Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPP2/4512-3-53/15-6/JP
z 20 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 20 czerwca 2018 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 marca 2018 r. sygn. akt I FSK 793/16, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 marca 2015 r. (data wpływu 12 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla świadczenia usług opisanych we wniosku, tj. kompleksowej usługi projektowania, wytworzenia, dostawy oraz montażu mebli – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla świadczenia usług opisanych we wniosku, tj. kompleksowej usługi projektowania, wytworzenia, dostawy oraz montażu mebli.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 28 maja 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną znak: IBPP2/4512-234/15/JJ, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla świadczenia usług opisanych we wniosku, tj. kompleksowej usługi projektowania, wytworzenia, dostawy oraz montażu mebli.

Pismem z 11 czerwca 2015 r. Wnioskodawca wezwał Organ do usunięcia naruszenia prawa w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 28 maja 2015 r. znak: IBPP2/4512-234/15/JJ w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla świadczenia usług opisanych we wniosku, tj. kompleksowej usługi projektowania, wytworzenia, dostawy oraz montażu mebli.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem

z 15 lipca 2015 r. znak: IBPP2/4512-1-46/15/JJ, podtrzymał swoje stanowisko zawarte w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 28 maja 2015 r. znak: IBPP2/4512-234/15/JJ, stwierdzając brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla świadczenia usług opisanych we wniosku, tj. kompleksowej usługi projektowania, wytworzenia, dostawy oraz montażu mebli.

Wnioskodawca na interpretację indywidualną z 28 maja 2015 r. znak: IBPP2/4512-234/15/JJ złożył skargę z 20 sierpnia 2015 r. (data złożenia w urzędzie pocztowym 21 sierpnia 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 17 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/15 uchylił zaskarżoną interpretację z 28 maja 2015 r. znak: IBPP2/4512-234/15/JJ.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 17 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/15, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 6 marca 2018 r. sygn. akt I FSK 793/16 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną organu.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postepowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcy prowadzą w formie spółki cywilnej działalność gospodarczą, w ramach której zajmują się projektowaniem, wytwarzaniem, dostawą oraz montażem mebli pod zabudowę według indywidualnych potrzeb danego klienta. Przedmiotem zapytania są wyłącznie czynności dotyczące obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wyprodukowane meble podczas montażu zostają trwale przytwierdzone do ścian lokalu w kilkunastu punktach przy pomocy odpowiedniego rodzaju kołków, dostosowanych do rodzaju i wagi mebli, w związku z czym nie jest możliwa późniejsza zmiana układu zamontowanych mebli bez ich całkowitego demontażu obejmującego rozbiórkę trwałych elementów, jak również bez naruszenia konstrukcji ścian. Jednocześnie brak dokonania przez spółkę montażu wykonanych mebli byłby dla klienta bezcelowy z uwagi na fakt, iż nieodpowiednio dopasowane i nieprzytwierdzone trwale do ściany meble nie mogą spełniać swoich podstawowych funkcji. Świadczenie realizowane przez spółkę ma charakter kompleksowy, obejmujący zarówno przeniesienie własności wytworzonych elementów, jak i usługi. Jednakże głównym elementem świadczenia spółki są usługi polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu i dokonaniu trwałego montażu wykonanych na zamówienie mebli. Dowodzi tego najlepiej fakt, że do podatnika zgłaszają się głównie klienci zainteresowani uzyskaniem określonego stanu wyposażenia pomieszczeń w lokalach tub budynkach mieszkalnych, zatem o wyborze oferty podatnika decyduje właśnie usługowy, a nie „rzeczowy” element świadczenia. W związku z powyższym wnioskodawcy wskazują, iż wydanie towaru nie będzie elementem dominującym wykonywanej działalności. Dostawa wykonanych na zamówienie mebli ma charakter uboczny względem czynności dominujących, jakimi są zaprojektowanie, dopasowanie i montaż ww. mebli.

Przedmiotem umów cywilnych zawieranych przez spółkę z klientami będzie kompleksowa usługa projektowania, wytworzenia, dostawy oraz montażu mebli, przy czym cena tej usługi będzie określona jednolicie tzn. będzie stanowić pełną wartość należnego spółce świadczenia pieniężnego, na którą składać się będą zarówno koszty zużytych materiałów, jak i koszty wszystkich usług, bez wyszczególnienia ich indywidualnej wysokości. Nie jest możliwe ogólne wskazanie, jaki udział w określonej finalnie cenie będzie miała wartość zużytych na wytworzenie mebli materiałów, gdyż zależeć to będzie od indywidualnego zamówienia złożonego przez klienta. Mogą się zdarzyć sytuacje, gdy klient zamówi meble wymagające użycia relatywnie drogich i ekskluzywnych materiałów, co w oczywisty sposób wpłynie na zwiększenie ceny kompleksowej usługi, jednakże jednocześnie nie zmieni to jej proporcji, gdzie nadal to projektowanie, dopasowanie i montaż wykonanych mebli będzie elementem zdecydowanie dominującym.

