2018.10.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.181.2018.1.MK
z 2 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lipca 2018 r. (data wpływu 2 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy nabywanego wewnątrzwspólnotowo alkoholu etylowego, skażonego środkami dopuszczonymi przez państwo członkowskie jego pochodzenia oraz przemieszczania i nabycia tego alkoholu etylowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego odbiorcę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy nabywanego wewnątrzwspólnotowo alkoholu etylowego, skażonego środkami dopuszczonymi przez państwo członkowskie jego pochodzenia oraz przemieszczania i nabycia tego alkoholu etylowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego odbiorcę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik jest podmiotem działającym w branży chemicznej. Prowadzi on działalność w zakresie produkcji i dystrybucji produktów chemicznych. Opracował on kilka rodzajów receptur produktów biobójczych, które są wpisane do Wykazu Produktów Biobójczych, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1926).

W przyszłości Podatnik ma w planach zlecenie wytwarzania kilku rodzajów produktów biobójczych wpisanych do wskazanego wyżej rejestru, podmiotowi mającemu siedzibę na terytorium Republiki Węgierskiej.

Podmiot produkujący te produkty na Węgrzech będzie je produkował w taki sposób, by przede wszystkim była zachowana zawartość substancji czynnej produktu zgłoszona do Wykazu Produktów Biobójczych. Jednakże, receptura ta jest w taki sposób skomponowana, iż przed wyprodukowaniem produktu gotowego w postaci środka biobójczego, producent węgierski skazi częściowo alkohol będący substancją czynną gotowego wyrobu środkami skażającymi, które są dopuszczone do częściowego skażania alkoholu etylowego na terytorium Węgier. Z tak skażonego częściowo alkoholu podmiot ten wyprodukuje następnie gotowy środek biobójczy, który będzie miał zawartość substancji czynnej zgodną z decyzją wydaną przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych dla danego produktu biobójczego.

Wyprodukowane gotowe produkty biobójcze będą nabywane następnie przez Podatnika i sprowadzane do Polski w ramach procedury nabycia wewnątrzwspólnotowego .

Ze względu na to, że wyroby biobójcze produkowane na Węgrzech, nie są tam wpisane do żadnego rejestru, jest on klasyfikowany do pozycji CN 2207 20, jako skażony wyrób alkoholowy. W związku z tym może on zostać wyprowadzony ze składu podatkowego na Węgrzech w procedurze zawieszenia poboru akcyzy na podstawę dokumentu e-AD. W związku z tym, że w procedurze zawieszenia poboru akcyzy towar może być przemieszczany wyłącznie do innego składu podatkowego, lub też do zarejestrowanego odbiorcy, Podatnik zamierza uzyskać zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca i sprowadzać nabyte produktu biobójcze do kraju jako zarejestrowany odbiorca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy alkohol etylowy zawarty w gotowym produkowanym na Węgrzech produkcie biobójczym wpisanym do Wykazu Produktów Biobójczych, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1926), który będzie skażony skażalnikami dopuszczonymi do skażania na terytorium Węgier, a następnie zostanie nabyty przez Podatnika w ramach procedury nabycia wewnątrzwspólnotowego, będzie zwolniony od podatku akcyzowego na terytorium Polski.
Czy możliwe będzie sprowadzenie na terytorium Polski, przez Podatnika posiadającego zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, produktu biobójczego, który na terytorium Węgier jest uznawany za wyrób akcyzowy i w związku z tym będzie przemieszczany do Polski na podstawie dokumentu e-AD, a który to produkt w Polsce jest zwolniony od podatku akcyzowego jako gotowy produkt biobójczy wpisany do Wykazu Produktów Biobójczych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko w sprawie pierwszego pytania

Podatnik stoi na stanowisku, iż alkohol etylowy zawarty w gotowym produkcie biobójczym wpisanym do Wykazu Produktów Biobójczych, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1926), który będzie skażony skażalnikami dopuszczonymi do skażania na terytorium Węgier, a następnie nabyty przez Podatnika w ramach procedury nabycia wewnątrzwspólnotowego, będzie zwolniony od podatku akcyzowego na terytorium Polski.

