2017.10.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.392.2017.2.MC
z 17 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2017 r. (data wpływu 26 września 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 14 września 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 14 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 20 września 2017 r., złożonym w dniu 20 września 2017 r. (data wpływu 26 września 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka”) jest specjalistyczną agencją pośrednictwa pracy. Klientami Spółki są podmioty działające w wielu branżach począwszy od rolnictwa, przetwórstwa żywności, budownictwa i górnictwa. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Spółka zawiera umowy (dalej: „Umowy”) z podmiotem działającym w branży budowlanej (dalej: „Klient”). Klient w ramach swojej działalności świadczy usługi budowlane wymienione w Załączniku nr 14 do ustawy o VAT na rzecz podmiotów trzecich. Klient jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

W świetle Umów Spółka zapewnia Klientowi „wykonanie prac budowlanych w sposób polegający na zapewnieniu dostępu do Pracowników Delegowanych przez cały okres świadczenia Usług, z wyłączeniem odpowiedzialności za rezultat”.

W zawieranych z Klientem Umowach zmienne są wyłącznie dane określające miejsca oddelegowania Pracowników Spółki. Pozostałe warunki umowne, w tym kwestie dotyczące przedmiotu świadczenia, zasad naliczania wynagrodzenia oraz współpracy pozostają takie same.

Pracownicy Spółki (dalej: „Pracownicy Delegowani”) wykonują pracę zgodnie z poleceniami osób wyznaczonych przez Klienta i pod bezpośrednim nadzorem Klienta, bez obecności przedstawicieli Spółki (poza Pracownikami Delegowanymi). Spółka odpowiada za szkody spowodowane przez Pracowników Oddelegowanych, jednakże nie odpowiada merytorycznie za rezultat ich pracy. W czasie pracy Pracowników Delegowanych u Klienta Spółka nie ma nad nimi władztwa (uprawnień kierowniczych): nie może decydować, jakie konkretne prace Pracownicy Delegowani będą wykonywali i wydawać poleceń w tym zakresie, nie może określać, w jaki sposób prace mają zostać wykonane, oraz czy sposób, w jaki prace zostały wykonane jest zgodny z przepisami prawa budowlanego i zasadami sztuki budowlanej. Spółka nie posiada zaplecza fachowego, know-how ani uprawnień w tym zakresie.

Klient nie płaci Spółce za wykonanie poszczególnych prac budowlanych. Wynagrodzenie jest kalkulowane w oparciu o czas przepracowany u Klienta przez Pracowników Delegowanych Spółki.

Przedmiotem działalności Spółki zgłoszonym do Krajowego Rejestru Sądowego jest, między innymi, „Działalność związana z zatrudnieniem” sklasyfikowana w grupowaniu nr 78 PKWiU.

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu o wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego, do którego ma się odnieść tut. Organ tak aby zawierał wszystkie okoliczności istotne z punktu widzenia przepisów z zakresu podatku od towarów i usług, których interpretacji oczekuje Wnioskodawca, tj. jednoznaczne i precyzyjne wskazanie pełnego (siedmiocyfrowego) symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę, którego dotyczy pytanie Wnioskodawca wskazał, że „w przeświadczeniu Spółki świadczy ona usługi o których mowa w grupowaniu 78.20.14.0. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm).

Zdaniem Spółki okoliczności faktyczne mające znaczenie dla przyporządkowania usług do konkretnych ugrupowań statystycznych potwierdzają to.”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wskazane w opisie stanu faktycznego usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Klienta nie wchodzą w zakres usług w wymienionych w Załączniku nr 14 zawierającym wykaz usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT i w rezultacie usługi te podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 15 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 41 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi świadczone na rzecz Klienta nie wchodzą w zakres usług wymienionych w Załączniku nr 14 zawierającym wykaz usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT. W rezultacie nie są one opodatkowane na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT. W rezultacie, zdaniem Spółki, przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi są opodatkowane na zasadach ogólnych tzn. rozliczane są przez Spółkę, która jako podatnik jest obowiązana do wystawienia faktury stosując stawkę VAT, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne: nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Załącznik nr 14 do ustawy o VAT enumeratywnie wymienia usługi, które są opodatkowane zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT. Regulacja ta zawiera wyjątek od reguły jaką jest opodatkowanie świadczenia na zasadach ogólnych. Oznacza to, że powinna być ona interpretowana ściśle, zgodnie z zasadą, że wyjątków nie należy interpretować rozszerzająco - Exceptiones non sunt extendendae (por. L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2010, s. 193).

Należy podkreślić, że na etapie prac legislacyjnych nad projektem zmian do ustawy o VAT w projekcie Załącznika nr 14 do ustawy o VAT (zawierającym katalog usług objętych odwrotnym obciążeniem) wskazana była osobna pozycja „wypożyczanie konstrukcji i maszyn budowlanych wraz z operatorami i wynajem personelu dla tych usług (bez względu na symbol PKWiU)”.