Montaż komponentów meblowych następować będzie z istotnym wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, gdyż zasadniczym celem oferowanego przez spółkę świadczenia będzie powstanie trwałej zabudowy o określonych funkcjach użytkowych, która w możliwym stopniu wykorzystywać będzie powierzchnię użytkową lokali mieszkalnych. Montaż wykonanych na zamówienie mebli nie będzie się ograniczać do ich stabilnego przytwierdzenia do ścian lub innych elementów nośnych budynku, lecz będzie w optymalnym stopniu trwale wykorzystywał elementy konstrukcyjne obiektu, w ten sposób by elementy te wspólnie z dopasowanymi meblami tworzyły użyteczną i funkcjonalną całość. Wszystkie elementy przytwierdzane do ścian są wypełniane akrylem (także szafy wnękowe są akrylowane wokół). Szafy łazienkowe podwieszane są instalowane na specjalnych kotwach chemicznych, przyklejane klejem do ścian i silikonowane wokół.

Spółka wykorzystywać będzie zróżnicowane materiały przy wykonywaniu świadczenia. Istotnym komponentem będą tworzywa wykorzystywane powszechnie w meblarstwie, np. drewno lub jego sztuczne substytuty. Jednakże z uwagi na trwały montaż z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektów wykorzystywane będą w znacznym zakresie materiały budowlane, w szczególności płyty gipsowo-kartonowe, które współtworzyć będą całość zabudowy, także stanowiąc np. funkcjonalne półki połączone bezpośrednio z elementami konstrukcyjnymi budynku we wnękach lub narożnikach. W przypadku mebli kuchennych pomiędzy szafkami montowane jest szkło lakierowane, przyklejane bezpośrednio do ścian.

Jak wskazano wyżej, demontaż trwale zamocowanych mebli wymagałby uszkodzenia struktury tych elementów konstrukcyjnych obiektu, które zostały w zabudowie wykorzystane, co uniemożliwia swobodne przeniesienie mebli do innego pomieszczenia. Przeniesienie takie nie byłoby ekonomicznie ani funkcjonalnie uzasadnione, gdyż uszkodzenia elementów mebli, a także elementów konstrukcyjnych budynku przy ewentualnym demontażu byłyby znaczne, ponadto meble są wykonane na określone wymiary i nie byłoby możliwym ich właściwe dopasowanie do innego pomieszczenia. Przykładowo w przypadku półek z płyt gipsowo-kartonowych przytwierdzonych bezpośrednio do ściany we wnęce, nie można ich będzie usunąć bez uszkodzenia ściany i elementów mebli z którymi są połączone, a nawet gdyby odłączone płyty dałoby się ponownie wykorzystać w innej wnęce, to nie pasowałyby do jej wymiarów. Ich usunięcie wiązałoby się też z koniecznością skucia tynków, a następnie ich uzupełnienia i odnowienia ściany. Z kolei usunięcie sufitu podwieszanego wymagałoby zbicia płyty gipsowo-kartonowej i pełnego demontażu stelażu, wraz z wyrwaniem wkrętów z sufitu, a następnie odtworzeniem pierwotnej struktury sufitu. Sufity podwieszane często wyposażone są również w urządzenia związane z oświetleniem, które również musiałyby być zdemontowane. Demontaż szafek kuchennych wymagałby usunięcia wypełniającego szkła lakierowanego, co wiązałoby się z jego zniszczeniem i dodatkowymi uszkodzeniami ścian.

