Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.515.2017.2.PR
z 9 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2017 r. (data wpływu 27 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 21 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości zastosowania stawki podatku w wysokości 23% dla świadczonej usługi projektowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości zastosowania stawki podatku w wysokości 23% dla świadczonej usługi projektowania. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 21 grudnia 2017 r.) o wskazanie osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy oraz złożenie podpisu przez tę osobę na dołączonej do wezwania kopii wniosku z dnia 25 października 2017 r., a także o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce.

Nabywca Wnioskodawcy jest czynnym podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce, ponadto Nabywca jest Generalnym Wykonawcą, który wykonuje usługę bezpośrednio dla Inwestora.

Na podstawie umowy z Generalnym Wykonawcą, jako Podwykonawca Wnioskodawca przyjął do realizacji kompleksowe wykonanie instalacji odpopielania na elektrofiltrach w A, w skład którego wchodzi zaprojektowanie, demontaż, dostawa, montaż, szkolenie i uruchomienie instalacji odpopielania elektrofiltrów. Innymi słowy Wnioskodawca wykonuje dla Nabywcy prace, na które składają się:

• prace projektowe polegające na zaprojektowaniu przez inżynierów Wnioskodawcy kompletnej, zdatnej do użytku instalacji odprowadzania materiału sypkiego, PKWiU dla tego etapu 71.12.17.0 – usługi projektowania technicznego procesów przemysłowych i produkcyjnych;
• demontaż istniejącej instalacji polegający na zdemontowaniu urządzeń technologicznych z przynależnym sprzętem, rurociągów sprężonego powietrza, zbędnych konstrukcji i podestów, izolacji, aparatury i urządzeń układów elektrycznego sterowania – etap ten zlecany jest przez Wnioskodawcę firmie podwykonawczej, PKWiU dla tego etapu 42.21.22.0 – roboty ogólnobudowlane związane z budową sieci rozdzielczych, wyłączając prace pomocnicze – potwierdzone interpretacją GUS z dnia 24 maja 2017 r.;
• etap dostaw polegający na dostarczeniu gotowych elementów branży elektrycznej oraz mechanicznej na plac budowy, elementy branży elektrycznej na podstawie projektów wykonanych przez inżynierów Wnioskodawcy są produkowane przez niego po zakupie komponentów, natomiast elementy branży mechanicznej na podstawie projektów wykonanych przez inżynierów Wnioskodawcy są produkowane przez specjalistyczne firmy zewnętrzne na podstawie otrzymanego zlecenia i dokumentacji technicznej, PKWiU dla tego etapu 27.12.99.0 – usługi podwykonawców związane z produkcją aparatury rozdzielczej i sterowniczej energii elektrycznej, 28.12.99.0 – usługi podwykonawców związane z produkcją sprzętu i wyposażenia do napędu hydraulicznego i pneumatycznego, 28.99.99.0 – usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych maszyn specjalnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowane;
• montaż mechaniczny i elektryczny instalacji, wykonywany na zlecenie Wnioskodawcy przez podwykonawców, polegający na zabudowaniu dostarczonych przez Wnioskodawcę elementów technologicznych, adaptacji istniejących rurociągów sprężonego powietrza, adaptacji lub wykonaniu nowych podparć i podestów na istniejącej estakadzie rurociągów transportowych, wykonanie spoin montażowych na dostarczonych elementach technologicznych i rurociągach, montaż elektryczny tras kablowych, szaf sterowniczych i układów sterowania, PKWiU dla tego etapu 42.21.22.0 – roboty ogólnobudowlane związane z budową sieci rozdzielczych, 43.21.10.2 – roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych – potwierdzone interpretacją GUS z dnia 24 maja 2017 r.;
• szkolenie – etap polegający na przeszkoleniu przez inżynierów Wnioskodawcy użytkowników instalacji, czyli pracowników samego Inwestora, PKWiU dla tego etapu 74.90.20.0 pozostałe usługi profesjonalne, techniczne i handlowe, gdzie indziej niesklasyfikowane;
• uruchomienie, na które składają sie prace rozruchowe (pierwsze uruchomienie zmontowanego układu) oraz programistyczne wykonywane przez inżynierów Wnioskodawcy, polegające na wprowadzeniu, sprawdzeniu i optymalizacji parametrów pracy instalacji, PKWiU dla tego etapu 74.90.20.0 – pozostałe usługi profesjonalne, techniczne i handlowe, gdzie indziej niesklasyfikowane.
  
