Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.273.2018.2.AW
z 19 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 czerwca 2018 r. (data wpływu 4 lipca 2018 r.), uzupełnionym 12 września 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy opłaty z tytułu przeniesienia na Wnioskodawcę majątkowych praw autorskich do Utworów, ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu Powiązanego, podlegają po stronie Wnioskodawcy ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z przepisów art. 15e ustawy o CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2018 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, ustalenia, czy opłaty z tytułu przeniesienia na Wnioskodawcę majątkowych praw autorskich do Utworów, ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu Powiązanego, podlegają po stronie Wnioskodawcy ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z przepisów art. 15e ustawy o CIT. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 sierpnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.273.2018.1.AW wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 12 września 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa polskiego i rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotem działalności Spółki jest publikowanie gier przeznaczonych na urządzenia mobilne (telefony komórkowe, tablety) (dalej: „Utwory”), w wyniku czego Spółka osiąga przychody wynikające z publikacji, w tym m.in. przychody z tytułu wyświetlenia reklam umieszczonych w tych utworach oraz przychody z mikropłatności dokonywanych przez użytkowników.

Spółka nie posiada jednostki odpowiedzialnej za tworzenie gier. Z tego względu Spółka zawarła umowę (dalej: „Umowa”) z podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT mającym siedzibę w Polsce (dalej: „Podmiot Powiązany”), na mocy której zleca Podmiotowi Powiązanemu wytworzenie Utworów zgodnie z jej wytycznymi. Podmiot Powiązany posiada zarówno zaplecze techniczne, jak i kadrę pracowniczą (graficy, programiści, testerzy etc.), umożliwiające profesjonalne tworzenie Utworów, ich obsługę techniczną oraz modyfikację.

W związku z zawartą Umową Wnioskodawca uiszcza na rzecz Podmiotu Powiązanego następujące opłaty:

A. opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów.

Opracowane i wytworzone w ramach Umowy Utwory stanowią utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz mają kluczowe znaczenie dla działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę - Wnioskodawca nabywa autorskie prawa majątkowe do Utworów uzyskując tym samym prawo publikacji Utworów w sklepach Google Play oraz iTunes oraz czerpanie korzyści z tego tytułu.

B. opłaty z tytułu opracowywania i wytworzenia Utworów oraz opłaty z tytułu pozostawania w gotowości do pełnej obsługi technicznej Utworów, w celu zapewnienia ich właściwego funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem.

Opłaty obejmują należności z tytułu opracowania i wytworzenia Utworów, w szczególności od strony graficznej i kodu źródłowego, aż do uzyskania pełnej funkcjonalności dla użytkownika końcowego, zgodnie ze złożonym przez Spółkę zamówieniem oraz pozostałe należności wynikające z wykonywania Umowy, w tym przede wszystkim z tytułu pozostawania Podmiotu Powiązanego w gotowości do pełnej obsługi technicznej Utworów, w celu zapewnienia ich właściwego funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem. Wysokość opłat ponoszonych przez Spółkę na rzecz Podmiotu Powiązanego jest uzależniona od przychodów Spółki osiąganych w związku z publikacją Utworów.

Jak wskazano powyżej, w strukturach Spółki nie istnieje samodzielna jednostka/dział odpowiedzialny za wytwarzanie Utworów. Tym samym Spółka nie dysponuje ani zapleczem technicznym, ani kadrą pracowniczą, która mogłaby wykonywać ww. czynności i wytwarzać Utwory odpowiadające wymogom Wnioskodawcy, jak również zapewniać ich niezakłócone funkcjonowanie po publikacji.

W ramach czynności wykonywanych przez Podmiot Powiązany nie dochodzi do przetwarzania danych. Działalność Podmiotu Powiązanego polega na świadczeniu usług programistycznych oraz usług IT tj. na opracowywaniu i wytwarzaniu aplikacji mobilnych (Utworów) oraz pozostawania w gotowości do pełnej obsługi technicznej Utworów, w celu zapewnienia ich właściwego funkcjonowania zgodnie z ich przeznaczeniem. W ramach powyższych czynności Podmiot Powiązany nie świadczy na rzecz Wnioskodawcy również żadnych usług doradczych, ani usług reklamowych.

