Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.933.2017.1.JSO
z 25 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2017 r. (data wpływu 19 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia części kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki dotyczące zakupu nowych słupów trakcyjnych, przebudowy układu drogowego, wydzielenia dróg rowerowych, stworzenia parkingów i stojaków rowerowych oraz ewentualne przesunięcia chodników w oparciu o proporcję, o której mowa w § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania VAT dzierżawy majątku w postaci sieci trakcyjnej, torowiska i nowych budynków podstacji wraz z okablowaniem oraz kanału deszczowego,
  

• prawa do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki dotyczące zakupu sieci trakcyjnej, budowy torowiska i nowych budynków podstacji wraz z okablowaniem oraz budowy kanału deszczowego,
  

• prawa do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki dotyczące budowy wspólnych ogólnodostępnych peronów tramwajowo-autobusowych, montażu wiat przystankowych na tych peronach, wdrożenie inteligentnego systemu transportowego (ITS),
  

• prawa do odliczenia części kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki dotyczące zakupu nowych słupów trakcyjnych, przebudowy układu drogowego, wydzielenia dróg rowerowych, stworzenia parkingów i stojaków rowerowych oraz ewentualne przesunięcia chodników w oparciu o proporcję, o której mowa w § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.
  
  

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 grudnia 2017 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
(ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Miasto… (dalej Miasto lub Wnioskodawca) jest zarejestrowane na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej VAT lub podatek), jako podatnik VAT czynny.

Do zadań własnych Miasta, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 oraz pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (dalej: ustawa o samorządzie gminnym), należą sprawy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów, organizacji ruchu drogowego oraz lokalnego transportu zbiorowego.

Miasto jest właścicielem infrastruktury tramwajowej w … w skład której wchodzą m.in. torowiska tramwajowe, słupy trakcyjne, sieć trakcyjna, podstacje zasilające, etc. Od dnia 1 stycznia 2015 r. Miasto udostępnia całą ww. infrastrukturę tramwajową na podstawie umowy dzierżawy na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego - …. (dalej MPK). Do zadań MPK należy przede wszystkim świadczenie usług przewozowych środkami komunikacji miejskiej na podstawie Porozumienia Komunalnego w sprawie międzygminnej komunikacji tramwajowej z dnia 26 marca 1998 r. zawartego pomiędzy Gminą …, Gminą Miejską … i Gminą ….. MPK jest spółką komunalną Miasta …, w której Wnioskodawca nie posiada udziałów, i realizuje usługi przewozowe jak i konserwacyjne na podstawie Umowy zawartej pomiędzy Zarządem Dróg i Transportu w… (dalej: ZDiT) a MPK. …. działa w imieniu Prezydenta Miasta … jako Organizator publicznego transportu zbiorowego zgodnie z zapisami zawartymi w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. 2016.1867).

Ponadto Miasto jest właścicielem kanalizacji deszczowej znajdującej się na jego terenie. Od dnia 1 czerwca 2010 r. Miasto udostępnia mienie komunalne w postaci urządzeń sieci kanalizacji deszczowej na podstawie umowy dzierżawy na rzecz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. (dalej: ZWiK). ZWIK jest spółką komunalną Miasta, która realizuje jego zadania dotyczące wodociągów, zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Świadczenie powyższych czynności za wynagrodzeniem jest dokumentowane przez Miasto fakturami VAT. Miasto wykazuje powyższe faktury w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT oraz rozlicza z tego tytułu VAT należny.

Ponadto, Miasto świadczy usługi publicznej komunikacji zbiorowej. Operatorem komunikacji miejskiej w Mieście jest Miejski Zakład Komunikacji Sp. z o. o. (dalej: MZK). MZK jest spółką komunalną Wnioskodawcy, a jej zadaniem jest pełnienie funkcji organizatora systemu lokalnego transportu zbiorowego. W tym zakresie MZK działa w imieniu i na rzecz Miasta, tym samym przychody ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej są przychodami Miasta. Miasto rozlicza VAT należny z tytułu świadczenia odpłatnych usług publicznej komunikacji zbiorowej. Ponadto, w wybranych przypadkach Miasto umożliwia nieodpłatne korzystanie z usług komunikacji miejskiej grupom wskazanym w:

• ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora,
  

• ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin,
  

• ustawie z 7 września 1991 r. o systemie oświaty,
  

• uchwałach Rady Miejskiej w …
  
  

Z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług w zakresie transportu zbiorowego Miasto nie dokonuje rozliczenia VAT należnego.

