Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.391.2017.1.ŁS
z 19 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2017 r. (data wpływu 20 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości po dokonaniu podziału majątku wspólnego małżonków – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości po dokonaniu podziału majątku wspólnego małżonków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedmiotem sprawy jest lokal mieszkalny położony w O. przy ul. P., który został zakupiony w dniu 9 stycznia 2009 r. przez ówczesnych małżonków tj. Wnioskodawczynię oraz W. B. Przedmiotowy lokal wchodził w skład majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżonków. Wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2015 r. nastąpił rozwód pomiędzy W. B. a Wnioskodawczynią, który jednocześnie zniósł wspólność majątkową. W związku z powyższym w dniu 17 września 2015 r. Wnioskodawczyni oraz W. B. stawili się u notariusza, celem podziału majątku wspólnego, w którego skład wchodził m. in. lokal mieszkalny (załącznik akt notarialny Repertorium A numer XXXX). W wyniku dokonania czynności podziału majątku lokal mieszkalny został w całości nabyty na wyłączną własność Wnioskodawczyni przy czym po stronie Wnioskodawczyni istniał obowiązek dokonania na rzecz W. B. spłaty w wysokości 75.000 zł, którą to kwotę zapłaciła w przewidzianym terminie tj. do dnia 15 października 2015 r. W treści aktu notarialnego, dzielącego majątek stron tj. lokal mieszkalny przy ul. P. w O., istnieje również zapis o obciążeniu bankowym udzielonym Wnioskodawczyni oraz W.B. Z chwilą nabycia przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego stała się ona jedynym wierzycielem powołanego wyżej zadłużenia z tytułu kredytu, które na dzień 8 września 2015 r. wynosiło 19.127,31 CHF, co w przeliczeniu na PLN według przelicznika w tamtym okresie stanowiło wartość kwoty 75.639,50 zł. W dniu 4 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni na podstawie aktu notarialnego (w załączeniu akt notarialny Repertorium A nr XXXX) dokonała sprzedaży przedmiotowego lokalu za kwotę 370.000 zł. W akcie notarialnym figuruje zapis o uiszczeniu części ceny sprzedaży przez kupujących przed podpisaniem aktu notarialnego na rzecz sprzedającej w wysokości 30.000 zł (zapłata nastąpiła dnia 13 kwietnia 2016 r. ­ w załączeniu przedwstępna umowa sprzedaży) oraz przekazaniu części ceny sprzedaży w wysokości 60.000 zł do dnia 5 lipca 2016 r. przelewem bankowym. Ponadto, kolejna część ceny sprzedaży w wysokości 75.639,50 zł zostanie zapłacona przez kupujących z kredytu bankowego w terminie do dnia 11 lipca 2016 r. Natomiast reszta ceny sprzedaży tj. 204.360,50 zł również zostanie zapłacona z kredytu bankowego do dnia 11 lipca 2016 r. Wszystkie płatności nastąpiły zgodnie z przewidzianymi terminami. Ponadto 10.000 zł z ceny sprzedaży zostało przeznaczone na wynagrodzenie prowizyjne biura nieruchomości, w związku z wykonaniem zlecenia sprzedaży lokalu mieszkalnego. W rezultacie faktyczna cena sprzedaży lokalu mieszkalnego wynosiła 360.000 zł (załącznik faktura VAT nr XXXXX z dnia 13 kwietnia 2016 r.). W wyniku poczynionych działań przeniesienia prawa własności do nieruchomości na Wnioskodawczynię oraz dokonania przez nią czynności sprzedaży lokalu mieszkalnego powstał obowiązek podatkowy w związku z nieupłynięciem 5 lat od dnia przeniesienia prawa własności od części zakupionej od W.B., który liczony jest od połowy wartości ceny sprzedaży tego lokalu tj. w kwocie 180.000 zł (wartość sprzedaży lokalu mieszkalnego 360.000 zł dzielona przez 2). W związku z tym, że istnieje możliwość przekazania uzyskanego przychodu ze sprzedaży na cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni skorzystała z tego prawa rozdysponowując kwotę 180.000 zł według następujących potrzeb:

• 142.038, 44 zł zostało przeznaczone na zakup działek budowlanych na cele mieszkaniowe, akt notarialny został sporządzony dnia 18 maja 2016 r. Natomiast zapłata za przedmiot umowy (działki budowlane ) nastąpiła dnia 8 lipca 2016 r. – 16.000 zł i dnia 12 września 2016 r. – 126.038,44 zł. Zostaje zatem różnica w kwocie 37.961,56 zł, która podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy według przedstawionego stanu faktycznego i szczegółowego opisania przedmiotu sprawy, podatek, który powinna Wnioskodawczyni zapłacić wynosi 7.212,69 zł tj. 19% wartości kwoty 37.961, 56 zł?

