupełnieniu wniosku z dnia 5 września 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.) wskazano, że:

• ostatecznie na przedmiotowej nieruchomości powstał i został dokończony budynek jednorodzinny, a więc nie zostały wyodrębnione mieszkania lub lokale użytkowe, w związku z czym wnioskodawca nie jest w stanie podać ich liczby;
• cele mieszkaniowe na nieruchomości położonej w miejscowości B. realizują wnioskodawcy, a także ich małoletnie dzieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy prawidłowe jest rozumowanie, że w sytuacji gdy środki uzyskane ze sprzedaży mieszkań przeznaczone zostaną na spłatę kredytu hipotecznego, którym finansowano zakup nieruchomości na cele mieszkaniowe, kwota przeznaczona na spłatę kredytu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w analizowanym przypadku podatnik winien uregulować podatek dochodowy od zarobionej na transakcjach kwoty 339.800,00 zł, czy też od kwoty 137.804,12 zł, z uwzględnieniem, iż część zarobionych środków, w kwocie 201.995,88 zł została przeznaczona na spłatę zobowiązań kredytowych, który to kredyt finansował zakup nieruchomości na cele mieszkaniowe.

Niniejsze rozstrzygniecie dotyczy zadanego pytania pierwszego. W zakresie pytania drugiego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Zainteresowanych odnośnie pytania pierwszego, w sytuacji gdy środki uzyskane ze sprzedaży mieszkań przeznaczone zostaną na spłatę kredytu hipotecznego, którym finansowano zakup nieruchomości na cele mieszkaniowe, kwota przeznaczona na spłatę kredytu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 27 maja 2014 r. wraz z małżonką nabył nieruchomość położoną w miejscowości B., na cele mieszkaniowe, który to zakup został sfinansowany z kredytu udzielonego przez ... S.A. Następnie w 2017 r. roku Wnioskodawca wraz z małżonką nabył dwa lokale mieszkalne, które następnie w tym samym roku zostały zbyte.

Należy stwierdzić, że uzyskany przychód ze sprzedaży lokali mieszkalnych, które Wnioskodawca nabyła wraz z małżonką w 2017 r. w stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Odrębną kategorią są koszty uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny należy ustalić zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu – za Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W związku z powyższym podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży nieruchomości (ustalonym zgodnie z art. 19) a kosztami uzyskania tego przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 45 ust. 1a ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży nieruchomości,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży nieruchomości.

W sytuacji gdy przychód ze sprzedaży zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   
   
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,
      
      
      
   – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
   
   
   
2. wydatki poniesione na:
   
   
   
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
      
      
      
   – w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   

Wskazać należy, że wyliczenie zawartych w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja tych wydatków pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy na mocy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca może skorzystać z ww. zwolnienia jeśli część przychodu uzyskanego ze sprzedaży w nieruchomości przeznaczy na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości (domu jednorodzinnego), w którym realizuje własne cele mieszkaniowe.

Podsumowując, należy stwierdzić, że sprzedaż w 2017 r. dwóch lokali mieszkalnych, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód ze sprzedaży podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Niemniej jednak w sytuacji, gdy część przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lokalowych Wnioskodawca wydatkował w ciągu dwóch lat – licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano sprzedaży – na spłatę kredytu, zaciągniętego na zakup nieruchomości (budynku jednorodzinnego) w którym Wnioskodawca realizuje własne cele mieszkaniowe to wówczas odpowiadająca jej część dochodu, podlega zwolnieniu z opodatkowania na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy zwolnieniu podlega dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe (spłatę przedmiotowego kredytu) w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.