Miasto w latach 2017 - 2020 będzie realizować inwestycję pn. „….” (dalej Inwestycja). W ramach niniejszego projektu Miasto wykona przebudowę istniejącego torowiska tramwajowego wraz z przystankami oraz towarzyszącą infrastrukturą techniczną.

Miasto w ramach Inwestycji będzie ponosić wydatki, w szczególności na:

1. zakup nowych słupów trakcyjnych oraz sieci trakcyjnej, budowę torowiska i nowych budynków podstacji wraz z okablowaniem, oraz budowę kanału deszczowego;
2. budowę wspólnych ogólnodostępnych peronów tramwajowo – autobusowych, montaż wiat przystankowych na tych peronach, wdrożenie inteligentnego systemu transportowego (ITS);
3. przebudowę układu drogowego, wydzielenie dróg rowerowych, stworzenie parkingów i stojaków rowerowych oraz ewentualne przesunięcie chodników (konieczność podjęcia tych czynności pośrednio jest wynikiem działań w zakresie przebudowy torowiska).
   
   

Ponoszone przez Miasto wydatki będą dokumentowane przez dostawców/wykonawców fakturami VAT z wykazaną kwotą podatku należnego.

Wydatki wskazane w punkcie A, związane będą z infrastrukturą, która zostanie po jej wybudowaniu odpłatnie udostępniona na rzecz odpowiednio MPK oraz ZWiK, na podstawie umów dzierżawy. Tym samym, w opinii Miasta, majątek ten (dalej: majątek A) będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, niekorzystających ze zwolnienia z opodatkowania VAT, tj. do świadczenia usług dzierżawy.

W wyniku ponoszenia wydatków wskazanych w pkt B powstanie majątek (dalej: majątek B) związany po pierwsze z infrastrukturą udostępnioną na rzecz MPK na podstawie umowy dzierżawy, a po drugie z usługami komunikacji miejskiej, świadczonymi przez Miasto. Dzierżawa torowiska przez MPK nie miałaby bowiem sensu, gdyby nie stworzono odpowiednich peronów tramwajowych rozmieszczonych przy trasie tramwajów. Również świadczenie usług w zakresie komunikacji miejskiej byłoby bardzo utrudnione lub nawet niemożliwe bez stworzenia peronów autobusowych. Miasto wybuduje wspólne perony tramwajowo - autobusowe wraz z wdrożeniem inteligentnego systemu transportowego, co służyć będzie obu rodzajom działalności Wnioskodawcy (świadczenia usług dzierżawy torowiska oraz świadczenia usług komunikacji miejskiej).

Natomiast wydatki wskazane w pkt C będą dotyczyły całości Inwestycji, jednakże ich bezpośrednim skutkiem nie będzie powstanie majątku stanowiącego przedmiot dzierżawy ani świadczenia przez Wnioskodawcę usług komunikacji miejskiej. Niemniej jednak, w wyniku poniesienia wydatków wskazanych w pkt C powstanie majątek (dalej: majątek C) determinujący prawidłowe wykonanie Inwestycji (w tym w szczególności wytworzenie majątku A i B). Co więcej przebudowa układu drogowego (w szczególności poszerzenie jezdni), oraz przeniesienie chodników jest kluczowe, w opinii Miasta, dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania majątku A i B.

Po zakończeniu Inwestycji majątek A zostanie oddany na podstawie umowy dzierżawy na rzecz odpowiednio MPK oraz ZWiK.

Natomiast majątek B będzie ogólnodostępny dla lokalnej społeczności (wszystkich zainteresowanych podmiotów zewnętrznych), niemniej jednak będzie związany z usługami świadczonymi przez Miasto (polegającymi na dzierżawie torowiska oraz organizacji transportu zbiorowego). Przykładowo, pasażerowie tramwajów (usługobiorcy MPK) oraz pasażerowie autobusów (usługobiorcy Miasta) będą uzyskiwać informacje o rozkładzie jazdy dzięki inteligentnemu systemowi transportowemu oraz będą oczekiwać na tramwaj i autobus na ogólnodostępnych wspólnych peronach tramwajowo - autobusowych, na których będą wybudowane nowe wiaty przystankowe.

Majątek C będzie ogólnodostępny i stanowić będzie infrastrukturę towarzyszącą majątkowi A i B, a korzystanie z niego będzie powiązane z korzystaniem z majątku A i B.

W piśmie z dnia 20 grudnia 2017 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Należy wskazać które elementy infrastruktury określonej we wniosku jako „majątek A” będą przedmiotem dzierżawy przez Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne - …. z o. o., a które przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.

Majątek A powstały w ramach projektu „…” to nowe słupy trakcyjne oraz sieci trakcyjne, torowisko i nowe budynki podstacji wraz z okablowaniem, kanał deszczowy.

