Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.320.2018.2.AS
z 17 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku – brak daty sporządzenia – (data wpływu 19 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2018 r. (data wpływu 14 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy oraz prawa do odliczenia podatku od wydatków poniesionych na realizację projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy oraz prawa do odliczenia podatku od wydatków poniesionych na realizację projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 14 sierpnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z realizacją projektu pt. „(...)” Fundacja (…) uzyska środki w ramach RPOW 2014-2020 z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR).

Zachodzi konieczność dostarczenia interpretacji organów podatkowych co do kwalifikowalności bądź też niekwalifikowalności podatku VAT.

Beneficjent (Fundacja) biorąc pod uwagę zakres możliwych uzysków (wpływów z biletów imprez kulturalnych, udostępnianie okazjonalne pomieszczeń na cele zbieżne z działalnością statutową w zakresie kultury) i brak prowadzenia działalności gospodarczej, korzysta z podmiotowego zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535, z późn. zm.). Stan ten zostanie utrzymany także w trakcie i po realizacji projektu.

Projektowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest na terenie dawnego zabytkowego Browaru i zakłada ratowanie wyłączonego z użytkowania zabytku (dawnej warzelni) na cele lokalnego centrum kulturalnego:

• przebudowę stropów i posadzek i wyburzenia przybudówek, celem odtworzenia historycznej bryły,
• adaptację pomieszczeń parteru, 1, 2 i 3 piętra na sale wystaw, pracownie, warsztaty oraz magazyny,
• adaptację toalet z dostosowaniem do potrzeb osób niepełnosprawnych,
• remont elewacji, program konserwatorski obiektu (osuszenie, zabezpieczenie, hydrofobizacja, spoinowanie itp.),
• wymianę dachu i jego ocieplenie,
• montaż windy towarowo-pasażerskiej,
• wymianę stolarki okiennej i drzwiowej,
• wymianę instalacji wewnętrznych, w tym gazową, c.o., wod-kan + hydrantowa, kotłowni, klimatyzacji, wentylacji z rekuperacją i pompą ciepła, oświetleniowej, odgromowej, elektrycznych i słaboprądowych (kontroli dostępu, zastępczej, antywłamaniowej, telewizji dozorowej, sygnalizacji pożaru, instalacji oddymiania, telefonicznej, strukturalnej, komputerowej).
  
  

Nadrzędnym celem planowanych prac jest usunięcie zaistniałych zniszczeń i możliwie trwałe zabezpieczenie struktury obiektu przed działaniem czynników niszczących, a także dostosowanie obiektu do potrzeb wymagań dla obiektów prowadzących działalność kulturalną.

Fundacja będzie stroną umowy o dofinansowanie z Instytucją Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa 2014-2020, w ramach którego uzyskano dofinansowanie, tj. z Zarządem Województwa.

Fundacja pełni także funkcję inwestora i jest płatnikiem ostatecznym faktur otrzymywanych w ramach projektu. Fundacja nie jest płatnikiem VAT czynnym i ze względu na niewielkie obroty nie składa deklaracji VAT-7.

Dostęp do opisanych produktów projektu będzie powszechny i mieszany, tj. niektóre wydarzenia będą płatne (pokazy, wystawy, wydarzenia specjalne), inne nie (edukacja artystyczna, sympozja, kształcenie realizowane we współpracy z uczelniami artystycznymi i innymi partnerami w dziedzinie kultury). Planuje się też – ze względu na konieczność pokrycia kosztów utrzymania obiektu, wprowadzenie biletów wstępu.

Zakładane wpływy nie pozwolą jednak przekroczyć limitu wynikającego z rokrocznie ogłaszanych przez Ministra Finansów limitów związanych z koniecznością rejestracji jako podatnik czynny, tzn. nie zajdą okoliczności narzucające obowiązek rejestracji jako podatnik czynny, a także nie będzie wówczas możliwe rozliczanie podatku VAT należnego i naliczonego.

