Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4011.213.2017.2.BS
z 24 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 października 2017 r. (data wpływu 2 listopada 2017 r.), uzupełnionym 3 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia czy stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłata dla Wnioskodawcy niepodzielonych zysków z lat ubiegłych, w tym wypracowanych w okresie, kiedy komandytariuszem spółki komandytowej była spółka komandytowo-akcyjna, spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie przychodu a w konsekwencji opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych:

• w części dotyczącej środków pieniężnych otrzymanych z tytułu wystąpienia Wnioskodawcy ze spółki komandytowej, które zostały w toku działalności gospodarczej przez niego opodatkowane – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej środków pieniężnych otrzymanych z tytułu wystąpienia Wnioskodawcy ze spółki komandytowej, które nie zostały w toku działalności gospodarczej przez niego opodatkowane – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia czy stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłata dla Wnioskodawcy niepodzielonych zysków z lat ubiegłych, w tym wypracowanych w okresie, kiedy komandytariuszem spółki komandytowej była spółka komandytowo - akcyjna, spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie przychodu a w konsekwencji opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 12 grudnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4011.213.2017.1.BS, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 3 stycznia 2018 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca pozostaje od dnia zawiązania spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa wspólnikiem tej spółki uprawnionym do udziału w zysku stosownie do zapisów umowy spółki. W trakcie istnienia umowy spółki zmieniały się zapisy umowy spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa określające wysokość udziału Wnioskodawcy w zyskach spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa m.in. w związku z okolicznością, iż jej komandytariuszem przez pewien czas pozostawała spółka komandytowo-akcyjna „S” sp. z o.o. B spółka komandytowo-akcyjna. Jako komplementariuszowi spółki Wnioskodawcy przysługiwał następujący udział w zyskach: od dnia 3 października 2011 roku do 22 listopada 2011 roku - 50%; od dnia 22 listopada 2011 roku do dnia 20 grudnia 2012 roku - 20% oraz od dnia 20 grudnia 2012 roku do dnia 1 sierpnia 2014 roku - 50%. Jako komandytariuszowi spółki Wnioskodawcy przysługiwał udział w zyskach przedstawiający się w sposób następujący: od dnia 1 sierpnia 2014 roku do dnia 29 września 2014 roku - 49,5%; od dnia 29 września 2014 roku (w wyniku wejścia do spółki „S” sp. z o.o. B ska) do 15 maja 2015 roku do dnia dzisiejszego - 0,1%.

Wnioskodawca reprezentował spółkę komandytową „S” sp. z o.o. spółka komandytowa początkowo jako jej komplementariusz, następnie, w wyniku zmiany osoby komplementariusza z dnia 1 sierpnia 2014 roku, jako komandytariusz w oparciu o stałe pełnomocnictwo udzielone mu przez spółkę w formie aktu notarialnego. W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca w wyniku zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 1 sierpnia 2014 roku przestał pełnić funkcję komplementariusza i nie zasiadał w zarządzie komplementariusza spółki oraz pomimo powyższego zarządzał spółką komandytową na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa, w dniu 29 września 2014 roku zawarta została umowa z pozostałymi wspólnikami pozwalająca Wnioskodawcy na otrzymanie w drodze zmiany umowy spółki 30% udziału w zyskach kapitałowych pod warunkiem wypracowania przez spółkę zysku netto w kwocie przekraczającej 15.000.000 zł w terminie 4 lat od dnia zawarcia umowy. Z uwagi na okoliczność, iż na dzień sporządzania niniejszego wniosku suma niepodzielonych zysków z lat ubiegłych wynosi 17.000.000 planowane jest dokonanie zmiany umowy spółki w ten sposób, iż udział w zysku Wnioskodawcy ma zostać podniesiony do 30%. Jednocześnie Wnioskodawca z uwagi na okoliczność planowanego wycofania się z branży w której działa spółka „S” sp. z o.o. spółka komandytowa, zamierza wystąpić ze spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa oraz otrzymać spłatę w wysokości 30% nie podzielonego zysku z lat ubiegłych.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 26 grudnia 2017 r., Wnioskodawca wskazał, że:

