Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.351.2017.1.AP
z 3 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 21 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 28 lipca 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. … oraz zwolnienia od podatku wniesienia do Spółki w formie aportu sieci kanalizacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony dnia 28 lipca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. … oraz zwolnienia od podatku wniesienia do Spółki w formie aportu sieci kanalizacji.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina realizuje obecnie projekt pn.: … współfinansowany z centrum unijnych projektów transportowych w ramach programu operacyjnego infrastruktura i środowisko 2014-2020 w ramach działania:

1. etap I - przebudowa ulicy A. K. na odcinku od skrzyżowania z ul. B.W. do skrzyżowania z ul. K. i W.,
2. etap II - rozbudowa ulicy K. i W. z przebudową odcinka ul. L. między ul. K. i W. a ul. O.,
3. etap III - rozbudowa ulicy G. na odcinku od skrzyżowania z ul. I. P. do granic miasta.,

Projekt jest realizowany w granicach administracyjnych Miasta - miasta na prawach powiatu, w ciągu drogi krajowej i obejmuje: ulicę A. K. na odcinku od skrzyżowania z ul. B. W. do skrzyżowania z ul. K. i W., ulicę K. i W. z przebudową odcinka ul. L. między ul. K. i W. a ul. O., ulicę G. na odcinku od skrzyżowania z ul. I. P. do granic miasta. Celem projektu jest zwiększenie dostępności transportowej, dostosowanie konstrukcji jezdni do przenoszenia obciążeń o nacisku 115 kn/na oś. poprawa bezpieczeństwa ruchu poprzez przebudowy skrzyżowań, budowę chodników, ścieżek rowerowych, oświetlenia, odwodnienia, przebudowę miejsc postojowych, usunięcie kolizji z sieciami infrastruktury technicznej w ciągu drogi krajowej na łącznej długości ok. 2,90 km. Poszczególne etapy obejmują swoim zakresem roboty budowlane w zakresie branży:

• drogowej - wzmocnienie istniejącej konstrukcji jezdni do przenoszenia nacisku 115kn na oś, przebudowa i budowa chodników, budowa ścieżek rowerowych, przebudowa miejsc postojowych, przebudowa i budowa zatok autobusowych, częściowa wycinka istniejących drzew, renowacja terenów zielonych,
• przebudowa/budowa sieci kanalizacji deszczowej, w tym odwodnienie drogi i obiektu mostowego,
• sanitarnej - branża gazowa - usunięcie kolizji z siecią gazową,
• elektrycznej - budowa oświetlenia, usunięcie kolizji z siecią energetyczną,
• teletechnicznej - budowa kanału technologicznego, usunięcie kolizji z siecią telekomunikacyjną,
• mostowej - przebudowa zewnętrznej części konstrukcji obiektu mostowego (przejścia podziemnego) wraz z odwodnieniem.