Kanał deszczowy - będzie przedmiotem dzierżawy przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o.

Co do pozostałych składników majątku A natomiast, Miasto pragnie sprostować swój wniosek i wskazać, iż przedmiotem dzierżawy przez Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne - …. z o. o. będą wyłącznie sieci trakcyjne, torowisko oraz nowe budynki podstacji wraz z okablowaniem (nie będą przedmiotem dzierżawy nowe słupy trakcyjne).

2. Na jaki okres zostanie oddana w dzierżawę Miejskiemu Przedsiębiorstwu Komunikacyjnemu - …. z o. o. infrastruktura będąca przedmiotem wniosku?

Infrastruktura będąca przedmiotem wniosku zostanie oddana w dzierżawę Miejskiemu Przedsiębiorstwu Komunikacyjnemu - …. z o. o. na czas nieokreślony.

3. Na jaki okres zostanie oddana w dzierżawę Zakładowi Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. infrastruktura będąca przedmiotem wniosku?

Infrastruktura będąca przedmiotem wniosku zostanie oddana w dzierżawę Zakładowi Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. na czas nieokreślony.

4. W jakich granicach będzie kształtował się czynsz za dzierżawę infrastruktury tramwajowej przez Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne - … z o. o. i czy kwota tego czynszu będzie znacząca dla Miasta?

Czynsz za dzierżawę infrastruktury tramwajowej przez Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne - …. z o o. to obecnie 121,17 PLN brutto miesięcznie. Na chwilę obecną nie jest to kwota znacząca dla Miasta. Niemniej jednak, jej wysokość wynika przede wszystkim z faktu, że infrastruktura tramwajowa była dotychczas w bardzo złym stanie technicznym. Po oddaniu inwestycji (będącej przedmiotem niniejszego wniosku) do użytkowania, Miasto zamierza znacząco podnieść kwotę czynszu, tj. urealnić ją.

Obecnie obowiązujący czynsz (121,17 PLN brutto miesięcznie) został ustalony w okresie, w którym Miasto nie przewidywało realizacji przedmiotowej inwestycji. Umowa dzierżawy została już bowiem zawarta kilka lat temu i czynsz został ustalony bez świadomości, że w przyszłości wartość majątku znacząco wzrośnie.

Dodatkowo Miasto pragnie zaznaczyć, że (podwyższona) kwota czynszu pobierana będzie na podstawie umowy, której czas trwania nie został ograniczony. W dłuższej perspektywie czasu, w ciągu miesięcy i lat kwota pobieranego czynszu będzie się kumulować i stanie się jeszcze bardziej znacząca dla Miasta.

5. W jakich granicach będzie kształtował się czynsz za dzierżawę urządzeń sieci kanalizacji deszczowej przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. i czy kwota tego czynszu będzie znacząca dla Miasta?

Czynsz za dzierżawę kanalizacji deszczowej przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. to obecnie 4 087 PLN brutto miesięcznie. Na chwilę obecną nie jest to kwota znacząca dla Miasta. Niemniej jednak, jej wysokość wynika przede wszystkim z faktu, że urządzenia sieci kanalizacji deszczowej były dotychczas w bardzo złym stanie technicznym. Po oddaniu inwestycji (będącej przedmiotem niniejszego wniosku) do użytkowania Miasto zamierza znacząco podnieść kwotę czynszu, tj. urealnić ją.

Obecnie obowiązujący czynsz (4 087 PLN brutto miesięcznie) został ustalony w okresie, w którym Miasto nie przewidywało realizacji przedmiotowej inwestycji. Umowa dzierżawy została już bowiem zawarta kilka lat temu i czynsz został ustalony bez świadomości, że w przyszłości wartość majątku znacząco wzrośnie.

Dodatkowo Miasto pragnie zaznaczyć, że (podwyższona) kwota czynszu pobierana będzie na podstawie umowy, której czas trwania nie został ograniczony. W dłuższej perspektywie czasu w ciągu miesięcy i lat kwota pobieranego czynszu będzie się kumulować i stanie się jeszcze bardziej znacząca dla Miasta.

6. Jaka będzie wysokość nakładów (wydatków) poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn. „….” będącej przedmiotem wniosku? Wydatki należy przedstawić uwzględniając podział dokonany przez Wnioskodawcę na majątek A, B i C.