1. pojęcie niepodzielonych zysków z lat ubiegłych, to zyski wypracowane przez spółkę komandytową „S.P.” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa i nie wypłacone wspólnikom z uwagi na ich przeznaczenie na podniesienie kapitału zapasowego spółki działającej obecnie pod firmą „S.P.” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa.
   Zyski te zostały w całości opodatkowane przez wspólników spółki „S” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w toku bieżącej działalności.
   Zaznaczyć należy jednak, iż w okresie gdy spółki komandytowo - akcyjne traktowane były jako podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, to zysk jednego z komandytariuszy spółki „S” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa tj. spółki „S” sp. z o.o. B spółka komandytowo - akcyjna został opodatkowany wyłącznie na poziomie komplementariusza tej ostatniej spółki według udziału w zyskach wynikającego z jej statutu. Zaliczki na podatek dochodowy nie zapłacili wówczas jedynie akcjonariusze ww. komandytariusza z uwagi na brak ich decyzji co do wypłaty dywidendy ze spółki komandytowo - akcyjnej.
   Powyższa okoliczność nie zmienia jednak faktu, iż cały zysk spółki „S” spółka z ograniczona odpowiedzialnością spółka komandytowa został opodatkowany, stosownie do obowiązujących ówcześnie przepisów prawa.
   
2. Odnosząc się do wskazanego powyżej pojęcia niepodzielonych zysków z lat ubiegłych Wnioskodawca wskazał, iż środki pieniężne, które otrzyma będą niższe od kwoty opodatkowanych (przy uwzględnieniu dochodu przypadającego na komandytariusza będącego spółką komandytowo - akcyjną) i niewypłaconych dochodów spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa.
   
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłata dla Wnioskodawcy niepodzielonych zysków z lat ubiegłych, w tym wypracowanych w okresie, kiedy komandytariuszem spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa była spółka komandytowo-akcyjna, spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie przychodu a w konsekwencji opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 11 wypłata dla Wnioskodawcy niepodzielonych zysków z lat ubiegłych, w tym wypracowanych w okresie, kiedy komandytariuszem spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa była spółka komandytowo-akcyjna, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu a w konsekwencji opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przepisy będące przedmiotem interpretacji wprost stanowią, że do przychodów z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f., nie zalicza się m.in. środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki (por. art. 14 ust. 3 pkt 11) u.p.d.o.f.) oraz przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub, jak w tej sprawie, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (por. art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) u.p.d.o.f.). Zgodnie z art. 5a pkt 26 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Oczywiste jest, że spółka komandytowa to spółka osobowa. Wskazane powyżej przepisy w ocenie Wnioskodawcy nie pozwalają na przyjęcie, że sam fakt nabycia własności środków pieniężnych, czy własności niepieniężnych składników majątku likwidowanej spółki osobowej może skutkować powstaniem przychodu u wspólnika na moment jego wystąpienia ze spółki jawnej. Przychód ten powstaje dopiero z chwilą odpłatnego zbycia składników majątku (art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b u.p.d.o.f.). Ustawodawca nie zróżnicował również na gruncie u.p.d.o.f. sposobu opodatkowania majątku po wystąpieniu wspólnika ze spółki osobowej (w tej sprawie spółki komandytowej) w zależności od tego, z jakiego źródła pochodzi majątek spółki (w analizowanym przypadku z zysku wypracowanego w spółce komandytowej, w której komandytariuszem była w pewnym okresie spółka komandytowo-akcyjna).

