Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.555.2018.2.PRP
z 5 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2018 r. (data wpływu 27 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2018 r. (data wpływu 6 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 sierpnia 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakujący podpis.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą X. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi sprzedaż samochodów używanych (PKD 45.11.Z oraz 45.19.Z). Przedmiotowa dostawa dokonywana jest w oparciu o art. 120 ustawy o VAT i polega na dostawie towarów używanych (samochodów osobowych), które uprzednio są nabywane na terenie UE (od czynnych podatników VAT UE) w celu odsprzedaży i zostaje opodatkowana w systemie VAT marża. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym do dostaw wewnątrzwspólnotowych (VAT UE).

Przykładowo w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca kupuje samochody na zagranicznych portalach aukcyjnych (np. niemieckim portalu., którego właścicielem jest … z siedzibą w ….).

Grupa składa się z kilku spółek zależnych z siedzibami w różnych krajach UE. Każda ze spółek występujących w procesie aukcyjnym jest czynnym podatnikiem podatku VAT UE.

Proces aukcyjny wygląda następująco: po wygranej aukcji Wnioskodawca dostaje od administratora portalu aukcyjnego drogą elektroniczną potwierdzenie wygrania aukcji oraz potwierdzenie sprzedaży, tj. zamówienie ze wskazaniem: numeru zamówienia, danych pojazdu oraz kwotę do zapłaty. Łączna kwota do zapłaty składa się z kilku pozycji:

• wartości samochodu,
  

• przygotowania dokumentów,
  

• wydania dokumentów,
  

• opłaty aukcyjnej.
  
  

Dodatkowo w oddzielnym zamówieniu po wygranej aukcji możliwe jest zlecenie transportu.

Po wygranej aukcji Wnioskodawca wpłaca przelewem bankowym całą wskazaną na dokumencie kwotę na jedno wskazane w zamówieniu konto bankowe. Po zaksięgowaniu zapłaty za pośrednictwem poczty Wnioskodawca otrzymuje dokumenty samochodu (BRIF), a drogą elektroniczną oddzielne faktury sprzedaży za poszczególne elementy sprzedaży, w tym za:

• wartości samochodu,
  

• przygotowania dokumentów,
  

• wydania dokumentów,
  

• opłaty aukcyjnej.
  
  

Opłata za transport fakturowana jest zawsze oddzielną fakturą i zapłata za nią dokonywana jest na oddzielny numer konta bankowego.

Każdorazowo faktury na poszczególne elementy sprzedaży (w tym za transport) wystawiane są przez różne spółki z grupy ….. Zdarzają się również sytuacje, iż kilka z elementów sprzedaży wystawianych jest przez jeden podmiot, a reszta przez inny np. wartość samochodu, przygotowane dokumentów i wydanie dokumentów fakturowane jest przez podmiot A, opłata aukcyjna fakturowana jest przez podmiot B, natomiast opłata za transport fakturowana jest przez podmiot C.

Transport nie musi być zamawiany na portalu aukcyjnym grupy, gdyż nie jest to obligatoryjne i może być zlecony polskiemu przewoźnikowi z uwagi na tańszy koszt (np. gdy zakupiony samochód jest z Niemiec korzystniejsze jest zlecenie transportu polskiemu przewoźnikowi, bo jest taniej).

Przykładowo Wnioskodawca poniżej prezentuje dokumentację (faktury) związaną z wygraną aukcją dotyczącą zakupu samochodu Audi na niemieckim portalu., którego właścicielem jest …. z siedzibą w ….. W tym przypadku zostały wystawione następujące dokumenty zakupu:

1. dwie z faktur wystawiane są A z siedzibą w … dotyczące kolejno: wartości samochodu i opłaty za transport i tak:
   • Pierwsza faktura zawiera informacje, że jest to samochód marki Audi wraz z jego modelem, nr VIN, odczytem licznika i rokiem pierwszej rejestracji. Faktura w nagłówku została opisana jako „Faktura na sprzedaż pojazdu używanego - Sprzedaż bez gwarancji” (napis w języku włoskim) oraz „Faktura sprzedaży samochodu z drugiej ręki” (napis w języku angielskim). Ponadto w dalszej części, w kolumnie „kod VAT” podany jest symbol „M”, który wskazuje, że „operacja podlega systemowi opodatkowania w marży z art. 36 i kolejnych Ustawy 41/1995 - dobra używane”. Powyższe dane wskazują, że dostawa samochodu marki Audi została opodatkowana na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.
   • Druga faktura zawiera informację, że jest to opłata za transport samochodu marki Audi wraz z jego modelem, nr VIN oraz miejscem początkowym i docelowym transportu pojazdu. W kolumnie „kod VAT” widnieje litera „I” oznaczająca usługę wewnątrzwspólnotową;
2. Trzecia faktura wystawiona przez B z siedzibą w …. dotyczy przygotowania i wydania dokumentów. W kolumnie „kod VAT” widnieje litera „I” oznaczająca usługę wewnątrzwspólnotową;
3. Czwarta faktura wystawiona przez C z siedzibą w …. dotyczy opłaty aukcyjnej. W kolumnie „kod VAT” widnieje litera „I” oznaczająca usługę wewnątrzwspólnotową.
   