W pasach drogowych ulic objętych projektem będą znajdowały się w ramach zajęcia pasa drogowego: reklamy, kioski handlowe, płatne parkingi, kiermasze (ul. G.-cmentarz). W wyniku realizacji projektu będą powstawały przychody za zatrzymanie na wybudowanych i przebudowywanych zatokach autobusowych zlokalizowanych w ciągu drogi objętej projektem. Wybudowana w ramach projektu droga będzie publiczna i ogólnodostępna, po zakończeniu realizacji projektu jej zarządcą będzie prezydent miasta (art. 19 ust. 5 ustawy o drogach publicznych z dnia 21 marca 1985 r.). Droga będzie udostępniona bezpłatnie, a opłaty za parkowanie i zajęcie pasa drogowego, opłaty pobierane za korzystanie z powierzchni objętej inwestycją, będą miały charakter opłat administracyjnych, wynikający z odrębnych przepisów i na ich mocy nie będą podlegać podatkowi VAT. Nie nastąpi zatem połączenie w ramach jednego podmiotu budowy infrastruktury oraz odpłatnego jej udostępniania. Z tego powodu nie jest możliwe odzyskanie podatku VAT na zasadach ogólnych i staje się on kosztem kwalifikowanym projektu, oprócz podatku VAT od nakładów na przebudowę przystanków i kanały technologiczne, który jest kosztem niekwalifikowanym niezależnie od braku możliwości odzyskania go na zasadach ogólnych, na podstawie wytycznych. Nakłady inwestycyjne na realizację projektu będą finansowane bezpośrednio z budżetu miasta. Beneficjent projektu - Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT. Podatek VAT od kosztów kwalifikowanych stanowi koszt kwalifikowany projektu, oprócz podatku VAT od nakładów na przebudowę przystanków autobusowych i kanałów technologicznych, który jest niekwalifikowany w świetle wytycznych. Po zakończeniu realizacji i przekazaniu przebudowanej drogi do eksploatacji, jej utrzymanie będzie w gestii zarządu dróg i transportu, który zgodnie ze swoim statutem wykonuje obowiązki zarządcy drogi w stosunku do dróg podległych prezydentowi Miasta. Kanalizacja deszczowa zostanie przekazana w użyczenie miejskiej Spółce z o. o. Po odbiorze technicznym wybudowane sieci kanalizacyjne stanowiące środki trwałe Gminy, pozostaną w majątku Gminy, zostaną przekazane na podstawie umowy użyczenia Spółce z o. o. z siedzibą w..., której jedynym udziałowcem jest Gmina, w której posiada 100% udziałów. Spółka będzie operatorem tej części projektu przez okres trwałości projektu (tj. min. 5 lat od zakończenia realizacji projektu), będzie również stroną umów na doprowadzenie wody i odprowadzanie ścieków, a w konsekwencji będzie pobierać należne opłaty z tego tytułu oraz ponosić koszty eksploatacji tej infrastruktury. Po upływie okresu trwałości projektu infrastruktura kanalizacyjna zostanie wniesiona przez Gminę aportem do ww. Spółki. Wniesienie aportu nastąpi po podjęciu stosownej uchwały organu stanowiącego Spółki komunalnej o objęciu udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym. Aport stanowić będą sieci kanalizacyjne wybudowane przez Gminę, które były wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (użyczenie Spółce komunalnej). Po zakończeniu budowy, w okresie trwałości projektu Gmina nie będzie dokonywała ulepszenia sieci kanalizacyjnych. Podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych przez wykonawców sieci na zarejestrowanego w tym czasie podatnika podatku od towarów i usług, tj. Gminę nie zostanie odliczony. Gmina nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży wody i odbioru ścieków oraz Gmina nie będzie wykorzystywała przedmiotowych sieci do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Eksploatacją sieci, sprzedażą wody i odbiorem ścieków zajmuje się powołana do tego Spółka komunalna. Miasto z tytułu gospodarki wodno-ściekowej nie pobiera opłaty od użytkowników. Miasto z tytułu przekazania w użyczenie w zarządzanie z tytułu umowy użyczenia nie płaci jakiejkolwiek kwoty do Spółki komunalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazanego na fakturach związanych z nakładami ponoszonymi na wykonanie zadania inwestycyjnego (budowa infrastruktury technicznej) zrealizowanego w ramach projektu pn . …?
2. Czy aport w postaci sieci kanalizacyjnych wnoszonych do Spółki, udokumentowanych fakturami VAT, od których Gmina nie będzie dokonywała odliczenia podatku naliczonego, a w okresie pomiędzy zakończeniem budowy i przekazaniem ich w formie aportu, eksploatowane będą nieodpłatnie przez Spółkę, Gmina będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem wymienionych w tym ustępie przepisów. W ocenie Wnioskodawcy, Gminie nie służy - w świetle ww. przepisu - prawo do odliczenia podatku naliczonego, wykazanego na fakturach VAT dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z nakładami na budowę drogi oraz powiązanymi z budową kanalizacji. Zgodnie z art. 166 ust. 1 Konstytucji RP zadania publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej są wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadania własne. W myśl zaś art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 z późn. zm.) do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m. in. w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (pkt 2), a także w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (pkt 3). Natomiast stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2017, poz. 328) zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. Każde działanie podejmowane przez Gminę w imieniu własnym na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu gminy, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, należy uznać za działanie publiczne, nawet wówczas gdy prowadzi jednocześnie do zaspokojenia indywidualnych potrzeb członków wspólnoty. Budowa dróg gminnych i powiatowych, a także budowa sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i deszczowej jest działalnością wykonywaną w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej przez Gminę (miasto na prawach powiatu) jako podmiot prawa publicznego. Budowa wymienionych wyżej elementów infrastruktury technicznej nie odbywa się na podstawie umów cywilnoprawnych w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy VAT, ale na podstawie ww. ustaw o samorządzie gminnym, o drogach publicznych, o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Oznacza to, że realizując tę infrastrukturę na podstawie projektu, Gmina nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jako że działalność Gminy w zakresie zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywana we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, nie jest opodatkowana tym podatkiem. W rezultacie wydatki poniesione na budowę tej infrastruktury nie są związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych, co w świetle art. 86 ust. 1 ustawy VAT przesądza, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedmiotowej infrastruktury technicznej od kwoty podatku należnego.