Stanowisko podatnika znajduje wprost uzasadnienie w treści art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten stanowi, że zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu. Wszystkie wskazane w tym przepisie warunki będzie spełniał wyrób nabywany przez Podatnika od producenta węgierskiego. Będzie to wyrób nieprzeznaczony do spożycia przez ludzi, o czym świadczy choćby fakt, że jest to wyrób wpisany w Polsce do Wykazu Produktów Biobójczych. Po drugie, nabywany wyrób będzie wyrobem gotowym, zaś Podatnik nie będzie go używał do wyprodukowania innego artykułu, lecz będzie go jedynie sprzedawał na rynku w opakowaniach docelowych (detalicznych), w których produkt był zakupiony od węgierskiego producenta. W końcu, alkohol zawarty w gotowym produkcie nabywanym przez Podatnika, będzie skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu, a więc przez Węgry.

Stanowisko w sprawie drugiego pytania

Zdaniem Podatnika możliwe będzie sprowadzenie do Polski przez Podatnika posiadającego zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych będącego zarejestrowanym odbiorcą, produktu biobójczego, który na terytorium Węgier jest uznawany za wyrób akcyzowy i w związku z tym będzie przemieszczany do Polski na podstawie dokumentu e-AD, a który w Polsce jest zwolniony od podatku akcyzowego jako gotowy produkt biobójczy wpisany do Wykazu Produktów Biobójczych.

Zgodnie z prawem węgierskim wyprodukowany na terytorium Węgier produkt biobójczy, który będzie nabywał Podatnik, jest traktowany jako wyrób akcyzowy. Stąd też, by wyrób ten mógł zostać przewieziony do Polski, musi zostać wyprowadzony ze składu podatkowego i przemieszczany do Polski na podstawie dokumentu e-AD. Dokument ten jest wystawiany w wypadku przemieszczania towarów akcyzowych pomiędzy składami podatkowymi lub do podmiotu posiadającego zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca. Nie może zatem zostać wystawiony w sytuacji, gdy towar jest przemieszczany do innego podmiotu niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub podmiot posiadający zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca. Już z tej przyczyny produkt ten może być wysłany z Węgier do podmiotu mającego siedzibę w Polsce posiadającego zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, mając na uwadze fakt, że w momencie wysyłki i transportu jest on klasyfikowany jako wyrób akcyzowy, który podlega reżimowi prawa akcyzowego na terytorium całej unii europejskiej.

Stan rzeczy polegający na tym, że skażony alkohol zawarty w sprowadzanym gotowym wyrobie będzie zwolniony na terytorium Polski z podatku akcyzowego, nie zmienia faktu, że ten alkohol nadal pozostaje wyrobem akcyzowym. W związku z tym powinien on zostać sprowadzony do Polski przez podmiot posiadający zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca. Inny sposób przemieszczania wyrobu z Węgier naruszałby zarówno węgierskie jak i polskie przepisy regulujące podatek akcyzowy. Tymczasem art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że zezwolenie, o którym mowa w tym przepisie wydaje się w odniesieniu do wyrobów akcyzowych. Skoro przepis ten nie wskazuje, czy zezwolenie to ma dotyczyć wszystkich wyrobów akcyzowych, czy jedynie podlegających opodatkowaniu, należy przyjąć, że dotyczy on wszystkich wyrobów akcyzowych niezależnie od ich statusu prawnego, w szczególności ich zwolnienia od podatku akcyzowego. Tym samym, skoro Podatnik będzie posiadał zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, będzie mógł sprowadzić z Węgier wyroby akcyzowe na podstawie dokumentu e-AD, które po przemieszczeniu do Polski będą zwolnione od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1114 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 17 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2207, został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone.

