Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.410.2017.1.RK
z 4 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2017 r., (data wpływu 9 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej w dniu 1 czerwca 1997 r. Od tego dnia do 31 grudnia 2002 r. prowadziła sklep spożywczy w swoim lokalu niemieszkalnym (użytkowym), który został nabyty w drodze spadku na podstawie testamentu z dnia 23 marca 1989 r. (postanowienie Sądu z dnia 6 marca 1997 r.) i był Jej wyłączną własnością. Wnioskodawczyni prowadziła Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów, a jako formę opodatkowania wybrała skalę podatkową. Przedmiotowy lokal użytkowy nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie był amortyzowany. Podczas prowadzenia sklepu (do dnia 31 grudnia 2002 r.), w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów Wnioskodawczyni ujmowała koszty eksploatacji lokalu (zużycia energii, obsługi alarmu), a także koszty związane z zakupem wyposażenia sklepu. Od 1 stycznia 2003 r. do 30 września 2011 r. Wnioskodawczyni wynajmowała przedmiotowy lokal firmie: ….. – Handel ……. Powyższy najem był opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód osiągany z innego źródła (wykazywany w zeznaniu rocznym PIT-28, w poz. C.3 - przychód objęty ryczałtem wg stawki 8,5%). Ponadto wystawiane były faktury VAT i składane deklaracje VAT 7.

Od dnia 10 marca 2010 r. do dnia 10 marca 2012 r., Wnioskodawczyni miała zawieszoną działalność gospodarczą, a decyzją Ministra Gospodarki z dnia 16 kwietnia 2014 r., Nr …., została wykreślona, jako przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą pod firmą: ……, z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej z powodu niezłożenia wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej przed upływem okresu 24 miesięcy od dnia zawieszenia wykonywania działalności. W dniu 9 stycznia 2017 r. przedmiotowy lokal użytkowy został sprzedany na podstawie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna rozpoznać przychód z działalności gospodarczej i opodatkować go według ostatnio stosowanej przez siebie formy opodatkowania zlikwidowanej działalności?

Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskany przychód z tytułu sprzedaży lokalu niemieszkalnego, wykorzystywanego na potrzeby działalności gospodarczej od 1 czerwca 1997 r. do 31 grudnia 2002 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), za przychody z działalności gospodarczej nie uważa się m in. przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym sprzedaż składników majątku firmowego po upływie 6 lat, licząc od końca miesiąca, w którym z takiego majątku zostały one wyłączone, nie skutkuje powstaniem przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni zauważa, że przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych, ani nie była amortyzowana, jej wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej zostało zakończone z dniem 31 grudnia 2002 r., zatem sześcioletni okres wskazany w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął w styczniu 2009 r.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawczyni stwierdza, że uzyskany przychód w dniu 9 stycznia 2017 r., z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości użytkowej, nie będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia wymaga również fakt, że w związku z niewprowadzeniem do ewidencji środków trwałych przedmiotowej nieruchomości bez znaczenia dla rozpatrywanej sprawy są wskazane we wniosku daty zawieszenia i zakończenia działalności, ponieważ jak wskazano wyżej, nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej tylko do dnia 31 grudnia 2002 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy – przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z powyższych uregulowań wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) cyt. ustawy, spełnione winny zostać, co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
  

• nieruchomość nie może być nieruchomością wymienioną w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych.
  
  

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy – za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ww. ustawy wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Podkreślić bowiem należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie. Przy czym – w myśl art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a) ww. ustawy – do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni do 31 grudnia 2002 r. prowadziła działalność gospodarczą – sklep spożywczy w lokalu użytkowym, który otrzymała w drodze spadku. Przedmiotowy lokal użytkowy nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nie był amortyzowany. Wnioskodawczyni do 31 grudnia 2002 r. w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów ujmowała koszty eksploatacji, a także koszty związane z zakupem wyposażenia sklepu. Przedmiotowy lokal użytkowy był wykorzystywany w działalności gospodarczej do dnia 31 grudnia 2002 r. W okresie od 1 stycznia 2003 r. do 30 września 2011 r., Wnioskodawczyni przedmiotowy lokal wynajmowała, a przychód z najmu wykazywała w zeznaniu rocznym PIT-28, jako przychód opodatkowany ryczałtem. W dniu 16 kwietnia 2014 r. została wykreślona z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jako przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą. W dniu 9 stycznia 2017 r. przedmiotowy lokal został sprzedany przez Wnioskodawczynię.

Mając powyższe okoliczności na względzie stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni dokonała zbycia lokalu użytkowego w dniu 9 stycznia 2017 r., w którym po 31 grudnia 2002 r. nie prowadziła działalności gospodarczej, a więc zbycie to nastąpiło po upływie sześcioletniego okresu, o którym mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to uzyskany ze zbycia nieruchomości przychód nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Odpłatne zbycie nie będzie również stanowić dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego stanu faktycznego.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.