Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.353.2018.2.MR
z 24 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2018 r. (data wpływu 31 lipca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 4 września 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie obowiązku doliczenia (wykazania) zwróconego podatku zagranicznego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie obowiązku doliczenia (wykazania) zwróconego podatku zagranicznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą oznaczoną symbolem PKD 41.20 Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Wybrał jako formę opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, od maja 2011 r. do września 2016 r. Obecnie pracuje w firmie i jest zatrudniony na umowę o pracę. Mając własną działalność gospodarczą świadczył usługi w Polsce i na terenie Niemiec. Nabywcom swoich usług na terenie Niemiec nie przedstawił ważnego certyfikatu świadczącego, że jest rezydentem podatkowym w Polsce. Nie był w posiadaniu takiej informacji, a nabywcy usług też nie chcieli by Wnioskodawca taki certyfikat im dostarczył. Na każdym wystawionym rachunku dla niemieckiego nabywcy znajduje się informacja, że do rozliczenia podatku zobowiązany jest nabywca (odwrotne obciążenie). Rozliczając się z dochodów, wynagrodzenia w Euro przed urzędem skarbowym nie uwzględnił podatku, który został odprowadzony na terenie Niemiec. W 2017 r. Wnioskodawca miał kontrolę z niemieckiego urzędu skarbowego. Po weryfikacji wszystkich dokumentów z prowadzonej działalności, rachunków, umów, certyfikatu rezydencji podatkowej otrzymał pismo, że nie ma żadnych zobowiązań finansowych wobec Niemiec. W związku z tym Wnioskodawca może starać się o zwrot podatku potrąconego u źródła. W lipcu bieżącego roku otrzymał zwrot podatku z niemieckiego urzędu.

W uzupełnieniu wniosku podano, że zwrot z niemieckiego urzędu nastąpił w związku z osiąganiem i opodatkowaniem przychodów z tytułu prowadzonej na terenie Niemiec działalności gospodarczej w zakresie usług oznaczonych kodami PKD: 41.20Z, 01.61Z, 01.62Z, 01.64Z, 43.11Z, 43.12Z, 43.13Z, 43.31Z, 43.32Z, 43.33Z, 43.34Z, 43.39Z, 43.91Z, 43.99Z, 81.21Z, 81.29Z. Rozliczając się z przychodów osiąganych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie dokonywał odliczeń od przychodu lub ryczałtu zwróconej kwoty podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od zwrotu podatku od niemieckiego urzędu Wnioskodawca musi zapłacić podatek i wykazać go w deklaracji podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższej sprawie ma zastosowanie art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołując się na ten artykuł wnioskuje, że jeśli obliczając podatek należny nie dokonywał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, otrzymując zwrot takiego podatku, nie dolicza ani nie wykazuje go w deklaracji, zeznaniu podatkowym za rok podatkowy w którym ten zwrot otrzymał.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie natomiast do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy dotyczące nieograniczonego oraz ograniczonego obowiązku podatkowego – art. 3 ust. 1 i 1a, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

W opisie stanu faktycznego wskazano m.in., że Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą oznaczoną symbolem PKD 41.20 Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Wybrał jako formę opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, od maja 2011 r. do września 2016 r. W lipcu bieżącego roku otrzymał zwrot podatku z niemieckiego urzędu. Zwrot z niemieckiego urzędu nastąpił w związku z osiąganiem i opodatkowaniem przychodów z tytułu prowadzonej na terenie Niemiec działalności gospodarczej w zakresie usług oznaczonych kodami PKD: 41.20Z, 01.61Z, 01.62Z, 01.64Z, 43.11Z, 43.12Z, 43.13Z, 43.31Z, 43.32Z, 43.33Z, 43.34Z, 43.39Z, 43.91Z, 43.99Z, 81.21Z, 81.29Z. Rozliczając się z przychodów osiąganych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie dokonywał odliczeń od przychodu lub ryczałtu zwróconej kwoty podatku.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157 z późn. zm.) opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że istotnym w niniejszej sprawie jest dokonanie oceny skutków podatkowych jakie wywołuje zwrot podatku zapłaconego na terenie Niemiec, w związku z wykonywanymi tam usługami w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 21 ust. 2a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od przychodu lub ryczałtu, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

Z powyższej regulacji wynika m.in., że podatek zagraniczny – którego zwrot otrzymano – podlega doliczeniu do podatku (ryczałtu) należnego za dany rok podatkowy. Doliczeniu do ryczałtu powinna podlegać tylko ta część podatku zagranicznego, która została wcześniej odliczona w związku ze stosowaniem metody zaliczenia. Nie jest bowiem wykluczone, że tylko część zagranicznego podatku podlegać będzie odliczeniu od ryczałtu w danym roku podatkowym.

Uwzględniając powołane przepisy w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie ma obowiązku doliczenia (wykazania) w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce kwoty zwróconego – z niemieckiej instytucji – podatku. Podstawą prawną powyższego rozstrzygnięcia jest jednak powołany przepis art. 21 ust. 2a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a nie wskazany przez Wnioskodawcę art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślenia również wymaga, że przepisy rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku. Zakres żądania wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:

1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko w sprawie.

Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy – zakreślony pytaniem – ocenie interpretacyjnej organu zostały poddane wyłącznie skutki podatkowe w odniesieniu do tej problematyki na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.