Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.509.2018.1.EB
z 20 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 7 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 10 września 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku ze zrealizowaną przez Gminę w latach 2014-2017 inwestycją pn. „…” – jest prawidłowe
• sposobu i terminu dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. inwestycją – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 września 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku ze zrealizowaną przez Gminę w latach 2014-2017 inwestycją pn. „…” oraz sposobu i terminu dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. inwestycją.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W sierpniu 2017 r. zakończyła inwestycję pn. „…”. Gmina ponosiła wydatki na inwestycję w latach 2014-2017. Wszystkie wydatki zostały sfinansowane ze środków własnych Gminy, bez dofinansowania z zewnątrz. W ramach inwestycji powstała sieć kanalizacji grawitacyjnej i tłoczonej oraz przyłącza kanalizacyjne do budynków. Ponoszone przez Gminę wydatki były dokumentowane przez dostawców i wykonawców wystawionymi na Gminę fakturami z wykazanymi na nich kwotami VAT.

Zgodnie z art. 7 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina odpowiada za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych i zaopatrzenia w wodę. W ramach tego zadania własnego Gmina sukcesywnie rozbudowuje sieć kanalizacyjną oraz wodociągową i inną infrastrukturę sanitarną na terenie Gminy.

Gmina jest właścicielem infrastruktury wodnokanalizacyjnej położonej na jej terenie, ale zadania z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz odprowadzania ścieków wykonuje za pośrednictwem Zakładu Usług Komunalnych, spółki prawa handlowego, mającej osobowość prawną, z wyłącznym udziałem Gminy (dalej: Spółka). Spółka została powołana 14 lutego 2012 r., a od 1 kwietnia 2012 r. świadczy na rzecz społeczności Gminy (w szczególności mieszkańców wsi) jako odbiorcy końcowego, usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.

Gmina na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej ze Spółką zaraz po oddaniu przedmiotowej inwestycji do użytku, tj. w sierpniu 2017 r., świadczy odpłatną usługę przesyłu wody oraz ścieków komunalnych dla Spółki przy wykorzystaniu w całości Infrastruktury wybudowanej w ramach przedmiotowej inwestycji. Odpłatna usługa przesyłu jest dokumentowana fakturami VAT z wykazanymi kwotami VAT należnego, który został wykazany w deklaracjach VAT-7 i odprowadzony. Wprowadzone rozwiązanie, polegające na świadczeniu usługi przesyłu przez Gminę dla Spółki z wykorzystaniem infrastruktury wodnokanalizacyjnej będącej własnością Gminy ma na celu zapewnienie Gminie regularnych wpływów za świadczoną usługę i jednocześnie zapewnia wykorzystanie jej przez profesjonalny i odpowiednio wyposażony podmiot powołany do realizacji zadań wodnokanalizacyjnych.

Zamiarem Gminy od początku realizacji inwestycji było, aby po jej zakończeniu majątek ten był wykorzystywany przez Gminę wyłącznie do świadczenia usługi przesyłu ścieków dla Spółki. Gmina nie ma i nie miała zamiaru wykorzystywania majątku powstałego w procesie przedmiotowej inwestycji do innych celów.

Gmina już w 2014 r. podjęła decyzję o wprowadzeniu rozwiązania polegającego na świadczeniu przez Gminę na rzecz Zakładu Usług Komunalnych sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) odpłatnej usługi przesyłu wody i ścieków z wykorzystaniem majątku wytworzonego w ramach nowych inwestycji - sieci kanalizacyjnych i wodociągowych (po przyjęciu tego majątku do użytkowania i uzyskaniu przez niego pełnej zdatności do użytkowania/uruchomieniu). W związku z powyższym 31 października 2014 r. została zawarta umowa o świadczenie usługi przesyłania wody i ścieków. Przedmiotowa umowa została zmieniona poprzez zawarcie aneksu zwiększającego zakres usługi przesyłania ścieków o sieć kanalizacyjną z przyłączami dla potrzeb budynków w miejscowości N. Gmina prowadzi rozbudowę infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej za wyłącznym jej staraniem ze środków własnych oraz uzyskanych przez nią środków pomocowych.

Wskazane rozwiązanie, polegające na świadczeniu usługi przesyłu przez Gminę dla Spółki z wykorzystaniem nowej infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej, ma na celu:

1. pozostawienie infrastruktury w posiadaniu Gminy,
2. wykorzystanie przez Gminę infrastruktury powstałej z nowych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych wyłącznie do świadczenia usługi przesyłu wody/ścieków,
3. świadczenie przez Gminę we własnym imieniu i na własny rachunek, na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej ze Spółką, odpłatnej usługi przesyłu wody oraz ścieków dla Spółki.
4. uzyskanie regularnych wpływów z przesyłu wody i ścieków z tytułu wykorzystania nowo wybudowanego majątku przez powołany do tego podmiot w ramach dostarczania wody/odbioru ścieków dla odbiorców końcowych.