Eksploatacja wybudowanej infrastruktury prowadzona będzie przez Fundację.

Będzie ona zarządzać (eksploatującym) przebudowaną w ramach projektu infrastrukturą.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi czynnemu, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik czynny podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W projekcie mamy do czynienia z przesłanką uniemożliwiającą nabycie przez Beneficjenta (Fundację) prawa do odliczenia podatku VAT: Beneficjent (Fundacja) nie jest i nie będzie czynnym podatnikiem VAT, gdyż nie osiąga i nie będzie osiągać wpływów powyżej progu narzucającego obowiązek rejestracji jako podatnik czynny, a decyzją Zarządu Fundacji ze względu na zakładane wpływy poniżej progu obowiązkowej rejestracji (niewielkie wpływy), stan ten zostanie utrzymany.

W piśmie z dnia 8 sierpnia 2018 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:

1. Przychody Fundacji w roku poprzednim nie przekroczyły kwoty 200.000 zł.
2. Fundacja w ramach swojej działalności nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.
3. Na dzień dzisiejszy Fundacja korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT i taki stan ma zostać zachowanym. Po zakończeniu inwestycji planowane jest wprowadzenie biletów wstępu do obiektu, w celu pokrycia koszów utrzymania. Wpływy te nie przekroczą jednak progu, który zobowiązywałby Fundację do rejestracji jako czynnego podatnika VAT. Nie będzie miało miejsca udzielanie porad, jak również prowadzenie usług doradczych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatnik będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT, a co za tym idzie w momencie wydatkowania dotacji zgodnie z projektem, nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 8 sierpnia 2018 r.), biorąc pod uwagę charakter Beneficjenta i nikłe wpływy w projekcie oraz fakt, że nie będzie on czynnym podatnikiem podatku VAT, gdyż będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego w VAT, nie będzie możliwe odzyskanie przez Fundację podatku VAT (tzn. nie jest możliwe bilansowanie podatku naliczonego i należnego), a tym samym podatek VAT będzie kosztem kwalifikowanym.