Ad. 2.

Gmina przystępując do realizacji projektu pn.: … nie miała zamiaru wykorzystywania sieci kanalizacyjnej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Eksploatacją sieci, sprzedażą wody oraz odbiorem ścieków zajmuje się powołana przez Gminę Spółka z o. o., w której Gmina posiada 100% udziałów. Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportu w postaci sieci kanalizacyjnej przez Gminę do Spółki komunalnej, po upływie okresu trwałości projektu, będzie podlegało zwolnieniu określonemu w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż będzie dostawą budowli, w stosunku do której nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie będą ponoszone wydatki na jej ulepszenie. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie towarów ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, natomiast, przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być m. in. pieniądze, rzeczy lub prawa. W przedmiotowej sprawie aportem będą sieci kanalizacyjne, które są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane. Po wybudowaniu sieć kanalizacyjna zostanie oddana Spółce komunalnej, zatem jako nieodpłatna dostawa towaru nie będzie podlegać podatkowi VAT. Sieć kanalizacyjna będzie przekazana Spółce w nieodpłatne używanie na podstawie umowy użyczenia na okres minimum 5 lat, tj. na okres zachowania trwałości projektu, tj. po jego zakończeniu. Po tym okresie sieć kanalizacyjna po podjęciu stosownej uchwały przez Gminę o objęciu udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym, zostanie wniesiona aportem do Spółki. Podsumowując należy podkreślić, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową siecią kanalizacyjnej, ponieważ Gmina nie będzie wykorzystywała ani też nie ma zamiaru wykorzystywać sieci kanalizacyjnej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Gmina nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży wody i odbioru ścieków w momencie realizacji inwestycji. Gmina nie ma zamiaru wykorzystywania przedmiotowych sieci do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenie przyszłe jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest konieczność określenia wysokości podatku należnego. Zasada ta wyklucza wobec tego możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w sytuacji ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pod pojęciem towaru – zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem „pierwszego zasiedlenia”. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zwrócić uwagę, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiedni przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia (art. 713 K.c.).

Stosownie do treści z art. 753 § 2 Kodeksu cywilnego, z czynności swych prowadzący cudzą sprawę powinien złożyć rachunek oraz wydać wszystko, co przy prowadzeniu sprawy uzyskał dla osoby, której sprawę prowadzi. Jeżeli działał zgodnie ze swoimi obowiązkami, może żądać zwrotu uzasadnionych wydatków i nakładów wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwolnienia od zobowiązań, które zaciągnął przy prowadzeniu sprawy.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (pkt 2),
• wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (pkt 3).

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest spełniony, gdyż poniesione wydatki w ramach projektu nie mają/nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. Jak bowiem wynika z treści wniosku, inwestycja dotycząca przebudowy/budowy drogi, kanalizacji deszczowej, sieci energetycznej, infrastruktury mostowej, usunięcia kolizji stanowi/stanowić będzie zadanie własne Gminy (art. 15 ust. 6 ustawy), ponadto wybudowane sieci kanalizacji zostaną nieodpłatnie wydane Spółce z o. o. W konsekwencji Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie należy wskazać, iż planowany aport sieci kanalizacyjnych, jakkolwiek będzie dokonany w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, niemniej jednak – jak słusznie Gmina wskazała, będzie zwolniony od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wybudowaniu sieci i nie będzie ponosiła wydatków na ulepszenie środków trwałych, które mają być przedmiotem aportu.

Tym samym stanowisko uznano za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Ponadto wskazuje się, że interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.