W związku z zawartą umową przesyłu wody i ścieków obowiązki Spółki polegają na świadczeniu kompleksowej usługi dostarczania za pomocą udostępnionej w ramach usługi przesyłu infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej będącej elementem gminnej infrastruktury, w tym dzierżawionej przez Spółkę, odbiorcom z terenu Gminy na zasadach określonych w ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków wraz z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie ww. ustawy oraz zgodnie z regulaminem dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie Gminy, zatwierdzonym przez Radę Gminy. Zgodnie z aktem założycielskim przedmiotem działalności Spółki w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków jest:

1. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody,
2. odprowadzanie i oczyszczanie ścieków.

Całkowita wartość inwestycji, tj. wydatków poniesionych przez Gminę w związku z realizacją inwestycji, wyniosła ... zł brutto.

Stawka netto za 1 m³ przesyłanych wody/ścieku urządzeniami wodociągowymi i kanalizacyjnymi wynosi:

• wody 0,29 zł/m³
• ścieku 1,00 zł/m³

Gmina, pomimo że jest inwestorem finansującym budowę Infrastruktury wodnokanalizacyjnej, nie zajmuje się jej eksploatacją, lecz powierza czynności związane z działalnością wodnokanalizacyjną Spółce, która została do tego celu powołana.

Spółka w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków świadczy na terenie Gminy kompleksową usługę dostarczania wody i odprowadzania ścieków dla wszystkich jej mieszkańców oraz do obiektów użyteczności publicznej. Gmina i jej jednostki organizacyjne obciążane są kosztami dostarczanej wody i odbieranych ścieków na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę.

Na terenie objętym zasięgiem funkcjonowania przedmiotowej infrastruktury znajduje się jeden obiekt użyteczności publicznej jakim jest świetlica wiejska. Odpłatna usługa przesyłu obejmuje również ścieki komunalne odebrane od mieszkańców, a także z świetlicy wiejskiej.

Gmina za pobraną wodę i odprowadzone ścieki na potrzeby świetlicy wiejskiej otrzymuje od Spółki faktury. Podatek naliczony w fakturach nie podlega odliczeniu.

Gmina zamierzając udostępnić Infrastrukturę, nie skupia się wyłącznie na możliwości uzyskania zysku z tego tytułu, lecz kieruje się także innymi czynnikami mającymi zapewnić pełną funkcjonalność i efektywność Infrastruktury. W zamian za udostępnienie Infrastruktury Spółce do korzystania, Spółka świadczy usługi dla mieszkańców Gminy w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, obsługuje interesantów, pobiera należności, wykonuje badania jakości wody, itp., które Gmina musiałaby wykonywać samodzielnie świadcząc te usługi.

Kalkulacji ceny dokonano w 2014 r. i przyjęto następujące czynniki: zużycie energii elektrycznej, usługi remontowe i inne usługi obce, wartość odtworzeniową na poziomie 0,5% wartości inwestycji, planowaną ilość przesłanej wody i odprowadzonych ścieków.

W 2017 r. cena nie została zmieniona, ponieważ dokonano analizy porównawczej do ceny odprowadzenia ścieków z terenu Gminy i Gminy Miasta do oczyszczalni ... sp. z o.o. Z kalkulacji przedłożonej w lutym 2017 r. przez … sp. z o.o. wynika, że cena na odcinku ok. 28 km wynosi 2,00 zł/m³ odprowadzonych ścieków (kalkulacja obejmuje koszty eksploatacji i utrzymania: bezpośrednie zadania, stałe, zmienne, pośrednie, marżę zysku). W związku z tym, że odległość przesyłu ścieków na nowo wybudowanych inwestycjach nie przekracza 10 km przyjęto ustalenia, że cena za 1 m³ ścieków przesyłanych sieciami Gminy pozostanie w wysokości wyliczonej w kalkulacji z 2014 r. oraz przyjęto zasadę, że koszt przesyłu 1 m³ ścieku na terenie Gminy wynosić będzie 1/2 ceny z kalkulacji dla odprowadzonych ścieków z terenu Gminy i Miasta oraz Gminy Ł., z wyłączeniem oczyszczania ścieków.

