Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.930.2017.1.BM
z 11 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2017 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 21 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania odsetek z tytułu rozłożenia płatności na raty za wynagrodzenie za odrębną usługę finansową zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy udziału we współwłasności lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i uznania odsetek z tytułu rozłożenia płatności na raty za wynagrodzenie za odrębną usługę finansową zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 grudnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz o uzupełnienie opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług prawnych (Wnioskodawca prowadzi działalność wyłącznie opodatkowaną). Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca prowadzi działalność indywidualną oraz prowadzi działalność w formie spółki komandytowej (dalej Spółka), w której Wnioskodawca posiada status komplementariusza. Spółka ta także prowadzi działalność prawniczą.

Wnioskodawca nabył kilka lat temu (tj. w 2015 r.) do majątku prywatnego własność lokalu mieszkalnego we współwłasności z kilkoma osobami fizycznymi (osoby te są wspólnikami - komandytariuszami ww. spółki komandytowej przy czym dwaj wspólnicy nabyli udziały we własności lokalu do majątku wspólnego małżeńskiego). Sprzedawcą była osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotowy lokal nie został zaliczony do środków trwałych a Wnioskodawca nie dokonywał jego amortyzacji (tak samo kwestia ta przedstawia się w stosunku do pozostałych współwłaścicieli). Przychody z tytułu najmu Wnioskodawca jak i pozostali współwłaściciele rozlicza na zasadach ogólnych, jak przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Następnie lokal został wynajęty spółce komandytowej w listopadzie 2015 r. W związku z zawartą umową Wnioskodawca jak i pozostali wspólnicy wystawiali spółce komandytowej faktury VAT, stawka 23%, z tytułu wynajmu. Spółka komandytowa zgodnie z zawartą umową najmu miała prawo do przystosowania przedmiotu najmu do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka komandytowa poniosła w związku z tym nakłady na wynajmowany lokal.

Obecnie Spółka prowadzi w tym lokalu działalność prawniczą. Wnioskodawca jak i pozostali współwłaściciele nie ponosili żadnych wydatków na przedmiotowy lokal. Obecnie współwłaściciele podjęli decyzję o sprzedaży lokalu spółce komandytowej. Sprzedaż planowana jest na początek 2018 r. Ustalona cena sprzedaży zostanie, w umowie zawartej w postaci aktu notarialnego, podzielona na raty. Do każdej z rat zostanie doliczone oprocentowanie. Spłata całości ceny nastąpi w ciągu jednego roku lub maksymalnie dwóch lat po dokonaniu dostawy nieruchomości lokalowej. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości na sprzedaż i nie zamierza w najbliższym czasie nabywać kolejnych nieruchomości celem ich późniejszego zbycia czy wynajmu.

Przedmiotowa transakcja ma charakter jednorazowy. Wnioskodawca nie prowadzi również działalności finansowej a jedynie działalność prawniczą.

W piśmie z dnia 19 grudnia 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, na pytanie Organu zawarte w wezwaniu: „Należy wskazać:

• kiedy dzień/miesiąc/rok, wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) lokalu lub jego części;
  

• kto dokonał/dokona pierwszego zajęcia (używania) lokalu lub jego części;
  

• czy pomiędzy pierwszym zajęciem (używaniem) lokalu lub jego części a sprzedażą upłynie okres krótszy niż 2 lata?”
  
  

Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi:

„Lokal po jego zakupie przez Wnioskodawcę był używany od dnia 01.11.2015 r.

Wnioskodawca nie posiada informacji dotyczących używania lokalu sprzed daty jego zakupu.

Lokal od razu po zakupie został przeznaczony do wynajmu. Był używany na podstawie umowy najmu przez spółkę komandytową w której Wnioskodawca posiada status komplementariusza.

Nie. Pomiędzy oddaniem lokalu do używania a jego sprzedażą upłynął okres 2 lat.”

Lokal nie był użytkowany w części tylko w całości.

Na pytanie Organu: „Czy ponoszone przez Spółkę komandytową nakłady na ulepszenie lokalu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, były wyższe niż 30% wartości początkowej lokalu? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy takie nakłady były ponoszone (miesiąc, rok)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Nie, nakłady nie przewyższyły 30% wartości początkowej lokalu.”

W odpowiedzi na pytanie „Czy w stosunku do poniesionych nakładów Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?”, Wnioskodawca podał, że: „Tak przysługiwało.”

Na pytania: „W przypadku, gdy ponoszono nakłady na ulepszenie lokalu powyżej 30% jego wartości początkowej, należy wskazać, kiedy lokal po ulepszeniu został oddany do użytkowania (należy podać dzień, miesiąc i rok).”(pytanie nr 5 wezwania) oraz „W przypadku, gdy ponoszono nakłady na ulepszenie lokalu powyżej 30% jego wartości początkowej, należy wskazać, w jaki sposób lokal – po ulepszeniu – był wykorzystywany?” (pytanie nr 6 wezwania), Wnioskodawca odpowiedział „Nie dotyczy.”