• Majątek A - sieci trakcyjne, torowisko i nowe budynki podstacji wraz z okablowaniem, kanał deszczowy - wartość nakładów: 90 484 950,00 zł brutto;
  

• Majątek B - wspólne ogólnodostępne perony tramwajowo - autobusowe, wiaty przystankowe na tych peronach, inteligentny system transportowy (ITS) - wartość nakładów: 4 378 800,00 zł brutto;
  

• Majątek C - nowe słupy trakcyjne, układ drogowy, wydzielone drogi rowerowe, parkingi i stojaki rowerowe oraz ewentualne przesunięte chodniki - wartość nakładów 20 154 200,00 zł brutto.
  
  

Jednocześnie Miasto pragnie podkreślić, ze pozyskało ono ze źródeł zewnętrznych znaczne dofinansowanie do kosztów inwestycji. Ponad połowa wartości nakładów zostanie pokryta dofinansowaniem ze źródeł zewnętrznych. Rzeczywiste/efektywne zaangażowanie środków własnych Miasta będzie zatem co najmniej o połowę mniejsze.

7. W jakiej relacji będzie pozostawał czynsz z tytułu dzierżawy inwestycji określonej we wniosku jako majątek A do wydatków poniesionych w związku z budową i zakupem ww. infrastruktury? Proszę podać wielkość udziału.

Miasto szacuje, że udział czynszu z tytułu dzierżawy w kosztach inwestycji, np. w perspektywie 10-letniej (założonej samodzielnie przez Miasto, organ nie wskazał bowiem w jakiej perspektywie czasowej ma zostać określony udział - jeśli zatem okres jaki należy wziąć pod uwagę ma być inny, prosimy o taką informację), nie przekroczy kilku procent.

8. Przy uwzględnieniu jakich czynników będzie dokonana kalkulacja czynszu dzierżawnego? Informacje należy przedstawić oddzielnie dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego …. z o. o. oraz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.

W obu przypadkach (zarówno w zakresie kalkulacji czynszu dzierżawnego dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego - … z o. o., jak i czynszu dzierżawnego dla Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.) wartości te były dotychczas uzależnione od negocjacji między stronami. Podczas negocjacji Miasto musiało dotychczas uwzględniać, w szczególności, następujące czynniki:

1. stan techniczny infrastruktury,
2. dominująca wobec Miasta pozycja negocjatorów (z uwagi na brak na rynku podmiotów zainteresowanych wykonywaniem w imieniu Miasta jego zadań własnych w przedmiotowym zakresie),
3. funkcja Miasta jako organu administracji publicznej, dla którego każdy (nawet najmniejszy) wpływ finansowy ma znaczenie w kontekście organizacji budżetu, gospodarowania środkami publicznymi przy jednoczesnym pełnieniu obowiązku zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty.
   
   

Po oddaniu inwestycji (będącej przedmiotem niniejszego wniosku) do użytkowania, Miasto zamierza istotnie podnieść kwotę czynszu, stan techniczny infrastruktury będzie bowiem spełniał wyższe standardy i Miasto tym samym zyska na pozycji w relacjach negocjacyjnych z dzierżawcami.

Miasto pragnie również podkreślić, że w przypadku Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego - … z o. o., Miasto nie posiada udziałów w tej spółce, tj. nie jest z nią powiązane kapitałowo.

9. Czy wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych na budowę i zakup ww. infrastruktury? Informacje należy przedstawić oddzielnie dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego …. z o. o. oraz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.

W obu przypadkach (zarówno w zakresie czynszu dzierżawnego dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego … z o.o., jak i czynszu dzierżawnego dla Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.), wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot wyłącznie części poniesionych nakładów.

10. Czy wysokość czynszu dzierżawnego będzie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych? Informacje należy przedstawić oddzielnie dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego …. z o. o. oraz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.
    

W obu przypadkach (zarówno w zakresie kalkulacji czynszu dzierżawnego dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego …. z o.o., jak i czynszu dzierżawnego dla Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o.) wartości te były dotychczas uzależnione od negocjacji między stronami. Podczas negocjacji Miasto musiało dotychczas uwzględniać, w szczególności, następujące czynniki:

1. stan techniczny infrastruktury,
2. dominująca wobec Miasta pozycja negocjatorów (z uwagi na brak na rynku podmiotów zainteresowanych wykonywaniem w imieniu Miasta jego zadań własnych w przedmiotowym zakresie),
3. funkcja Miasta jako organu administracji publicznej, dla którego każdy (nawet najmniejszy) wpływ finansowy ma znaczenie w kontekście organizacji budżetu, gospodarowania środkami publicznymi przy jednoczesnym pełnieniu obowiązku zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty.
   