Również w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie rady 92/12/EWG, w poz. 17 wskazany został ww. alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone, o kodzie CN 2207.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2, 3, 4, 9, 10, 12, 13, 15, 15a i 26 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
terytorium państwa członkowskiego - terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju z zastrzeżeniem lit. a i b art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy;
terytorium Unii Europejskiej - terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich;
nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;
skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;
zarejestrowany odbiorca - podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe albo na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej odpowiednio "zezwoleniem na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca" albo "zezwoleniem na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca";
e-AD to elektroniczny administracyjny dokument, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy;
dokument zastępujący e-AD - dokument, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, gdy System jest niedostępny, zawierający takie same dane jak e-AD;
System to krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w szczególności do przesyłania e-AD, raportu odbioru i raportu wywozu, unieważnienia e-AD, zmiany miejsca przeznaczenia oraz zawiadomienia o zmianie miejsca przeznaczenia, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 684/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/118/WE w odniesieniu do skomputeryzowanych procedur przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (Dz. Urz. UE L 197 z 29.07.2009, str. 24, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

produkcja wyrobów akcyzowych;
wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę powstaje z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych – art. 10 ust. 3 ustawy.

W myśl art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Natomiast stosownie do art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew - art. 93 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony:

produkowany na terytorium kraju, nabywany wewnątrzwspólnotowo oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej,
nabywany wewnątrzwspólnotowo, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje,
produkowany na terytorium kraju oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską

-na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Natomiast w myśl art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu.

Stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (t.j Dz. U. z 2018 r., poz. 375; dalej jako: „rozporządzenie o warunkach zwolnienia od akcyzy”):

W przypadku zastosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy przyjmuje się, że alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nabywany wewnątrzwspólnotowo został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwa członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu, jeśli wyroby te były przedmiotem legalnego obrotu handlowego w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju.
Dokumentami potwierdzającymi legalny obrót handlowy w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej wyrobami, o których mowa w ust. 1, są faktury lub inne dokumenty księgowe o równoważnej wartości dowodowej.

W myśl art. 40 ust. 2 pkt 7 ustawy procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie jeżeli wyroby akcyzowe są przemieszczane ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca ich odbioru przez zarejestrowanego odbiorcę na terytorium kraju lub do podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy właściwy naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podmiotu spełniającego warunki wymienione:

w ust. 2 i art. 48 ust. 1 pkt 2-6 - wydaje zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca;
w art. 48 ust. 1 pkt 2-6 - wydaje zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca.

Zarejestrowany odbiorca nie może magazynować ani wysyłać wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy - art. 59 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać w pierwszej kolejności należy, że przepisy ustawy dotyczące zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego, są wyrazem dokonanej implementacji do polskiego prawa podatkowego uregulowań unijnych, zawartych w dyrektywie Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. UE L 316 z 31.10.1992, str. 21, ze zm.; dalej jako: „dyrektywa strukturalna” lub „dyrektywa”).

Jak stanowi art. 20 dyrektywy strukturalnej, dla celów niniejszej dyrektywy przez pojęcie „alkohol etylowy” rozumie się:

wszelkie produkty o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2 % obj., oznaczone kodami taryfowymi CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to produkty stanowiące część produktu należącego do innego rozdziału Nomenklatury Scalonej,
produkty oznaczone kodami taryfowymi CN 2204, 2205, 2206 o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 22 % obj.,
napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony spirytus.

