Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.165.2017.2.NPR
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2017 r. (data wpływu 9 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2017 r. (data wpływu 7 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 7 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną, ze stwierdzoną niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczoną do II grupy inwalidztwa. Wnioskodawczyni nadmienia, że ma chory kręgosłup tj. zwężenie przestrzeni miedzy kręgami z objawem vacuum, lewostronne uwypuklenie krążków międzykręgowych, przepuklinę jądra miażdżystego z modulacją worka oponowego, spłycenie lordozy lędźwiowej oraz zwyrodnienie prawej ręki z upośledzeniem funkcji ruchu. Choroby tych narządów ruchu ze względu m.in. na nasilający się ból i opuchliznę utrudniają Wnioskodawczyni wykonywanie wielu podstawowych czynności życiowych oraz np. prac związanych z utrzymaniem mieszkania.

Wnioskodawczyni ma 58 lat i mieszka sama oraz często jest zmuszona prosić o pomoc innych w tak podstawowych sprawach jak np. zrobienie zakupów (ze względu na stan zdrowia może dźwigać do 1 kg), a gdy gorzej się czuje załatwianiu innych spraw. Oprócz chorób związanych z narządem ruchu Wnioskodawczyni choruje od wielu lat na inne przewlekłe, nieuleczalne choroby, które często nasilają swoje objawy i pogarszają stan Jej zdrowia. Wnioskodawczyni jest osobą pracującą.

Ze względu na Jej stan zdrowia mogła być zatrudniona tylko w zakładzie pracy chronionej. 19 lat temu została pracownikiem takiego zakładu, jednak około 5 lat temu ww. zakład przestał być zakładem pracy chronionej, mimo to nadal zatrudnia osoby niepełnosprawne. W czerwcu 2016 r. Wnioskodawczyni kupiła komputer celem ułatwienia wykonywania czynności życiowych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w … w dniu 8 grudnia 2014 r. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 1 listopada 2014 r. Orzeczenie zostało wydane do 31 grudnia 2018 r. Zakupiony komputer nie posiada cech ,,indywidualnego przeznaczenia’’. Zakup komputera został udokumentowany fakturą VAT wystawioną dnia 30 czerwca 2016 r. Wydatki na zakup komputera nie zostały sfinansowane (dofinasowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i nie zostały zwrócone Wnioskodawczyni w jakiejkolwiek innej formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jako osoba niepełnosprawna może odliczyć wydatek na zakup komputera ustalając wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych uznając go za wydatek związany z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku stwierdzonej niepełnosprawności wydatek, który poniosła na zakup komputera może odliczyć ustalając wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r., uznając go za wydatek związany z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. Przy użyciu komputera Wnioskodawczyni robi przede wszystkim zakupy, dokonuje bieżących opłat (w tym m.in. płatności związane z mieszkaniem), załatwia wiele innych spraw – z urzędami i dostawcami mediów do mieszkania – np. energii elektrycznej, pozyskuje również informacje o swoich chorobach i porady jak ułatwiać sobie życie mając takie niepełnosprawności oraz przeglądając ogłoszenia o chęci podjęcia pracy znajduje takie osoby, które np. dokonają prac konserwatorskich w mieszkaniu, porąbią drewno na opał.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W myśl art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Stosownie do art. 26 ust. 7b cyt. ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Wysokość wydatków na cele określone m.in. w art. 26 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na cele rehabilitacyjne, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 26 ust. 7d o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
      
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
   
   
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
      
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
      

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną ze stwierdzoną niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczoną do II grupy inwalidztwa. Wnioskodawczyni nadmienia, że ma chory kręgosłup tj. zwężenie przestrzeni miedzy kręgami z objawem vacuum, lewostronne uwypuklenie krążków międzykręgowych, przepuklinę jądra miażdżystego z modulacją worka oponowego, spłycenie lordozy lędźwiowej oraz zwyrodnienie prawej ręki z upośledzeniem funkcji ruchu. Choroby tych narządów ruchu ze względu m.in. na nasilający się ból i opuchliznę utrudniają Wnioskodawczyni wykonywanie wielu podstawowych czynności życiowych oraz np. prac związanych z utrzymaniem mieszkania. Wnioskodawczyni ma 58 lat i mieszka sama oraz często jest zmuszona prosić o pomoc innych w tak podstawowych sprawach jak np. zrobienie zakupów (ze względu na stan zdrowia może dźwigać do 1 kg), a gdy gorzej się czuje załatwianiu innych spraw. Oprócz chorób związanych z narządem ruchu Wnioskodawczyni choruje od wielu lat na inne przewlekłe, nieuleczalne choroby, które często nasilają swoje objawy i pogarszają stan jej zdrowia. Wnioskodawczyni jest osobą pracującą. Ze względu na Jej stan zdrowia mogła być zatrudniona tylko w zakładzie pracy chronionej. 19 lat temu została pracownikiem takiego zakładu, jednak około 5 lat temu ww. zakład przestał być zakładem pracy chronionej, mimo to nadal zatrudnia osoby niepełnosprawne. W czerwcu 2016 r. Wnioskodawczyni kupiła komputer celem ułatwienia wykonywania czynności życiowych. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w … w dniu 8 grudnia 2014 r. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 1 listopada 2014 r. Orzeczenie zostało wydane do 31 grudnia 2018 r. Zakupiony komputer nie posiada cech ,,indywidualnego przeznaczenia’’. Zakup komputera został udokumentowany fakturą VAT wystawioną dnia 30 czerwca 2016 r. Wydatki na zakup komputera nie zostały sfinansowane (dofinasowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i nie zostały zwrócone Wnioskodawczyni w jakiejkolwiek innej formie.

Ustosunkowując się do możliwości odliczenia w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, wydatku na zakup komputera zaznaczyć należy, że z uregulowań zawartych w przepisie art. 26 ust. 7a pkt 3 wynika, że:

• pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, a rodzajem niepełnosprawności, pozostawać musi ścisły związek,
• zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
• cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Zaakcentować należy, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne – mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że zakupiony przez Wnioskodawczynię, będącą osobą niepełnosprawną, ze stwierdzoną niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczoną do II grupy inwalidztwa w czerwcu 2016 r. komputer, z całą pewnością jest pomocny w życiu codziennym Wnioskodawczyni. Jednakże zaznaczyć należy, że jako ogólnodostępne urządzenie techniczne mieści się w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób, niezależnie od faktu ewentualnej niepełnosprawności. W sytuacji zatem gdy zakupiony przez Wnioskodawczynię komputer nie wyróżnia się jakimiś indywidualnymi cechami związanymi z rodzajem Jej niepełnosprawności to nie spełnia on kryteriów „indywidualnego sprzętu” niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym wydatek na jego zakup nie może być odliczony od dochodu Wnioskodawczyni, w zeznaniu rocznym za 2016 r., jako wydatek poniesiony na cele rehabilitacyjne.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.