W uzupełnieniu wniosku z 12 września 2018 r. Wnioskodawca podał klasyfikację zgodnie z PKWiU z 2015 r., która jego zdaniem powinna znaleźć zastosowanie dla wskazanych w wezwaniu usług.

W ramach opłaty z tytułu opracowywania i wytworzenia Utworów Podmiot Powiązany wykonuje następujące usługi:

• projektowanie struktury i zapisu kodu komputerowego niezbędnego do zaprojektowania i rozwinięcia aplikacji programowej na życzenie klienta – PKWiU 62.01.11.0 (Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania);
• wykonanie aplikacji na indywidualne zamówienie, łączenie w całość, przystosowanie (modyfikowanie, konfigurowanie itp.) i instalowanie istniejącej aplikacji tak, aby była funkcjonalna w środowisku informatycznym klienta – PKWiU 62.01.11.0 (Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania).
  
  

W ramach opłaty z tytułu pozostawania w gotowości do pełnej obsługi technicznej Utworów, Podmiot Powiązany zapewnia stałą gotowość do pełnej obsługi technicznej w zakresie opracowywanych oraz wytworzonych gier, celem zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania.

W ocenie Spółki, tego typu usługa ma charakter pomocniczy do czynności opisanych w powyższym akapicie, albowiem stanowi w istocie serwis posprzedażowy (pozostawanie w gotowości do jego świadczenia) i również polega na dokonywaniu ewentualnych modyfikacji oprogramowania w razie potrzeby. W związku z powyższym, należy ją również zaklasyfikować do PKWiU 62.01.11.0 (Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy opisane w punkcie A wniosku opłaty z tytułu przeniesienia na Wnioskodawcę majątkowych praw autorskich do Utworów, ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu Powiązanego, podlegają po stronie Wnioskodawcy ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z przepisów art. 15e ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów nie podlegają po stronie Spółki ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z przepisów art. 15e ustawy o CIT.

Stosownie do art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

• usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
• wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 (…)

poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek. Powyższe ograniczenie, zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, nie ma zastosowania do usług, opłat i należności, o których mowa wyżej, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Zdaniem Spółki, opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z przepisów art. 15e ustawy o CIT.

Koszty podlegające ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów zostały wymienione w art. 15e ustawy do CIT i należą do nich m.in. wszelkiego rodzaju opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 tj. autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, licencji oraz praw określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej.

Wnioskodawca ponosi na rzecz Podmiotu Powiązanego opłaty z tytułu przeniesienia na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do Utworów, które wytwarzane są przez Podmiot Powiązany. Z tego względu istotne jest określenie, czy opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów tj. gier przeznaczonych na urządzenia mobilne stanowią opłaty z tytułu korzystania lub prawa do korzystania z tych Utworów.

Spółka stoi na stanowisku, iż opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów nie stanowią opłat i należności „za korzystanie lub prawo do korzystania” z tych Utworów.

Ustawa o CIT nie definiuje opłat i należności „za korzystanie lub prawo do korzystania” do utworów. Rozróżnienie takie funkcjonuje jednakże na gruncie art. 12 ust. 2 Modelowej Konwencji OECD (dalej: „Modelowa Konwencja”) w sprawie podatku od dochodu i majątku, która opłatami „za korzystanie lub prawo do korzystania” określa opłaty licencyjne. Ponadto, zgodnie z punktem 8.2 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej: „Komentarz do Konwencji”), w sytuacji gdy płatność dotyczy przeniesienia własności (w tym przypadku - autorskich praw majątkowych) do wartości niematerialnych, należności z tego tytułu nie mogą być uznawane za „należności za korzystanie lub prawo do korzystania” z tych wartości. Komentarz do Konwencji nie stanowi co prawda wiążącego źródła prawa, jednakże jest uznawany za podstawowe źródło dyrektyw interpretacyjnych w stosunku do Modelowej Konwencji i może stanowić wskazówki w zakresie klasyfikacji powyższych opłat.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, opłaty z tytułu przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych do Utworów nie stanowią opłat za korzystanie lub prawo do korzystania z tych Utworów, a tym samym nie podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z przepisów art. 15e ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy jest w tym zakresie spójne ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów wyrażonym w Wyjaśnieniach podatkowych opublikowanych 23 kwietnia 2018 r. Jak wskazano w Wyjaśnieniach „z uwagi na fakt, iż ograniczenie dotyczy (wszelkiego rodzaju) opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw i wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, ograniczeniom z art. 15e ustawy o CIT nie będą podlegały koszty (opłaty i należności) za przeniesienie praw wymienionych w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT.”