W myśl art. 27 ust. 1 dyrektywy strukturalnej, Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów:

gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG, dotyczących handlowego przemieszczania się alkoholu całkowicie denaturowanego;
gdy są one denaturowane zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego i używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi;
gdy są one używane do produkcji octu oznaczonego kodem taryfowym CN 2209;
gdy są one używane do produkcji lekarstw określonych w dyrektywie 65/65/EWG;
gdy są one używane do produkcji substancji smakowo-aromatycznych, używanych do wytwarzania środków spożywczych i napojów bezalkoholowych, o zawartości alkoholu nieprzekraczającej 1,2 % obj.;
gdy są one używane bezpośrednio lub jako składnik do półproduktów służących do wytwarzania środków spożywczych (rozlewanych lub innych), pod warunkiem że w każdym przypadku zawartość alkoholu w tych produktach nie przekracza: 8,5 litra czystego alkoholu na 100 kg produktu dla wyrobów czekoladowych i 5 litrów czystego alkoholu na 100 kg produktu dla wszystkich innych wyrobów.

Zaznaczyć, że implementacja do krajowego porządku prawnego przepisów art. 27 ust. 1 dyrektywy znalazła m.in. odzwierciedlenie:

w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy – w odniesieniu do alkoholu etylowego całkowicie skażonego (odpowiednio art. 27 ust. 1 lit a dyrektywy),
w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy – w odniesieniu do alkoholu etylowego denaturowanego zgodnie z wymogami dowolnego państwa członkowskiego i używanego do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi, który to produkt jest przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego (odpowiednio art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy, dotyczy produktów wytworzonych na terytorium państwa członkowskiego – do którego, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy, nie zalicza się terytorium kraju – będących przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego).

Stwierdzić zatem należy, że zwolnienie od akcyzy przewidziane w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy stanowi wyraz implementacji art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy, w odniesieniu do alkoholu etylowego, który został skażony w innym państwie członkowskim, zgodnie z przepisami tegoż państwa i użyty do wytworzenia wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Zwolnieniu od akcyzy na podstawie przywołanego przepisu ustawy podlega w tym wypadku alkohol etylowy skażony, zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach.

Przepisy ustawy w art. 30 ust. 9 pkt 1 oraz przepisy dyrektywy w art. 27 ust. 1 lit. a zawierają pojęcie, wraz z definicją, alkoholu etylowego skażonego (denaturowanego) całkowicie. Jest to alkohol skażony zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz.U. UE L 288 z 23.11.1993, str. 12, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie Komisji nr 3199/93”). Wobec powyższego, dla jednoznacznego rozróżnienia alkoholu całkowicie skażonego od alkoholu skażonego zgodnie z wymogami dowolnego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, dla tego ostatniego stosuje się umowne pojęcie „alkoholu skażonego częściowo”.

Zatem zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę opisem zdarzenia przyszłego, w niniejszej sprawie mamy do czynienia z alkoholem etylowym skażonym częściowo, tj. zgodnie z wymogami państwa członkowskiego pochodzenia tegoż alkoholu.

Zapisy art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy stanowią jednoznacznie, że zwolnienie od akcyzy całkowicie skażonego alkoholu dotyczy również alkoholu zawartego w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. W tym przepisie wyraźnie widać różnicę z treścią art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, gdzie zwolnieniu podlega wyłącznie alkohol częściowo skażony, zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Zestawiając oba wspomniane przepisy ustawy nie sposób dopatrzeć się analogii w zakresie wymogów odnośnie metod skażania (skażanie całkowite regulują ściśle przepisy rozporządzenia Komisji nr 3199/93, natomiast skażanie częściowe przepisy dowolnego państwa członkowskiego Unii Europejskiej) ani przedmiotu zwolnienia (alkohol skażony częściowo korzysta ze zwolnienia wyłącznie wówczas, gdy wchodzi w skład innego wyrobu, nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi).

Analizując całościowo brzmienie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy zauważyć należy, że możliwość skorzystania ze zwolnienia od akcyzy wymaga spełnienia następujących warunków:

alkohol skażony zawarty jest w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach tj. został zużyty do wyprodukowania innego wyrobu niebędącego alkoholem,
alkohol etylowy skażony jest środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu,
nabywane wyroby są nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi,
wyroby zawierające skażony alkohol były przedmiotem legalnego obrotu handlowego w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej przed ich przywozem na terytorium kraju i znajduje to potwierdzenie w fakturach lub innych dokumentach księgowych (spełniały wymogi wskazane w rozporządzeniu o warunkach zwolnienia od akcyzy).