   

Po oddaniu inwestycji (będącej przedmiotem niniejszego wniosku) do użytkowania, Miasto zamierza istotnie podnieść kwotę czynszu, tzn. uwzględnić realia rynkowe. Stan techniczny infrastruktury będzie bowiem spełniał wyższe standardy i Miasto tym samym zyska na pozycji w relacjach negocjacyjnych z dzierżawcami.

Zdaniem Miasta, powyższe okoliczności, w szczególności specyficzny/ograniczony charakter „rynku” tychże usług, oznaczają, ze w obu przypadkach, wysokości czynszów, po ich podwyższeniu, będą skalkulowane z uwzględnieniem realiów rynkowych.

11. Czy po oddaniu infrastruktury w dzierżawę Miasto będzie korzystało z tej infrastruktury? Jeżeli tak, to należy wskazać jak będzie wyglądał sposób rozliczeń pomiędzy Miastem a dzierżawcą? Informacje należy przedstawić oddzielnie dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego … z o. o. oraz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.
    

W obu przypadkach (zarówno dzierżawy na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego - … z o. o., jak i dzierżawy na rzecz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.) po oddaniu infrastruktury w dzierżawę, infrastruktura będzie wykorzystywana przez dzierżawców.

Niemniej jednak, w odniesieniu do sieci kanalizacji deszczowej, biorąc pod uwagę charakter infrastruktury, tj. jej funkcję odprowadzania wód opadowych i roztopowych z ulic, chodników, etc. - można uznać, że Miasto również będzie korzystało z infrastruktury w tym sensie, że wody opadowe i roztopowe z ulic/chodników na terenie Miasta będą zbierane właśnie przy użyciu tejże kanalizacji deszczowej.

Rozliczenia między Miastem a Zakładem Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. będą sprowadzały się do poboru przez Miasto czynszu dzierżawnego od Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.

Rozliczenia między Miastem a Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym … z o. o. będą sprowadzały się do poboru przez Miasto czynszu dzierżawnego od Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego … z o. o.

12. Czy w trakcie umowy dzierżawy, Miasto lub jego jednostki organizacyjne będą odbiorcami usług świadczonych z wykorzystaniem dzierżawionej infrastruktury? Jeśli tak, to należy wskazać sposób rozliczeń pomiędzy Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym - … z o. o. a Miastem oraz pomiędzy Zakładem Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. a Miastem.
    

W obu przypadkach (zarówno dzierżawy na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego - … z o. o., jak i dzierżawy na rzecz Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.) w trakcie umowy dzierżawy infrastruktura będzie wykorzystywana przez dzierżawców.

Niemniej jednak, w odniesieniu do sieci kanalizacji deszczowej, biorąc pod uwagę charakter infrastruktury, tj. jej funkcję odprowadzania wód opadowych i roztopowych z ulic, chodników, etc. - można uznać, ze Miasto (w tym jego jednostki organizacyjne) również będzie korzystało z infrastruktury w tym sensie, że wody opadowe i roztopowe z ulic/chodników na terenie Miasta będą zbierane właśnie przy użyciu tejże kanalizacji deszczowej.

Rozliczenia między Miastem a Zakładem Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. będą sprowadzały się do poboru przez Miasto czynszu dzierżawnego od Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o.

Rozliczenia między Miastem a Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym - … z o. o. będą sprowadzały się do poboru przez Miasto czynszu dzierżawnego od Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego - …. z o. o.

13. W przypadku, gdy Miasto lub jego jednostki organizacyjne będą odbiorcami ww. usług, to należy wskazać, jak będzie kształtowała się cena dla Miasta i jego jednostek w stosunku do innych odbiorców?
    

W przypadku Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego …. z o. o. jak wskazano powyżej Miasto nie będzie odbiorcą usług od tejże spółki, więc pytanie w tym zakresie jest bezprzedmiotowe.

Natomiast w przypadku Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. jak wskazano powyżej Miasto będzie wprawdzie korzystało z infrastruktury jako że będą zbierane wody roztopowe i opadowe z ulic i chodników Miasta. Przy czym w …. nie została wprowadzona taryfa za odprowadzanie ww. wód ani dla Miasta ani na rzecz jakichkolwiek innych właścicieli dróg i chodników Zatem nie wystąpi cena dla Miasta

14. Na jakich zasadach Miasto będzie rozliczało się z operatorem komunikacji miejskiej - Miejskim Zakładem Komunikacji Sp. z o. o. za pełnienie funkcji organizatora systemu lokalnego transportu zbiorowego?
    