Zdaniem Wnioskodawczyni kwotę 142.038,44 zł przeznaczyła na zakup działek budowlanych (nieruchomości), co w rozumieniu prawa oznacza przeznaczenie środków na cele mieszkaniowe, dowodem tego jest akt notarialny z dnia 18 maja 2016 r. (w załączeniu akt notarialny Repertorium A nr XXX), jednoznacznie wynika to z zapisów § 2 pkt b przedmiotowego aktu notarialnego. Akt notarialny został sporządzony, aby zabezpieczyć ważny interes Wnioskodawczyni, poprzez gwarancję uzyskania i przeniesienia prawa własności działek budowlanych (gruntów) w przyszłości, po uprzednim dokonaniu stosownych i niezbędnych formalności (zapłata za przedmiot aktu notarialnego). Poprzez podpisanie aktu notarialnego nastąpiło przeniesienie własności gruntu działek, natomiast nie zaistniała sprzedaż i nie zaistniało zdarzenie przejęcia nieruchomości w posiadanie w rozumieniu przepisów prawa podatkowego oraz prawa cywilnego. W § 5 powołanego aktu notarialnego istnieje zapis, traktujący o tym, że wydanie nieruchomości w posiadanie nabywczyni nastąpi po zapłaceniu ceny sprzedaży tj. najpóźniej do dnia 30 września 2016 r. Zapłata za nieruchomość nastąpiła dnia 8 lipca 2016 r. I rata w kwocie 16.000 zł, II rata dnia 12 września 2016 r. w kwocie 126.038,44 zł, wcześniej tj. dnia 30 marca 2016 r. (przed podpisaniem aktu notarialnego) nastąpiła zapłata kwoty 15.604, 28 zł ze środków własnych Wnioskodawczyni. Zatem faktyczne wydanie towaru (nieruchomości) w rozumieniu art. 19a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nastąpiło w chwili zapłaty za przedmiot umowy, a jednocześnie w chwili wydania i uzyskania prawa do dysponowania i zarządzania przedmiotową nieruchomością (działki budowlane), co wynika z art. 348 Kodeksu cywilnego. Środki pieniężne, którymi Wnioskodawczyni zapłaciła za przedmiotową nieruchomość pochodziły w większości z zapłaty za sprzedaż lokalu mieszkalnego położonego w O. przy ul. P., przy czym kwota 15.604,28 zł została zapłacona dnia 31 marca 2016 r. własnymi środkami pieniężnymi Wnioskodawczyni, natomiast kwota 142.038,28 zł została zapłacona dnia 8 lipca 2016 r. i dnia 12 września 2016 r. środkami pieniężnymi uzyskanymi ze sprzedaży mieszkania przy ul. P. w O.

Mając na względzie powołane wyżej okoliczności należy stwierdzić jednoznacznie, że wyczerpująco została udokumentowana forma oraz fakt przeznaczenia części kwoty spornej w kwestii ustalenia podstawy do opodatkowania podatkiem dochodowym tj. 180.000 zł na cele mieszkaniowe, jak również jednoznacznie zostało udokumentowane źródło, z którego zakup działek został sfinansowany.