Na wypadek natomiast, gdyby opłaty z tytułu przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych do Utworów zostały uznane za opłaty za korzystanie lub prawo do korzystania z Utworów, Wnioskodawca wskazuje, iż opłaty te, zdaniem Wnioskodawcy, stanowią po stronie Wnioskodawcy koszty bezpośrednio związane ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług polegających na publikowaniu Utworów w sklepach z aplikacjami mobilnymi, w związku z czym Wnioskodawca osiąga przychody wynikające z ich publikacji (m.in. z wyświetlania reklam oraz mikropłatności dokonywanych przez użytkowników) i w konsekwencji, również z tego względu, nie podlegają po stronie Spółki ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z przepisów art. 15e ustawy o CIT.

Ustawa o CIT nie definiuje kosztów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów „bezpośrednio związanych ze świadczeniem usług przez podatnika”, definicji takiej nie zawiera także żaden inny akt prawny. Z tego względu Wnioskodawca uważa, iż w celu ustalenia czym są koszty bezpośrednio związane ze świadczeniem usług należy posłużyć się językową wykładnią art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, oraz odnieść się do językowego rozumienia definicji kosztów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów „bezpośrednio związanych ze świadczeniem usług przez podatnika”. Poprzez określenie „bezpośredni” należy rozumieć „niemający ogniw pośrednich, dotyczący kogoś lub czegoś wprost” (Uniwersalny słownik języka polskiego, Tom 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 236). Zdaniem Wnioskodawcy, o bezpośredniości będzie w tym przypadku świadczył m.in. fakt, że bez uiszczenia ww. opłat Wnioskodawca nie mógłby publikować Utworów w przeznaczonych do tego sklepach z aplikacjami mobilnymi oraz m.in. umieszczać w nich reklam, a w konsekwencji osiągać przychodów będących skutkiem publikacji Utworów.

Dla ustalenia czym są „koszty bezpośrednio związane ze świadczeniem usług przez podatnika” skorzystać można również z wykładni systemowej wewnętrznej i dokonując interpretacji art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT odnieść się do przepisu 15 ust. 4b ustawy o CIT, który a priori definiuje bezpośredniość kosztu uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

• sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
• złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (zwane potocznie kosztami pośrednimi), są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli natomiast dotyczą one okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Organy podatkowe definiują koszt bezpośrednio związany z przychodami jako „koszt, który można powiązać z konkretnym przychodem; wydatek, którego brak zmniejszyłby konkretny przychód podatnika”, bądź też jako „wydatki, które mają bezpośredni wpływ na wartość osiągniętych przychodów” (tak m.in. odpowiednio: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w Decyzji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z 10 września 2007 r., sygn. 1401/BP-II/4210-56/07/JM oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w Decyzji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z 23 sierpnia 2007 r., sygn. 1401/BP-I/4210-52/07/MC).

Analogiczny pogląd wyrażony został również Interpretacji indywidualnej z 8 marca 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.2.2018.1.AW, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż „zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług.”