Miasto przekazuje na rzecz operatora komunikacji miejskiej (Miejskiego Zakładu Komunikacyjnego Sp. z o. o.) rekompensatę stanowiącą środki pieniężne lub inne korzyści majątkowe, mając na celu pokrycie straty powstającej przy wykonywaniu powierzonego spółce zadania. W zakresie organizacji transportu zbiorowego, MZK działa w imieniu i na rzecz Miasta, tym samym przychody ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej są przychodami Miasta. Miasto rozlicza VAT należny z tytułu świadczenia odpłatnych usług publicznej komunikacji zbiorowej.

15. Na jakiej podstawie Miasto będzie udostępniało infrastrukturę Miejskiemu Zakładowi Komunikacji Sp. z o. o. (najem, dzierżawa, oddanie w bezpłatne użytkowanie, inne)?
    

Infrastruktura zostanie udostępniona Miejskiemu Zakładowi Komunikacyjnemu Sp. z o. o. na podstawie umowy nieodpłatnego użyczenia

16. Należy wskazać jakie grupy są uprawnione do nieodpłatnego korzystania z komunikacji miejskiej na podstawie uchwał Rady Miejskiej w … oraz wskazać te uchwały.
    

Uprawnienia na podstawie uchwały nr … Rady Miejskiej …. z dnia 27 lipca 2012 r. w sprawie opłat za usługi lokalnej komunikacji miejskiej z późn. zm.

Ponadto uprawnienie do bezpłatnych przejazdów przysługuje na podstawie ustaw

17. Na podstawie jakich przepisów prawa zostały podjęte przedmiotowe uchwały?
    

Uchwała Nr …. Rady Miejskiej w …. z dnia 27 lipca 2012 r. w sprawie opłat za usługi lokalnej komunikacji autobusowej z późn. zm. (tj. Dz. Urz. Woj. … z 2016 r. poz. 1148, 4220, z 2017 r. poz. 1472) została podjęta na podstawie art. 18 ust. 1 oraz art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515, 1890), art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tj.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45 poz. 236, z 2015 r poz. 1045, 1890), art. 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (tj.: Dz. U. z 2015 r. poz. 915) oraz art. 50a ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (tj.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1440, 1753, 1890, 1893).

18. Jaki jest cel wprowadzonych przez Wnioskodawcę zwolnień od opłat za przejazd komunikacją miejską?
    
    

Rada Miejska w …, uprawniając określone grupy pasażerów do nieodpłatnych przejazdów, realizuje cele społeczno-socjalne. W szczególności:

1. osoby niepełnosprawne, niewidome oraz seniorzy po 72. roku życia - celem jest m. in. zwolnienie z uciążliwego dla osób niepełnosprawnych i starszych procesu zakupu i kasowania biletu (osoby te w szczególności powinny jak najszybciej zająć odpowiednie miejsce siedzące, a osoby na wózku inwalidzkim - zająć bezpieczne wydzielone miejsce);
2. dzieci przed ukończeniem 4 lat- realizacja polityki socjalnej miasta;
3. umundurowani funkcjonariusze Straży Miejskiej i Policji - wykonują czynności służbowe w autobusach komunikacji miejskiej, związane z bezpieczeństwem przejazdu oraz interwencjami na okoliczność egzekwowania opłaty za brak ważnego biletu na przejazd (na wezwanie kontrolerów biletów);
4. kombatanci i wdowy po kombatantach - realizacja idei szczególnej opieki nad kombatantami;
5. honorowi dawcy krwi i młodzież oddająca krew - promowanie idei honorowego krwiodawstwa.
   
   

19. Czy Miasto będzie pobierało opłaty za korzystanie z peronów tramwajowo-autobusowych? Jeśli tak, to na jakich zasadach?
    

W okresie trwałości projektu „…” (tj. co najmniej do 2025 roku) Wnioskodawca nie planuje pobierania opłat za korzystanie z peronów tramwajowo-autobusowych. Niemniej jednak perony tramwajowo-autobusowe będą związane z usługami świadczonymi przez Miasto (polegającymi na dzierżawie torowiska oraz organizacji transportu zbiorowego).

20. Jaki jest cel wdrożenia inteligentnego systemu transportowego (ITS)?
    

Inteligentny system transportowy ułatwi planowanie podróży, a jego powiązanie z monitoringiem przystanków poprawi bezpieczeństwo pasażerów. Ponadto, monitoring ułatwi dynamiczne zarządzanie komunikacją miejską i bieżące reagowanie przez dyspozytora na nieprzewidziane sytuacje (np. wypadek blokujący ruch drogowo-tramwajowy, nagły zwiększony potok pasażerski). Inwestycje z zakresu inteligentnych systemów transportowych służą optymalnemu wykorzystaniu infrastruktury publicznego transportu zbiorowego.