Podkreślić w tym miejscu należy, że przepis art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy strukturalnej stanowi, jak już powyżej przytoczono, iż „Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą i ujednoliconego podatku akcyzowego (...) gdy są one denaturowane zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego i używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi”. A zatem w przepisie tym mowa jest o wyrobach denaturowanych i używanych do wytwarzania na terytorium Państwa Członkowskiego jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi niebędącego jednocześnie tym alkoholem mającym być przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej, przy czym elementy te - denaturowanie i użycie (do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi niebędącego jednocześnie tym alkoholem) - powinny być nierozłączne. Tym samym zwolnienie powinno mieć zastosowanie w przypadkach użycia alkoholu etylowego, skażonego metodą jakiegokolwiek kraju, do produkcji na terytorium Państwa Członkowskiego wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi będących przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej, które nie będą klasyfikowane jako alkohol etylowy. Te założenia dyrektywy strukturalnej są implementowane na grunt prawa krajowego w całości. Użycie bowiem do produkcji alkoholu skażonego jednej z metod wskazanych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93 skutkuje uwolnieniem tego alkoholu z podatku akcyzowego w każdym przypadku (nawet gdy sam alkohol częściowo skarżony jest przedmiotem przemieszczania lub też jeżeli jest zawarty w innym wyrobie). Przepis art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy strukturalnej nie zobowiązuje natomiast poszczególnych państw członkowskich do zwalniania w nabyciu wewnątrzwspólnotowym alkoholu częściowo skażonego jakąkolwiek z metod dopuszczanych przez te państwa, nieznaną i niepodaną przez te państwa do wiadomości.

Gdyby bowiem założyć, iż intencją prawodawcy wspólnotowego jest zwolnienie każdego alkoholu etylowego będącego przedmiotem dostawy wewnątrzwspólnotowej, również występującego jako półprodukt używany do produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, niezależnie od tego, gdzie ostatecznie zostanie użyty do tej produkcji oraz bez względu na metodę skażenia stosowaną w danym kraju, niezasadne byłoby wprowadzenie zwolnień alkoholu całkowicie skażonego wskazanymi przez, dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej środkami dopuszczonymi do skazania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/03. W tej sytuacji bowiem również alkohol całkowicie skażony mieściłby się w grupie wyrobów objętych przepisem art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy strukturalnej. Niekonieczny byłby więc również system wymiany informacji o obowiązujących w każdym państwie członkowskim wymogach dotyczących procesów denaturacji odnośnie do alkoholu całkowicie denaturowanego oraz akceptacji takich wymogów przez inne państwa członkowskie, o którym mowa w preambule dyrektywy strukturalnej.

Tymczasem krajowe przepisy ustawy o podatku akcyzowym pozwalają, poza zwolnieniem alkoholu całkowicie skażonego metodą któregokolwiek państwa członkowskiego, na zwolnienie alkoholu etylowego zawartego w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażonego środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu. (por. Regulacje w zakresie prawa celnego i podatku akcyzowego po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej: Doświadczenia i perspektywy, Tomasz Nowak, Piotr Stanisławiszyn, Wolters Kluwer 2012).

Powyższe zatem jednoznacznie oznacza, że alkohol skażony częściowo korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy wyłącznie wówczas, gdy wchodzi w skład innego wyrobu, nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi tj. w sytuacji gdy wyrób ten nie jest alkoholem.

Analiza przedstawionego opisu sprawy pozwala stwierdzić, że alkohol etylowy będzie skażony środkami dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu, nie będzie przeznaczony do spożycia przez ludzi, a z uwagi na fakt, że będzie on nabywany z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy przyjąć należy, że będzie on przedmiotem legalnego obrotu handlowego w tym państwie.