Demontaż szafek łazienkowych wymagałby nie tylko usunięcia chemicznych kotew, ale także kleju. Demontaż szaf wnękowych pozostawiłby kilkanaście otworów w ścianach i w podłodze, które wymagałyby wypełnienia. W każdym przypadku demontaż trwałej zabudowy wymagałby złożonych czynności wymagających fachowych prac rozbiórkowych połączonych z odtworzeniem ubytków naruszonych elementów konstrukcyjnych obiektu, które uprzednio były wykorzystywane w trwałym montażu (np. sufitu przy sufitach podwieszanych lub ścian przy półkach przytwierdzonych bezpośrednio do ściany). Jeżeli dodatkowo na ścianach w łazience lub kuchni byłaby położona glazura, usunięcie mebli wiązałoby się z koniecznością jej wymiany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będą uprawnieni do opodatkowania wyżej opisanych usług obniżoną stawką podatku od towarów i usług tj. stawką 8% w związku z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na kompleksowość usług wykonywanych przez spółkę, z jednoczesną dominacją usługi trwałego montażu mebli do elementów konstrukcyjnych (ścian) lokalu, usługi te stanowią modernizację budynku, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Świadczy o tym przede wszystkim trwałe połączenie wykonanych na indywidualne zamówienie mebli ze ścianami lokalu klienta, których ewentualny późniejszy demontaż spowoduje nie tylko zniszczenie samych mebli, ale również uszkodzenie elementów konstrukcyjnych obiektu, do których były przytwierdzone. Oznacza to, że zabudowa meblowa stanowi po zamontowaniu element konstrukcyjny obiektu budowlanego.

Spółka oferować będzie świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową. Świadczenie spółki wykonywane będzie w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, co stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko podatnika znajduje oparcie przede wszystkim w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 roku sygn. akt I FPS 2/13, a także potwierdzają je aktualne orzeczenia sądów administracyjnych (np. WSA w Szczecinie, sygn. akt I SA/Sz 1101/14; WSA w Opolu, sygn. akt I SA/Op 543/14; WSA w Białymstoku, sygn. akt I SA/Bk 492/14; NSA, sygn. akt I FSK 1541/13).

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/15 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 marca 2018 r. sygn. akt I FSK 793/16 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w związku z tym, że niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczeń Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie oraz orzeczenia NSA należy ją oprzeć na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania interpretacji uchylonej ww. wyrokiem WSA w Krakowie
z 17 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/15 tj. w dniu 28 maja 2015 r. w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…).

Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi w formie spółki cywilnej działalność gospodarczą, w ramach której zajmują się projektowaniem, wytwarzaniem, dostawą oraz montażem mebli pod zabudowę według indywidualnych potrzeb danego klienta. Przedmiotem zapytania są wyłącznie czynności dotyczące obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wyprodukowane meble podczas montażu zostają trwale przytwierdzone do ścian lokalu w kilkunastu punktach przy pomocy odpowiedniego rodzaju kołków, dostosowanych do rodzaju i wagi mebli, w związku z czym nie jest możliwa późniejsza zmiana układu zamontowanych mebli bez ich całkowitego demontażu obejmującego rozbiórkę trwałych elementów, jak również bez naruszenia konstrukcji ścian. Jednocześnie brak dokonania przez spółkę montażu wykonanych mebli byłby dla klienta bezcelowy z uwagi na fakt, iż nieodpowiednio dopasowane i nieprzytwierdzone trwale do ściany meble nie mogą spełniać swoich podstawowych funkcji. Świadczenie realizowane przez spółkę ma charakter kompleksowy, obejmujący zarówno przeniesienie własności wytworzonych elementów, jak i usługi. Jednakże głównym elementem świadczenia spółki są usługi polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu i dokonaniu trwałego montażu wykonanych na zamówienie mebli. Wydanie towaru nie będzie elementem dominującym wykonywanej działalności. Dostawa wykonanych na zamówienie mebli ma charakter uboczny względem czynności dominujących, jakimi są zaprojektowanie, dopasowanie i montaż ww. mebli. Montaż komponentów meblowych następować będzie z istotnym wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, gdyż zasadniczym celem oferowanego przez spółkę świadczenia będzie powstanie trwałej zabudowy o określonych funkcjach użytkowych, która w możliwym stopniu wykorzystywać będzie powierzchnię użytkową lokali mieszkalnych. Montaż wykonanych na zamówienie mebli nie będzie się ograniczać do ich stabilnego przytwierdzenia do ścian lub innych elementów nośnych budynku, lecz będzie w optymalnym stopniu trwale wykorzystywał elementy konstrukcyjne obiektu, w ten sposób by elementy te wspólnie z dopasowanymi meblami tworzyły użyteczną i funkcjonalną całość. Wszystkie elementy przytwierdzane do ścian są wypełniane akrylem (także szafy wnękowe są akrylowane wokół). Szafy łazienkowe podwieszane są instalowane na specjalnych kotwach chemicznych, przyklejane klejem do ścian i silikonowane wokół. Demontaż trwale zamocowanych mebli wymagałby uszkodzenia struktury tych elementów konstrukcyjnych obiektu, które zostały w zabudowie wykorzystane, co uniemożliwia swobodne przeniesienie mebli do innego pomieszczenia. W każdym przypadku demontaż trwałej zabudowy wymagałby złożonych czynności wymagających fachowych prac rozbiórkowych połączonych z odtworzeniem ubytków naruszonych elementów konstrukcyjnych obiektu, które uprzednio były wykorzystywane w trwałym montażu (np. sufitu przy sufitach podwieszanych lub ścian przy półkach przytwierdzonych bezpośrednio do ściany). Jeżeli dodatkowo na ścianach w łazience lub kuchni byłaby położona glazura, usunięcie mebli wiązałoby się z koniecznością jej wymiany.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla świadczenia usług opisanych we wniosku.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma to, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzą jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosa P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Także z uzasadnienia uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13 wynika m.in., że w przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych) polegających na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów wykonywanych w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, gdy elementem dominującym będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 17 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/15, który zapadł w niniejszej sprawie „W powoływanej uchwale Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wprawdzie teza uchwały nie dotyczyła bezpośrednio wykładni jakie czynności związane z procesem montażu mebli uważać się będzie za „usługę modernizacji”, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług - jednakże należy mieć też na uwadze stan faktyczny, w jakim uchwała ta zapadła. Był on praktycznie identyczny, jak w rozstrzyganej sprawie, o czym świadczy przytoczony na wstępie uchwały stan faktyczny sprawy (…).

