Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.627.2017.1.RR
z 8 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie energii elektrycznej w gospodarstwie rolnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie energii elektrycznej w gospodarstwie rolnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 24 października 2014 r. otrzymał od rodziców część gospodarstwa rolnego 20 ha (grunty rolne) jako młody rolnik. Strona uprawiała zboże. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od 1 sierpnia 2015 r. w Urzędzie Skarbowym. Dnia 17 maja 2017 r. Wnioskodawca otrzymał od rodziców resztę gospodarstwa rolnego, czyli (las, budynki inwentarz żywy i martwy, grunty rolne). Strona nadmienia, że jego rodzice też byli czynnym podatnikiem VAT. W swoim gospodarstwie Wnioskodawca zajmuje się chowem bydła mlecznego i produkuje mleko surowe, które odstawia do SM.

Wnioskodawca posiada: dom mieszkalny, oboro-stodoła, obora, garaż-warsztat mechaniczny. Wszystkie budynki posiadają jeden licznik na pobór energii elektrycznej.

Strona posiada krowy mleczne - 40 szt., jałowizna młoda i starsza - 20 szt.

Strona przedstawia stan faktyczny:

1. Dój krów 40 szt. - 2 x dziennie (rano, wieczór) całym rokiem silnik elektryczny dojarki 3 kW pracuje 4 h/dzień.
2. Schładzalnik mleka zbiornik Alfa-Laval 1600 1 silnik elektryczny pracuje średnio 10 h/dobę (całym rokiem).
3. Mielenie zbóż na paszę raz w tygodniu silnik elektryczny 8 kW pracuje 6 h (pasza granulowana kupowana jest wedle potrzeby).
4. Oświetlenie obory + garaży - 24 świetlówki świecące około 6h dziennie, 20 żarówek zwykłych świecące w razie potrzeby.
5. Terma do wody 100 l grzeje cały czas.
6. Usuwacz obornika pracuje 2 x dziennie silnik elektryczny 5 kW cały rok.
7. W warsztacie Wnioskodawca posiada niezbędne urządzenia do naprawy maszyn rolniczych (spawarka MIG-MAG, wiertarka stołowa, wiertarka elektryczna, szlifierka szt. 3, spawarka tradycyjna), wszystkie urządzenia Wnioskodawca używa do potrzeb gospodarstwa.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć 70% energii elektrycznej na gospodarstwo rolne na podstawie faktur?

Zdaniem Wnioskodawcy, Strona sama szacuje, że jego gospodarstwo pochłania 70% energii elektrycznej, natomiast dom mieszkalny, który nie posiada oddzielnego licznika pochłania 30% energii elektrycznej.

Kiedy rodzice Wnioskodawcy byli czynnym podatnikiem VAT otrzymali interpretację indywidualną IPPP2/443/258/12-4/AO z dnia 30 maja 2012 r. - też zajmowali się chowem bydła i produkcją mleka surowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90 ustawy o VAT.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy – w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 tej ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 24 października 2014 r. otrzymał od rodziców część gospodarstwa rolnego 20 ha (grunty rolne) jako młody rolnik. Strona uprawiała zboże. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od 1 sierpnia 2015 r. Dnia 17 maja 2017 r. Wnioskodawca otrzymał od rodziców resztę gospodarstwa rolnego, czyli (las, budynki inwentarz żywy i martwy, grunty rolne). W swoim gospodarstwie Wnioskodawca zajmuje się chowem bydła mlecznego i produkuje mleko surowe, które odstawia do SM. Wnioskodawca posiada: dom mieszkalny, oboro-stodoła, obora, garaż- warsztat mechaniczny. Wszystkie budynki posiadają jeden licznik na pobór energii elektrycznej.

Strona posiada krowy mleczne - 40 szt., jałowizna młoda i starsza - 20 szt. Jednocześnie w złożonym wniosku Strona wskazała, że sama szacuje, że gospodarstwo pochłania 70% energii elektrycznej, natomiast dom mieszkalny, który nie posiada oddzielnego licznika pochłania 30% energii elektrycznej.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur za zużytą energię elektryczną.

Jak wskazano na wstępie, odliczyć można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami wykorzystywanymi do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju czynności, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku od czynności opodatkowanych i czynności niegenerujących podatku należnego.

Uwzględniając treść przywołanych przepisów oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur za zużytą energię elektryczną. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących zużytej energii elektrycznej przysługuje z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest w stanie przyporządkować zużywaną energię elektryczną dla celów działalności rolniczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie należy podkreślić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie energii elektrycznej wyłącznie w tej części w jakiej zużyta energia elektryczna jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem VAT. Natomiast w tej części w jakiej Wnioskodawca zużywa energię elektryczną w ramach prowadzonego przez niego gospodarstwa domowego - prawo do odliczenia Wnioskodawcy nie przysługuje.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należalo uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.