Odpowiadając na pytanie „Przez jaki okres lokal był przedmiotem najmu na rzecz Spółki komandytowej, skoro Wnioskodawca wskazał, że „(…) lokal został wynajęty spółce komandytowej w listopadzie 2015 r. W związku z zawartą umową Wnioskodawca jak i pozostali wspólnicy wystawiali Spółce komandytowej faktury VAT, stawka 23%, z tytułu wynajmu.”?, Wnioskodawca podał: „Dokładnie 24 miesiące. Wnioskodawca ponownie podkreśla, że objęcie usługi najmu podatkiem VAT wynikało z tego, że zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych (vide interpretacja indywidualna z dnia 01.02.2013 IPTIPP4/443-769/12-2/UNR DIS w Łodzi, interpretacja DIS z dnia 23.06.2017 r. nr 0112 -KDIL1-2.4012.120.2017.2.PG), jeżeli podmiot prowadzi działalność gospodarczą to wszystkie świadczone usługi (w tym najem prywatny) zobowiązany jest już rozliczać z podatkiem VAT. Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, że na fakturze dokumentującej usługę najmu nie podawał danych kancelarii (głównego rodzaju działalności) a swoje prywatne dane (imię i nazwisko). Zyski z najmu powiększały obrót Wnioskodawcy do opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 29a uVAT.

Na pytanie: „Należy wskazać, czy odsetki będą naliczane (będą należne) za okres do dnia realizacji dostawy czy za okres po zrealizowaniu dostawy? Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: „Odsetki będą naliczane po dokonaniu dostawy w związku z odroczeniem terminu płatności ceny.”

W odpowiedzi na pytanie: „Czy doszło/dojdzie do rozliczenia nakładów na lokal między Spółką komandytową a Współwłaścicielami lokalu (w tym Wnioskodawcą)? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy nastąpiło/nastąpi rozliczenie nakładów – przed sprzedażą lokalu czy po sprzedaży.”, Wnioskodawca wskazał, że: „Nie dojdzie do takiego rozliczenia.”

Na pytania nr od 10-13), dotyczące sytuacji, gdyby doszło do rozliczenia nakładów, Wnioskodawca podał: „Nie dotyczy.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku, oznaczone jako nr 2).

Czy odsetki z tytułu rozłożenia płatności na raty stanowią wynagrodzenie za odrębną usługę finansową zwolnioną z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku):

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Istotą kredytu kupieckiego jest relacja, w ramach której dostawca poprzez odroczenie terminu płatności przez czas tego odroczenia kredytuje nabywcę. Dostawca godzi się bowiem na brak otrzymania płatności należności za towary w określonym terminie, czyli faktycznie środki te pozostawia w dyspozycji nabywcy w pewnym okresie czasu. Relacja ta jest zbliżona do zaciągnięcia przez nabywcę kredytu lub pożyczki w instytucji zewnętrznej, z tym, że w przypadku kredytu kupieckiego kredytowania dokonuje sam sprzedawca. Sprzedawca pobiera za powyższą usługę wynagrodzenie w postaci odsetek, co jest formą wynagrodzenia charakterystyczną dla usług finansowych, takich jak kredyt czy pożyczka.

Wynika z tego, że ekonomiczna istota oraz charakterystyczne elementy kredytu kupieckiego przesądzają o tym, że dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatku VAT usługi polegające na udzielaniu kredytu kupieckiego należy zaklasyfikować jako usługi finansowe.

Problem związany z opodatkowaniem odsetek od kredytu kupieckiego, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 października 1993 r. w sprawie C-281/91 pomiędzy Muyśen De Winters Bouw-en Aannemingsbedrijf BV a Staatssecretaris van Financien (Holandia). TSUE wskazał w tym rozstrzygnięciu na konieczność odmiennego traktowania sytuacji, gdy odsetki są naliczane za okres do dnia realizacji dostawy lub wykonania usługi oraz sytuacji, gdy odsetki od odroczonej płatności są należne za okres po zrealizowaniu dostawy lub wykonaniu usługi. Trybunał podkreślił, że co do zasady, odsetki pobierane przez sprzedawcę za odroczenie terminu płatności stanowią wynagrodzenie za usługę finansową zwolnioną z VAT. Jednakże w sytuacji, gdy termin płatności jest odroczony (a co za tym idzie, odsetki naliczane są jedynie do dnia realizacji dostawy lub wykonania usługi), odsetki stanowią część wynagrodzenia za dostawę towarów/świadczenie usług, za którą zapłata jest odraczana, nawet jeśli wynagrodzenie za odroczenie ustalone jest w umowie odrębnie.

Ponadto, w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 września 2008 r., sygn. akt I FSK 1284/07, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży nieruchomości na raty, NSA uznał, że w przypadku sprzedaży nieruchomości na raty, na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia z dostawą towaru, natomiast czynność polegająca na odroczeniu płatności z tytułu dostarczonego towaru przy jednoczesnym naliczaniu odsetek jest kredytem kupieckim i jako odrębne świadczenie od czynności dostawy towaru płatne w formie płatności okresowych w ustalonych terminach, korzysta ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w załączniku nr 4 do ustawy o VAT.

Odnosząc przedstawiony stan prawnego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że odsetki od kwoty, którą nabywający wierzytelność ma odroczoną w ramach kredytu kupieckiego, stanowią wynagrodzenie za odrębną usługę finansową podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Usługa ta korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w przedmiocie uznania odsetek z tytułu rozłożenia płatności na raty za wynagrodzenie za odrębną usługę finansową zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Natomiast, odnośnie wniosku w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącego zwolnienia od podatku dostawy udziału we współwłasności lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności dotyczące podstawy opodatkowania, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.