Zdaniem Wnioskodawcy w momencie otrzymania dotacji, jak i po jej wydatkowaniu może on w dalszym ciągu korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT. Naliczony podatek VAT w ramach wydatkowanych środków otrzymanych z dotacji (zakupy-koszty poniesione zgodnie z projektem) będzie stanowić koszt kwalifikowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy jednakże zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 – art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, w tym m.in. podatnicy świadczący usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wskazać należy, że ani ustawa, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia „doradztwo”. Wobec braku ustawowej definicji tego pojęcia należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”, natomiast pojęcie „doradzić” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko, przy czym najistotniejszy jest charakter wykonywanych czynności. Należy podkreślić, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Fundacja) realizuje projekt na który uzyska środki w ramach RPOW 2014-2020 z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR). Fundacja biorąc pod uwagę zakres możliwych uzysków (wpływów z biletów imprez kulturalnych, udostępnianie okazjonalne pomieszczeń na cele zbieżne z działalnością statutową w zakresie kultury) i brak prowadzenia działalności gospodarczej, korzysta z podmiotowego zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Stan ten zostanie utrzymany także w trakcie i po realizacji projektu. Projektowane przedsięwzięcie zakłada ratowanie wyłączonego z użytkowania zabytku (dawnej warzelni) na cele lokalnego centrum kulturalnego: przebudowę stropów i posadzek i wyburzenia przybudówek, celem odtworzenia historycznej bryły; adaptacje pomieszczeń parteru, 1, 2 i 3 piętra na sale wystaw, pracownie, warsztaty oraz magazyny; adaptację toalet z dostosowaniem do potrzeb osób niepełnosprawnych; remont elewacji, program konserwatorski obiektu (osuszenie, zabezpieczenie, hydrofobizacja, spoinowanie, itp.); wymianę dachu i jego ocieplenie; montaż windy towarowo-pasażerskiej; wymianę stolarki okiennej i drzwiowej; wymianę instalacji wewnętrznych, w tym gazową, c.o., wod-kan + hydrantowa, kotłowni, klimatyzacji, wentylacji z rekuperacją i pompą ciepła, oświetleniowej, odgromowej, elektrycznych i słaboprądowych (kontroli dostępu, zastępczej, antywłamaniowej, telewizji dozorowej, sygnalizacji pożaru, instalacji oddymiania, telefonicznej, strukturalnej, komputerowej). Nadrzędnym celem planowanych prac jest usunięcie zaistniałych zniszczeń i możliwie trwałe zabezpieczenie struktury obiektu przed działaniem czynników niszczących, a także dostosowanie obiektu do potrzeb wymagań dla obiektów prowadzących działalność kulturalną. Fundacja będzie stroną umowy o dofinansowanie z Instytucją Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym 2014-2020, w ramach którego uzyskano dofinansowanie, tj. z Zarządem Województwa. Fundacja pełni także funkcję inwestora i jest płatnikiem ostatecznym faktur otrzymywanych w ramach projektu. Fundacja nie jest płatnikiem VAT czynnym i ze względu na niewielkie obroty nie składa deklaracji VAT-7. Dostęp do opisanych produktów projektu będzie powszechny i mieszany, tj. niektóre wydarzenia będą płatne (pokazy, wystawy, wydarzenia specjalne), inne nie (edukacja artystyczna, sympozja, kształcenie realizowane we współpracy z uczelniami artystycznymi i innymi partnerami w dziedzinie kultury). Planuje się też – ze względu na konieczność pokrycia kosztów utrzymania obiektu, wprowadzenie biletów wstępu. Zakładane wpływy nie pozwolą jednak przekroczyć limitu wynikającego z rokrocznie ogłaszanych przez Ministra Finansów limitów związanych z koniecznością rejestracji jako podatnik czynny, tzn. nie zajdą okoliczności narzucające obowiązek rejestracji jako podatnik czynny, a także nie będzie wówczas możliwe rozliczanie podatku VAT należnego i naliczonego. Eksploatacja wybudowanej infrastruktury prowadzona będzie przez Fundację. Fundacja będzie zarządzać (eksploatującym) przebudowaną w ramach projektu infrastrukturą. W projekcie mamy do czynienia z przesłanką uniemożliwiającą nabycie przez Beneficjenta (Fundację) prawa do odliczenia podatku VAT: Beneficjent (Fundacja) nie jest i nie będzie czynnym podatnikiem VAT, gdyż nie osiąga i nie będzie osiągać wpływów powyżej progu narzucającego obowiązek rejestracji jako podatnik czynny, a decyzją Zarządu Fundacji ze względu na zakładane wpływy poniżej progu obowiązkowej rejestracji (niewielkie wpływy), stan ten zostanie utrzymany. Przychody Fundacji w roku poprzednim nie przekroczyły kwoty 200.000 zł. Fundacja w ramach swojej działalności nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Na dzień dzisiejszy Fundacja korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT i taki stan ma zostać zachowanym. Po zakończeniu inwestycji planowane jest wprowadzenie biletów wstępu do obiektu, w celu pokrycia koszów utrzymania. Wpływy te nie przekroczą jednak progu, który zobowiązywałby Fundację do rejestracji jako czynnego podatnika VAT. Nie będzie miało miejsca udzielanie porad, jak również prowadzenie usług doradczych.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wniósł m.in. o potwierdzenie, że będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że wartość sprzedaży Wnioskodawcy w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200.000 zł i co istotne w ramach swojej działalności Zainteresowany nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie oceniono jako prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również stwierdzenia, czy będzie on miał prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Stosownie do treści tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl przepisu art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Zatem Wnioskodawca nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT to – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi w ramach projektu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 1307), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.