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku „Należy zatem stwierdzić, że art. 14 ust. 3 pkt 11 i 12 znajdzie zastosowanie do wszystkich wspólników spółek niebędących osobami prawnymi, otrzymujących środki pieniężne i inne składniki majątku z tytułu wystąpienia wspólników z takich spółek. Niewątpliwie, zastosowanie art. 14 ust. 3 pkt 11 i 12 lit. b u.p.d.o.f. może prowadzić do braku opodatkowania wspólnika spółki jawnej, dawniej akcjonariusza

w spółce komandytowo-akcyjnej, w sytuacji zatrzymania zysku w poprzednio istniejącej spółce komandytowo-akcyjnej, (brak uchwały o podziale zysku), jak i w chwili wystąpienia wspólnika (dawniej akcjonariusza) ze spółki jawnej, powstałej w wyniku przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej i wypłaty środków pieniężnych oraz wydania innych składników majątku pochodzących z zysku wypracowanego poprzednio przez spółkę komandytowo-akcyjną. Fakt ten jednak nie może uzasadniać dokonania wykładni contra legem ww. przepisów u.p.d.o.f.

Nawet jeżeli jest to błąd konstrukcyjny ze strony ustawodawcy, nie można dokonywać wykładni contra legem mając na uwadze wyłącznie ratio legis przepisu i jego uzasadnienie zawarte w druku sejmowym, oraz uzupełniając w ten sposób rzekome luki w prawie. Stanowisko analogiczne do zaprezentowanego przez Wnioskodawcę znalazło się w Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2016 r. II FSK 2993/14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w części za prawidłowe a w części za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577, dalej: „K.s.h.”), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 22 § 1 K.s.h., spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Stosownie do art. 8 § 1 K.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 K.s.h.). Ponadto w myśl art. 51 § 1 K.s.h., każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach (art. 51 § 2 K.s.h.). Zgodnie z art. 65 § 1 K.s.h., w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 K.s.h.).

Z powyższego wynika, że wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej powoduje obowiązek rozliczenia udziału kapitałowego wspólnika. Rozliczenie poprzedza ustalenie wartości udziału kapitałowego występującego wspólnika, poprzez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym (wartość, jaką można uzyskać za spółkę). Bilans ten winien zawierać wszystkie składniki materialne i niematerialne (wg cen rynkowych), które mają wartość wymierną w pieniądzu. Zatem wartość udziału kapitałowego należnego występującemu ze spółki wspólnikowi jest ustalana na podstawie bilansu sporządzonego według cen rynkowych. Ustalony w ten sposób udział kapitałowy powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze. Udział wypłacany wspólnikowi powinien uwzględniać wniesione do spółki wkłady, a także procentową część nadwyżki majątkowej ponad wniesione przez wspólników wkłady.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy spółki komandytowej, a nie ta spółka. Dochody spółki komandytowej nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem tej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.,), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza). Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawodawca w sposób szczegółowy uregulował kwestię skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną, w tym także sposób ustalania dochodu z tego tytułu. Przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki (art. 14 ust. 2 pkt 16 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 3 pkt 11 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Przy czym, w myśl art. 14 ust. 8 ww. ustawy, przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Z przepisów tych wynika więc, że, co do zasady, środki pieniężne uzyskane z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej, stanowią przychód z działalności gospodarczej.

W związku z wystąpieniem wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną ustalana jest wartość zbywcza jej majątku. Wartość ta odpowiada wartości jaką wspólnicy uzyskaliby sprzedając na wolnym rynku całe swoje przedsiębiorstwo (spółkę). Wartość zbywcza jest dzielona tak, aby ustalić część przypadającą na występującego wspólnika.

W części należnej występującemu wspólnikowi zawiera się zarówno:

• wkład wniesiony przez tego wspólnika w chwili przystąpienia do spółki,
• nadwyżka wartości rynkowej majątku nad jego wartością podatkową oraz
• pozostawione przez wspólnika zyski, wcześniej na bieżąco przez niego opodatkowane, które zostały reinwestowane (np. w środki trwałe).
  
  

W art. 24 ust. 3c ww. ustawy, określono szczegółowo sposób ustalenia dochodu z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną, w sytuacji, w której w wyniku rozliczenia się ze spółką z tego wystąpienia otrzyma środki pieniężne. Zgodnie z tym przepisem, dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.