   

Podsumowując:

Zamówienie nr….: Wystawiający zamówienie A; Wartość zamówienia i wartość przelewu: 5.143 EUR (Przelew dokonany jest na numer rachunku bankowego zawarty na zamówieniu):

1. Faktura za samochód nr:: Wystawiający fakturę: A; Wartość faktury 4.273 EUR, usługa wewnątrzwspólnotowa;
2. Faktura za przygotowanie dokumentów i wydanie samochodu; Wystawca faktury: B; Wartość faktury 239 EUR, usługa wewnątrzwspólnotowa;
3. Faktura za aukcje; Wystawiający fakturę: C; Wartość faktury 631 EUR, usługa wewnątrzwspólnotowa;
4. Faktura za transport nr:; Wystawiający fakturę A; Wartość faktury 334 EUR (w tym przypadku jest to inny numer zamówienia oraz inny numer rachunku, usługa wewnątrzwspólnotową.
   
   

Trzy z przedstawionych faktur dotyczących wartości samochodu, przygotowania i wydania dokumentów oraz opłaty aukcyjnej zawierają:

1. tą samą datę,
2. ten sam model i VIN samochodu,
3. ten sam numer zamówienia,
4. ten sam numer konta bankowego,
5. ten sam bank,

- suma kwot wynikających z dokumentów jest równa wartości wygranej aukcji i faktycznej zapłacie.

Natomiast faktura za transport ma taką samą datę i ten sam model i VIN samochodu, co na poprzednich fakturach, ale ma inny numer zamówienia, numer konta, jak również inny bank,. Zapłata za transport dokonana została osobnym przelewem na inny numer rachunku bankowego.

Według informacji na fakturach podmioty: A(wystawca faktur za samochód i transport) oraz B (wystawca faktury za przygotowanie i odbiór dokumentów) zgodnie za zapisem zawartym na fakturach są „zarządzane przez ….”. Dodatkowo na dokumencie potwierdzenia sprzedaży zamieszczona jest informacja, że „Twoja płatność na rzecz …. z siedzibą w ….. zostanie podzielona odpowiednio dla zobowiązań wobec swoich spółek zależnych”.

Wnioskodawca nadmienia, iż jako uczestnik aukcji nie zamawia od sprzedawcy dodatkowych usług, są one nierozerwalnie związane z transakcją główną, tj. zakupem samochodu. Jako ściśle z nim powiązane stanowią nierozłączną część transakcji i nie można z nich zrezygnować.

Wobec powyższego, nie ma do czynienia z odrębnym przedmiotem opodatkowania tylko z częścią składową świadczenia złożonego i dominującego jakim jest zakup samochodu.

Suma wszystkich kwot podanych na fakturach (oprócz dodatkowo zlecanego transportu) stanowi łączną wylicytowaną przez Wnioskodawcę cenę zakupu samochodu.

Przy sprzedaży w Polsce zakupionych w ten sposób samochodów używanych Wnioskodawca zamierza stosować procedurę szczególną, określoną w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), tj. opodatkowanie marży.