Bezsprzecznym jest zatem fakt, że po dokonaniu potrąceń z kwoty spornej do opodatkowania tj. 180.000 zł na cele mieszkaniowe (opisane szczegółowo powyżej, dowody w załączeniu), pozostaje kwota 37.961,56 zł, od której może zostać naliczony i odprowadzony przez Wnioskodawczynię podatek dochodowy w wysokości 19%, bądź też przedmiotowa kwota może pozostać rozliczona na podstawie stosownych dokumentów (np. faktury VAT) na pozostałe cele mieszkaniowe, które będą wynikały z potrzeb Wnioskodawczyni, z terminem realizacji do 31 grudnia 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-­ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c ­ przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy ­ przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne jest ustalenie daty jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprawy jest lokal mieszkalny położony w O. przy ul. P., który został zakupiony w dniu 9 stycznia 2009 r. przez ówczesnych małżonków tj. Wnioskodawczynię oraz W. B. Przedmiotowy lokal wchodził w skład majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżonków. Wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2015 r. nastąpił rozwód pomiędzy W. B. a Wnioskodawczynią, który jednocześnie zniósł wspólność majątkową. W związku z powyższym w dniu 17 września 2015 r. Wnioskodawczyni oraz W. B. stawili się u notariusza, celem podziału majątku wspólnego, w którego skład wchodził m. in. lokal mieszkalny (załącznik akt notarialny Repertorium A numer XXXX). W wyniku dokonania czynności podziału majątku lokal mieszkalny został w całości nabyty na wyłączną własność Wnioskodawczyni przy czym po stronie Wnioskodawczyni istniał obowiązek dokonania na rzecz W. B. spłaty w wysokości 75.000 zł, którą to kwotę zapłaciła w przewidzianym terminie tj. do dnia 15 października 2015 r. W treści aktu notarialnego, dzielącego majątek stron tj. lokal mieszkalny przy ul. P. w O., istnieje również zapis o obciążeniu bankowym udzielonym Wnioskodawczyni oraz W.B. Z chwilą nabycia przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego stała się ona jedynym wierzycielem powołanego wyżej zadłużenia z tytułu kredytu, które na dzień 8 września 2015 r. wynosiło 19.127,31 CHF, co w przeliczeniu na PLN według przelicznika w tamtym okresie stanowiło wartość kwoty 75.639,50 zł. W dniu 4 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni na podstawie aktu notarialnego (w załączeniu akt notarialny Repertorium A nr XXXX) dokonała sprzedaży przedmiotowego lokalu za kwotę 370.000 zł. W akcie notarialnym figuruje zapis o uiszczeniu części ceny sprzedaży przez kupujących przed podpisaniem aktu notarialnego na rzecz sprzedającej w wysokości 30.000 zł (zapłata nastąpiła dnia 13 kwietnia 2016 r. ­ w załączeniu przedwstępna umowa sprzedaży) oraz przekazaniu części ceny sprzedaży w wysokości 60.000 zł do dnia 5 lipca 2016 r. przelewem bankowym. Ponadto, kolejna część ceny sprzedaży w wysokości 75.639,50 zł zostanie zapłacona przez kupujących z kredytu bankowego w terminie do dnia 11 lipca 2016 r. Natomiast reszta ceny sprzedaży tj. 204.360,50 zł również zostanie zapłacona z kredytu bankowego do dnia 11 lipca 2016 r. Wszystkie płatności nastąpiły zgodnie z przewidzianymi terminami. Ponadto 10.000 zł z ceny sprzedaży zostało przeznaczone na wynagrodzenie prowizyjne biura nieruchomości, w związku z wykonaniem zlecenia sprzedaży lokalu mieszkalnego. W rezultacie faktyczna cena sprzedaży lokalu mieszkalnego wynosiła 360.000 zł (załącznik faktura VAT nr XXXXX z dnia 13 kwietnia 2016 r.). W wyniku poczynionych działań przeniesienia prawa własności do nieruchomości na Wnioskodawczynię oraz dokonania przez nią czynności sprzedaży lokalu mieszkalnego powstał obowiązek podatkowy w związku z nieupłynięciem 5 lat od dnia przeniesienia prawa własności od części zakupionej od W.B., który liczony jest od połowy wartości ceny sprzedaży tego lokalu tj. w kwocie 180.000 zł (wartość sprzedaży lokalu mieszkalnego 360.000 zł dzielona przez 2). W związku z tym, że istnieje możliwość przekazania uzyskanego przychodu ze sprzedaży na cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni skorzystała z tego prawa rozdysponowując kwotę 180.000 zł według następujących potrzeb:

• 142.038, 44 zł zostało przeznaczone na zakup działek budowlanych na cele mieszkaniowe, akt notarialny został sporządzony dnia 18 maja 2016 r. Natomiast zapłata za przedmiot umowy (działki budowlane ) nastąpiła dnia 8 lipca 2016 r. – 16.000 zł i dnia 12 września 2016 r. – 126.038,44 zł. Zostaje zatem różnica w kwocie 37.961,56 zł, która podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym należy wskazać, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt. II FPS 2/17 w której to wskazano, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku ­ w momencie jego poniesienia ­ nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego odnosiła się wprawdzie do innego stanu faktycznego jednakże argumenty w niej zawarte są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w lokalu mieszkalnym dojdzie po ustaniu małżeńskiej wspólności ustawowej w wyniku ustania małżeństwa przez rozwód i dokonania umownego podziału majątku wspólnego. Zarówno w wyniku podziału majątku wspólnego jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej wobec śmierci jednego z małżonków następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały należy uznać tą datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Nie ma zatem podstaw prawnych, by w warunkach niniejszej sprawy termin nabycia przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego liczyć od daty zawarcia umowy o podziale majątku wspólnego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz argumentacje zawartą w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt. II FPS 2/17 stwierdzić należy, że za moment nabycia przez Wnioskodawczynię opisanego we wniosku lokalu mieszkalnego należy uznać datę nabycia go do majątku wspólnego Wnioskodawczyni oraz W.B. tj. dzień 9 stycznia 2009 r. W konsekwencji odpłatne zbycie ww. lokalu w dniu 4 lipca 2016 r. – po dokonaniu podziału majątku wspólnego małżonków ­ nastąpiło po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym nie stanowi ono źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu. Tym samym Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od całej kwoty uzyskanej ze zbycia przedmiotowego lokalu.

Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawczyni nie uzyskała dochodu z tytułu odpłatnego zbycia, który mógłby podlegać zwolnieniu w związku z przeznaczeniem przychodu na własne cele mieszkaniowe.

Z tych względów stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie odnosząc się do dołączonych przez Wnioskodawczynię dokumentów należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do oceny dokumentów. Jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.