W ocenie orzekającego Sądu, z przytoczonej powyżej uchwały wynika, że dla uznania zamontowania mebli w sposób trwały za „usługę modernizacji” w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług nie miało znaczenia czy meble te połączone były z elementami konstrukcyjnymi lokalu gwoździami, silikonem, kotwami, akrylem itp. Istotne było, że w ogóle zamontowane meble połączone były z elementami konstrukcyjnymi obiektu (tzn. np. ścianami w mieszkaniu) tak aby było to trwałe połączenie spełniające jako całość określoną funkcję użytkową i zwiększające standard obiektu.

Skarżąca Spółka wskazywała w opisie wykonywanych czynności, że nie jest możliwa „zmiana układu mebli bez ich całkowitego demontażu, jak również bez naruszenia konstrukcji ścian”, co zdaniem Sądu rozstrzyga o zastosowaniu obniżonej stawki podatku w opisanym we wniosku stanie faktycznym. Dodać też należy, że niewątpliwie tzw. trwała zabudowa meblowa (łazienkowa, kuchenna) indywidualnie dobrana do parametrów konstrukcyjnych mieszkania, zwiększa jego standard i funkcje użytkowe. Pozwala bowiem efektywniej korzystać z mieszkania, zwiększa walory estetyczne pomieszczeń, a więc i wartość całego obiektu. Nie ma przy tym znaczenia, że ewentualnie nowy właściciel z przyczyn subiektywnych, może nie być zainteresowany taką zabudową. Zmiana trwałej zabudowy meblowej wiązać się jednak będzie z poważnymi pracami budowlanymi związanymi właśnie z usuwaniem uszkodzeń elementów konstrukcyjnych mieszkania (np. ścian) powstałych na skutek demontażu mebli.”

Natomiast w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2018 r., sygn. akt I FSK 793/16, również zapadłym w niniejszej sprawie, Sąd odniósł się do uchwały NSA z 24 czerwca 2013 r. stwierdzając, że cyt. „Naczelny Sąd Administracyjny w składzie rozpatrującym niniejszą skargę kasacyjną w pełni podziela stanowisko zajęte w powołanej uchwale i wskazuje na związanie jej treścią na podstawie art. 269 § 1 P.p.s.a.”