  

W świetle umowy Wnioskodawca jako Podwykonawca jest uprawniony do wystawienia faktur dokumentujących:

• 1 – 5% – Opracowanie przez Wykonawcę i zatwierdzenie przez Klienta Projektu Podstawowego,
• 2 – 5% – Opracowanie przez Wykonawcę i zatwierdzenie przez Klienta Projektu Wykonawczego,
• 3 – 25% – Gotowość do dostawy pomp zbiornikowych,
• 4 – 10% – Demontaż istniejącej instalacji (branża mechaniczna, elektryczna, AKPiA),
• 5 – 35% – Zakończenie dostaw mechanicznych i montażu mechanicznego,
• 6 – 5% – Gotowość do próby napięciowej,
• 7 – 5% – Przeprowadzenie szkolenia w zakresie Przedmiotu Umowy,
• 8 – 10% – Przeprowadzenie ruchu próbnego i przedstawienie Zamawiającemu gwarancji bankowej.
  
  

Wnioskodawca w piśmie z dnia 18 grudnia 2017 r. wskazał, że Nabywca otrzymuje licencję na przekazany projekt.

W zaistniałym stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Wnioskodawca zastosował dla pierwszego i drugiego etapu zawartego w umowie ze Zlecającym, tj. opracowanie i zatwierdzenie projektu podstawowego oraz projektu wykonawczego stawkę VAT w wysokości 23%, bowiem szeroko rozumiane usługi projektowe mają charakter samoistny od usług budowlanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo zastosował stawkę podatku VAT dla świadczonej usługi?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do analizowanego opisu sprawy należy wskazać, że aby móc określić że dana usługa jest usługą kompleksową (jednolitą/złożoną), powinna składać sie ona z rożnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja rożnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się rożne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeśli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej. W konsekwencji, w przypadku usług o charakterze kompleksowym, o sposobie opodatkowania, w tym wysokości stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że co do zasady, usługi projektowe oraz szeroko rozumiane usługi budowlane mają charakter samoistny i mogą być wykonywane niezależnie od siebie, jak również nie występuje między nimi tak ścisły związek, by nie było możliwe ich wyodrębnienie.

Ponadto usługa projektowania nie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy VAT, w związku z tym do tego etapu należy zastosować stawkę podatku w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że dla prawidłowości opodatkowania danej usługi istotne jest właściwe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania usługi, a dla prawidłowego jej opodatkowania niezbędne jest jej zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usługi świadczonej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował usługę będącą przedmiotem niniejszej interpretacji do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania usługi do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wykonywanej usługi) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce. Nabywca Wnioskodawcy będący Generalnym Wykonawcą jest czynnym podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce. Na podstawie umowy z Generalnym Wykonawcą, jako Podwykonawca Wnioskodawca przyjął do realizacji kompleksowe wykonanie instalacji odpopielania na elektrofiltrach, w skład którego wchodzi zaprojektowanie, demontaż, dostawa, montaż, szkolenie i uruchomienie instalacji odpopielania elektrofiltrów. Wnioskodawca wykonuje dla Generalnego Wykonawcy prace, na które składają się m.in. prace projektowe polegające na zaprojektowaniu przez inżynierów Wnioskodawcy kompletnej, zdatnej do użytku instalacji odprowadzania materiału sypkiego, PKWiU dla tego etapu 71.12.17.0 – usługi projektowania technicznego procesów przemysłowych i produkcyjnych. Generalny Wykonawca otrzymuje licencję na przekazany projekt wykonany przez Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości zastosowania stawki podatku w wysokości 23% dla świadczonej usługi projektowania.