Jednak na końcu prac legislacyjnych ww. pozycja została usunięta z Załącznika nr 14 jako potencjalnie niezgodna z prawem wspólnotowym Unii Europejskiej. Oznacza to, że gdyby ustawodawca podatkowy miał zamiar zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia, wskazany w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, do usług udostępniania pracowników, wyraziłby to wprost w treści aktu normatywnego.

Co więcej, Załącznik nr 14 do ustawy o VAT zawiera nie tylko opisy usług objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia, ale dodatkowo wskazuje grupowania PKWiU (41-43), według których należy ustalać, czy dana usługa jest, czy też nie jest objęta tym mechanizmem. Taki zabieg w szczegółowy sposób określa ramy stosowania odwrotnego obciążenia.

Jakkolwiek w Umowach z Klientem pada sformułowanie o „(...) wykonywaniu prac budowlanych na zasadzie oddelegowania pracowników budowlanych pod nadzór Usługobiorcy”, to jednak uwzględniając treść umowy (opisane zasady wynagrodzenia), a także sposób wykonywania usług przez Spółkę (opisany w stanie faktycznym) nie można stwierdzić, że Spółka świadczy jakąkolwiek z usług, o których mowa w Załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Usługi świadczone przez Spółkę nie mają charakteru robót budowlanych wymienionych w tym Załączniku, ponieważ Spółka: nie uczestniczy, jako podmiot w procesie budowy, nie posiada odpowiednich uprawnień, nie ponosi odpowiedzialności za wykonane prace, nie kieruje Pracownikami Delegowanymi na budowie, nie wyznacza im zadań, nie ewaluuje ich pracy pod względem zgodności z przepisami prawa budowlanego i zasadami sztuki.

Zadaniem Spółki jest tylko przeprowadzenie procesu rekrutacyjnego, dostarczenie Pracowników Delegowanych i zapewnienie im warunków, o których mowa w obowiązujących przepisach. Pracownicy Delegowani następnie są wykorzystywani przez Klienta świadczącego konkretną usługę budowlaną. Z gospodarczego punktu widzenia istotą usługi świadczonej nie jest świadczenie usług budowlanych, lecz dostarczenie kadr.

Należy zauważyć, że w interpretacjach indywidualnych organy podatkowe wyraźnie rozróżniają usługi budowlane i usługi wynajmu pracowników (por. interpretacja z 12 stycznia 2015 r. znak IPPP3/443-1010/14-4/KT).

Zdaniem Spółki świadczy ona usługi z zakresu działalności związanej z zatrudnieniem, o której mowa w grupowaniu PKWIU 78.20.14.0. Zgodnie z Wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług „Grupowanie to obejmuje: - usługi świadczone przez agencje pracy tymczasowej w zakresie dostarczania na czas określony takich pracowników jak: pracownicy budowlani, konserwatorzy, kierowcy, monterzy, operatorzy maszyn, robotnicy, spedytorzy itp.”. Wyjaśnienia do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wskazują, że „Agencja pracy tymczasowej zatrudnia pracowników, których następnie kieruje do pracy do firm będących klientami agencji w związku z nieobecnościami pracowników stałych, koniecznością uzupełnienia przejściowych braków personelu wyspecjalizowanego, celem odciążenia pracowników stałych w sytuacjach zwiększonego obciążenia pracą oraz w celu uzupełnienia braków kadrowych w związku z realizacją specjalnych projektów lub zadań. Pracownicy agencji tymczasowej znajdują się na jej liście płac, agencja ponosi odpowiedzialność prawną za ich działania, ale w trakcie wykonywania obowiązków służbowych pracownicy są nadzorowani przez firmę - klienta agencji tymczasowej. Agencja pracy tymczasowej ustala wysokość wynagrodzeń, dodatków oraz innych składników wynagrodzeń pracowników Przedstawiona w opisie stanu faktycznego działalność Spółki i sposób realizacji Umów odzwierciedla powyższe uwarunkowania.