Uwzględniając fakt, iż wartość korzyści uzyskiwanej przez Gminę nie ma jedynie wymiaru materialnego, Gmina pragnie podkreślić, że na chwilę obecną nie jest w stanie jednoznacznie określić, czy korzyść uzyskiwana przez nią z tytułu świadczenia wzajemnego przez Spółkę (wynagrodzenia za usługę przesyłu) pozwoli w pełni na zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych na budowę Infrastruktury. Oszacowanie i określenie stopy zwrotu z inwestycji jest trudne do przewidzenia, także z uwagi m.in. na długi przewidywany okres wykorzystywania majątku i brak pewności co do okresu, w jakim ostatecznie będzie świadczona usługa przesyłu wody i ścieków oraz zmienną wartość ilości przesłanej wody/odebranych ścieków w okresach miesięcznych/rocznych (a te czynniki będą miały wpływ na ostateczną wartość wynagrodzenia za usługę świadczoną przez Gminę). Jednocześnie Gmina ma w planie podłączenie w przyszłości do nowo wybudowanych sieci innych odbiorców, co oznacza, że w chwili obecnej Infrastruktura nie jest w pełni wykorzystywana. W związku z powyższym nieuzasadnionym byłoby kalkulowanie w wynagrodzeniu za usługę przesyłu pełnego zwrotu nakładów inwestycyjnych, co w konsekwencji mogłoby spowodować nieuzasadniony wzrost cen dla odbiorców końcowych.

Gmina nie odliczyła do tej pory podatku naliczonego wynikającego z zakupów związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji. Niniejszym wnioskiem o interpretację Gmina pragnie potwierdzić zakres prawa do odliczenia podatku i możliwy sposób jego wykonania. Odliczenie podatku jest prawem podatnika, a nie jego obowiązkiem.

W związku z powyższym opisem, we wniosku oraz uzupełnieniu, zadano następujące pytania.

1. Czy Gmina ma prawo do odzyskania podatku naliczonego od opisanej inwestycji?
2. W jakim terminie i w jaki sposób Gmina może dokonać odliczenia podatku od opisanej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku oraz uzupełnieniu:

Ad. 1

Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wszystkich wydatków poniesionych w toku realizacji opisanej inwestycji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust.4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wszystkich wydatków poniesionych w trakcie realizacji Inwestycji w 100% ich wartości. Gmina ma także prawo do „odzyskania” podatku naliczonego także w części odpowiadającej budowie Infrastruktury wykorzystywanej dla dostawy wody i ścieków do świetlicy wiejskiej.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku podatkowego, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Wydatki na wybudowanie przedmiotowej infrastruktury były ponoszone w latach 2014-2017. Zatem do końca 2018 r. Gmina ma prawo sporządzić korekty deklaracji podatkowych za wszystkie te lata i dokonać obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od wszystkich wydatków poniesionych w ramach opisanej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

• jest prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku ze zrealizowaną przez Gminę w latach 2014-2017 inwestycją pn. „..”
• jest prawidłowe – w zakresie sposobu i terminu dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. inwestycją.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług – jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Zgodnie z art. 86 ust. 15 ustawy, do uprawnienia, o którym mowa w ust. 13, stosuje się odpowiednio art. 81b Ordynacji podatkowej.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przywołanych na wstępie przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 tej ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy też zważyć, że Gmina - w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) - wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy - do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. (art. 9 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Jednocześnie z przepisów tych wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) – jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do treści art. 81 § 2 ww. ustawy – skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że wybudowana przez Gminę w latach 2014-2017 Infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjna była/jest wykorzystywana do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Z treści wniosku wynika bowiem, że Gmina za pośrednictwem ww. Infrastruktury świadczy odpłatną usługę przesyłu wody i ścieków dla Spółki (Zakładu Usług Komunalnych – spółki prawa handlowego). Odpłatna usługa przesyłu jest dokumentowana przez Gminę fakturami VAT z wykazanymi kwotami podatku należnego, który został wykazany w deklaracjach VAT-7. Natomiast Spółka za pośrednictwem ww. Infrastruktury wykonuje zadania Gminy wynikające z ustawy o samorządzie gminnym z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Ze względu na powyższe okoliczności należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w latach 2014-2017 na budowę sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami. Skoro zatem Gmina – jak wskazała w treści wniosku – nie dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego, ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowych za okres, w którym powstało to prawo, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym prawo to wystąpiło, o czym stanowi art. 86 ust. 13 ustawy. Zatem składając deklaracje korygujące dla podatku od towarów i usług, Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, przy czym – uwzględniając pięcioletni okres przedawnienia – prawo do skorygowania wydatków, od których prawo do odliczenia podatku naliczonego powstało w 2014 r. będzie przysługiwało do końca 2018 r. Jednocześnie należy podkreślić, że Gmina może dokonać korekty deklaracji jedynie za ten okres rozliczeniowy, w którym prawo do odliczenia powstało, nie ma natomiast wyboru złożenia korekty za kolejne dwa okresy rozliczeniowe. Ponadto prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługiwało/przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek określonych w art. 88 ustawy.

Reasumując, Gmina ma prawo do złożenia deklaracji korygujących dla podatku od towarów i usług i odliczenia podatku naliczonego związanego z tą Infrastrukturą, przy uwzględnieniu art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Należy podkreślić, że interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, z którego wynika, iż przedmiotowa Infrastruktura była/jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.