W celu dokonania prawidłowej kwalifikacji czynności opisanych w przedstawionym opisie sprawy rozważenia wymaga kwestia, tzw. świadczeń złożonych. Na usługę złożoną składa się bowiem kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Natomiast aby określić, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym należy zbadać, czy sprzedawca dostarcza kupującemu, rozumianemu jako przeciętny konsument, jedno świadczenie czy też kilka odrębnych. W tym kontekście za świadczenia odrębne uznaje się świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Przy czym ocena, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą złożoną czy też z szeregiem jednostkowych usług, winna odbywać się w oparciu o to, czy wykonywane świadczenia wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Co do zasady zatem każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę złożoną, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej.

Koncepcję opodatkowania świadczeń złożonych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z dnia 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

Wyjaśnić należy, że co do zasady, usługa projektowania oraz usługa budowlana mają charakter samoistny i mogą być wykonywane niezależnie od siebie, jak również nie występuje między nimi tak ścisły związek, by nie było możliwe ich wyodrębnienie. Zarówno usługa projektowania, jak i usługa budowlana są rodzajem usług, które nabywca może kupić oddzielnie.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2010 r., sygn. akt I FSK 2091/09, z którego wynika, że: „Jak słusznie podniósł Sąd pierwszej instancji, usługa projektowania oraz usługa wybudowania budynków to usługi o charakterze samoistnym, które mogą być realizowane niezależnie, w różnym i następującym po sobie czasie. Usługa projektowa w świetle przepisów prawa podatkowego nie stanowi składowej części usługi budowlanej – wprost ją poprzedza i może być wykonana przez dowolny, inny podmiot. Usługi te nie są też ze sobą tak ściśle powiązane, by nie było możliwe ich wyodrębnienie – wręcz przeciwnie – są to dwie różne i niezależne od siebie usługi”.

W przedmiotowej sprawie – w ocenie tutejszego organu – wykonywana przez Wnioskodawcę usługa projektowania ma charakter samoistny i może być wykonywana niezależnie od pozostałych czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy. Nie występuje między tymi świadczeniami tak ścisły związek, by nie było możliwe ich wyodrębnienie. Powyższe wynika z tego, że – jak wskazał Wnioskodawca – Generalny Wykonawca otrzymuje licencję na przekazany projekt wykonany przez Wnioskodawcę, a opracowanie i zatwierdzenie projektu podstawowego oraz projektu wykonawczego jako szeroko rozumiane usługi projektowe mają charakter samoistny od usług budowlanych. Rozłączne traktowanie usługi projektowania nie wpływa na jej charakter ani nie sprawia, że wartość pozostałych świadczeń wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy z punktu widzenia nabywcy (Generalnego Wykonawcy) jest inna niż gdyby świadczenia te były uznane za jedno świadczenie złożone.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie należy odrębnie ustalić zasady opodatkowania dla świadczonej usługi projektowania.

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy:

1. dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48),
2. jest świadczona przez podwykonawcę,
3. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy,
4. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie ww. przesłanek łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wykonywana przez Wnioskodawcę usługa projektowania o symbolu PKWiU 71.12.17.0 „Usługi projektowania technicznego procesów przemysłowych i produkcyjnych” nie została wymieniona przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy. Zatem skoro wykonywana przez Wnioskodawcę ww. usługa nie została wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy jako ta, do której ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, to tym samym nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie bowiem jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy. W konsekwencji przedmiotowa usługa nie wpisuje się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego realizowane jest to świadczenia. Zatem rozliczenie podatku dla ww. usługi powinno nastąpić na zasadach ogólnych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie na mocy art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Dla usługi projektowania technicznego procesów przemysłowych i produkcyjnych o symbolu PKWiU 71.12.17.0 nie została przewidziana stawka preferencyjna podatku lub też zwolnienie od podatku.

W związku z powyższym ww. usługa powinna być opodatkowana podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Podsumowując, Wnioskodawca prawidłowo zastosował stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23% dla świadczonej usługi projektowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie prawidłowości zastosowania stawki podatku w wysokości 23% dla świadczonej usługi projektowania. Natomiast w zakresie prawidłowości opodatkowania czynności demontażu, dostawy towarów, montażu, szkolenia i uruchomienia instalacji odpopielania elektrofiltrów zostało wydane postanowienie z dnia 9 stycznia 2018 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.698.2017.1.PR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.