Zatem, jeśli Wnioskodawca ponosi na rzecz Podmiotu Powiązanego opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów i w związku z tym uzyskuje prawo do publikowania Utworów w sklepach z aplikacjami mobilnymi, co pozwala mu na osiąganie przychodów wynikających z publikacji, opłaty te należy uznać za bezpośrednio związane ze świadczeniem usług przez Wnioskodawcę. Z publikacji konkretnego Utworu Wnioskodawca uzyska konkretny przychód. Koszty nabycia majątkowych praw autorskich do Utworu będącego m.in. „nośnikiem” reklamy oraz umożliwiającego dokonywanie mikropłatności przez użytkowników skutkują zatem osiągnięciem określonego przychodu. Tym samym, również z tego względu, opłaty z tytułu przeniesienia na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do Utworów mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy bez ograniczeń wynikających z regulacji art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Rozpatrując nabywane przez Wnioskodawcę majątkowe prawa autorskie do Utworów poszczególne świadczenia organ podatkowy ograniczył się w niniejszej interpretacji do przeprowadzenia analizy wydatków ponoszonych przez Spółkę pod kątem możliwości zastosowania postanowień art. 15e ustawy o CIT, a nie do kwestii spełnienia warunków ogólnych uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Na mocy przepisów ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175, dalej jako: „ustawa nowelizująca”) nastąpiła nowelizacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 18 ustawy nowelizującej od 1 stycznia 2018 r. wszedł w życie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń, oraz świadczeń o podobnym charakterze;
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o CIT jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej: „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

-i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Dyspozycją przepisu art. 15e ust. 1 ustawy o CIT objęte są te podmioty, które są podmiotami powiązanymi oraz świadczą usługi wymienione w tym przepisie. Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Z przedstawionego we wniosku stan faktycznego wynika, że Spółka zawarła z podmiotem powiązanym umowę, na podstawie której zleca Podmiotowi Powiązanemu wytworzenie Utworów zgodnie z jej wytycznymi. Wnioskodawca na podstawie ww. Umowy uiszcza na rzecz Podmiotu Powiązanego m.in. opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy ponoszone opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ustawy o CIT.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „korzystać” to „1. mieć pożytek z czegoś, wyzyskiwać coś”; 2. „użytkować coś, posługiwać się czymś jako narzędziem, środkiem”.

Pojęcie to występuje również w języku prawnym i tak zgodnie z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. 2018 r., poz. 1025 ze zm., dalej: „KC”) regulującym zakres prawa własności W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Z powyższego wynika, iż zarówno w języku potocznym, jak i w języku prawnym „korzystanie” z rzeczy lub prawa stanowi istotę uprawnienia właściciela rzeczy lub prawa. Obejmuje ono takie jego aspekty jak używanie rzeczy (prawa), czy pobieranie z nich pożytków lub czerpanie z nich innych dochodów. Prawu do korzystania z rzeczy (prawa) przeciwstawione jest prawo do rozporządzania rzeczą (prawem), wyzbycia się go. O ile prawo do korzystania z rzeczy (prawa) przysługiwać może nie tylko właścicielowi (użytkownikowi, licencjobiorcy, najemcy, dzierżawcy, korzystającemu z umowy leasingu), o tyle prawo do rozporządzenia rzeczą (prawem) jest stricte związane z prawem własności.

Prawo do korzystania z określonej rzeczy lub prawa jest istotą umowy licencyjnej (sublicencyjnej), umowy najmu (art. 659-679 kc), dzierżawy (art. 693-709 kc), czy umowy leasingu (art. 709¹- 709¹⁸ kc).

Umowa licencyjna (licencja) jest umową expressis verbis wskazaną w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1191 ze zm.) w jej art. 41 ust. 2 oraz w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 776 ze zm.) w jej art. 66 ust. 2 oraz art. 76 – art. 81 (w zakresie wynalazku), art. 163 (w zakresie znaku towarowego). Umowa licencyjna może również dotyczyć pozostałych praw określonych w ustawie prawo własności przemysłowej.

Z uwagi na fakt, iż ograniczenie dotyczy (wszelkiego rodzaju) opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw i wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, ograniczeniom z art. 15e ustawy o CIT, nie będą podlegały koszty (opłaty i należności) za przeniesienie praw wymienionych w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT. Jest to rozróżnienie funkcjonujące obecnie np. na gruncie art. 12 ust. 2 Modelowej Konwencji OECD, który definiuje należności licencyjne jako wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania (…).

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia i przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów nie podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ustawy o CIT.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Wskazać również należy, że w świetle zaprezentowanego rozstrzygnięcia, skoro opłaty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów nie podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 15e ust. 1 ustawy CIT, to bezcelowe jest rozpatrywanie, czy stanowią wydatki bezpośrednio związane ze świadczonymi przez Spółkę usługami, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy CIT.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.