Powyższe stanowisko Spółki potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów w niedawnych interpretacjach podatkowych. Przykładowo:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 31 marca 2017 r. (0114-KDIP1-2.4012.6.2017.1.PC) wskazał, że: „(...) Wnioskodawca specjalizuje się w zatrudnianiu i udostępnianiu zespołu wykwalifikowanej kadry pracowników na stanowiskach robotniczych przy obsłudze żurawi wieżowych znajdujących się na terenie budowy całej Polski. (...) Wnioskodawca wskazał, że usługi udostępniania pracowników na terenie budowy klasyfikuje wg PKWiU pod numerem 78.30.19.0 - jako pozostałe usługi związane z udostępnianiem pozostałego personelu, gdzie indziej nie sklasyfikowanego. Natomiast w załączniku nr 14 do ustawy nie zostały wymienione ww. usługi związane z udostępnianiem pozostałego personelu, gdzie indziej niesklasyfikowanego. Zatem skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy jako te, do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie bowiem jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę. W związku z powyższym świadczona usługa udostępniania pracowników na terenie budowy nie będzie wpisywała się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa (zleceniodawca).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 13 kwietnia 2017 r. (1061-IPTPP3.4512.108.2017.1.BM) uznał, iż: „(...) Firma Wnioskodawcy specjalizuje się w zatrudnianiu i udostępnianiu zespołu wykwalifikowanej kadry pracowników na stanowiskach robotniczych przy obsłudze żurawi wieżowych znajdujących się na terenie budowy całej Polski. (...) za wykonane usługi udostępniania personelu, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 78.30.19.0, należy wystawić fakturę na zasadach ogólnych, ze stawką 23%. (...)”.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że przedstawione w opisie stanu faktycznego okoliczności wskazują, że Spółka nie świadczy usług, które są wymienione w Załączniku nr 14 do ustawy o VAT zawierającym wykaz usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT. W rezultacie usługi te podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 15 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 41 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie Organ podkreśla, że niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga poprawności klasyfikacji realizowanych świadczeń do grupowania PKWiU. Wskazać bowiem należy, że analiza prawidłowości dokonanych na rzecz Wnioskodawcy klasyfikacji realizowanych świadczeń do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.). Tut. Organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego. W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane w złożonym wniosku.

Na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest specjalistyczną agencją pośrednictwa pracy. Klientami Spółki są podmioty działające w wielu branżach począwszy od rolnictwa, przetwórstwa żywności, budownictwa i górnictwa. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Spółka zawiera Umowy z podmiotem działającym w branży budowlanej (Klient). Klient w ramach swojej działalności świadczy usługi budowlane wymienione w Załączniku nr 14 do ustawy na rzecz podmiotów trzecich. Klient jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. W świetle Umów Spółka zapewnia Klientowi wykonanie prac budowlanych w sposób polegający na zapewnieniu dostępu do Pracowników Delegowanych przez cały okres świadczenia Usług, z wyłączeniem odpowiedzialności za rezultat. W zawieranych z Klientem Umowach zmienne są wyłącznie dane określające miejsca oddelegowania Pracowników Spółki. Pozostałe warunki umowne, w tym kwestie dotyczące przedmiotu świadczenia, zasad naliczania wynagrodzenia oraz współpracy pozostają takie same. Pracownicy Spółki (Pracownicy Delegowani) wykonują pracę zgodnie z poleceniami osób wyznaczonych przez Klienta i pod bezpośrednim nadzorem Klienta, bez obecności przedstawicieli Spółki (poza Pracownikami Delegowanymi). Spółka odpowiada za szkody spowodowane przez Pracowników Oddelegowanych, jednakże nie odpowiada merytorycznie za rezultat ich pracy. W czasie pracy Pracowników Delegowanych u Klienta Spółka nie ma nad nimi władztwa (uprawnień kierowniczych): nie może decydować, jakie konkretne prace Pracownicy Delegowani będą wykonywali i wydawać poleceń w tym zakresie, nie może określać, w jaki sposób prace mają zostać wykonane, oraz czy sposób, w jaki prace zostały wykonane jest zgodny z przepisami prawa budowlanego i zasadami sztuki budowlanej. Spółka nie posiada zaplecza fachowego, know-how ani uprawnień w tym zakresie. Klient nie płaci Spółce za wykonanie poszczególnych prac budowlanych. Wynagrodzenie jest kalkulowane w oparciu o czas przepracowany u Klienta przez Pracowników Delegowanych Spółki. Jak wskazała Spółka w uzupełnieniu wniosku świadczy ona usługi, o których mowa w grupowaniu 78.20.14.0. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy usługi świadczone na rzecz Klienta nie wchodzą w zakres usług w wymienionych załączniku nr 14 zawierającym wykaz usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT i w rezultacie usługi te podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 15 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 41 ust. 1 ustawy.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku - ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o VAT oraz czy dana usługa jest świadczona przez podwykonawcę.

Wnioskodawca wskazał, że świadczy usługi, o których mowa w grupowaniu 78.20.14.0. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. W załączniku nr 14 ustawy nie zostały natomiast wymienione usługi klasyfikowane do grupowania 78.20.14.0. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy jako te, do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie bowiem jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy. W związku z powyższym usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta nie będzie wpisywała się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa (zleceniodawca).

Ponadto przepisy regulujące opodatkowanie podatkiem od towarów i usług nie zawierają szczególnych preferencji podatkowych, polegających na zastosowaniu zwolnienia lub obniżenia stawek podatku w odniesieniu do przedmiotowych usług.

W konsekwencji usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta opodatkowane są na zasadach ogólnych zgodnie z art. 15 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy według podstawowej stawki VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin