INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu udziału w imprezie integracyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu udziału w imprezie integracyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje co jakiś czas organizować dla swoich pracowników imprezy w postaci:

• spotkania integracyjnego w lokalu gastronomicznym,
• spotkania integracyjnego wewnątrz firmy,
• wyjazdowych imprez integracyjnych połączonych z noclegiem, wyżywieniem oraz dodatkowymi atrakcjami.

Spółka planuje, że część imprez integracyjnych będzie powiązana ze szkoleniami wewnętrznymi (szkolenia z zakresu sprzedaży, negocjacji, komunikacji z klientem itp.). W ramach tych spotkań będą omówione również sprawy Spółki w celu podnoszenia wiedzy pracowników na temat działalności Spółki a część spotkań będzie miała wyłącznie charakter integracyjny w celu zmotywowania pracowników do dalszej pracy w Spółce oraz zintegrowania pracowników.

Organizowanie przez Spółkę imprez integracyjnych dla pracowników ma za cel również zwiększenie przychodów Spółki poprzez poprawę komunikacji, atmosfery i wiedzy o działalności firmy.

Spółka przewiduje, że spotkania integracyjne będą organizowane w następujący sposób:

1. Spółka sama organizuje imprezę w ten sposób, że:



1. organizuje imprezę wewnątrz biura i kupuje artykuły spożywcze bądź usługę gastronomiczną (catering) i dostaje za poszczególne usługi faktury. Faktury za usługę gastronomiczną są wystawiane ryczałtowo w jednej kwocie, natomiast faktury za zakupione artykuły spożywcze zawierają wyszczególnienie artykułów jakie zostały zakupione i w jakiej ilości.
2. Spółka organizuje imprezę na zewnątrz kupując usługę gastronomiczną, przejazdy, noclegi itp. i dostaje za to faktury od poszczególnych dostawców. Cena na poszczególnych fakturach skalkulowana jest w formie ryczałtowej (nie jest ustalany koszt od osoby).


2. Spółka zleca organizację imprezy podmiotowi trzeciemu (organizacja noclegów, przejazdu, wyżywienia, programu artystycznego itp.) i otrzymuje od podmiotu trzeciego fakturę opiewającą na całość zakupionej usługi. Cena skalkulowana jest w formie ryczałtowej (nie jest ustalona od osoby).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy organizacja imprezy integracyjnej dla pracowników skutkuje dla nich powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy udział pracowników w imprezie integracyjnej organizowanej przez pracodawcę nie stanowi dla nich przychodu podlegającego opodatkowaniu w przypadku gdy koszt za organizację imprezy nie jest ustalany na osobę tylko ryczałtowo lub gdy pracownik nie uczestniczy w imprezie integracyjnej. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenie pieniężne ponoszone za pracownika jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zdaniem Spółki w przypadku gdy nie ma możliwości przypisania konkretnej wartości świadczenia na rzecz określonego pracownika nie może zostać ustalony ewentualny przychód pracownika. Pracodawca organizując imprezę integracyjną dla pracowników będzie opłacać koszty takich imprez ryczałtowo (nawet jeśli firma sama kupuje art. spożywcze na imprezę nie jest w stanie określić jaka część zakupów dotyczy danego pracownika) i w związku z tym uniemożliwia to ustalenie jaka część przypada na konkretnego pracownika. Przychód nie powstanie również u pracowników, którzy nie będą uczestniczyć w spotkaniu.

Spółka uważa, że zobowiązanie podatkowe obliczane w oparciu o ogólną kwotę poniesionych wydatków jest niewłaściwe, gdyż w ten sposób nie zostanie określona rzeczywista wartość podlegająca opodatkowaniu. W związku z brakiem możliwości określenia konkretnej kwoty świadczenia dla konkretnego pracownika, świadczenie związane z udziałem w imprezie integracyjnej w każdym z trzech przypadków nie powinno być uznane za przychód ze stosunku pracy.

Analizując interpretacje wydane przez organy podatkowe Spółka zauważa, że zgodnie z nimi należy koszty poniesione na organizowanie imprezy integracyjnej (bez wyszczególnienia ile kosztu przypada na osobę) zsumować i podzielić przez ilość pracowników (uczestniczących w imprezie bądź nie uczestniczących) i w ten sposób ustalić podstawę opodatkowania. Spółka nie zgadza się z tym stanowiskiem, gdyż jeśli w ten sposób dokonamy określenia kwoty przypadającej na jednego pracownika to mamy do czynienia z przypisaniem pracownikowi przychodu czysto statystycznego, a nie rzeczywistego.

Jak wynika z art. 11 ust. 1 pdof w związku z art. 5 Ordynacji podatkowej, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będą tylko te świadczenia w naturze oraz inne nieodpłatne świadczenia faktycznie otrzymane przez pracownika, czyli takie których wartość można rzeczywiście określić, o ile wartość ta została niewątpliwie ustalona. Zgodnie z powyższym statystyczne lub hipotetyczne obliczenie przychodu nie może zatem skutkować jego opodatkowaniem.

W sytuacji gdy nie jest określona kwota od osoby w przypadku organizacji imprezy integracyjnej, nie można przypisać przychodu do pracownika poprzez dokonanie prostego obliczenia matematycznego. Spółka jako płatnik nie jest w stanie stwierdzić, który z pracowników skonsumował więcej lub mniej posiłków lub napoi, pozostawionych do dyspozycji lub czy każdy pracownik korzystał ze świadczeń dodatkowych i w jakim stopniu. Ustawa o podatku dochodowym wyraźnie mówi o otrzymaniu przez pracownika nieodpłatnych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, a nie o umożliwieniu skorzystania ze świadczeń, w związku z tym nie można mówić o przychodzie w przypadku pracowników nieuczestniczących w spotkaniu lub osób uczestniczących w przypadku gdy nie jesteśmy w stanie określić w jakim stopniu każdy z pracowników korzystał w imprezy.

Spółka po przeanalizowaniu przepisów, interpretacji organów podatkowych i wyroków sądowych uważa, że w przypadku świadczeń nieodpłatnych opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania. O przychodzie u pracownika można mówić, gdyby korzystał on z postawionych do dyspozycji świadczeń, a ponadto możliwe byłoby ustalenie rzeczywistej wartości tego świadczenia wykorzystanego przez każdego pracownika zgodnie z metodami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko zaprezentowane przez Spółkę potwierdzają również stanowiska zawarte w:

• decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 3 września 2007 r. (PD/415/244/07/37266);
• decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 czerwca 2011 r. (ILPB1/415-286/08/11-S/AG);
• wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 7 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1326/08;
• wyroku NSA z dnia 11 stycznia 2011 r. (II FSK 1531/09).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy (art. 12 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 2 tej ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z definicji przychodów ze stosunku pracy wynika, iż ustawodawca zaliczył do nich nie tylko pieniądze, ale również wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych poniesionych za pracownika.

Dla celów podatkowych natomiast przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przychód ze stosunku pracy powstaje zatem w każdym przypadku, w którym mamy do czynienia z uzyskaniem przez pracownika realnej korzyści.

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku Spółka zamierza co jakiś czas organizować dla swoich pracowników imprezy w postaci:

• spotkania integracyjnego w lokalu gastronomicznym,
• spotkania integracyjnego wewnątrz firmy,
• wyjazdowych imprez integracyjnych połączonych z noclegiem, wyżywieniem oraz dodatkowymi atrakcjami.

Spółka planuje, że część imprez integracyjnych będzie powiązana ze szkoleniami wewnętrznymi (szkolenia z zakresu sprzedaży, negocjacji, komunikacji z klientem itp.).

Spółka przewiduje, że spotkania integracyjne będą organizowane w następujący sposób:

1. Spółka sama organizuje imprezę w ten sposób, że:



1. organizuje imprezę wewnątrz biura i kupuje artykuły spożywcze bądź usługę gastronomiczną (catering) i dostaje za poszczególne usługi faktury. Faktury za usługę gastronomiczną są wystawiane ryczałtowo w jednej kwocie, natomiast faktury za zakupione artykuły spożywcze zawierają wyszczególnienie artykułów jakie zostały zakupione i w jakiej ilości.
2. Spółka organizuje imprezę na zewnątrz kupując usługę gastronomiczną, przejazdy, noclegi itp. i dostaje za to faktury od poszczególnych dostawców. Cena na poszczególnych fakturach skalkulowana jest w formie ryczałtowej (nie jest ustalany koszt od osoby).


2. Spółka zleca organizację imprezy podmiotowi trzeciemu (organizacja noclegów, przejazdu, wyżywienia, programu artystycznego itp.) i otrzymuje od podmiotu trzeciego fakturę opiewającą na całość zakupionej usługi. Cena skalkulowana jest w formie ryczałtowej (nie jest ustalona od osoby).

Mając na uwadze powyższe okoliczności stwierdzić należy, że udział w imprezie integracyjnej sfinansowanej przez pracodawcę stanowić będzie dla pracownika nieodpłatne świadczenie.

W przedmiotowej sprawie istnieje możliwość ustalenia uczestników imprez oraz kosztów ponoszonych w związku ze zorganizowaniem poszczególnych spotkań integracyjnych zarówno zorganizowanych przez Spółkę we własnym zakresie, jak i tych organizowanych przez firmy zewnętrzne.

Podkreślenia wymaga, iż organizowanie imprez integracyjnych dla pracowników nie jest koniecznością wynikającą z przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Cel takich imprez jest inny niż służbowy i nie zmienia go nawet włączenie do harmonogramu imprezy elementów szkoleniowych. Pracownicy uzyskują świadczenie nieodpłatne z tytułu uczestnictwa w imprezie integracyjnej.

Jednocześnie, nie można w tym przypadku utożsamiać określeń „otrzymanie” i „wykorzystanie”. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN S.A. „otrzymać – otrzymywać” oznacza dostać coś w darze, dostać coś, co się należy, na co się zasługuje lub do czego się dąży, stać się odbiorcą jakiegoś polecenia, uzyskać coś z czegoś.

Pojęcie „skonsumować” oznacza „zjeść coś, zrobić z czegoś użytek”, natomiast „wykorzystać – wykorzystywać” to użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku, posłużyć się kimś, aby zrealizować własne cele.

W świetle powyższego, ażeby coś skonsumować bądź wykorzystać należy tym najpierw dysponować, a w tym przypadku – otrzymać. Dlatego, w rozpatrywanej sprawie pracownik otrzymuje nieodpłatne świadczenie o określonej wartości w związku z przyjściem na imprezę integracyjną, bez względu na to czy następnie będzie i ewentualnie w jakim stopniu konsumował posiłki, napoje czy atrakcje. Okoliczność, że podczas imprezy integracyjnej pracownik np. nie zjadł całego dania, nie zmienia faktu, że je otrzymał i pozostaje bez wpływu na cenę jaką zapłacił pracodawca. Nie ma więc uzasadnienia do rozpatrywania stopnia skonsumowania (wykorzystania) przez pracowników poszczególnych atrakcji w trakcie imprezy integracyjnej. Należy również podkreślić, iż wśród metod ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń ustawodawca nie przewidział określania wartości wykorzystanych świadczeń. Stąd też, jeśli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione wartość świadczeń ustala się według cen zakupu, a nie na podstawie wartości wykorzystanego świadczenia.

Wartość świadczenia, jaką Spółka winna doliczyć do przychodu danego pracownika należy obliczyć dzieląc łączną kwotę wynikającą z faktur w posiadaniu których jest Spółka za zorganizowanie poszczególnych imprez integracyjnych przez liczbę pracowników zaproszonych (np. wszystkich, jeśli impreza była przewidziana na wszystkich pracowników), a następnie tak ustaloną cenę jednostkową przypisać tylko pracownikom uczestniczącym w danej imprezie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.