W tym miejscu wskazać jednakże należy, że nabywany wyrób (alkohol etylowy) nie był zwolniony z akcyzy na terytorium Węgier.

Wątpliwości natomiast w analizowanej sprawie budzi fakt, że planowane nabycie skażonego częściowo alkoholu etylowego miałoby wypełniać pierwszy z ww. warunków, bowiem tak skażony alkohol nie będzie zawarty w nabywanych wyrobach. W tym przypadku przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego nie będzie produkt zawierający alkohol etylowy, tylko sam alkohol klasyfikowany zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego do kodu CN 2207 20. Nie można zatem w tej sytuacji powiedzieć, że alkohol został użyty do wyprodukowania innego wyrobu niebędącego alkoholem.

W tym miejscu podkreślić należy, że stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy, do alkoholu etylowego zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej. Jest to zresztą definicja będąca odwzorowaniem art. 20 dyrektywy strukturalnej. Jak z powyższego przepisu wynika, wyrobem jest alkohol etylowy zawarty w innym wyrobie, jeżeli posiada wskazaną moc i objęty jest jedną z dwóch wymienionych pozycji kodów Nomenklatury Scalonej.

Mając powyższe na uwadze, jak również przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że nabywany wewnątrzwspólnotowo wyrób (produkt biobójczy klasyfikowany do kodu CN 2207 20), będzie zwolniony na terytorium kraju z opodatkowania akcyzą na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy. Albowiem wyrób będący przedmiotem wniosku nie będzie wyrobem, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, tj. wyrobem zawierającym alkohol etylowy skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu lecz częściowo skażonym alkoholem etylowym (skarżonym zgodnie z wymogami państwa członkowskiego).

Uznanie stanowiska Spółki prowadziłoby w prosty sposób do konkluzji, że alkohol etylowy skażony częściowo zawarty jest w wyrobie będącym „alkoholem skażonym częściowo”. Tymczasem nabytym wewnątrzwspólnotowo wyrobem winien być inny wyrób aniżeli częściowo skarżony alkohol etylowy. W dalszej kolejności należałoby zaakceptować, że tak skażony alkohol podlegałby niejako obligatoryjnemu zwolnieniu od akcyzy w momencie nabycia wewnątrzwspólnotowego. W konsekwencji bez znaczenia byłby sposób wykorzystania tegoż alkoholu i tym samym alkohol ten mógłby być przedmiotem niczym nieograniczonego obrotu na terytorium kraju.

W ten sposób, na gruncie przepisów ustawy, nabyty wewnątrzwspólnotowo alkohol etylowy częściowo skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie jego pochodzenia, zyskiwałby większe preferencje niż alkohol etylowy całkowicie skażony, wskazany w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy. Korzystałby bowiem ze zwolnienia od akcyzy przy znacznie mniejszych ograniczeniach w zakresie wymaganych procedur skażających, niż to ma miejsce w przypadku alkoholu całkowicie skażonego. Ponadto wykorzystanie na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo alkoholu etylowego częściowo skażonego nie podlegałoby w żaden sposób kontroli, jak to ma miejsce w odniesieniu do alkoholu skażanego według polskich przepisów i korzystającego ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Organ stoi bowiem na stanowisku, że kluczowe dla możliwości korzystania ze zwolnienia od akcyzy, przewidzianego w art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, jest, aby częściowo skażony alkohol etylowy był zawarty w wyrobie nieprzeznaczonym do spożycia przez ludzi, a tym wyrobem nie był sam alkohol skażony częściowo. Skażony częściowo alkohol etylowy powinien być częścią składową innego wyrobu, a nie alkoholem samym w sobie.