„(…) zdarzenie przyszłe przedstawione przez Stronę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w niniejszej sprawie jest tożsamy ze stanem faktycznym, w ramach którego zapadła cytowana wyżej uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skarżąca spółka we wniosku tym wyraźnie bowiem wskazała, iż w ramach swojej działalności świadczy usługi kompleksowe w zakresie projektowania, wytwarzania, dostawy oraz montażu mebli pod zabudowę, według indywidualnych potrzeb danego klienta. Wnioskodawczyni, podkreślając charakter montażu i połączenia komponentów zabudowy meblowej z elementami konstrukcyjnymi budynku podała, że meble podczas montażu zostają trwale przytwierdzone do ścian lokalu. Podkreśliła, że: „Demontaż trwale zamocowanych mebli wymagałby uszkodzenia struktury tych elementów konstrukcyjnych obiektu, które zostały w zabudowie wykorzystane, co uniemożliwia swobodne przeniesienie mebli do innego pomieszczenia. Przeniesienie takie nie byłoby ekonomicznie ani funkcjonalnie uzasadnione, gdyż uszkodzenia elementów mebli, a także elementów konstrukcyjnych budynku przy ewentualnym demontażu byłyby znaczne, ponadto meble są wykonane na określone wymiary i nie byłoby możliwym ich właściwe dopasowanie do innego pomieszczenia. Przykładowo w przypadku/półek z płyt gipsowo-kartonowych przytwierdzonych bezpośrednio do ściany we wnęce, nie można ich będzie usunąć bez uszkodzenia ściany i elementów mebli z którymi są połączone, a nawet gdyby odłączone płyty dałoby się ponownie wykorzystać w innej wnęce, to nie pasowałyby do jej wymiarów. Ich usunięcie wiązałoby się też z koniecznością skucia tynków, a następnie ich uzupełnienia i odnowienia ściany. Z kolei usunięcie sufitu podwieszanego wymagałoby zbicia płyty gipsowo-kartonowej i pełnego demontażu stelażu, wraz z wyrwaniem wkrętów z sufitu, a następnie odtworzeniem pierwotnej struktury sufitu. Sufity podwieszane często wyposażone są również w urządzenia związane z oświetleniem, które również musiałyby być zdemontowane. Demontaż szafek kuchennych wymagałby usunięcia wypełniającego szkła lakierowanego, co wiązałoby się z jego zniszczeniem i dodatkowymi uszkodzeniami ścian.

W świetle dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny w omawianej uchwale wykładni pojęcia usług modernizacyjnych w rozumieniu art. 41 ust. 12 u.p.t.u., brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że świadczone przez Skarżącą usługi montażu zabudowy meblowej nie mieszczą się w pojęciu tychże usług modernizacyjnych.

(…) należy przy tym przyznać rację Sądowi pierwszej instancji co do tego, że przedmiotowa uchwała - wbrew stanowisku Ministra Finansów - nie uzależnia dopuszczalności zaliczenia takiego, jak opisany przez Skarżącą, rodzaju czynności do usług modernizacyjnych, o których mowa w art. 41 ust. 12 u.p.t.u., od nieodwracalności montażu, a jedynie wskazuje na trwały charakter połączenia komponentów zabudowy z elementami konstrukcyjnymi lokalu mieszkalnego, tworzących trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową.”

Biorąc pod uwagę powyższe oraz opis sprawy należy stwierdzić, że przedstawione przez Wnioskodawcę czynności składające się na świadczenie kompleksowej usługi projektowania, wytworzenia, dostawy oraz montażu mebli należy uznać za świadczenie usługi.

Jednocześnie z przedstawionej wyżej argumentacji wynika, że obniżona 8% stawka podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). Przy czym nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy. Zatem montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są wyłącznie czynności dotyczące obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wyprodukowane meble podczas montażu zostają trwale przytwierdzone do ścian lokalu w kilkunastu punktach przy pomocy odpowiedniego rodzaju kołków, dostosowanych do rodzaju i wagi mebli, w związku z czym nie jest możliwa późniejsza zmiana układu zamontowanych mebli bez ich całkowitego demontażu obejmującego rozbiórkę trwałych elementów, jak również bez naruszenia konstrukcji ścian. Jednocześnie brak dokonania przez spółkę montażu wykonanych mebli byłby dla klienta bezcelowy z uwagi na fakt, iż nieodpowiednio dopasowane i nieprzytwierdzone trwale do ściany meble nie mogą spełniać swoich podstawowych funkcji. Świadczenie realizowane przez spółkę ma charakter kompleksowy, obejmujący zarówno przeniesienie własności wytworzonych elementów, jak i usługi. Jednakże głównym elementem świadczenia spółki są usługi polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu i dokonaniu trwałego montażu wykonanych na zamówienie mebli.

Mając na względzie powołane przepisy prawa, argumentację ww. wyroków zapadłych w niniejszej sprawie oraz elementy stanu sprawy należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na projektowaniu, wytworzeniu, dostawie oraz montażu mebli stanowiły usługę modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Czynności te wykonywane w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, jako kompleksowe usługi polegające na modernizacji tych obiektów lub lokali, opodatkowane są preferencyjną stawką podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, tj. 8%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji uchylonej wyrokiem WSA z dnia 17 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/15, tj. z dnia 28 maja 2015 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.