Powyższe przepisy regulujące kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa podatnika w spółce niebędącej osobą prawną zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Ich celem było rozwianie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących skutków podatkowych zakończenia uczestnictwa podatnika w spółce osobowej (w tym także w wyniku wystąpienia z takiej spółki). Orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące interpretacji przepisów obowiązujących do końca 2010 r. było niejednolite; wskazywało jednak, że w przypadku wykazania przez podatnika przychodu z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej może dochodzić do podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych w sytuacji, gdy otrzymywane przez niego składniki majątku sfinansowane były z opodatkowanych przez niego (na bieżąco w ciągu poszczególnych lat podatkowych, jako dochód z działalności gospodarczej), lecz pozostawionych w spółce zysków. Ustawodawca postanowił zatem, że ta część środków pieniężnych, która (jako opodatkowany przez podatnika dochód) pozostawiana była w spółce i przeznaczona na jej rozwój, w sytuacji ich wypłaty podatnikowi w momencie jego wystąpienia ze spółki nie będzie stanowić przychodu podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca pozostaje od dnia zawiązania spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa wspólnikiem tej spółki uprawnionym do udziału w zysku stosownie do zapisów umowy spółki. W trakcie istnienia umowy spółki zmieniały się zapisy umowy spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa określające wysokość udziału Wnioskodawcy w zyskach spółki „S” sp. z o.o. SK min. w związku z okolicznością, iż jej komandytariuszem przez pewien czas pozostawała spółka komandytowo-akcyjna „S” sp. z o.o. B spółka komandytowo-akcyjna. Jako komplementariuszowi spółki Wnioskodawcy przysługiwał następujący udział w zyskach: od dnia 3 października 2011 roku do 22 listopada 2011 roku - 50%; od dnia 22 listopada 2011 roku do dnia 20 grudnia 2012 roku - 20% oraz od dnia 20 grudnia 2012 roku do dnia 1 sierpnia 2014 roku - 50%. Jako komandytariuszowi spółki Wnioskodawcy przysługiwał udział w zyskach przedstawiający się w sposób następujący: od dnia 1 sierpnia 2014 roku do dnia 29 września 2014 roku - 49,5%; od dnia 29 września 2014 roku (w wyniku wejścia do spółki „S” sp. z o.o. B ska) do 15 maja 2015 roku do dnia dzisiejszego - 0,1%.

Wnioskodawca reprezentował spółkę komandytową „S” sp. z o.o. SK początkowo jako jej komplementariusz, następnie, w wyniku zmiany osoby komplementariusza z dnia 1 sierpnia 2014 roku, jako komandytariusz w oparciu o stałe pełnomocnictwo udzielone mu przez spółkę w formie aktu notarialnego. W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca w wyniku zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 1 sierpnia 2014 roku przestał pełnić funkcję komplementariusza i nie zasiadał w zarządzie komplementariusza spółki oraz pomimo powyższego zarządzał spółką komandytową na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa, w dniu 29 września 2014 roku zawarta została umowa z pozostałymi wspólnikami pozwalająca Wnioskodawcy na otrzymanie w drodze zmiany umowy spółki 30% udziału w zyskach kapitałowych pod warunkiem wypracowania przez spółkę zysku netto w kwocie przekraczającej 15.000.000 zł w terminie 4 lat od dnia zawarcia umowy. Z uwagi na okoliczność, iż na dzień sporządzania niniejszego wniosku suma niepodzielonych zysków z lat ubiegłych wynosi 17.000.000 planowane jest dokonanie zmiany umowy spółki w ten sposób, iż udział w zysku Wnioskodawcy ma zostać podniesiony do 30%. Jednocześnie Wnioskodawca z uwagi na okoliczność planowanego wycofania się z branży w której działa spółka „S” sp. z o.o. SK zamierza wystąpić ze spółki „S” sp. z o.o. SK oraz otrzymać spłatę w wysokości 30% nie podzielonego zysku z lat ubiegłych.