W tym miejscu przytoczyć należy stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, zawarte w wyroku z 27 września 2017 r., sygn. akt I GSK 1821/15. Wprawdzie spór we wskazanej sprawie toczył się na gruncie uregulowań art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, ale zauważyć należy, że przepisy te stanowią implementację do prawa polskiego art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy strukturalnej i z tej racji NSA odnosił się do stosowania przepisów unijnych. W przywołanym wyroku NSA stwierdził: „Analiza treści zacytowanego art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy strukturalnej oraz pozostałych jednostek redakcyjnych tego przepisu pozwala stwierdzić, że w zwolnieniach z podatku akcyzowego przewidzianych dla alkoholu prawodawca wspólnotowy często posługuje się terminem „używany do” np. „używane do wytwarzania jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi” (art. 27 ust. 1 lit. b/ dyrektywy), „używane do produkcji komponentów, które nie są objęte podatkiem akcyzowym w myśl niniejszej dyrektywy” (art. 27 ust. 1 lit. c/, d/, e/; art. 27 ust. 2 lit. e/ dyrektywy), „używane do celów medycznych w szpitalach i aptekach” (art. 27 ust. 2 lit. c/ dyrektywy). Zestawiając pojęcie „używane do” użyte w tym przepisie dyrektywy z brzmieniem jej preambuły, a szczególnie fragmentem stanowiącym, że „możliwe jest pozostawienie Państwom Członkowskim wyboru odnośnie do stosowania zwolnień od podatku w zależności od sposobu ostatecznego wykorzystania produktów na ich terytorium” stwierdzić należy, że potwierdza to w sposób oczywisty, że chodzi o ostateczne wykorzystywanie danego wyrobu akcyzowego, ujęte w przepisach jako użycie w sensie wąskim - do produkcji określonego produktu. (v. wyrok NSA z 16 stycznia 2013 r., I GSK 697/11 baza orzeczeń.nsa.gov.pl).

Przepisy wspólnotowe zakładają zatem, że skażony alkohol etylowy powinien zostać użyty (ostatecznie wykorzystany) do wytwarzania produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, co oznacza, że powinien wejść w skład wytworzonego produktu lub przestać istnieć w wyniku wytwarzania tych produktów. (…)

Tym samym Sąd I instancji niezasadnie zakwestionował w zaskarżonym orzeczeniu wykładnię zaprezentowaną przez Ministra Finansów, bowiem idąc tokiem rozumowania Sądu I instancji należałoby przyjąć, że zwolnieniu podlegałby skażony alkohol etylowy jako taki, niezależnie od sposobu jego wykorzystania. Sporny przepis, o czym była już wyżej mowa, wiąże zwolnienie z wykorzystaniem tego wyrobu do wytwarzania produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Z treści analizowanego przepisu wynika zatem konieczność uzyskania, w wyniku wykorzystania tego wyrobu czy też surowca, innego produktu, należącego do grupy towarów określonych jako nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. W przeciwnym wypadku racjonalny prawodawca nie ograniczałby wykorzystania skażonego alkoholu etylowego tylko do wskazanej grupy wyrobów. (…)

Argumentem przemawiającym za przedstawioną przez organ interpretacją spornego przepisu jest również i to, że użycie alkoholu etylowego przez Spółkę nie daje gwarancji całkowitej kontroli nad sposobem jego wykorzystania. Każde zwolnienie od podatku akcyzowego musi być uzależnione od możliwości wykonywania przez państwo kontroli nad procesem wykorzystywania wyrobów akcyzowych, które korzystają z określonej preferencji podatkowej ze względu na sposób ich wykorzystania. W przeciwnym razie zwolnienia podatkowe mogłoby prowadzić do nadużyć związanych z obrotem tym towarem akcyzowym”.

Mając powyższe na uwadze Organ stwierdza, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nabywany wewnątrzwspólnotowo wyrób (produkt biobójczy klasyfikowany do kodu CN 2207 20), nie będzie na terytorium kraju korzystał ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy.