Zastosowanie tablic dynamicznej informacji pasażerskiej wpływa na usprawnienie przepływu informacji o terminach odjazdu pojazdu komunikacji miejskiej dla pasażerów, tworzenie zoptymalizowanych potoków pasażerskich na poszczególnych liniach, stosownie do oczekiwań pasażerów i możliwości przewoźnika, przesyłanie istotnych komunikatów dla pasażerów.

Ww. rozwiązania mają wpłynąć na rezygnację części kierowców z przejazdów pojazdami własnymi w sytuacji możliwości skorzystania z komunikacji miejskiej, a w konsekwencji na wzrost popytu na usługi komunikacji miejskiej i wzrost dochodów miasta z biletów (opodatkowanych podatkiem VAT).

21. W jaki sposób będzie działał inteligentny system transportowy (ITS)?
    

Projekt przewiduje w szczególności zainstalowanie na wspólnych przystankach autobusowo- tramwajowych tablic dynamicznej informacji pasażerskiej które będą informować pasażerów na bieżąco o faktycznych przewidywanych godzinach odjazdów autobusów i tramwajów (uwzględniających odchylenia w realizacji rozkładu jazdy), ponadto będą informować o występujących utrudnieniach (np. wstrzymanie ruchu tramwajowego). Ponadto, system ITS przewiduje zainstalowanie przy tablicach dynamicznej informacji pasażerskiej kamer monitoringu wizyjnego, co wpłynie na poprawę bezpieczeństwa pasażerów oraz na poprawę bezpieczeństwa mienia na przystankach (wiaty, tablice) zakupionego przez Miasto w ramach projektu. Na potrzeby systemu ITS zostanie wybudowana sieć transmisji danych pomiędzy tablicami dynamicznej informacji pasażerskiej.

Tablice dynamicznej informacji pasażerskiej będą połączone z Centrum Zarządzania Ruchem, które będzie zlokalizowane w siedzibie Miejskiego Zakładu Komunikacyjnego Sp. z o.o. Tam zostanie zlokalizowana serwerownia i dyspozytornia ITS (jednakże zadanie to będzie realizowane w ramach odrębnego projektu inwestycyjnego - „….”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku jako pytanie nr 4) Czy Miastu przysługuje prawo do odliczenia części kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki wskazane w pkt C opisu sprawy w oparciu o proporcję, o której mowa w § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników?

Zdaniem Wnioskodawcy:

(we wniosku jako nr 4) Miastu przysługuje prawo do odliczenia części kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki wskazane w pkt C opisu sprawy w oparciu o proporcje, o której mowa w § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Uzasadnienie

(we wniosku jako Ad. 4)

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego, proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków, przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

W przypadku wydatków ponoszonych w związku z majątkiem C, należy zauważyć, iż towary i usługi nabywane w tym zakresie przez Miasto (czynnego podatnika VAT), będą miały związek z wykonywaniem przez nie czynności opodatkowanych VAT, niekorzystających ze zwolnienia z opodatkowania VAT. Wydatki ponoszone w tym przedmiocie będą bowiem nierozerwalnie związane z wydatkami ponoszonymi na majątek A i B. Realizacja Inwestycji w zakresie majątku A i B nie byłaby możliwa bez wydatków wskazanych w pkt C opisu sprawy.

Przykładowo poszerzenie jezdni czy przesunięcie chodników jest determinowane budową torowiska, tj. majątku który będzie odpłatnie udostępniony na podstawie umowy dzierżawy.

Wprawdzie majątek C będzie ogólnodostępny dla lokalnej społeczności (nie będzie przedmiotem dzierżawy), niemniej jednak, stanowić będzie infrastrukturę towarzyszącą majątkowi A i B, a korzystanie z niego będzie powiązane z korzystaniem z majątku A i B.

W konsekwencji, podmioty zewnętrzne będą korzystać z majątku C przy okazji korzystania z majątku A i B, który stanowi przedmiot umowy dzierżawy zawartej przez Miasto (A) oraz jest nierozerwalnie związany z usługą dzierżawy i usługą transportu zborowego (B). Świadczenie tych usług przez Miasto (wykonywanie przez nie czynności opodatkowanych VAT) warunkuje możliwość korzystania przez podmioty zewnętrzne z majątku A i B oraz jednocześnie z majątku C.

Tym samym wydatki wskazane w pkt C, zdaniem Wnioskodawcy, związane będą ze świadczonymi przez Miasto na rzecz podmiotów trzecich (tj. MPK, ZWiK oraz pasażerów autobusów) czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT. Ponadto rzeczone towary i usługi będą służyły realizacji zadań własnych Miasta, niemieszczących się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do nakładów wskazanych w pkt C opisu sprawy, znajdzie zastosowanie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, na podstawie którego Miasto będzie uprawnione do odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części, w jakiej będą one związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Z kolei jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (dalej: Rozporządzenie).