W piśmie z dnia 30 sierpnia 2018 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż samochody, o których mowa we wniosku, stanowią towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe samochody nabywane są od podatnika podatku od wartości dodanej, a dostawa samochodu była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT. Dokumentem potwierdzającym nabycie samochodów na tych zasadach jest faktura wystawiana przez podmiot z grupy ..., na której znajduje się model samochodu, nr VIN, odczyt licznika i rok pierwszej rejestracji. Faktura w nagłówku jest opisywana jako „Faktura na sprzedaż pojazdu używanego – Sprzedaż bez gwarancji” oraz „Faktura sprzedaży samochodu z drugiej ręki”. Ponadto w dalszej części, w kolumnie „kod VAT” podany jest symbol „M”, który wskazuje, że „operacja podlega systemowi opodatkowania w marży z art. 36 i kolejnych Ustawy 41/1995 - dobra używane”. Powyższe dane wskazują, że dostawa samochodu marki Audi została opodatkowana na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż pytanie nr 2 i odpowiedź na nie odnosi się do obydwu sytuacji zarówno, gdy transport dokonuje dostawca samochodu, jak i podmiot inny niż dostawca samochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku dokonania dostawy samochodów w Polsce stosując procedurę szczególną określoną w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT (procedurę VAT marża), w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym - przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku od towarów i usług, Wnioskodawca jest obowiązany do zaliczenia do „kwoty nabycia”, wartości wszystkich elementów sprzedaży (tj. wartości samochodu, przygotowania dokumentów, wydania dokumentów, opłaty aukcyjnej) składających się na wylicytowaną cenę zakupu samochodu?
2. Czy w przypadku dokonania dostawy samochodów w Polsce stosując procedurę szczególną określoną w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT (procedurę VAT marża), w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym - przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku od towarów i usług, do „kwoty nabycia” należy zaliczyć opłatę za transport?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 i Ad. 2

W przypadku dokonania dostawy samochodów w Polsce stosując procedurę szczególną określoną w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT (procedurę VAT marża), w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym - przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku od towarów i usług, Wnioskodawca jest obowiązany do zaliczenia do „kwoty nabycia”, wartości wszystkich elementów sprzedaży (tj. wartości samochodu, przygotowania dokumentów, wydania dokumentów, opłaty aukcyjnej) składających się na wylicytowaną cenę zakupu samochodu.

Dodatkowo przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku od towarów i usług należy również do „kwoty nabycia” zaliczyć opłatę za transport, gdyż pomimo faktycznej realizacji jej oddzielnym zleceniem jest ona nieodłącznym elementem procesu nabycia samochodu.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT - w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży - w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT - rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 ustawy o VAT.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika - art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0. 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy o VAT - przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, iż formułując w art. 120 ustawy o VAT szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Należy nadmienić, iż jako uczestnik aukcji Wnioskodawca nie zamawia od sprzedawcy dodatkowych usług (oprócz usługi transportu, która zamawiana jest oddzielnie) i są one nierozerwalnie związane z transakcją główną, tj. zakupem samochodu. Jako ściśle z nim powiązane stanowią nierozłączną część transakcji i nie można z nich zrezygnować. Również transport pomimo, że nie stanowi elementu ceny aukcyjnej jest nierozerwalnie związany z transakcją główną.

Wobec powyższego, nie ma do czynienia z odrębnym przedmiotem opodatkowania tylko z częścią składową świadczenia złożonego i dominującego jakim jest zakup samochodu.

Suma wszystkich kwot podanych na fakturach (związanych z zamówieniem wylicytowanego auta) stanowi łączną wylicytowaną przez Wnioskodawcę cenę zakupu samochodu. Dodatkowo Wnioskodawca oddzielnie obciążany jest kosztem transportu ujętego w oddzielnym zleceniu.

Wobec powyższego, dla potrzeb procedury „VAT-marża”, przez kwotę nabycia rozumie wszystko to, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy). Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, kwota nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru, a która to obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, a więc poza fakturą dokumentującą zakup samochodu, również faktury za opłaty dodatkowe związane bezpośrednio z każdym konkretnym kupowanym samochodem.

Dlatego też w przypadku dokonania dostawy samochodów w Polsce stosując procedurę szczególną określoną w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT (procedurę VAT marża), w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym - przy obliczaniu podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku od towarów i usług, Wnioskodawca jest obowiązany do zaliczenia do „kwoty nabycia”, wartości wszystkich elementów sprzedaży (tj. wartości samochodu, przygotowania dokumentów, wydania dokumentów, opłaty aukcyjnej) składających się na wylicytowaną cenę zakupu samochodu. Ponadto opłata za transport również będzie podlegała zaliczeniu do „kwoty nabycia”, gdyż stanowi ona element nieodłączny do całego zamówienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi sprzedaż samochodów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Przedmiotowe samochody nabywane są od podatnika podatku od wartości dodanej, a dostawa samochodu opodatkowana jest podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym do dostaw wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE). W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca kupuje samochody na zagranicznych portalach aukcyjnych (np. niemieckim portalu., którego właścicielem jest …. z siedzibą w ….). Grupa składa się z kilku spółek zależnych z siedzibami w różnych krajach UE. Każda ze spółek występujących w procesie aukcyjnym jest czynnym podatnikiem podatku VAT-UE. Jak wskazał Wnioskodawca – zdarzają się sytuacje, iż kilka z elementów sprzedaży występujących w procesie aukcyjnym np. wartość samochodu, przygotowane dokumentów i wydanie dokumentów fakturowanych jest przez jeden podmiot A, a reszta przez inny np. opłata aukcyjna fakturowana jest przez podmiot B, natomiast opłata za transport fakturowana jest przez podmiot C.