Wnioskodawca wskazał, że pojęcie niepodzielonych zysków z lat ubiegłych, to zyski wypracowane przez spółkę komandytową „S.P.” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa i nie wypłacone wspólnikom z uwagi na ich przeznaczenie na podniesienie kapitału zapasowego spółki działającej obecnie pod firmą „S.P.” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Zyski te zostały w całości opodatkowane przez wspólników spółki „S” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w toku bieżącej działalności. Zaznaczyć należy jednak, iż w okresie gdy spółki komandytowo - akcyjne traktowane były jako podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych (winno być: nie były traktowane jako podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych), to zysk jednego z komandytariuszy spółki „S” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa tj. spółki „S” sp. z o.o. B spółka komandytowo - akcyjna został opodatkowany wyłącznie na poziomie komplementariusza tej ostatniej spółki według udziału w zyskach wynikającego z jej statutu. Zaliczki na podatek dochodowy nie zapłacili wówczas jedynie akcjonariusze ww. komandytariusza z uwagi na brak ich decyzji co do wypłaty dywidendy ze spółki komandytowo - akcyjnej. Powyższa okoliczność nie zmienia jednak faktu, iż cały zysk spółki „S” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa został opodatkowany, stosownie do obowiązujących ówcześnie przepisów prawa.

Odnosząc się do wskazanego powyżej pojęcia niepodzielonych zysków z lat ubiegłych Wnioskodawca wskazał, iż środki pieniężne, które otrzyma będą niższe od kwoty opodatkowanych (przy uwzględnieniu dochodu przypadającego na komandytariusza będącego spółką komandytowo - akcyjną) i niewypłaconych dochodów spółki „S” sp. z o.o. spółka komandytowa.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z wystąpieniem ze spółki komandytowej, w części stanowiącej nadwyżkę ponad kwotę odpowiadającą uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, stanowią przychód z działalności gospodarczej. Inaczej mówiąc z otrzymanej kwoty należy wyłączyć tę część otrzymanych przez wspólnika kwot, która została już opodatkowana przez niego podatkiem dochodowym, a nie została wcześniej otrzymana przez wspólnika. Tak ustalona kwota stanowi przychód z działalności gospodarczej. W konsekwencji bowiem, skoro jak wskazano we wniosku Wnioskodawca, w trakcie działalności spółki zmienił wysokość udziałów w tej spółce, a w ostatnim czasie posiadał udział w zysku 0,1%, który ma zostać zwiększony do 30% i w związku z jego wystąpieniem ze spółki otrzyma spłatę w wysokości 30% niepodzielonych zysków z lat ubiegłych, to w tej części w której ww. środki pieniężne nie zostały opodatkowane przez Wnioskodawcę, będą stanowić przychód a tym samym podlegać opodatkowaniu na moment wystąpienia ze spółki komandytowej. Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że otrzymanie przez niego środków pieniężnych w związku z wystąpieniem ze spółki nie będzie powodowało po jego stronie powstania przychodu do opodatkowania, gdyż w wyniku zmiany umowy Wnioskodawca uzyska środki pieniężne, które będą wyższe niż opodatkowane przez niego w trakcie bieżącej działalności. Zatem środki pieniężne stanowiące nadwyżkę nad kwotą opodatkowaną przez Wnioskodawcę stanowić będą dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku w zakresie ustalenia czy stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłata dla Wnioskodawcy niepodzielonych zysków z lat ubiegłych, w tym wypracowanych w okresie, kiedy komandytariuszem spółki komandytowej była spółka komandytowo-akcyjna, spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie przychodu a w konsekwencji opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych:

• w części dotyczącej środków pieniężnych otrzymanych z tytułu wystąpienia Wnioskodawcy ze spółki komandytowej, które zostały w toku działalności gospodarczej przez niego opodatkowane – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej środków pieniężnych otrzymanych z tytułu wystąpienia Wnioskodawcy ze spółki komandytowej, które nie zostały w toku działalności gospodarczej przez niego opodatkowane – jest nieprawidłowe.
  
  

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym,w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.