W § 3 ust. 2 Rozporządzenia wskazano sposób określenia proporcji, jaki ma zastosowanie w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

W konsekwencji, zdaniem Miasta, przysługiwać będzie mu prawo do odliczenia części VAT naliczonego (przy zastosowaniu proporcji wskazanej w § 3 ust. 2 Rozporządzenia), wynikającego z faktur dokumentujących wydatki wskazane w pkt C opisu sprawy. Nabyte towary i usługi będą związane bowiem z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT, niekorzystających ze zwolnienia z opodatkowania oraz jednocześnie będą służyły czynnościom niepodlegającym przepisom ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko w zakresie prawa do częściowego odliczenia VAT od wydatków związanych zarówno z działalnością gospodarczą oraz z działalnością pozostającą poza zakresem ustawy o VAT zostało potwierdzone przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.92.2017.2.HW: „Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik. na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy”.

Podobny wniosek wywieść można z Interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.118.2017.2.IGO, w której wskazano: „W przypadku stwierdzenia, że czynności niegenerujące podatku należnego stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot działalności Gminy, w celu odliczenia podatku naliczonego będzie on musiał zastosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy (...). W konsekwencji, w odniesieniu do zakupów, których nie ma możliwości przypisana wyłącznie do działalności gospodarczej, zastosowanie znajdą przepisy o sposobie określania proporcji zawarte w art. 86 ust. 2a - 2h ustawy.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto, jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie delegacji zawartej w przepisie art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U., poz. 2193).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza jednak możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Ponadto w tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2222) – zwanej dalej ustawą o drogach publicznych – zgodnie z którym drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych – drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.
   
   

W świetle art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych, drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych – organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

W myśl art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1. krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich - zarząd województwa;
3. powiatowych - zarząd powiatu;
4. gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Stosowanie do zapisu art. 20 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy w szczególności:

• opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej oraz bieżące informowanie o tych planach organów właściwych do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (pkt 1);
  

• opracowywanie projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich (pkt 2);
  

• pełnienie funkcji inwestora (pkt 3);
  

• utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4);
  

• wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).
  
  

Jak wynika z art. 21 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, zarządca drogi, o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 2–4 i ust. 5, może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, utworzonej odpowiednio przez sejmik województwa, radę powiatu lub radę gminy. Jeżeli jednostka taka nie została utworzona, zadania zarządu drogi wykonuje zarządca.

Przywołane powyżej regulacje prawne w sposób jednoznaczny wskazują, że budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona i oznakowanie dróg oraz zarządzanie nimi należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga.

Działania zarządców dróg mieszczą się w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania przez te jednostki władztwa publicznoprawnego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powyższe uregulowania, należy stwierdzić, że w przypadku udostępniania słupów trakcyjnych, dróg publicznych, dróg rowerowych, parkingów i stojaków rowerowych oraz chodników ogółowi użytkowników, Miasto nie wykorzystuje ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym w powyższym zakresie Miasto nie działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, powyższa czynność jest wyłączona z systemu podatku VAT i z tego względu stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W omawianych okolicznościach sprawy, zdaniem Organu, nie wystąpi więc związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z wydatkami Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie ponosił bowiem wydatki związane z zakupem nowych słupów trakcyjnych, przebudową układu drogowego, wydzieleniem dróg rowerowych, stworzeniem parkingów i stojaków rowerowych oraz przesunięciem chodników, które będą służyły realizacji zadań publicznych wykonywanych w ramach władztwa publicznego. Jak wskazał Wnioskodawca, ww. majątek będzie ogólnodostępny i stanowić będzie infrastrukturę towarzyszącą majątkowi A i B, a korzystanie z niego będzie powiązane z korzystaniem z majątku A i B.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a ustawy oraz w § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji nie będzie spełniony. Jak wyżej wskazano Miasto w przedmiotowym zakresie nie działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, powyższa czynność jest wyłączona z systemu podatku VAT i z tego względu stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące projektu.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia jakiejkolwiek części kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki wskazane w pkt C opisu sprawy w oparciu o proporcję, o której mowa w § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie prawa do odliczenia części kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki dotyczące zakupu nowych słupów trakcyjnych, przebudowy układu drogowego, wydzielenia dróg rowerowych, stworzenia parkingów i stojaków rowerowych oraz ewentualne przesunięcia chodników w oparciu o proporcję, o której mowa w § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia

17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy

z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.