Nadto Wnioskodawca opisując sposób fakturowania przykładowej transakcji związanej z wygraną aukcją dotyczącą zakupu samochodu wskazał, iż:

1. dwie z faktur wystawiane są przez A z siedzibą w .. dotyczące kolejno: wartości samochodu i opłaty za transport;
2. trzecia faktura wystawiona przez B z siedzibą w dotyczy przygotowania i wydania dokumentów;
3. czwarta faktura wystawiona przez C z siedzibą w … dotyczy opłaty aukcyjnej.
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy objęte zakresem postawionych we wniosku pytań dotyczą ustalenia kwoty nabycia w związku ze sprzedażą przez niego ww. samochodów przy zastosowaniu procedury VAT marża.

Przez kwotę nabycia – jak wyżej wskazano - należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy towaru.

Odnosząc się do przypadku, w którym Wnioskodawca otrzymuje faktury za wartość samochodu, przygotowanie dokumentów i wydanie dokumentów od sprzedawcy samochodu, a faktury za opłatę aukcyjną oraz za transport od podmiotów innych niż sprzedawca samochodu stwierdzić należy co następuje:

Fakt, że Wnioskodawca opłatę aukcyjną przekazuje wraz z kwotą do zapłaty za samochód na konto bankowe jednym przelewem nie zmienia podmiotu, wobec którego Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić tę należność. Należność z tytułu opłaty aukcyjnej przysługuje innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdza faktura wystawiona przez inny podmiot. W związku z powyższym – wbrew temu co twierdzi Zainteresowany – nie może ona zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy. Do kwoty nabycia nie zalicza się również opłata za transport świadczona przez inny podmiot niż sprzedawca samochodu, ponieważ także w tym przypadku kwota ta nie jest płacona i należna sprzedawcy samochodu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca w tym przypadku przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, tj. wartość samochodu oraz za przygotowanie i wydanie dokumentów. Natomiast należności za opłatę aukcyjną oraz opłatę za transport, które są należne innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Natomiast w przypadku, w którym Wnioskodawca otrzymuje faktury za wartość samochodu oraz za transport od sprzedawcy samochodu, a faktury za przygotowanie dokumentów i wydanie dokumentów oraz opłatę aukcyjną od podmiotów innych niż sprzedawca samochodu wskazać należy, że w tym także przypadku należności za przygotowanie i wydanie dokumentów oraz opłatę aukcyjną przysługują innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdzają faktury wystawione przez inne podmioty. Tym samym – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - nie mogą one zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy. Wobec powyższego, w tym przypadku, przy określaniu kwoty nabycia Wnioskodawca winien uwzględnić tylko kwotę wynikającą z faktur za wartość samochodu oraz opłatę za transport, które należne są sprzedawcy samochodu, bez uwzględnienia kwot wynikających z faktur: za przygotowanie dokumentów i wydanie dokumentów oraz opłatę aukcyjną, które są należne innym podmiotom, niż dostawca (właściciel) samochodu.

Podsumowując należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania przy sprzedaży przez Wnioskodawcę towaru używanego (samochodu) będzie różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (kwotą należną pierwotnemu sprzedawcy zapłaconą przez Wnioskodawcę), pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym przy określaniu kwoty nabycia Wnioskodawca winien uwzględnić tylko kwotę wynikającą z faktury za wartość samochodu wraz z innymi poniesionymi kosztami towarzyszącymi tej dostawie, udokumentowanymi przez pierwotnego sprzedawcę samochodu i które należne są temu sprzedawcy samochodu, bez uwzględnienia kwot wynikających z faktur, które są należne innym podmiotom niż dostawca (właściciel) samochodu.

W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 i nr 2, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.