W tym miejscu należy podkreślić, że ustawodawca krajowy przepisem art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy nie odmówił stosowania obligatoryjnego zwolnienia podatkowego, wynikającego z art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy. Jak już wskazano wcześniej, stosownie do powyższego przepisu dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają z podatku akcyzowego alkohol etylowy przy spełnieniu określonych warunków zawartych w tym przepisie. Tym samym dla zwolnienia alkoholu etylowego skażonego zgodnie z wymogami państwa członkowskiego (ale w sposób inny niż określony w rozporządzeniu Komisji nr 3199/93) warunkiem jego zwolnienia, na terytorium kraju danego państwa członkowskiego, jest jego użycie do wytworzenia jakiegokolwiek produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi. Tak zwolniony, skażony zgodnie z wymogami państwa członkowskiego, w którym skażenie następuje, alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi jest zwolniony na terytorium Polski w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym danego wyrobu, w skład którego wchodzi ten alkohol. Przepis art. 27 ust. 1 lit. b dyrektywy, w zw. z art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy, nie ma zatem zastosowania do przemieszczania pomiędzy państwami członkowskimi „samego” alkoholu etylowego. Wnioskodawca chcąc dokonać, z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy, nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego, winien dokonać tego na zasadach określonych w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, który to przepis jest implementacją przepisu art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy.

Ponadto organ pragnie wskazać, że Wnioskodawca mógłby skorzystać ze zwolnienia od akcyzy dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, alkoholu etylowego skażonego środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia tego alkoholu etylowego, a następnie dodatkowo skażając ten alkohol zgodnie z polskimi przepisami. Tak dodatkowo skażony alkohol etylowy, mógłby korzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, przy spełnieniu pozostałych warunków formalnych. Przy czym taka możliwość dotyczy nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów do składu podatkowego i nie znajdzie zastosowania w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przedmiotowych wyrobów przez zarejestrowanego odbiorcę.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W kwestii możliwości nabycia wewnątrzwspólnotowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego odbiorcę produktu biobójczego będącego przedmiotem wniosku zaznaczyć w pierwszej kolejności należy, że zarejestrowany odbiorca nie może magazynować ani wysyłać wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Tym samym zarejestrowany odbiorca jest zobowiązany do rozpoznania zobowiązania podatkowego w momencie odbioru wyrobów akcyzowych. Celem bowiem instytucji zarejestrowanego odbiorcy jest możliwość nabywania wyrobów akcyzowych od dostawcy z innego państwa członkowskiego bez obowiązku zapłaty akcyzy w państwie dostawcy.

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że wyrób będący przedmiotem wniosku klasyfikowany do kodu CN 2207 20 jest wyrobem wymienionym w załączniku nr 2 do ustawy.

W przypadku zatem wypełnienia warunków określonych w przepisach co do zasady jest możliwe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych klasyfikowanych do kodu CN 2207 20 w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego odbiorcę.

Niemniej jak wskazano w zakresie pytania pierwszego, w okolicznościach analizowanego zdarzenia przyszłego wyrób klasyfikowany do kodu CN 2207 20 będący przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego nie może zostać objęty zwolnieniem z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy.

Biorąc zatem pod uwagę, że pytanie oznaczone nr 2 we wniosku bezpośrednio łączy nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobu klasyfikowanego do kodu CN 2207 20 w procedurze zawieszenia poboru akcyzy ze zwolnieniem od akcyzy, tut. organ nie może uznać stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

Jakkolwiek zgodzić się można, że wyrób będący przedmiotem wniosku może być nabyty wewnątrzwspólnotowo w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego odbiorcę, o tyle w chwili odbioru tego wyrobu przez Wnioskodawcę na wyrobie tym ciążyć będzie zobowiązanie podatkowe z uwagi na brak możliwości objęcia tego wyrobu zwolnieniem z opodatkowania.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego uznać należy za nieprawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin